Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!