أعمال 7
| فَقَالَ رَئِيسُ ٱلْكَهَنَةِ: «أَتُرَى هَذِهِ ٱلْأُمُورُ هَكَذَا هِيَ؟». | ١ 1 |
ସେତାକ୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ ସ୍ତିପାନ୍କେ ହଃଚାର୍ଲା “ତର୍ବିରଦେ ଇରି କାୟ୍ ସଃତ୍ କି?”
| فَقَالَ: «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِخْوَةُ وَٱلْآبَاءُ، ٱسْمَعُوا! ظَهَرَ إِلَهُ ٱلْمَجْدِ لِأَبِينَا إِبْرَاهِيمَ وَهُوَ فِي مَا بَيْنَ ٱلنَّهْرَيْنِ، قَبْلَمَا سَكَنَ في حَارَانِ، | ٢ 2 |
ସେ କୟ୍ଲା, ଏ ବାୟ୍ ଆର୍ ଉବାମଃନ୍ ସୁଣା, ଅଃମାର୍ ଉବା ଅବ୍ରାହାମ୍ ହାରଣ୍ ତଃୟ୍ଁ ବାସାକ୍ର୍ତା ଦାଦା ସଃଡେବଃଳ୍ ସେ ମେସପଟାମିଆ ରିଲା, ସଃଡେବଃଳ୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ ଇସ୍ୱର୍ କୟ୍ଲା ।
| وَقَالَ لَهُ: ٱخْرُجْ مِنْ أَرْضِكَ وَمِنْ عَشِيرَتِكَ، وَهَلُمَّ إِلَى ٱلْأَرْضِ ٱلَّتِي أُرِيكَ. | ٣ 3 |
ଆର୍ ତାକେ କୟ୍ଲା ତୁୟ୍ ତର୍ ଦେସେ ହୁଣି ଅଃହ୍ଣାର୍ ନିଜାର୍ ଲକ୍ତଃୟ୍ ହୁଣି ବାରାୟ୍ ଆଉ ଆରେକ୍ ଅଃମି ତକ୍ ଜୁୟ୍ ଦେସ୍ ଦଃକାଉଁନ୍ଦ୍ ସେ ଦେସେ ଜାଆ ।
| فَخَرَجَ حِينَئِذٍ مِنْ أَرْضِ ٱلْكَلْدَانِيِّينَ وَسَكَنَ فِي حَارَانَ. وَمِنْ هُنَاكَ نَقَلَهُ، بَعْدَ مَا مَاتَ أَبُوهُ، إِلَى هَذِهِ ٱلْأَرْضِ ٱلَّتِي أَنْتُمُ ٱلْآنَ سَاكِنُونَ فِيهَا. | ٤ 4 |
ସେତାକ୍ ତାର୍ କଲଦିଅ ଦେସେ ହୁଣି ବାରାୟ୍ ସେ ହାରଣ୍ ତଃୟ୍ଁ ବାସା କଃଲା, ହଃଚେ ଅବ୍ରାହାମ୍ ଉବାସି ମଃଲାକେ ସେତି ହୁଣି ତୁମିମଃନ୍ ଅଃବେ ଜୁୟ୍ ଦେସେ ବାସା କଃରିଆଚାସ୍ ଇସ୍ୱର୍ ତାକେ ଇ ଦେସେ ଆଣ୍ଲା ।
| وَلَمْ يُعْطِهِ فِيهَا مِيرَاثًا وَلَا وَطْأَةَ قَدَمٍ، وَلَكِنْ وَعَدَ أَنْ يُعْطِيَهَا مُلْكًا لَهُ وَلِنَسْلِهِ مِنْ بَعْدِهِ، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ بَعْدُ وَلَدٌ. | ٥ 5 |
ଆର୍ ସେ ତାକେ ସେତି କାୟ୍ ଅଃଦିକାର୍ ନଃଦିଲା, ଗଟେକ୍ ହାଦାର୍ ବୁୟ୍ଁ ହେଁ ନଃଦିଲା, ଆରେକ୍ ସଃଡେବଃଳ୍ ତାର୍ ହଅ ନଃରିଲାକ୍ ହେଁ ସେ ତାକେ ଆର୍ ତାର୍ ଆଗାଳିର୍ ବଃଉଁସ୍କେ ସେରି ଅଃଦିକାର୍ କଃରୁକେ ଦଃୟ୍ନ୍ଦ୍ ବଃଲି ସଃୟ୍ତ୍ କଃଲା ।
| وَتَكَلَّمَ ٱللهُ هَكَذَا: أَنْ يَكُونَ نَسْلُهُ مُتَغَرِّبًا فِي أَرْضٍ غَرِيبَةٍ، فَيَسْتَعْبِدُونَهُ وَيُسِيئُوا إِلَيْهِ أَرْبَعَ مِئَةِ سَنَةٍ، | ٦ 6 |
ଇସ୍ୱର୍ ଅବ୍ରାହାମ୍କେ କୟ୍ଲା, ତୁମାର୍ ବଃଉଁସ୍ ବିନ୍ ଦେସେ ବାସା କଃରାସ୍ ଆର୍ ସେତିର୍ ଲକ୍ ତାକେ ଚାରିସ ବଃର୍ସ୍ ହଃତେକ୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳା କଃରି ସେମଃନ୍କେ ଡଃଣ୍ଡ୍ ଦେତି ।
| وَٱلْأُمَّةُ ٱلَّتِي يُسْتَعْبَدُونَ لَهَا سَأَدِينُهَا أَنَا، يَقُولُ ٱللهُ. وَبَعْدَ ذَلِكَ يَخْرُجُونَ وَيَعْبُدُونَنِي فِي هَذَا ٱلْمَكَانِ. | ٧ 7 |
ଆରେକ୍ ଇସ୍ୱର୍ କୟ୍ଲା ସେମଃନ୍ ଜୁୟ୍ ବାସାର୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳା ଅଃଉତି ଅଃମି ତାର୍ ବିଚାର୍ କଃରୁନ୍ଦ୍, ତାର୍ହଃଚେ ସେମଃନ୍ ବାରାୟ୍ ଆସି ଇ ଟାଣେ ଅଃମାର୍ ସେବା କଃର୍ତି ।
| وَأَعْطَاهُ عَهْدَ ٱلْخِتَانِ، وَهَكَذَا وَلَدَ إِسْحَاقَ وَخَتَنَهُ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّامِنِ. وَإِسْحَاقُ وَلَدَ يَعْقُوبَ، وَيَعْقُوبُ وَلَدَ رُؤَسَاءَ ٱلْآبَاءِ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ. | ٨ 8 |
ଆର୍ ଇସ୍ୱର୍ ଅବ୍ରାହାମ୍କେ ସୁନତି ବିଦି ଦିଲା, ଆରେକ୍ ସେନ୍କାର୍ ଅବ୍ରାହାମ୍, ଇସାକ୍କେ ଜଃଲମ୍ ଦଃୟ୍ ଆଟ୍ଦିନ୍ ଅୟ୍ଲାକ୍ ସୁନତ୍ କଃଲା, ଜିସହାକ୍ ଜାକୁବକେ ଆର୍ ଜାକୁବକ୍ ବାରଗଟ୍ ହିଲା ବଃଲେକ୍ ବାର କୁଳ୍ବଃଉଁସ୍କେ ଜଃଲମ୍ ଦଃୟ୍ ସୁନତ୍ କଃଲା ।
| وَرُؤَسَاءُ ٱلْآبَاءِ حَسَدُوا يُوسُفَ وَبَاعُوهُ إِلَى مِصْرَ، وَكَانَ ٱللهُ مَعَهُ، | ٩ 9 |
“ଜାକୁବର୍ ହୟ୍ସିମଃନ୍ ତାର୍ ବାୟ୍ସି ଜସେପ୍କେ ଅଃକାର୍ ଅୟ୍ ତାକେ ମିସର୍ ଦେସେ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳା କଃରି ବିକ୍ଲାୟ୍, ମଃତର୍ ଇସ୍ୱର୍ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ରିଲା ।”
| وَأَنْقَذَهُ مِنْ جَمِيعِ ضِيقَاتِهِ، وَأَعْطَاهُ نِعْمَةً وَحِكْمَةً أَمَامَ فِرْعَوْنَ مَلِكِ مِصْرَ، فَأَقَامَهُ مُدَبِّرًا عَلَى مِصْرَ وَعَلَى كُلِّ بَيْتِهِ. | ١٠ 10 |
ଆର୍ ତାର୍ ସଃବୁ କଃସ୍ଟେ ତାକେ ମୁକ୍ଳାୟ୍ ମିସରାର୍ ରଃଜା ପାରର୍ ମୁଏଁ ତାକେ ଦଃୟା ଆର୍ ଗ୍ୟାନ୍ ଦିଲା, ସେତାକ୍ ପାର ରଃଜା ତାକେ ମିସର୍ ଆର୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଗଃରାର୍ ଗୁମୁସ୍ତା କଃଲା ।
| «ثُمَّ أَتَى جُوعٌ عَلَى كُلِّ أَرْضِ مِصْرَ وَكَنْعَانَ، وَضِيقٌ عَظِيمٌ، فَكَانَ آبَاؤُنَا لَا يَجِدُونَ قُوتًا. | ١١ 11 |
ହଃଚେ ସଃବୁ ମିସର୍ ଆର୍ କିଣାନ୍ ଦେସେ କଃତାର୍ ଅୟ୍ଲି ଆରେକ୍ ବଃଡ୍ କଃସ୍ଟ୍ ଅୟ୍ଲି ଆର୍ ଅଃମାର୍ ଦାଦିବାବୁମଃନ୍ କାଦି ହାଉଁ ନଃହାୟ୍ଲାୟ୍ ।
| وَلَمَّا سَمِعَ يَعْقُوبُ أَنَّ فِي مِصْرَ قَمْحًا، أَرْسَلَ آبَاءَنَا أَوَّلَ مَرَّةٍ. | ١٢ 12 |
ମଃତର୍ ମିସର୍ ଦେସେ କାଦି ଆଚେ ବଃଲି ସୁଣି ଜାକୁବ ତାର୍ ହୟ୍ସି ଅଃମାର୍ ଦାଦିବାବୁମଃନ୍କେ ସେତି ହଃର୍ତୁ ତର୍ ହଃଟାୟ୍ଲା ।
| وَفِي ٱلْمَرَّةِ ٱلثَّانِيَةِ ٱسْتَعْرَفَ يُوسُفُ إِلَى إِخْوَتِهِ، وَٱسْتَعْلَنَتْ عَشِيرَةُ يُوسُفَ لِفِرْعَوْنَ. | ١٣ 13 |
ଆରେକ୍ ହଃଚାର୍ତର୍ ଜସେପ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ବାୟ୍ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ଚିନାୟ୍ ଅୟ୍ଲା ଆର୍ ପାର ରଃଜା ଜସେପାର୍ କୁଟୁମ୍କେ ଜାଣ୍ଲା ।
| فَأَرْسَلَ يُوسُفُ وَٱسْتَدْعَى أَبَاهُ يَعْقُوبَ وَجَمِيعَ عَشِيرَتِهِ، خَمْسَةً وَسَبْعِينَ نَفْسًا. | ١٤ 14 |
ସେତାକ୍ ଜସେପ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଉବାସି ଜାକୁବକେ ଆର୍ ତିନିକଳିହଃନ୍ଦ୍ର ତାକାର୍ କୁଟୁମ୍ ସଃବ୍କେ ମିସର୍ ଦେସେ କୁଦ୍ଲା ।
| فَنَزَلَ يَعْقُوبُ إِلَى مِصْرَ وَمَاتَ هُوَ وَآبَاؤُنَا، | ١٥ 15 |
ସେତାକ୍ ଜାକୁବ ମିସର୍ ଦେସେ ଗଃଲା ସେତି ଜାକୁବ ଆର୍ ଅଃମାର୍ ଦାଦିବାବୁମଃନ୍ ମଃଲାୟ୍ ।
| وَنُقِلُوا إِلَى شَكِيمَ وَوُضِعُوا فِي ٱلْقَبْرِ ٱلَّذِي ٱشْتَرَاهُ إِبْرَاهِيمُ بِثَمَنٍ فِضَّةٍ مِنْ بَنِي حَمُورَ أَبِي شَكِيمَ. | ١٦ 16 |
ଆର୍ ସେମଃନାର୍ ମଃଲା ଗଃଗାଳ୍କେ ସିକିମ୍କେ ନିଆଗଃଲି, ଆର୍ ଅବ୍ରାହାମ୍ ସେତି ହମର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଜୁୟ୍ ମଃସୁଣ୍ହଃଦା ରୁହା ଟଃକା ଦଃୟ୍ ଗେନିରିଲା ସେମଃନ୍କେ ସେତି ତହ୍ଲାୟ୍ ।
| وَكَمَا كَانَ يَقْرُبُ وَقْتُ ٱلْمَوْعِدِ ٱلَّذِي أَقْسَمَ ٱللهُ عَلَيْهِ لِإِبْرَاهِيمَ، كَانَ يَنْمُو ٱلشَّعْبُ وَيَكْثُرُ فِي مِصْرَ، | ١٧ 17 |
ମଃତର୍ ଇସ୍ୱର୍ ଅବ୍ରାହାମ୍କେ ଜୁୟ୍ ସଃୟ୍ତ୍ କଃରିରିଲା ସେ ସଃୟ୍ତ୍ ହୁରୁଣ୍ ଅଃଉତା ବେଳା ଅୟ୍ଲାକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ମିସର୍ ଦେସେ ବଂସ୍ ବାଡି ଗାଦେକ୍ ଅୟ୍ଲାୟ୍ ।
| إِلَى أَنْ قَامَ مَلِكٌ آخَرُ لَمْ يَكُنْ يَعْرِفُ يُوسُفَ. | ١٨ 18 |
ସଃରାସଃରି ମିସର୍ ଦେସେ ଆରେକ୍ ଗଟ୍ ରଃଜା ଅୟ୍ଲା, ସେ ଜସେପ୍ ଜାଣି ନଃରିଲା ।
| فَٱحْتَالَ هَذَا عَلَى جِنْسِنَا وَأَسَاءَ إِلَى آبَائِنَا، حَتَّى جَعَلُوا أَطْفَالَهُمْ مَنْبُوذِينَ لِكَيْ لَا يَعِيشُوا. | ١٩ 19 |
ସେ ପାର ରଃଜା ଅଃମିମଃନାର୍ ଜାତିକ୍ ନିଚ୍ ଦଃକ୍ଲା ଆରେକ୍ ଅଃମାର୍ ଦାଦିବାବୁମଃନ୍ ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାର୍ ହିଲାମଃନ୍କେ ମଃର୍ନେ ମାରି ହଃଦାୟ୍ ହଃକାଉଁକ୍ ସେମଃନ୍କେ କଃସ୍ଟ୍ ଦିଲା ।
| «وَفِي ذَلِكَ ٱلْوَقْتِ وُلِدَ مُوسَى وَكَانَ جَمِيلًا جِدًّا، فَرُبِّيَ هَذَا ثَلَاثَةَ أَشْهُرٍ فِي بَيْتِ أَبِيهِ. | ٢٠ 20 |
ସଃଡେବଃଳ୍ ମସା ଜଃଲମ୍ ଅୟ୍ଲା ସେ ଇସ୍ୱରାର୍ ଆକାୟ୍ ବଃଡେ ସୁନ୍ଦୁର୍ ରିଲା ଆର୍ ତିନିମାସ୍ ହଃତେକ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଉବାସି ଗଃରେ ବାଡ୍ଲା ।
| وَلَمَّا نُبِذَ، ٱتَّخَذَتْهُ ٱبْنَةُ فِرْعَوْنَ وَرَبَّتْهُ لِنَفْسِهَا ٱبْنًا. | ٢١ 21 |
ହଃଚେ ଜଃଡେବଃଳ୍ ହଃଦାୟ୍ ହଃଳ୍ଲା ସଃଡେବଃଳ୍ ପାରର୍ ଜିସି ତାକେ ବେଟିଆଣ୍ଲି ଆର୍ ତାର୍ ନିଜାର୍ ହୟ୍ସି ହର୍ ବାଡାୟ୍ଲି ।
| فَتَهَذَّبَ مُوسَى بِكُلِّ حِكْمَةِ ٱلْمِصْرِيِّينَ، وَكَانَ مُقْتَدِرًا فِي ٱلْأَقْوَالِ وَٱلْأَعْمَالِ. | ٢٢ 22 |
ଆର୍ ମସା ମିସରାର୍ ସଃବୁ ଗିଆନେ ସିକିତ୍ ଅୟ୍ଲା, ଆର୍ କଃତାୟ୍ ଆର୍ କାମେ ବଃଡେ ଡାକ୍ହୁଟ୍ଲା ।
| وَلَمَّا كَمِلَتْ لَهُ مُدَّةُ أَرْبَعِينَ سَنَةً، خَطَرَ عَلَى بَالِهِ أَنْ يَفْتَقِدَ إِخْوَتَهُ بَنِي إِسْرَائِيلَ. | ٢٣ 23 |
“ମସାକ୍ ଚାଳିସ୍ ବଃର୍ସ୍ ହୁର୍ନ୍ ଅୟ୍ଲାକ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ତାର୍ ନିଜାର୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ବାୟ୍ ମଃନ୍କେ ଜାଣୁକେ ତାର୍ ମଃନ୍ ଅୟ୍ଲି ।
| وَإِذْ رَأَى وَاحِدًا مَظْلُومًا حَامَى عَنْهُ، وَأَنْصَفَ ٱلْمَغْلُوبَ، إِذْ قَتَلَ ٱلْمِصْرِيَّ. | ٢٤ 24 |
ସଃଡେବଃଳ୍ ଗଟ୍ ଲକ୍କେ ଅଃନ୍ୟାୟ୍ କଃର୍ତାର୍ ଦଃକି ସେ ତାର୍ ବାଟ୍ ଆୟ୍ଲା ଆର୍ ସେ ମିସରାର୍ ଲକ୍କେ ମଃର୍ନେ ମାର୍ଲା ଆର୍ ନ୍ୟାୟ୍ ହାଉତା ଲକ୍କେ ଉହ୍କାର୍ କଃଲା ।
| فَظَنَّ أَنَّ إِخْوَتَهُ يَفْهَمُونَ أَنَّ ٱللهَ عَلَى يَدِهِ يُعْطِيهِمْ نَجَاةً، وَأَمَّا هُمْ فَلَمْ يَفْهَمُوا. | ٢٥ 25 |
ତାର୍ ଆତେ ଇସ୍ୱର୍ ତାର୍ ବାୟ୍ମଃନ୍କେ ମୁକ୍ଳାଉଁଲା ଇତି ଲକ୍ମଃନ୍ ଜାଣ୍ଲାୟ୍ ବଃଲି ମସା ମଃନେମଃନେ ବାବ୍ତି ରିଲା, ମଃତର୍ ତାର୍ ବାୟ୍ମଃନ୍ ବୁଜୁ ନଃହାୟ୍ଲାୟ୍ ।
| وَفِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّانِي ظَهَرَ لَهُمْ وَهُمْ يَتَخَاصَمُونَ، فَسَاقَهُمْ إِلَى ٱلسَّلَامَةِ قَائِلًا: أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ، أَنْتُمْ إِخْوَةٌ. لِمَاذَا تَظْلِمُونَ بَعْضُكُمْ بَعْضًا؟ | ٢٦ 26 |
ଆର୍କ ଦିନ୍ ସେମଃନ୍ ମାଡଗଳ୍ ଅଃଉତାର୍ ଦଃକି ସେମଃନ୍କେ ସୁସ୍ତାୟ୍ ମିସାଉଁକେ ମସା କୟ୍ଲା, ତୁମିମଃନ୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ବାୟ୍ ବାୟ୍ ଅୟ୍ ହେଁ କାୟ୍ତାକ୍ ଅଃନ୍ୟାୟ୍ କଃରୁଲାସ୍?
| فَٱلَّذِي كَانَ يَظْلِمُ قَرِيبَهُ دَفَعَهُ قَائِلًا: مَنْ أَقَامَكَ رَئِيسًا وَقَاضِيًا عَلَيْنَا؟ | ٢٧ 27 |
ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ ଅଃନ୍ୟାୟ୍ କଃର୍ତିରିଲା ସେ ମସାକ୍ ହେଲାୟ୍ କୟ୍ଲା, କେ ତକ୍ ଅଃମାର୍ ଉହ୍ରେ ବିଚାର୍ କଃରୁକେ ଅଃଦିକାରି ହଃଦ୍ ଦଃୟ୍ଆଚେ?
| أَتُرِيدُ أَنْ تَقْتُلَنِي كَمَا قَتَلْتَ أَمْسِ ٱلْمِصْرِيَّ؟ | ٢٨ 28 |
ତୁୟ୍ କାଲି ଜଃନ୍କଃରି ସେ ମିସରାର୍ ଲକ୍କେ ମଃର୍ନେ ମାର୍ଲିସ୍ ସେନ୍ କାୟ୍ ମକ୍ ମାରୁକ୍ ମଃନ୍ କଃରୁଲିସ୍?
| فَهَرَبَ مُوسَى بِسَبَبِ هَذِهِ ٱلْكَلِمَةِ، وَصَارَ غَرِيبًا فِي أَرْضِ مَدْيَانَ، حَيْثُ وَلَدَ ٱبْنَيْنِ. | ٢٩ 29 |
ଇ କଃତା ସୁଣି ମସା ହଃଳାୟ୍ ଜାୟ୍ ମିଦିୟନ୍ ଦେସେ ବାସା କଃଲା, ସେତି ତାର୍ ଜଳେକ୍ ହୟ୍ସି ଜଃଲମ୍ ଅୟ୍ଲାୟ୍ ।”
| «وَلَمَّا كَمِلَتْ أَرْبَعُونَ سَنَةً، ظَهَرَ لَهُ مَلَاكُ ٱلرَّبِّ فِي بَرِّيَّةِ جَبَلِ سِينَاءَ فِي لَهِيبِ نَارِ عُلَّيْقَةٍ. | ٣٠ 30 |
“ହଃଚେ ଚାଳିସ୍ ବଃର୍ସ୍ ହୁର୍ନ୍ ଅୟ୍ଲାକ୍ ସିନୟ୍ ହଃର୍ବାତ୍ ତଃୟ୍ ଗଟେକ୍ ଜୟ୍ଲାଗତା ବୁଟାୟ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଦୁତ୍ ତାକେ ଦଃକାୟ୍ ଅୟ୍ଲା ।
| فَلَمَّا رَأَى مُوسَى ذَلِكَ تَعَجَّبَ مِنَ ٱلْمَنْظَرِ. وَفِيمَا هُوَ يَتَقَدَّمُ لِيَتَطَلَّعَ، صَارَ إِلَيْهِ صَوْتُ ٱلرَّبِّ: | ٣١ 31 |
ମସା ସେରି ଦଃକି କାବା ଅୟ୍ଲା ଆର୍ ନିକକଃରି ଦଃକୁକ୍ ଚଃମେ ଜାତା ବଃଳ୍ ମାପ୍ରୁର୍ ଇ କଃତା ସୁଣାଗ୍ଲି ।
| أَنَا إِلَهُ آبَائِكَ، إِلَهُ إِبْرَاهِيمَ وَإِلَهُ إِسْحَاقَ وَإِلَهُ يَعْقُوبَ. فَٱرْتَعَدَ مُوسَى وَلَمْ يَجْسُرْ أَنْ يَتَطَلَّعَ. | ٣٢ 32 |
ଅଃମି ତୁମାର୍ ଦାଦିବାବୁମଃନାର୍ ଇସ୍ୱର୍ ଅବ୍ରାହାମ୍, ଇସାକ୍ ଆର୍ ଜାକୁବର୍ ଇସ୍ୱର୍, ସେତାକ୍ ମସା ଦଃଲ୍କିଗଃଲା ଆର୍ ନିକକଃରି ଦଃକୁକ୍ ସାସ୍ ନଃକେଲା ।
| فَقَالَ لَهُ ٱلرَّبُّ: ٱخْلَعْ نَعْلَ رِجْلَيْكَ، لِأَنَّ ٱلْمَوْضِعَ ٱلَّذِي أَنْتَ وَاقِفٌ عَلَيْهِ أَرْضٌ مُقَدَّسَةٌ. | ٣٣ 33 |
ତାର୍ହଃଚେ ମାପ୍ରୁ ତାକେ କୟ୍ଲା ତର୍ ହାଦେ ହୁଣି ହାଣ୍ଡାୟ୍ କୁସ୍ଳାଉ କାୟ୍ତାକ୍ ବଃଲେକ୍ ତୁୟ୍ ଜୁୟ୍ ଟାଣେ ଟିଅୟ୍ ଆଚ୍ସି ସେରି ପବିତ୍ର ମାଟି ।
| إِنِّي لَقَدْ رَأَيْتُ مَشَقَّةَ شَعْبِي ٱلَّذِينَ فِي مِصْرَ، وَسَمِعْتُ أَنِينَهُمْ وَنَزَلْتُ لِأُنْقِذَهُمْ. فَهَلُمَّ ٱلْآنَ أُرْسِلُكَ إِلَى مِصْرَ. | ٣٤ 34 |
ମିସର୍ ଦେସେ ଅଃମାର୍ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଆଚ୍ତି ସେମଃନାର୍ କଃସ୍ଟ୍ ଦଃକି ଆଚି ଆର୍ ସେମଃନାର୍ କାନ୍ଦ୍ତାର୍ ସୁଣିଆଚି ଆରେକ୍ ସେମଃନ୍କେ ମୁକ୍ଳାଉଁକ୍ ଉତ୍ରି ଆସି ଆଚି ଆର୍ ଅଃବେ ଅଃମି ତକ୍ ‘ମିସର୍ ଦେସେ ହଃଟାୟ୍ନ୍ଦ୍ ।’”
| «هَذَا مُوسَى ٱلَّذِي أَنْكَرُوهُ قَائِلِينَ: مَنْ أَقَامَكَ رَئِيسًا وَقَاضِيًا؟ هَذَا أَرْسَلَهُ ٱللهُ رَئِيسًا وَفَادِيًا بِيَدِ ٱلْمَلَاكِ ٱلَّذِي ظَهَرَ لَهُ فِي ٱلْعُلَّيْقَةِ. | ٣٥ 35 |
“କେ ତକ୍ ରାଜ୍ କଃରୁକେ ଆର୍ ବିଚାର୍ କଃରୁକେ ମୁଳିକା ହଃଦ୍ ଦିଲା ବଃଲି ଜୁୟ୍ ମସାକ୍ ସେମଃନ୍ ମଃନ୍ ନଃକେଲାୟ୍ ତାକେ ଇସ୍ୱରାର୍ ଦୁତ୍ ବୁଟାୟ୍ ଦଃକାୟ୍ ଅୟ୍ରିଲା, ତୁୟ୍ ତାର୍ ଉହ୍କାର୍ କଃରୁକେ ମୁକ୍ଳାଉତା ଲକ୍ କଃରି ହଃଟାୟ୍ଲା ।
| هَذَا أَخْرَجَهُمْ صَانِعًا عَجَائِبَ وَآيَاتٍ فِي أَرْضِ مِصْرَ، وَفِي ٱلْبَحْرِ ٱلْأَحْمَرِ، وَفِي ٱلْبَرِّيَّةِ أَرْبَعِينَ سَنَةً. | ٣٦ 36 |
ଲକ୍ମଃନ୍କେ ମିସର୍ ଦେସ୍, ସୁପ୍ସାଗଃର୍ ଆର୍ ଚାଳିସ୍ ବଃର୍ସ୍ ହଃତେକ୍ ସୁକ୍ଲା ବଃଟାୟ୍ କାବା ଅଃଉତା କାମ୍ ଆର୍ ଚିନ୍ମଃନ୍ ଦଃକାୟ୍ ସେମଃନ୍କେ ବାର୍କଃରି ଆଣ୍ଲା ।
| «هَذَا هُوَ مُوسَى ٱلَّذِي قَالَ لِبَنِي إِسْرَائِيلَ: نَبِيًّا مِثْلِي سَيُقِيمُ لَكُمُ ٱلرَّبُّ إِلَهُكُمْ مِنْ إِخْوَتِكُمْ. لَهُ تَسْمَعُونَ. | ٣٧ 37 |
ଇ ମସା ଇସ୍ରାଏଲ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, ଇସ୍ୱର୍ ତୁମିମଃନାର୍ ବାୟ୍ମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ତୁମାର୍ ଗିନେ ମର୍ ହର୍ ଗଟେକ୍ ବାବ୍ବାଦିକେ ହଃଟାୟ୍ଦ୍ ।
| هَذَا هُوَ ٱلَّذِي كَانَ فِي ٱلْكَنِيسَةِ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ، مَعَ ٱلْمَلَاكِ ٱلَّذِي كَانَ يُكَلِّمُهُ فِي جَبَلِ سِينَاءَ، وَمَعَ آبَائِنَا. ٱلَّذِي قَبِلَ أَقْوَالًا حَيَّةً لِيُعْطِيَنَا إِيَّاهَا. | ٣٨ 38 |
ଇ ସୁକ୍ଲା ବଃଟାୟ୍ ମଣ୍ଡ୍ଳି ବିତ୍ରେ ରଃୟ୍ ସିନୟ୍ ହଃର୍ବାତେ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ କଃତା କଃର୍ତିରିଲା, ଦୁତାର୍ ଆର୍ ଅଃମାର୍ ଦାଦିବାବୁମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ମଃଜାୟ୍ ଅୟ୍ରିଲା, ସେ ତୁମିମଃନ୍କେ ଦେଉଁକ୍ ଅଃମ୍ବର୍ ଜିବନ୍ ହାୟ୍ଲା ।”
| ٱلَّذِي لَمْ يَشَأْ آبَاؤُنَا أَنْ يَكُونُوا طَائِعِينَ لَهُ، بَلْ دَفَعُوهُ وَرَجَعُوا بِقُلُوبِهِمْ إِلَى مِصْرَ | ٣٩ 39 |
“ଅଃମିମଃନାର୍ ଦାଦିବାବୁମଃନ୍ ତାର୍ କଃତା ମାନୁକ୍ ମଃନ୍ ନଃକେରି, ତାକେ ଚାଡ୍ଲାୟ୍ ଆରେକ୍ ମିସର୍କେ ବାଉଳି ଗଃଲାୟ୍ ।
| قَائِلِينَ لِهَارُونَ: ٱعْمَلْ لَنَا آلِهَةً تَتَقَدَّمُ أَمَامَنَا، لِأَنَّ هَذَا مُوسَى ٱلَّذِي أَخْرَجَنَا مِنْ أَرْضِ مِصْرَ لَا نَعْلَمُ مَاذَا أَصَابَهُ! | ٤٠ 40 |
ଆର୍ ହାରଣ୍କେ କୟ୍ଲାୟ୍ ଅଃମାର୍ ଆଗେ ଆଗେ ଜଃଉଁକେ ଅଃମାର୍ ଗିନେ ଦେବ୍ତାମଃନ୍କେ ତିଆର୍ କଃର୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଇ ଜୁୟ୍ ମସା ଆମିମଃନ୍କେ ମିସର୍ ଦେସେ ହୁଣି ବାର୍କଃରି ଆଣ୍ଲା ତାର୍ କାୟ୍ରି ଆଚେ ଅଃମି ନଃଜାଣୁ ।”
| فَعَمِلُوا عِجْلًا فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ وَأَصْعَدُوا ذَبِيحَةً لِلصَّنَمِ، وَفَرِحُوا بِأَعْمَالِ أَيْدِيهِمْ. | ٤١ 41 |
ଆର୍ ସଃଡେବଃଳ୍ ସେମଃନ୍ ଗଟେକ୍ ବାଚିମୁର୍ତି ହାଜ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ସେ ମୁର୍ତିକେ ହୁଜା ଦଃୟ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଆତେ ତିଆର୍ କଃଲା ଆସ୍ତିକ୍ ମାନି ବଜିକଃରୁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
| فَرَجَعَ ٱللهُ وَأَسْلَمَهُمْ لِيَعْبُدُوا جُنْدَ ٱلسَّمَاءِ، كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ فِي كِتَابِ ٱلْأَنْبِيَاءِ: هَلْ قَرَّبْتُمْ لِي ذَبَائِحَ وَقَرَابِينَ أَرْبَعِينَ سَنَةً فِي ٱلْبَرِّيَّةِ يَا بَيْتَ إِسْرَائِيلَ؟ | ٤٢ 42 |
ମଃତର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଇସ୍ୱରାର୍ ସେବା କଃରୁକେ ଚାଡିକଃରି ସେମଃନ୍ ଅଃଗାସାର୍ ହୁଜା କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍, ଜଃନ୍କଃରି ବାବ୍ବାଦିର୍ ସାସ୍ତରେ ଲେକା ଆଚେ- “ଏ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ବଃଉଁସ୍ ସୁକ୍ଲା ବଃଟାୟ୍ ଚାଳିସ୍ ବଃର୍ସ୍ ହଃତେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ କାୟ୍ ଅଃମାର୍ ଗିନେ ମେଣ୍ଡା ହୁଜା ଆର୍ ହସୁହୁଜା ଦଃୟ୍ନଃରିଲାସ୍,
| بَلْ حَمَلْتُمْ خَيْمَةَ مُولُوكَ، وَنَجْمَ إِلَهِكُمْ رَمْفَانَ، ٱلتَّمَاثِيلَ ٱلَّتِي صَنَعْتُمُوهَا لِتَسْجُدُوا لَهَا. فَأَنْقُلُكُمْ إِلَى مَا وَرَاءَ بَابِلَ. | ٤٣ 43 |
‘ତଃବେ ତୁମିମଃନ୍ ସେବା କଃରୁକେ ଜୁୟ୍ ହୁତ୍ଳା ସଃବୁ ତିଆର୍ କଃରି ରିଲାସ୍, ସେ ମାଲେକ୍ ଦେବ୍ତାର୍ ତୁମ୍ବ୍ ଆର୍ ରମ୍ପା ଦେବ୍ତାର୍ ତାରାକେ ତୁମିମଃନ୍ ବୟ୍ଲାସ୍ । ଇତାକ୍ ମୁୟ୍ଁ ତୁମିମଃନ୍କେ ବାନ୍ଦିକଃରି ବାବିଲନ୍ ତଃୟ୍ର୍ ସେହାଟି ହଃଟାୟ୍ନ୍ଦ୍ ।’”
| «وَأَمَّا خَيْمَةُ ٱلشَّهَادَةِ فَكَانَتْ مَعَ آبَائِنَا فِي ٱلْبَرِّيَّةِ، كَمَا أَمَرَ ٱلَّذِي كَلَّمَ مُوسَى أَنْ يَعْمَلَهَا عَلَى ٱلْمِثَالِ ٱلَّذِي كَانَ قَدْ رَآهُ، | ٤٤ 44 |
“ତୁମି ଜୁୟ୍ ନିକ କଃତା ଦଃକାୟ୍ ଆଚାସ୍ ସେନ୍କାର୍ ସାକ୍ୟତୁମ ତିଆର୍ କଃରା ବଃଲି ମସାକ୍ ଜେ କୟ୍ରିଲା ତାର୍ କଃତାୟ୍ ଅଃମାର୍ ଦାଦିବାବୁମଃନ୍ ସୁକ୍ଲା ବଃଟାୟ୍ ସାକ୍ୟତୁମ୍ବ୍ ତିଆର୍ କଃଲାୟ୍ ।
| ٱلَّتِي أَدْخَلَهَا أَيْضًا آبَاؤُنَا إِذْ تَخَلَّفُوا عَلَيْهَا مَعَ يَشُوعَ فِي مُلْكِ ٱلْأُمَمِ ٱلَّذِينَ طَرَدَهُمُ ٱللهُ مِنْ وَجْهِ آبَائِنَا، إِلَى أَيَّامِ دَاوُدَ | ٤٥ 45 |
ହଃଚେ ଅଃମାର୍ ଦାଦିବାବୁମଃନ୍ ସେମଃନାର୍ ଦାଦିବାବୁ ତଃୟ୍ହୁଣି ହାୟ୍ରିଲା ସେ ସାକ୍ୟତୁମ୍ବ୍ କେ ଜିହସୟ୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ବୟ୍ନଃୟ୍ ଆଗେ ଆଗେ ଗଃଳାୟ୍ ଆର୍ ଇସ୍ୱର୍ ବାର୍କଃଲା ଅଜିଉଦି ଲକ୍ମଃନାର୍ ଦେସ୍ ଅଃଦିକାର୍ କଃଲାୟ୍, ସେରି ଦାଉଦାର୍ ଦିନ୍ ହଃତେକ୍ ରିଲି ।
| ٱلَّذِي وَجَدَ نِعْمَةً أَمَامَ ٱللهِ، وَٱلْتَمَسَ أَنْ يَجِدَ مَسْكَنًا لِإِلَهِ يَعْقُوبَ. | ٤٦ 46 |
ସେ ଇସ୍ୱରାର୍ ଆକାୟ୍ ଦଃୟା ଦଃକାୟ୍ ଅୟ୍ରିଲା ଆର୍ ଜାକୁବର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଗିନେ ଗଟେକ୍ କୁଳ୍ୟା ଗଃର୍ ବାନ୍ଦୁକେ ପାର୍ତ୍ନା କଃଲା ।
| وَلَكِنَّ سُلَيْمَانَ بَنَى لَهُ بَيْتًا. | ٤٧ 47 |
ମଃତର୍ ସଲ୍ମନ୍ ତାର୍ ଗିନେ ଗଟେକ୍ ମନ୍ଦିର୍ ବାନ୍ଦ୍ଲା ।”
| لَكِنَّ ٱلْعَلِيَّ لَا يَسْكُنُ فِي هَيَاكِلَ مَصْنُوعَاتِ ٱلْأَيَادِي، كَمَا يَقُولُ ٱلنَّبِيُّ: | ٤٨ 48 |
“ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ ବାବ୍ବାଦି କୟ୍ଆଚେ, ‘ସଃର୍ଗାର୍ ଇସ୍ୱର୍ ସେ ଲକ୍ମଃନାର୍ ବାନ୍ଦ୍ଲା ମନ୍ଦିରେ ବାସା ନଃକେରେ ।’
| ٱلسَّمَاءُ كُرْسِيٌّ لِي، وَٱلْأَرْضُ مَوْطِئٌ لِقَدَمَيَّ. أَيَّ بَيْتٍ تَبْنُونَ لِي؟ يَقُولُ ٱلرَّبُّ، وَأَيٌّ هُوَ مَكَانُ رَاحَتِي؟ | ٤٩ 49 |
ମାପ୍ରୁ କୟ୍ଆଚେ, ‘ଜଃନ୍କଃରି ସଃର୍ଗ୍ ଅଃମାର୍ ସିଙ୍ଗାସଣ୍ ହୁର୍ତିବି ଅଃମାର୍ ହାଦ୍ ସଃଙ୍ଗାଉତା ଟାଣ୍ । ତୁମିମଃନ୍ ଅଃମାର୍ ଗିନେ କଃନ୍କା ଗଃର୍ ବାନ୍ଦାସ୍? କି ଅଃମାର୍ ବିସାଉତା ଟାଣ୍ କଃୟ୍?
| أَلَيْسَتْ يَدِي صَنَعَتْ هَذِهِ ٱلْأَشْيَاءَ كُلَّهَا؟ | ٥٠ 50 |
ଅଃମାର୍ ଆତ୍ କାୟ୍ ଇରି ସଃବୁ ଉବ୍ଜାୟ୍ ନଃକେରେ?’”
| «يَا قُسَاةَ ٱلرِّقَابِ، وَغَيْرَ ٱلْمَخْتُونِينَ بِٱلْقُلُوبِ وَٱلْآذَانِ! أَنْتُمْ دَائِمًا تُقَاوِمُونَ ٱلرُّوحَ ٱلْقُدُسَ. كَمَا كَانَ آبَاؤُكُمْ كَذَلِكَ أَنْتُمْ! | ٥١ 51 |
ସ୍ତିପାନ୍ କୟ୍ଲା, “ଏ ସୁନତ୍ ନୟ୍ଲା ଅମାନ୍ୟା ମଃନ୍ ଲକ୍ମଃନ୍, ତୁମିମଃନ୍ ବଃୟ୍ରା ଲକ୍, ସଃବୁବଃଳ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାର୍ ବିରଦ୍ କଃରୁଲାସ୍, ତୁମିମଃନାର୍ ଦାଦିବାବୁମଃନ୍ ଜଃନ୍କାର୍ ତୁମିମଃନ୍ ହେଁ ସେନ୍କାର୍ ।
| أَيُّ ٱلْأَنْبِيَاءِ لَمْ يَضْطَهِدْهُ آبَاؤُكُمْ؟ وَقَدْ قَتَلُوا ٱلَّذِينَ سَبَقُوا فَأَنْبَأُوا بِمَجِيءِ ٱلْبَارِّ، ٱلَّذِي أَنْتُمُ ٱلْآنَ صِرْتُمْ مُسَلِّمِيهِ وَقَاتِلِيهِ، | ٥٢ 52 |
ବାବ୍ବାଦିମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ କାକେ ତୁମିମଃନାର୍ ଦାଦିବାବୁମଃନ୍ କାକେ କଃସ୍ଟ୍ ଦଃୟ୍ ନଃରିଲାୟ୍ କି? ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ସେ ଦଃର୍ମି ଲକାର୍ ଆସ୍ତା କଃତା ହୁର୍ବେ ଜାଣାୟ୍ ରିଲା ସେମଃନ୍କେ ସେମଃନ୍ ମଃର୍ନେ ମାର୍ଲାୟ୍, ଅଃବେ ତୁମିମଃନ୍ ଜିସୁକେ ସଃତ୍ରୁର୍ ଆତେ ସଃହ୍ରି ମଃର୍ନେ ମାରି ଆଚାସ୍ ।
| ٱلَّذِينَ أَخَذْتُمُ ٱلنَّامُوسَ بِتَرْتِيبِ مَلَائِكَةٍ وَلَمْ تَحْفَظُوهُ». | ٥٣ 53 |
ତୁମିମଃନ୍ ସଃର୍ଗାର୍ ଦୁତ୍ମଃନ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଦିଲା ଇସ୍ୱରାର୍ ବିଦିବିଦାନ୍ ହାୟ୍ ଆଚାସ୍, ମଃତର୍ ମାନି ନଃକେଲାସ୍ ।”
| فَلَمَّا سَمِعُوا هَذَا حَنِقُوا بِقُلُوبِهِمْ وَصَرُّوا بِأَسْنَانِهِمْ عَلَيْهِ. | ٥٤ 54 |
ଇ ସଃବୁ କଃତା ସୁଣି ବେରାଣେ ବଃସ୍ଲା ଲକ୍ମଃନ୍ ମଃନେମଃନେ ବାଦା ହାୟ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ସ୍ତିପାନ୍କେ ରିସାଅୟ୍ ଦାତ୍ଚାବୁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
| وَأَمَّا هُوَ فَشَخَصَ إِلَى ٱلسَّمَاءِ وَهُوَ مُمْتَلِئٌ مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ، فَرَأَى مَجْدَ ٱللهِ، وَيَسُوعَ قَائِمًا عَنْ يَمِينِ ٱللهِ. | ٥٥ 55 |
ମଃତର୍ ସେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାୟ୍ ହୁର୍ନ୍ ଅୟ୍ ସଃର୍ଗ୍ ହାକ୍ ନିକକଃରି ଅଃନ୍ୟାୟ୍ ଦଃକ୍ଲା ଆର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ ଆର୍ ଜିସୁକେ ଇସ୍ୱରାର୍ କାତା ବାଟ୍ୟା ଟିଆ ଅୟ୍ରିଲାର୍ ଦଃକି କୟ୍ଲା,
| فَقَالَ: «هَا أَنَا أَنْظُرُ ٱلسَّمَاوَاتِ مَفْتُوحَةً، وَٱبْنَ ٱلْإِنْسَانِ قَائِمًا عَنْ يَمِينِ ٱللهِ». | ٥٦ 56 |
ଦଃକା ମୁୟ୍ଁ ସଃର୍ଗ୍ ମେଲା ଅଃଉତାର୍ ଆର୍ ନଃରାର୍ ହୟ୍ସିକ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ କାତା ବାଟ୍ୟା ଟିଆ ଅୟ୍ରିଲାର୍ ଦଃକୁଲେ ।
| فَصَاحُوا بِصَوْتٍ عَظِيمٍ وَسَدُّوا آذَانَهُمْ، وَهَجَمُوا عَلَيْهِ بِنَفْسٍ وَاحِدَةٍ، | ٥٧ 57 |
ମଃତର୍ ସେମଃନ୍ ମୁଁ ଟାଣ୍କଃରି ବଃଡ୍ ଟଣ୍ଡ୍କଃରି ଉଲ୍ଗାଟ୍ ଅୟ୍ ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାର୍ କାନ୍ ମୁଦି ଅୟ୍ଲାୟ୍ ସେମଃନ୍ ଅଃକା ସଃଙ୍ଗ୍ ଦବ୍ଳି ଆୟ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ତାର ଉହ୍ରେ ମାଡିବଃସ୍ଲାୟ୍ ।
| وَأَخْرَجُوهُ خَارِجَ ٱلْمَدِينَةِ وَرَجَمُوهُ. وَٱلشُّهُودُ خَلَعُوا ثِيَابَهُمْ عِنْدَ رِجْلَيْ شَابٍّ يُقَالُ لَهُ شَاوُلُ. | ٥٨ 58 |
ଆରେକ୍ ସେମଃନ୍ ତାକେ ଗଃଳେ ହୁଣି ବାର୍କଃରି ନଃୟ୍ ଟେଳାସୁତ୍ରି ମାରୁକ୍ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ସାକିମଃନ୍ ସାଉଲ୍ ନାଉଁଆର୍ ଗଟେକ୍ ବେଣ୍ଡ୍ୟାର୍ ହାଦ୍ ତଃଳେ ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାର୍ ବଃସ୍ତର୍ ସଃଙ୍ଗାୟ୍ ଲାୟ୍
| فَكَانُوا يَرْجُمُونَ ٱسْتِفَانُوسَ وَهُوَ يَدْعُو وَيَقُولُ: «أَيُّهَا ٱلرَّبُّ يَسُوعُ، ٱقْبَلْ رُوحِي». | ٥٩ 59 |
ଜଃଡେବଃଳ୍ ସେମଃନ୍ ସ୍ତିପାନ୍କେ ଟେଳା ସୁତ୍ରି ମାର୍ତି ରିଲାୟ୍, ସଃଡେବଃଳ୍ ସ୍ତିପାନ୍ ପାର୍ତ୍ନା କଃରି କୟ୍ଲା, “ଏ ମାପ୍ରୁ ଜିସୁ ମର୍ ଆତ୍ମା ନେ”
| ثُمَّ جَثَا عَلَى رُكْبَتَيْهِ وَصَرَخَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ: «يَارَبُّ، لَا تُقِمْ لَهُمْ هَذِهِ ٱلْخَطِيَّةَ». وَإِذْ قَالَ هَذَا رَقَدَ. | ٦٠ 60 |
ଆରେକ୍ ସେ ମାଣ୍ଡିକୁଟା ଟେସି ବଃଡ୍ ଟଣ୍ଡ୍ କଃରି ଆଉଲି ଅୟ୍ କୟ୍ଲା, ଏ ମାପ୍ରୁ, ଇ ହାହ୍ ଇମଃନାର୍ ବିରଦେ ଗଃଣ୍ନା କଃର୍ ନାୟ୍ । ସେ ଇରି କୟ୍ ହଃରାଣ୍ ଚାଡ୍ଲା । ସାଉଲ୍ ସ୍ତିପାନାର୍ ମଃର୍ନ୍ ଦଃକୁକ୍ ମଃନ୍ କଃର୍ତିରିଲା ।
