Jeremia 14

1 Fjala e Zotit që iu drejtua Jeremias me rastin e thatësirës:

Hiche hi, go-twi hahsat jeh’a, Jeremiah henga Pakai thusei hunglhung chu ahi.

2 “Juda është në zi dhe portat e qyteteve të saj lëngojnë; mbajnë zi për vendin dhe britma e Jeruzalemit ngjitet deri në qiell.

Judah alung hem in; Akhopi jousea mi athi athin, khopi kot jouse akikhah gamtai. Amite jouse tollhanga akijam’un, akap kap uve. Jerusalem mite panpi ngaicha a kanau ogin a kithonge.

3 Fisnikët dërgojnë ndër ta të rinjtë e tyre për të kërkuar ujë; këta shkojnë në sternat, por nuk gjejnë ujë dhe kthehen me enët e tyre bosh; janë plot me turp dhe të hutuar, dhe mbulojnë kokën e tyre.

Milen milal hon, asohteu twi hol in asol un, ahinlah twikul leh twinah ho abon'in akang gamtai. Asohteuvin twila amijou pouvin, bel keovin akile kit un, a lungdon man’un ponlu akikhuh lo tauve.

4 Toka është plot me të çara, sepse nuk ka pasur shi në vend; bujqit janë plot me turp dhe mbulojnë kokën e tyre.

Go ajuh tahlou jeh in, tol agotan apohkhi gamtai. Loubol ho jong alunggim behseh uvin, vetna ding helouvin aumtauvin ahi.

5 Edhe suta pjell nëpër fusha, por i braktis të vegjlit e saj, sepse nuk ka bar.

Gamlah a hamhing aumtapon, Sakhipin jong anou pengthah chu adalha jeng tai.

6 Gomerët e egjër ndalen në lartësitë dhe e nuhasin ajrin si çakejtë; sytë e tyre janë të shuar, sepse nuk ka bar”.

Gam sangante jong lhangvum’a achailaiya ading leuvin, Ngei-hon te bang in hui ahop hel hol uve. Neh ding hamhing umlou, kel athoh thoh jeh un, amit uvin kho amugamtapoi.

7 Edhe në se paudhësitë tona dëshmojnë kundër nesh, o Zot, vepro për hir të emrit tënd, sepse rebelimet tona janë të shumta; kemi mëkatuar kundër teje.

Kamite kahenga ahung taovun, Kachonset nau jouse ahung kilangdoh jengtai, Vo Pakai! Hijongle, nangma min suhminset’a aumlou nadin, nangman nabol ding chu boljeng inlang, keiho jong neilungset’un neipanpiuvin. Ajeh chu keiho nangma douna kachonse behseh tauve.

8 O shpresë e Izraelit, shpëtimtari i tij në kohë fatkeqësie, pse të jesh në vend si një i huaj, si një udhëtar që ndalet vetëm për të kaluar natën?

O Pakai, Israel kinepna! Hahsat genthei nikhoa eipanpiu nangbou nahi, ibol’a namite lah’a kholgam mi banga naum ham? Ipi dinga maljin vahle, jankhat tou gehpa banga naum ham?

9 Pse të jesh si një njeri i tronditur, si një njeri i fortë që nuk mund të shpëtojë? Megjithatë ti je në mes nesh, o Zot, emri yt përmendet mbi ne. Mos na braktis!

Ipi dinga nangma lungdong tah banga naum a, Thahat pen nahin, ima boljoulou banga naum hitam? O Pakai, nangma kalah uva naum jingin, keiho namite kahiuve. Donlouvin neikoi hih’un, atiuve,” ati!

10 Kështu i thotë Zoti këtij populli: “Atyre u pëlqen me të vërtetë të enden, nuk përmbajnë hapat e tyre. Prandaj nuk i pëlqejnë Zotit, tani kujton paudhësinë e tyre dhe dënon mëkatet e tyre”.

Chuin Pakaiyin a mite jah a hitin aseiye, “Nanghon keiya kon’a gamlatah’a jamdoh ding bou nadeiyun, chule nakitim jou pouve. Hijeh chun, nachunguva kalung alheipoi. Keiman na chonsetnau jouse ka geldoh jing ding, chule hiche ho jeh’a chu na chunguva talen kamatsah teiding nahiuve,” ati.

11 Pastaj Zoti më tha: “Mos u lut për këtë popull, për mirëqënien e tij.

Hichun Pakaiyin kajah’a, ‘Hiche mite ding in taoda tan,’ ati.

12 Edhe sikur të agjërojnë, nuk kam për ta dëgjuar thirrjen e tyre; në rast se bëjnë olokauste dhe oferta ushqimesh nuk kam për t’i pëlqyer, por do t’i zhduk me shpatën, me urinë dhe murtajën”.

Amahon an ngol’u hen, kap jongleu, ataonau kasanpih louding: Pumgo thilto leh lhosoh thilto hinchoi jongleu, kasanpih loudiu ahi. Amaho chu, chemjam leh gilkel a chule natna hisea kasuh gamdiu ahi,” ati.

13 Atëherë thashë: “Ah, Zot, Zot! Ja, profetët u thonë atyre: “Ju nuk do të shikoni shpatën dhe nuk do të vuani nga uria, por do t’ju jap një paqe të sigurt në këtë vend””.

Chuphat in kenjong, “Vo Pakai Hatchungnung, vetan, athemgao houvin mipite jah’a “gamsung a cham leng ding, gal leh kel umlou ding, Pakaiyin cham leh lungmon thonlouva ahin lhunsah ding ahi, atibouve,” kati.

14 Zoti më tha: “Profetët profetizojnë gënjeshtra në emrin tim; unë nuk i kam dërguar, nuk u kam dhënë asnjë urdhër dhe nuk kam folur me ta. Ata ju profetizojnë një pamje të rreme, një parashikim të kotë dhe mashtrimin e zemrës së tyre.

Hichun Pakaiyin ei donbut in, “Hiche themgao ho chun, kamin’a jouthu jeng agaovu ahi. Keiman amaho sol jong kasolpon, chule ahenguva thupeh jong kaneipoi. Gaothu aphon’u jong jou le nal’a mi lhepna-a, asemthu’u ahibouve.

15 Prandaj kështu thotë Zoti për profetët që profetizojnë në emrin tim pa qenë të dërguar nga unë, dhe shpallin: “Nuk do të ketë as shpatë, as uri në këtë vend”, këta profetë do të zhduken nga shpata dhe nga uria.

Hijeh chun Pakaiyin hitin aseiye, “Jou le nal’a gaothu phong ho chu, keiman talen kamatsah tei ding ahi. Ajeh chu keima min in, gal le kel hung lhung lou ding ahi, atiuvin; Keiman amaho abonchauva gal le kel thoh’a kathigam sah dingu ahi.

16 Sa për popullin të cilit i kanë profetizuar, do të hidhet në rrugët e Jeruzalemit për shkak të urisë dhe të shpatës, dhe nuk do të ketë asnjeri që t’i varrosë ata, gratë e tyre, bijtë dhe bijat e tyre. Kështu do të hedh mbi ta ligësinë e tyre”.

Chule amahon gaothu aseipih miho jong, gal le kel a, thigamdiu; Jerusalem kholai dunga atahsau chu kipaithang soh diu, avuidiu ding koima umlou ding ahi. Ajeh chu agitlounau jouse chu amaho chung’a kalebuh lhah khum diu, abonchauva ajiteu leh achateu pum’a mangthah gamdiu ahi.

17 U thuaj atyre pra, këtë fjalë: “Të derdhin lot ditë e natë sytë e mi pa pushim, sepse bija e virgjër e popullit tim u godit nga një fatkeqësi e madhe, nga një plagë e thellë.

Hichun Jeremiah in hitin aseiye, “Sun le jan in kamit lhi long long jeng hen, tangmo hel in kap inge. Ajeh chu, kamite melse tah in amachangun, thidingin natna athoh uve.

18 Në rast se dal nëpër fusha, ja të vdekurit nga shpata; në rast se hyj në qytet, ja ata që vuajnë nga uria. Madje edhe profeti dhe prifti i vijnë rrotull një vendi që nuk njohin”.

Keima loujaova kaga chele, gal’a kithat thilong jeng katoh in: khopi sung a kalut leh kel lhah jeh’a, natna leh thina toh mipite kamun. Themgao hole thempuhon atoh ngaiyu atong un, ahinlah amahon ipi abol'u ahi, akihetdoh pouve, “ati.

19 Vallë a e ke hedhur poshtë plotësisht Judën, ose je neveritur nga Sioni? Ke goditur dhe nuk ka shërim për ne? Ne prisnim paqen, por nuk ka asnjë të mirë, një kohë shërimi, por ja tmerri.

Vo Pakai Judah mite na pumpai hitam? Nangman Jerusalem mite nakidah’a nahot tah tah hitam? Ibol a hibang nasa-a neimavouva, keiho dinga boldamna phat umlou hitam? Keihon chamna muding kakinem’un, ahinlah chamna ahunglhung poi. Keihon damna ding nikho kangah un, ahivangin kichat tijatnan eilhunden jouve.

20 O Zot, ne e pranojmë ligësinë tonë dhe paudhësinë e etërve tanë; po, kemi mëkatuar kundër teje.

Vo Pakai, keiholeh kapu kapateu chonset gitlouna ho jouse na-ang’ah kahin phonguve. Keiho kabonchauvin, nang dounan ka chonse tauve.

21 Mos na hidh poshtë për hir të emrit tënd, mos turpëro fronin e lavdisë sate. Mbaje mend: mos e prish besëlidhjen me ne.

Nangma min khohsah jallin, keiho nei paimang hih uvin, Na lengtouna loupitah chu, jabollouvin umsah hih in. Kachunguva nakitepna geldoh jing inlang, sukeh loujen in, Vo Pakai.

22 Midis idhujve të kotë të njerëzve a ka vallë ndonjë që mund të sjellë shiun? Ose të japë qielli shira të bollshme? A nuk je ti pra, o Zot, Perëndia ynë? Prandaj ne shpresojmë te ti, sepse ke bërë tërë këto gjëra.

Doilim semthu namdang ho pathen in go ajuhsah theiyem? Vanthamjol khun ama cham”a go ahin juh lhah sah theiyem? Vo Pakai, nangbou ka pathen’u nahin, thil ijakai bolthei chu nangma bou nahi. Hijeh’a chu keiho nangma-a kinem’a, neikithopinau ngahjing’a um kahiuve.