Psalmet 89

1 Unë do të këndoj përjetë mirësitë e Zotit, me gojën time do t’u shpall besnikërinë tënde të gjitha brezave.

En Undervisning; af Ethan, Esrahiteren. Jeg vil synge om Herrens Naadegerninger evindelig, jeg vil kundgøre din Sandhed med min Mund fra Slægt til Slægt.

2 Sepse kam thënë: “Mirësia jote do të ekzistojë përjetë, ti do të vendosësh besnikërinë tënde në vetë qiejtë”.

Thi jeg har sagt: Din Naade skal bygges op evindelig, i Himlene skal du grundfæste din Sandhed:

3 “Unë kam lidhur një besëlidhje me të zgjedhurin tim, i jam betuar Davidit, shërbëtorit tim, duke thënë:

„Jeg har gjort en Pagt med min udvalgte, jeg har tilsvoret David, min Tjener:

4 “Do t’i vendos pasardhësit e tu përjetë dhe do të ndërtoj fronin tënd për të gjitha brezat””. (Sela)

Evindelig vil jeg stadfæste din Sæd, og jeg har bygget din Trone fra Slægt til Slægt.‟ (Sela)

5 Dhe qiejtë do të kremtojnë mrekullitë e tua, o Zot, dhe besnikërinë tënde në kuvendin e shenjtorëve.

Og Himlene, Herre! skulle prise din underfulde Gerning og din Sandhed i de helliges Menighed.

6 Sepse kush mund të krahasohet në qiell me Zotin? Dhe kush është i njëllojtë me Zotin midis bijve të të Fuqishmit?

Thi hvem i Skyen kan maale sig med Herren? hvo er Herren lig iblandt Gudernes Børn?

7 Perëndisë ia kanë frikën shumë në kuvendin e shenjtorëve, dhe respektohet thellë nga tërë ata që e rrethojnë.

en Gud saare frygtelig i de helliges hemmelige Raad og forfærdelig over alle, som ere trindt omkring ham!

8 O Zot, Perëndi i ushtrive, kush është i fuqishëm si ti, o Zot? Besnikëria jote të rrethon kudo.

Herre, Gud Zebaoth! hvo er som du stormægtig, o Herre? og din Sandhed er trindt omkring dig.

9 Ti e sundon tërbimin e detit; kur valët e tij ngrihen, ti i qetëson.

Du hersker over det hovmodige Hav; naar dets Bølger rejse sig, da bringer du dem til at lægge sig.

10 Ti e ke bërë copë-copë Egjiptin, duke e plagosur për vdekje; me krah të fuqishëm ke shpërndarë armiqtë e tu.

Du knuste Rahab, saa den blev som den ihjelslagne, du bortspredte dine Fjender med din stærke Arm.

11 Qiejtë janë të tutë, edhe toka është jotja; ti e ke krijuar botën dhe të gjitha atë që janë në të.

Dig tilhøre Himlene, dig tilhører ogsaa Jorden, du har grundfæstet Jorderige og, hvad deri er.

12 Ti ke krijuar veriun dhe jugun; Tabori dhe Hermoni lëshojnë britma gëzimi kur dëgjojnë emrin tënd.

Du skabte Norden og Sønden, Thabor og Hermon fryde sig i dit Navn.

13 Ti ke krah të fuqishëm; dora jote është e fortë, e djathta jote ngrihet në qiell.

Du har en Arm med Styrke, din Haand er stærk, din højre Haand er ophøjet.

14 Drejtësia dhe e drejta përbëjnë bazën e fronit tënd; mirësia dhe e vërteta shkojnë përpara fytyrës sate.

Retfærdighed og Dom ere din Trones Befæstning, Miskundhed og Sandhed gaa frem for dit Ansigt.

15 Lum ai popull që njeh britmën e gëzimit, o Zot, sepse ai do të ecë në dritën e fytyrës sate;

Saligt er det Folk, som kender Frydesangen; Herre! i dit Ansigts Lys vandre de.

16 do të ngazëllojë tërë ditën me emrin tënd dhe do të gëzohet shumë në drejtësinë tënde.

I dit Navn skulle de fryde sig den ganske Dag, og i din Retfærdighed ophøjes de.

17 Po, ti je mburrja e forcës së tyre, dhe me favorin tënd ti e shton fuqinë tonë.

Thi du er deres Styrkes Pris, og i din Velbehagelighed ophøjer du vort Horn.

18 Sepse mburoja jonë i përket Zotit dhe mbreti ynë të Shenjtit të Izraelit.

Thi Herren er vort Skjold og den Hellige i Israel vor Konge.

19 Ti i fole atëherë në vegim të dashurit tënd dhe the: “Ndihmova një të fuqishëm, përlëvdova një të zgjedhur nga populli.

Da talte du til din Hellige i et Syn og sagde: Jeg har beredet Hjælp ved en Kæmpe, jeg har ophøjet en udvalgt ud af Folket.

20 Gjeta Davidin, shërbëtorin tim, dhe e vajosa me vajin tim të shenjtë.

Jeg har fundet David, min Tjener, jeg har salvet ham med min hellige Olie.

21 Dora ime do ta përkrahë me vendosmëri dhe krahu im do ta forcojë.

Ved ham skal min Haand holde fast, og min Arm skal styrke ham.

22 Armiku nuk do ta shtypë dhe i ligu nuk do ta pikëllojë.

Fjenden skal ikke plage ham, og en uretfærdig Mand skal ikke trænge ham.

23 Do të asgjesoj para tij armiqtë e tij dhe do të godas ata që e urrejnë.

Men jeg vil sønderknuse hans Modstandere for hans Ansigt og slaa dem, som hade ham.

24 Besnikëria ime dhe mirësia ime do të jenë me të, dhe me emrin tim do të bëhet i fuqishëm.

Men min Sandhed og min Miskundhed skulle være med ham, i mit Navn skal hans Horn ophøjes.

25 Do ta shtrij dorën e tij mbi detin dhe dorën e djathtë të tij mbi lumenjtë.

Og jeg vil udstrække hans Haand til Havet og hans højre Haand til Floderne.

26 Ai do të kërkojë ndihmën time, duke thënë: “Ti je Ati im, Perëndia im dhe Kështjella ime e shpëtimit”.

Han skal paakalde mig og sige: Du er min Fader, min Gud og min Frelses Klippe.

27 Do ta bëj gjithashtu të parëlindurin tim, më të shkëlqyerin ndër mbretërit e dheut.

Og jeg vil gøre ham til den førstefødte, til den højeste over Kongerne paa Jorden.

28 Do të përdor mirësi ndaj tij përjetë, dhe besëlidhja ime me të do të mbetet e qëndrueshme.

Jeg vil bevare ham min Miskundhed evindelig, og min Pagt skal holdes ham trolig.

29 Do t’i bëj gjithashtu pasardhësit e tij të përjetshem dhe fronin e tij si ditët e qiejve.

Og jeg vil lade hans Sæd bestaa evindelig, og hans Trone, saa længe Himmelens Dage vare.

30 Në rast se bijtë e tij braktisin ligjin tim dhe nuk ecin, sipas urdhërimeve të mia,

Dersom hans Børn forlade min Lov, og de ikke vandre i mine Befalinger,

31 në rast se shkelin statutet e mia dhe nuk respektojnë urdhërimet e mia,

dersom de vanhellige mine Skikke og ikke holde mine Bud:

32 unë do ta dënoj shkeljen e tyre me shufër dhe paudhësinë e tyre me të rrahura,

Da vil jeg hjemsøge deres Overtrædelse med Riset og deres Misgerning med Plager.

33 por nuk do ta heq mirësinë time prej tij dhe nuk do të lë që besnikëria ime të jetë e mangët.

Men min Miskundhed vil jeg ikke tage fra ham og ikke svige min Sandhed.

34 Nuk do të shkel besëlidhjen time dhe nuk do t’i ndryshoj fjalët që kanë dalë nga goja ime.

Jeg vil ikke vanhellige min Pagt og ikke forandre det, som er gaaet over mine Læber.

35 Jam betuar një herë për shenjtërinë time dhe nuk do ta gënjej Davidin;

Eet har jeg svoret ved min Hellighed, jeg vil ikke lyve for David:

36 pasardhësit e tij do të jenë përjetë dhe froni i tij do të jetë si dielli para meje,

Hans Sæd skal blive evindelig, og hans Trone som Solen for mig;

37 do të jenë të qëndrueshëm si hëna, dhe dëshmitari në qiell është besnik”. (Sela)

den skal befæstes som Maanen evindelig; og Vidnet i Skyen er trofast. (Sela)

38 Por ti na ke braktisur dhe na ke kthyer; je zemëruar shumë kundër të vajosurin tënd.

Men nu har du forkastet og foragtet ham, du er fortørnet paa din Salvede.

39 Ti ke përçmuar besëlidhjen e lidhur me shërbëtorin tënd dhe ke përdhosur kurorën e tij, duke bërë që të bjerë për tokë.

Du har tilintetgjort Pagten med din Tjener, du har vanhelliget hans Krone ned i Støvet.

40 Ke shembur gjithë mbrojtjet e tij dhe i ke katandisur në gërmadha kalatë e tij.

Du har nedrevet alle hans Mure, du har bragt Ødelæggelse over hans Befæstninger.

41 Tërë kalimtarët e kanë plaçkitur dhe ai është bërë gazi i fqinjëve të tij.

Alle, som gik forbi paa Vejen, have plyndret ham, han er bleven til Spot for sine Naboer.

42 Ke lavdëruar dorën e djathtë të kundërshtarëve të tij dhe ke bërë të gëzohen tërë armiqtë e tu.

Du har ophøjet hans Modstanderes højre Haand, du har glædet alle hans Fjender.

43 Ke prishur tehun e shpatës së tij dhe nuk e ke ndihmuar në betejë.

Ja, du lader hans skarpe Sværd vige tilbage og har ikke ladet ham bestaa i Krigen.

44 I ke dhënë fund madhështisë së tij dhe ke hedhur për tokë fronin e tij.

Du har ladet hans Glans høre op og kastet hans Trone til Jorden.

45 Ke shkurtuar ditët e rinisë së tij dhe e ke mbuluar me turp. (Sela)

Du har forkastet hans Ungdoms Dage, du har skjult ham med Haan. (Sela)

46 Deri kur, o Zot? A do të fshihesh ti përjetë? A do të flakërojë si zjarr zemërimi yt?

Hvor længe, Herre! vil du skjule dig evindelig? hvor længe skal din Harme brænde som Ild?

47 Kujto sa e shkurtër është jeta ime. Për çfarë kotësie ke krijuar gjithë bijtë e njerëzve?

Kom i Hu, hvad en Levetid er, til hvilken Forfængelighed du har skabt alle Menneskens Børn?

48 Cili është njeriu që jeton, pa parë vdekjen dhe që mund ta shkëputë jetën e tij nga pushteti Sheolit? (Sela) (Sheol h7585)

Hvo er den Mand, som lever og ikke skal se Døden? som kan fri sin Sjæl fra Dødsrigets Vold? (Sela) (Sheol h7585)

49 Ku janë, o Zot, mirësitë e tua të lashta, për të cilat iu betove Davidit në besnikërinë tënde?

Herre! hvor ere dine forrige Naadegerninger, som du tilsvor David i din Sandhed?

50 Kujto, o Zot, fyerjen që iu bë shërbëtorëve të tu, dhe si unë mbaj në zemër fyerjen e rëndë të të gjitha kombeve,

Herre! kom dine Tjeneres Forsmædelse i Hu, som jeg bærer i min Barm, den fra alle de mange Folkefærd,

51 me të cilën armiqtë e tu kanë fyer, o Zot, me të cilën kanë fyer hapat e të vajosurit tënd.

med hvilken dine Fjender have bespottet, Herre! med hvilken de have bespottet din Salvedes Fodspor.

52 I bekuar qoftë Zoti përjetë. Amen, po, amen!

Lovet være Herren evindelig! Amen, ja, amen.