Jobi 30

1 “Tani përkundrazi më të rinjtë se unë më përqeshin, ata që etërit e tyre nuk do të kishin pranuar t’i vija midis qenve të kopesë sime.

但現今年紀小於我的人，都嘲笑我；這些人的父親，我都不屑於列在守我羊群的狗中。

2 Fundja, për çfarë do të më shërbente forca e duarve të tyre? Fuqia e tyre është shkatërruar.

他們的精力已經喪失，他們手臂的力量，對我還有何用﹖

3 Të sfilitur nga mizerja dhe nga uria, ikin natën në shketëtirën e shkretuar dhe shterpë,

他們因貧乏和饑饉而消瘦，咀嚼曠野裏的草根，以及荒山野嶺所生的荊棘。

4 duke shkulur bar të hidhur pranë gëmushave dhe rrënjë gjineshtre për ushqimin e tyre.

他們由叢莽中採取鹹菜，以杜松根做自己的食物。

5 Janë përzënë nga mjediset prej njerëzve që ulërijnë prapa tyre si të ishin vjedhës.

人將他們由人群中逐出，在他們後面喊叫有如追賊；

6 Janë të detyruar të jetojnë në skërkat e luginave, në shpellat e tokës dhe midis shkëmbinjve;

他們只得避居於深谷，住在山洞和岩穴中；

7 ulërijnë midis kaçubeve dhe shtrëngohen bashkë nën ferrishtat;

在荊棘叢中哀歎，在葛藤下蝟縮。

8 njerëz budallenj, po, njerëz pa vlerë, të dëbuar nga vendi i tyre.

這些人都是流氓的後代，都是無名氏之子孫，由本國驅逐境外的。

9 Tani jam bërë kënga e tyre e talljes, po, jam bërë gazi i tyre.

但現今我竟成了他們的歌謠，做了他們的話柄。

10 Kanë tmerr nga unë, rrinë larg meje dhe nuk ngurrojnë të më pështyjnë në fytyrë.

他們因憎惡我而遠離我，竟任意向我臉上吐唾沫。

11 Meqenëse Perëndia ka lëshuar disi litarin e çadrës sime dhe më ka poshtëruar, ata kanë thyer çdo fre para meje.

他們解開了韁繩以攻擊我，在我面前除掉了轡頭。

12 Këta zuzarë çohen në të djathtën time, i shtyjnë larg këmbët e mia dhe përgatitin kundër meje rrugët që të më shkatërrojnë.

下流之輩在我右邊起來，向我投擲石頭，築成一條使我喪亡的路。

13 Prishin rrugën time, keqësojnë fatkeqësinë time, megjithëse askush nuk i ndihmon.

他們破壞了我的道路，使我跌仆，卻沒有人阻止他們。

14 Afrohen si nëpërmjet një të çare të madhe, sulen kundër meje si një stuhi.

他們由寬大的缺口進入，輾轉於廢墟之中。

15 Më sulmojnë tmerre; gjuajnë nderin tim si era, dhe begatia ime zhdavaritet si një re.

恐怖臨於我身，我的尊榮如被風吹散，我的救恩如浮雲逝去。

16 Unë shkrihem përbrenda, dhe ditët e hidhërimit më kanë pushtuar.

現今我的心神已頹廢，憂患的日子不放鬆我。

17 Natën ndjej sikur më shpojnë kockat, dhe dhembjet më brejnë pa pushim.

夜間痛苦刺透我骨，我的脈絡都不得安息。

18 Nga dhuna e madhe rrobat e mia deformohen, më shtrëngojnë përreth si jaka e mantelit tim.

天主以大力抓住我的衣服，握緊我長衣的領口，

19 Ai më ka hedhur në baltë dhe jam bërë si pluhuri dhe hiri,

將我投入泥中，使我變成灰土。

20 Unë të bërtas ty, dhe ti nuk më përgjigjesh; të rri përpara, por ti rri duke më shikuar.

天主啊! 我向你呼號，你不回答我；我立起來，你也不理睬我。

21 Je bërë mizor me mua; më përndjek me fuqinë e dorës sate.

你對我變成了暴君，用你有力的手迫害我。

22 Më ngre lart mbi erën, bën që të eci kaluar mbi të dhe më zhduk në stuhi.

你將我提起，乘風而去，使我在狂風中飄搖不定。

23 E di në të vërtetë që ti më çon në vdekje, në shtëpinë ku mblidhen gjithë të gjallët.

我知道你要導我於死亡，到眾生聚集的家鄉。

24 me siguri nuk do ta shtrijë dorën e tij te varri, megjithëse në fatkeqësinë e tij bërtet për të kërkuar ndihmë.

若窮人遇到不幸向我求救，我豈不伸手去援助他﹖

25 A nuk kam qarë vallë për atë që ishte në fatkeqësi, dhe a nuk jam hidhëruar për të varfrin?

他人遭難，我豈沒有流淚﹖人窮乏，我的心豈沒有憐憫﹖

26 Kur prisja të mirën, erdhi e keqja; kur prisja dritën, erdhi errësira.

我希望幸福，來的卻是災禍；我期待光明，黑暗反而來臨。

27 Zorrët e mia ziejnë pa pushim, kanë ardhur për mua ditë vuajtjesh.

我內心煩惱不安，痛苦的日子常臨於我。

28 Shkoj rreth e qark i nxirë, krejt, por jo nga dielli; ngrihem në kuvend dhe bërtas për të kërkuar ndihmë.

我憂悶而行，無人安慰我，我要在集會中起立喊冤。

29 Jam bërë vëlla me çakallin dhe shok me strucin.

我成了豺狼的兄弟，成了駝鳥的伴侶。

30 Lëkura ime që më mbulon është nxirë dhe kockat e mia digjen nga nxehtësia.

我的皮膚變黑，我的骨頭因熱灼焦，

31 Qestja ime shërben vetëm për vajtime dhe flauti im për tinguj vajtues.

我的琴瑟奏出哀調，我的簫笛發出哭聲。