عِبرانِيّين 10

١ 1 لِأَنَّ ٱلنَّامُوسَ، إِذْ لَهُ ظِلُّ ٱلْخَيْرَاتِ ٱلْعَتِيدَةِ لَا نَفْسُ صُورَةِ ٱلْأَشْيَاءِ، لَا يَقْدِرُ أَبَدًا بِنَفْسِ ٱلذَّبَائِحِ كُلَّ سَنَةٍ، ٱلَّتِي يُقَدِّمُونَهَا عَلَى ٱلدَّوَامِ، أَنْ يُكَمِّلَ ٱلَّذِينَ يَتَقَدَّمُونَ.

വ്യവസ്ഥാ ഭവിഷ്യന്മങ്ഗലാനാം ഛായാസ്വരൂപാ ന ച വസ്തൂനാം മൂർത്തിസ്വരൂപാ തതോ ഹേതോ ർനിത്യം ദീയമാനൈരേകവിധൈ ർവാർഷികബലിഭിഃ ശരണാഗതലോകാൻ സിദ്ധാൻ കർത്തും കദാപി ന ശക്നോതി|

٢ 2 وَإِلَّا، أَفَمَا زَالَتْ تُقَدَّمُ؟ مِنْ أَجْلِ أَنَّ ٱلْخَادِمِينَ، وَهُمْ مُطَهَّرُونَ مَرَّةً، لَا يَكُونُ لَهُمْ أَيْضًا ضَمِيرُ خَطَايَا.

യദ്യശക്ഷ്യത് തർഹി തേഷാം ബലീനാം ദാനം കിം ന ന്യവർത്തിഷ്യത? യതഃ സേവാകാരിഷ്വേകകൃത്വഃ പവിത്രീഭൂതേഷു തേഷാം കോഽപി പാപബോധഃ പുന ർനാഭവിഷ്യത്|

٣ 3 لَكِنْ فِيهَا كُلَّ سَنَةٍ ذِكْرُ خَطَايَا.

കിന്തു തൈ ർബലിദാനൈഃ പ്രതിവത്സരം പാപാനാം സ്മാരണം ജായതേ|

٤ 4 لِأَنَّهُ لَا يُمْكِنُ أَنَّ دَمَ ثِيرَانٍ وَتُيُوسٍ يَرْفَعُ خَطَايَا.

യതോ വൃഷാണാം ഛാഗാനാം വാ രുധിരേണ പാപമോചനം ന സമ്ഭവതി|

٥ 5 لِذَلِكَ عِنْدَ دُخُولِهِ إِلَى ٱلْعَالَمِ يَقُولُ: «ذَبِيحَةً وَقُرْبَانًا لَمْ تُرِدْ، وَلَكِنْ هَيَّأْتَ لِي جَسَدًا.

ഏതത്കാരണാത് ഖ്രീഷ്ടേന ജഗത് പ്രവിശ്യേദമ് ഉച്യതേ, യഥാ, "നേഷ്ട്വാ ബലിം ന നൈവേദ്യം ദേഹോ മേ നിർമ്മിതസ്ത്വയാ|

٦ 6 بِمُحْرَقَاتٍ وَذَبَائِحَ لِلْخَطِيَّةِ لَمْ تُسَرَّ.

ന ച ത്വം ബലിഭി ർഹവ്യൈഃ പാപഘ്നൈ ർവാ പ്രതുഷ്യസി|

٧ 7 ثُمَّ قُلْتُ: هَأَنَذَا أَجِيءُ. فِي دَرْجِ ٱلْكِتَابِ مَكْتُوبٌ عَنِّي، لِأَفْعَلَ مَشِيئَتَكَ يَا ٱللهُ».

അവാദിഷം തദൈവാഹം പശ്യ കുർവ്വേ സമാഗമം| ധർമ്മഗ്രന്ഥസ്യ സർഗേ മേ വിദ്യതേ ലിഖിതാ കഥാ| ഈശ മനോഽഭിലാഷസ്തേ മയാ സമ്പൂരയിഷ്യതേ| "

٨ 8 إِذْ يَقُولُ آنِفًا: «إِنَّكَ ذَبِيحَةً وَقُرْبَانًا وَمُحْرَقَاتٍ وَذَبَائِحَ لِلْخَطِيَّةِ لَمْ تُرِدْ وَلَا سُرِرْتَ بِهَا». ٱلَّتِي تُقَدَّمُ حَسَبَ ٱلنَّامُوسِ.

ഇത്യസ്മിൻ പ്രഥമതോ യേഷാം ദാനം വ്യവസ്ഥാനുസാരാദ് ഭവതി താന്യധി തേനേദമുക്തം യഥാ, ബലിനൈവേദ്യഹവ്യാനി പാപഘ്നഞ്ചോപചാരകം, നേമാനി വാഞ്ഛസി ത്വം ഹി ന ചൈതേഷു പ്രതുഷ്യസീതി|

٩ 9 ثُمَّ قَالَ: «هَأَنَذَا أَجِيءُ لِأَفْعَلَ مَشِيئَتَكَ يَا ٱللهُ». يَنْزِعُ ٱلْأَوَّلَ لِكَيْ يُثَبِّتَ ٱلثَّانِيَ.

തതഃ പരം തേനോക്തം യഥാ, "പശ്യ മനോഽഭിലാഷം തേ കർത്തും കുർവ്വേ സമാഗമം;" ദ്വിതീയമ് ഏതദ് വാക്യം സ്ഥിരീകർത്തും സ പ്രഥമം ലുമ്പതി|

١٠ 10 فَبِهَذِهِ ٱلْمَشِيئَةِ نَحْنُ مُقَدَّسُونَ بِتَقْدِيمِ جَسَدِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ مَرَّةً وَاحِدَةً.

തേന മനോഽഭിലാഷേണ ച വയം യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യൈകകൃത്വഃ സ്വശരീരോത്സർഗാത് പവിത്രീകൃതാ അഭവാമ|

١١ 11 وَكُلُّ كَاهِنٍ يَقُومُ كُلَّ يَوْمٍ يَخْدِمُ وَيُقَدِّمُ مِرَارًا كَثِيرَةً تِلْكَ ٱلذَّبَائِحَ عَيْنَهَا، ٱلَّتِي لَا تَسْتَطِيعُ ٱلْبَتَّةَ أَنْ تَنْزِعَ ٱلْخَطِيَّةَ.

അപരമ് ഏകൈകോ യാജകഃ പ്രതിദിനമ് ഉപാസനാം കുർവ്വൻ യൈശ്ച പാപാനി നാശയിതും കദാപി ന ശക്യന്തേ താദൃശാൻ ഏകരൂപാൻ ബലീൻ പുനഃ പുനരുത്സൃജൻ തിഷ്ഠതി|

١٢ 12 وَأَمَّا هَذَا فَبَعْدَمَا قَدَّمَ عَنِ ٱلْخَطَايَا ذَبِيحَةً وَاحِدَةً، جَلَسَ إِلَى ٱلْأَبَدِ عَنْ يَمِينِ ٱللهِ،

കിന്ത്വസൗ പാപനാശകമ് ഏകം ബലിം ദത്വാനന്തകാലാർഥമ് ഈശ്വരസ്യ ദക്ഷിണ ഉപവിശ്യ

١٣ 13 مُنْتَظِرًا بَعْدَ ذَلِكَ حَتَّى تُوضَعَ أَعْدَاؤُهُ مَوْطِئًا لِقَدَمَيْهِ.

യാവത് തസ്യ ശത്രവസ്തസ്യ പാദപീഠം ന ഭവന്തി താവത് പ്രതീക്ഷമാണസ്തിഷ്ഠതി|

١٤ 14 لِأَنَّهُ بِقُرْبَانٍ وَاحِدٍ قَدْ أَكْمَلَ إِلَى ٱلْأَبَدِ ٱلْمُقَدَّسِينَ.

യത ഏകേന ബലിദാനേന സോഽനന്തകാലാർഥം പൂയമാനാൻ ലോകാൻ സാധിതവാൻ|

١٥ 15 وَيَشْهَدُ لَنَا ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ أَيْضًا. لِأَنَّهُ بَعْدَمَا قَالَ سَابِقًا:

ഏതസ്മിൻ പവിത്ര ആത്മാപ്യസ്മാകം പക്ഷേ പ്രമാണയതി

١٦ 16 «هَذَا هُوَ ٱلْعَهْدُ ٱلَّذِي أَعْهَدُهُ مَعَهُمْ بَعْدَ تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ، يَقُولُ ٱلرَّبُّ، أَجْعَلُ نَوَامِيسِي فِي قُلُوبِهِمْ وَأَكْتُبُهَا فِي أَذْهَانِهِمْ،

"യതോ ഹേതോസ്തദ്ദിനാത് പരമ് അഹം തൈഃ സാർദ്ധമ് ഇമം നിയമം സ്ഥിരീകരിഷ്യാമീതി പ്രഥമത ഉക്ത്വാ പരമേശ്വരേണേദം കഥിതം, തേഷാം ചിത്തേ മമ വിധീൻ സ്ഥാപയിഷ്യാമി തേഷാം മനഃസു ച താൻ ലേഖിഷ്യാമി ച,

١٧ 17 وَلَنْ أَذْكُرَ خَطَايَاهُمْ وَتَعَدِّيَاتِهِمْ فِي مَا بَعْدُ».

അപരഞ്ച തേഷാം പാപാന്യപരാധാംശ്ച പുനഃ കദാപി ന സ്മാരിഷ്യാമി| "

١٨ 18 وَإِنَّمَا حَيْثُ تَكُونُ مَغْفِرَةٌ لِهَذِهِ لَا يَكُونُ بَعْدُ قُرْبَانٌ عَنِ ٱلْخَطِيَّةِ.

കിന്തു യത്ര പാപമോചനം ഭവതി തത്ര പാപാർഥകബലിദാനം പുന ർന ഭവതി|

١٩ 19 فَإِذْ لَنَا أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ ثِقَةٌ بِٱلدُّخُولِ إِلَى «ٱلْأَقْدَاسِ» بِدَمِ يَسُوعَ،

അതോ ഹേ ഭ്രാതരഃ, യീശോ രുധിരേണ പവിത്രസ്ഥാനപ്രവേശായാസ്മാകമ് ഉത്സാഹോ ഭവതി,

٢٠ 20 طَرِيقًا كَرَّسَهُ لَنَا حَدِيثًا حَيًّا، بِٱلْحِجَابِ، أَيْ جَسَدِهِ،

യതഃ സോഽസ്മദർഥം തിരസ്കരിണ്യാർഥതഃ സ്വശരീരേണ നവീനം ജീവനയുക്തഞ്ചൈകം പന്ഥാനം നിർമ്മിതവാൻ,

٢١ 21 وَكَاهِنٌ عَظِيمٌ عَلَى بَيْتِ ٱللهِ،

അപരഞ്ചേശ്വരീയപരിവാരസ്യാധ്യക്ഷ ഏകോ മഹായാജകോഽസ്മാകമസ്തി|

٢٢ 22 لِنَتَقَدَّمْ بِقَلْبٍ صَادِقٍ فِي يَقِينِ ٱلْإِيمَانِ، مَرْشُوشَةً قُلُوبُنَا مِنْ ضَمِيرٍ شِرِّيرٍ، وَمُغْتَسِلَةً أَجْسَادُنَا بِمَاءٍ نَقِيٍّ.

അതോ ഹേതോരസ്മാഭിഃ സരലാന്തഃകരണൈ ർദൃഢവിശ്വാസൈഃ പാപബോധാത് പ്രക്ഷാലിതമനോഭി ർനിർമ്മലജലേ സ്നാതശരീരൈശ്ചേശ്വരമ് ഉപാഗത്യ പ്രത്യാശായാഃ പ്രതിജ്ഞാ നിശ്ചലാ ധാരയിതവ്യാ|

٢٣ 23 لِنَتَمَسَّكْ بِإِقْرَارِ ٱلرَّجَاءِ رَاسِخًا، لِأَنَّ ٱلَّذِي وَعَدَ هُوَ أَمِينٌ.

യതോ യസ്താമ് അങ്ഗീകൃതവാൻ സ വിശ്വസനീയഃ|

٢٤ 24 وَلْنُلَاحِظْ بَعْضُنَا بَعْضًا لِلتَّحْرِيضِ عَلَى ٱلْمَحَبَّةِ وَٱلْأَعْمَالِ ٱلْحَسَنَةِ،

അപരം പ്രേമ്നി സത്ക്രിയാസു ചൈകൈകസ്യോത്സാഹവൃദ്ധ്യർഥമ് അസ്മാഭിഃ പരസ്പരം മന്ത്രയിതവ്യം|

٢٥ 25 غَيْرَ تَارِكِينَ ٱجْتِمَاعَنَا كَمَا لِقَوْمٍ عَادَةٌ، بَلْ وَاعِظِينَ بَعْضُنَا بَعْضًا، وَبِٱلْأَكْثَرِ عَلَى قَدْرِ مَا تَرَوْنَ ٱلْيَوْمَ يَقْرُبُ،

അപരം കതിപയലോകാ യഥാ കുർവ്വന്തി തഥാസ്മാഭിഃ സഭാകരണം ന പരിത്യക്തവ്യം പരസ്പരമ് ഉപദേഷ്ടവ്യഞ്ച യതസ്തത് മഹാദിനമ് ഉത്തരോത്തരം നികടവർത്തി ഭവതീതി യുഷ്മാഭി ർദൃശ്യതേ|

٢٦ 26 فَإِنَّهُ إِنْ أَخْطَأْنَا بِٱخْتِيَارِنَا بَعْدَمَا أَخَذْنَا مَعْرِفَةَ ٱلْحَقِّ، لَا تَبْقَى بَعْدُ ذَبِيحَةٌ عَنِ ٱلْخَطَايَا،

സത്യമതസ്യ ജ്ഞാനപ്രാപ്തേഃ പരം യദി വയം സ്വംച്ഛയാ പാപാചാരം കുർമ്മസ്തർഹി പാപാനാം കൃതേ ഽന്യത് കിമപി ബലിദാനം നാവശിഷ്യതേ

٢٧ 27 بَلْ قُبُولُ دَيْنُونَةٍ مُخِيفٌ، وَغَيْرَةُ نَارٍ عَتِيدَةٍ أَنْ تَأْكُلَ ٱلْمُضَادِّينَ.

കിന്തു വിചാരസ്യ ഭയാനകാ പ്രതീക്ഷാ രിപുനാശകാനലസ്യ താപശ്ചാവശിഷ്യതേ|

٢٨ 28 مَنْ خَالَفَ نَامُوسَ مُوسَى فَعَلَى شَاهِدَيْنِ أَوْ ثَلَاثَةِ شُهُودٍ يَمُوتُ بِدُونِ رَأْفَةٍ.

യഃ കശ്ചിത് മൂസസോ വ്യവസ്ഥാമ് അവമന്യതേ സ ദയാം വിനാ ദ്വയോസ്തിസൃണാം വാ സാക്ഷിണാം പ്രമാണേന ഹന്യതേ,

٢٩ 29 فَكَمْ عِقَابًا أَشَرَّ تَظُنُّونَ أَنَّهُ يُحْسَبُ مُسْتَحِقًّا مَنْ دَاسَ ٱبْنَ ٱللهِ، وَحَسِبَ دَمَ ٱلْعَهْدِ ٱلَّذِي قُدِّسَ بِهِ دَنِسًا، وَٱزْدَرَى بِرُوحِ ٱلنِّعْمَةِ؟

തസ്മാത് കിം ബുധ്യധ്വേ യോ ജന ഈശ്വരസ്യ പുത്രമ് അവജാനാതി യേന ച പവിത്രീകൃതോ ഽഭവത് തത് നിയമസ്യ രുധിരമ് അപവിത്രം ജാനാതി, അനുഗ്രഹകരമ് ആത്മാനമ് അപമന്യതേ ച, സ കിയന്മഹാഘോരതരദണ്ഡസ്യ യോഗ്യോ ഭവിഷ്യതി?

٣٠ 30 فَإِنَّنَا نَعْرِفُ ٱلَّذِي قَالَ: «لِيَ ٱلِٱنْتِقَامُ، أَنَا أُجَازِي، يَقُولُ ٱلرَّبُّ». وَأَيْضًا: «ٱلرَّبُّ يَدِينُ شَعْبَهُ».

യതഃ പരമേശ്വരഃ കഥയതി, "ദാനം ഫലസ്യ മത്കർമ്മ സൂചിതം പ്രദദാമ്യഹം| " പുനരപി, "തദാ വിചാരയിഷ്യന്തേ പരേശേന നിജാഃ പ്രജാഃ| " ഇദം യഃ കഥിതവാൻ തം വയം ജാനീമഃ|

٣١ 31 مُخِيفٌ هُوَ ٱلْوُقُوعُ فِي يَدَيِ ٱللهِ ٱلْحَيِّ!

അമരേശ്വരസ്യ കരയോഃ പതനം മഹാഭയാനകം|

٣٢ 32 وَلَكِنْ تَذَكَّرُوا ٱلْأَيَّامَ ٱلسَّالِفَةَ ٱلَّتِي فِيهَا بَعْدَمَا أُنِرْتُمْ صَبَرْتُمْ عَلَى مُجَاهَدَةِ آلَامٍ كَثِيرَةٍ.

ഹേ ഭ്രാതരഃ, പൂർവ്വദിനാനി സ്മരത യതസ്തദാനീം യൂയം ദീപ്തിം പ്രാപ്യ ബഹുദുർഗതിരൂപം സംഗ്രാമം സഹമാനാ ഏകതോ നിന്ദാക്ലേശൈഃ കൗതുകീകൃതാ അഭവത,

٣٣ 33 مِنْ جِهَةٍ مَشْهُورِينَ بِتَعْيِيرَاتٍ وَضِيقَاتٍ، وَمِنْ جِهَةٍ صَائِرِينَ شُرَكَاءَ ٱلَّذِينَ تُصُرِّفَ فِيهِمْ هَكَذَا.

അന്യതശ്ച തദ്ഭോഗിനാം സമാംശിനോ ഽഭവത|

٣٤ 34 لِأَنَّكُمْ رَثَيْتُمْ لِقُيُودِي أَيْضًا، وَقَبِلْتُمْ سَلْبَ أَمْوَالِكُمْ بِفَرَحٍ، عَالِمِينَ فِي أَنْفُسِكُمْ أَنَّ لَكُمْ مَالًا أَفْضَلَ فِي ٱلسَّمَاوَاتِ وَبَاقِيًا.

യൂയം മമ ബന്ധനസ്യ ദുഃഖേന ദുഃഖിനോ ഽഭവത, യുഷ്മാകമ് ഉത്തമാ നിത്യാ ച സമ്പത്തിഃ സ്വർഗേ വിദ്യത ഇതി ജ്ഞാത്വാ സാനന്ദം സർവ്വസ്വസ്യാപഹരണമ് അസഹധ്വഞ്ച|

٣٥ 35 فَلَا تَطْرَحُوا ثِقَتَكُمُ ٱلَّتِي لَهَا مُجَازَاةٌ عَظِيمَةٌ.

അതഏവ മഹാപുരസ്കാരയുക്തം യുഷ്മാകമ് ഉത്സാഹം ന പരിത്യജത|

٣٦ 36 لِأَنَّكُمْ تَحْتَاجُونَ إِلَى ٱلصَّبْرِ، حَتَّى إِذَا صَنَعْتُمْ مَشِيئَةَ ٱللهِ تَنَالُونَ ٱلْمَوْعِدَ.

യതോ യൂയം യേനേശ്വരസ്യേച്ഛാം പാലയിത്വാ പ്രതിജ്ഞായാഃ ഫലം ലഭധ്വം തദർഥം യുഷ്മാഭി ർധൈര്യ്യാവലമ്ബനം കർത്തവ്യം|

٣٧ 37 لِأَنَّهُ بَعْدَ قَلِيلٍ جِدًّا «سَيَأْتِي ٱلْآتِي وَلَا يُبْطِئُ.

യേനാഗന്തവ്യം സ സ്വൽപകാലാത് പരമ് ആഗമിഷ്യതി ന ച വിലമ്ബിഷ്യതേ|

٣٨ 38 أَمَّا ٱلْبَارُّ فَبِٱلْإِيمَانِ يَحْيَا، وَإِنِ ٱرْتَدَّ لَا تُسَرُّ بِهِ نَفْسِي».

"പുണ്യവാൻ ജനോ വിശ്വാസേന ജീവിഷ്യതി കിന്തു യദി നിവർത്തതേ തർഹി മമ മനസ്തസ്മിൻ ന തോഷം യാസ്യതി| "

٣٩ 39 وَأَمَّا نَحْنُ فَلَسْنَا مِنَ ٱلِٱرْتِدَادِ لِلْهَلَاكِ، بَلْ مِنَ ٱلْإِيمَانِ لِٱقْتِنَاءِ ٱلنَّفْسِ.

കിന്തു വയം വിനാശജനികാം ധർമ്മാത് നിവൃത്തിം ന കുർവ്വാണാ ആത്മനഃ പരിത്രാണായ വിശ്വാസം കുർവ്വാമഹേ|