Zbulesa 14

1 Pastaj pashë Qengjin që rrinte në këmbë në mal të Sionit, dhe bashkë me të ishin njëqind e dyzet e katër mijë njerëz, që e kishin të shkruar mbi ballin e tyre emrin e tij dhe emrin e Atit të tij.

NANA aku la au, aia hoi, ku mai la ke Keikihipa ma ka mauna o Ziona, a me ia pu hookahi haneri me kauahakumamaha tausani, me ka inoa o kona Makua i kakauia ma ko lakou lae.

2 Dhe dëgjova pastaj një zë nga qielli si ushtima e shumë ujërave dhe si gjëmimi i një bubullime të madhe; dhe zëri që dëgjova ishte si ai i kitaristëve që u bien qesteve së tyre.

A lohe aku la au i ka leo, mai ka lani mai, e like me ka halulu ana o na waikahe he nui, a e like me ka halulu ana o ka hekili nui; a o ka leo a'u i lohe ai, ua like me ka hookani ana a ka poe i hookani ma ko lakou mau lira.

3 Ata këndonin një këngë të ri përpara fronit, përpara katër qenjeve të gjalla dhe përpara pleqve; dhe asnjë nuk mund ta mësonte kantikun përveç të njëqind e dyzet e katër mijëve, që ishin shpenguar nga toka.

Mele iho la lakou i ke mele hou imua o ka nohoalii, a imua o na mea ola eha, a imua o na lunakahiko. Aole e hiki i kekahi ke ao ia mele, o ka poe hookahi haneri me kanahakumamaha tausani wale no, ka poe i kuaihoolaia'e mai ka honua aku.

4 Këta janë ata që nuk janë ndotur me femra; janë në fakt të virgjër. Këta janë ata që ndjekin Qengjit, kudo që të shkojë ai; këta u shpenguan ndër njerezit, që të jenë të parat fruta për Perëndinë dhe Qengjin.

Oia ka poe, aole i haumia i na wahine; no ka mea, he poe puupaa lakou. Oia ka poe hahai i ke Keikihipa i kona wahi a pau i hele aku ai. Oia ka poe i kuaihoolaia maiwaena ae o na kanaka, i hua mua no ke Akua a no ke Keikihipa.

5 Edhe në gojë të tyre nuk u gjet gënjeshtër, sepse janë të paqortueshëm përpara fronit të Perëndisë.

Aole i loaa ka wahahee iloko o ko lakou waha; no ka mea, ua hala ole lakou.

6 Pastaj pashë një engjëll tjetër që fluturonte në mes të qiellit dhe që kishte ungjillin e përjetshëm, që t’ua predikojë banorëve të dheut dhe çdo kombi, dhe fisi, dhe gjuhe, dhe populli, (aiōnios g166)

A ike aku la au i kekahi anela hou e lele ana iwaena o ka lani, ia ia ka enanelio mau loa, e ao ai i ka poe e noho la ma ka honua, a i ko na aina a pau, a me na ohana, a me na olelo, a me na lahuikanaka; (aiōnios g166)

7 dhe thoshte me zë të madh: “Druani Perëndinë dhe i jepni lavdi, sepse ora e gjyqit të tij erdhi; adhuroni atë që bëri qiellin, dheun, detin dhe burimet e ujërave”.

I mai la ia me ka leo nui, E makau i ke Akua, a e hoonani aku ia ia; no ka mea, na hiki mai ka hora o kona hoopai ana: e kukuli hoomaikai i ka mea nana i hana ka lani a me ka honua, a me ke kai, a me na wai puna.

8 Pastaj një tjetër ëngjëll shkoi pas tyre, duke thënë: “Ra, ra Babilona, qyteti i madh që u ka dhënë të pinë të gjithë kombeve verën e zemërimit të kurvërimit të saj”.

Hahai aku la ka lua o na anela, i mai la, Ua haule, ua haule o Babulona, ke kulanakauhale nui, no ka mea, ua hoinu aku la oia i ko na aina a pau i ka waina o ka ukiuki no kona moe kolohe ana.

9 Një engjëll i tretë shkoi pas tyre duke thënë me zë të madh: “Nëse ndokush adhuron bishën dhe figurën e saj dhe merr damkën mbi ballin e vet ose mbi dorën e vet,

Hahai aku la ka anela ekolu ia lakou, e olelo ana me ka leo nui, Ina e hoomana aku kekahi i ka holoholona a me kona kii, a kauia hoi kona hoailona ma kona lae, a ma kona lima paha,

10 do të pijë edhe ai nga vera e zemërimit të Perëndisë, që është derdhur e papërzier në kupën e zemërimit të tij dhe do të mundohet me zjarr e squfur përpara engjëjve të shenjtë dhe përpara Qengjit.

E inu oia i ka waina o ko ke Akua ukiuki, i ukuhiia iloko o ke kiaha o kona inaina, aohe mea e mananalo ai. A e hoomainoinoia oia, i ke ahi a me ka luaipele, imua o na anela hoano a imua o ke Keikihipa.

11 Dhe tymi i mundimit të tyre ngjitet në shekuj të shekujve, dhe nuk do të kenë prehje ditë e natë ata që adhurojnë bishën dhe figurën e saj dhe kushdo që merr damkën e emrit të saj”. (aiōn g165)

Pii ae la ka uahi o ko lakou hoomainoinoia, ia ao aku ia ao aku: aole oluolu iki, i ke ao a me ka po, ka poe i hoomana i ka holoholona a me kona kii, a o na mea hoi a pau i loaa ka hoailona o kona inoa. (aiōn g165)

12 Këtu është qëndrueshmëria e shenjtorëve; këtu janë ata që zbatojnë urdhërimet e Perëndisë dhe besimin e Jezusit.

Maanei no ka hoomanawanui ana o ka poe haipule, ka poe malama i na kauoha a ke Akua me ka manaoio ia Iesu.

13 Pastaj dëgjova nga qielli një zë që më thoshte: “Shkruaj: Lum të vdekurit që këtej e tutje vdesin në Zotin; po, thotë Fryma, që të prehen nga mundimet e tyre; dhe veprat e tyre t’i ndjekin”.

Lohe aku la au i ka leo, mai ka lani mai, i mai la, E palapala oe, Pomaikai ka poe make, ke make iloko o ka Haku, ma keia hope aku: he oiaio, wahi a ka Uhane, i hoomaha lakou i ko lakou luhi; a ke hahai nei no hoi ka lakou mau hana me lakou.

14 Pastaj pashë një re të bardhë, dhe ja, mbi re po rrinte i ulur një i ngjashëm me një Bir njeriu, i cili kishte mbi krye një kurorë të artë dhe në dorë një drapër të mprehtë.

Ike aku la au, aia hoi, he ao keokeo, a aia maluna o ke ao e noho ana kekahi ua like me ke Keiki a ke kanaka, a maluna o kona poo, ke leialii gula, a maloko o kona lima, he pahikakiwi oi loa.

15 Një engjëll tjetër doli nga tempulli, duke i thirrur me zë të madh atij që ulej mbi re: “Vër dorë mbi drapërin tënd dhe korr, sepse ora e të korrurit ka ardhur dhe të korrat e dheut janë pjekur”.

Puka mai la iwaho kekahi anela hou, mailoko mai o ka luakini, hea mai la me ka leo nui, i ka mea e noho ana maluna o ke ao, E hookomo oe i kau pahikakiwi, a e hoiliili; no ka mea, ua hiki mai ka hora e hoiliili ai; ua oo hoi ka ai o ka honua.

16 Atëherë ai që ulej mbi re e lëshoi drapërin e tij mbi tokë dhe dheu u korr.

O ka mea e noho ana ma ke ao, hookomo iho la ia i kana pahikakiwi ma ka honua, a hoiliiliia iho la ko ka honua.

17 Pastaj një engjëll tjetër doli nga tempulli që është në qiell, duke mbajtur dhe ai një drapër të mprehtë.

Puka mai la kekahi anela hou, mailoko mai o ka luakini, ma ka lani, he pahikakiwi no hoi kana, na oi loa.

18 Dhe një engjëll tjetër, që kishte pushtet mbi zjarrin, doli nga altari dhe i thirri me zë të madhe atij që kishte drapërin e mprehtë, duke thënë: “Vëre në punë drapërin tënd të mprehtë dhe vil bistakët e vreshtit të dheut, sepse rrushi i tyre është pjekur”.

Puka mai la kekahi anela hou mai ke kuahu mai, he mana no kona maluna o ke ahi; hea mai la ia me ka leo nui loa i ka mea ia ia ka pahikakiwi oi, i mai la, E hookomo oe i kau pahikakiwi oi, a e hoiliili i na ahuiwaina o ke kumuwaina o ka honua; no ka mea, ua oo loa kona hua.

19 Atëherë engjëlli e lëshoi drapërin e tij mbi tokë dhe voli vreshtin e dheut dhe hodhi rrushin në vozën e madhe të zemërimit të Perëndisë.

Hookomo iho la ua anela la i kana pahikakiwi ma ka honua, a hoiliili iho la i na kumuwaina o ka honua, a kiola aku la iloko o ka lua kaomi waina nui o ko ke Akua ukiuki.

20 Dhe voza u shtrydh jashtë qytetit dhe nga voza doli gjak deri te frerët e kuajve, për njëmijë e gjashtëqind stade.

A ua hahiia ka lua kaomi waina, mawaho o ke kulanakauhale, a hu mai la ke koko mai ka lua mai, a hiki iluna i ke kaula waha o na lio, no ua setadia hookahi tausani, me na haneri keu eono.