< لُوقا 21 >
وَتَطَلَّعَ فَرَأَى ٱلْأَغْنِيَاءَ يُلْقُونَ قَرَابِينَهُمْ فِي ٱلْخِزَانَةِ، | ١ 1 |
அத² த⁴நிலோகா பா⁴ண்டா³கா³ரே த⁴நம்’ நிக்ஷிபந்தி ஸ ததே³வ பஸ்²யதி,
وَرَأَى أَيْضًا أَرْمَلَةً مِسْكِينَةً أَلْقَتْ هُنَاكَ فَلْسَيْنِ. | ٢ 2 |
ஏதர்ஹி காசித்³தீ³நா வித⁴வா பணத்³வயம்’ நிக்ஷிபதி தத்³ த³த³ர்ஸ²|
فَقَالَ: «بِٱلْحَقِّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ هَذِهِ ٱلْأَرْمَلَةَ ٱلْفَقِيرَةَ أَلْقَتْ أَكْثَرَ مِنَ ٱلْجَمِيعِ، | ٣ 3 |
ததோ யீஸு²ருவாச யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, த³ரித்³ரேயம்’ வித⁴வா ஸர்வ்வேப்⁴யோதி⁴கம்’ ந்யக்ஷேப்ஸீத்,
لِأَنَّ هَؤُلَاءِ مِنْ فَضْلَتِهِمْ أَلْقَوْا فِي قَرَابِينِ ٱللهِ، وَأَمَّا هَذِهِ فَمِنْ إِعْوَازِهَا، أَلْقَتْ كُلَّ ٱلْمَعِيشَةِ ٱلَّتِي لَهَا». | ٤ 4 |
யதோந்யே ஸ்வப்ராஜ்யத⁴நேப்⁴ய ஈஸ்²வராய கிஞ்சித் ந்யக்ஷேப்ஸு: , கிந்து த³ரித்³ரேயம்’ வித⁴வா தி³நயாபநார்த²ம்’ ஸ்வஸ்ய யத் கிஞ்சித் ஸ்தி²தம்’ தத் ஸர்வ்வம்’ ந்யக்ஷேப்ஸீத்|
وَإِذْ كَانَ قَوْمٌ يَقُولُونَ عَنِ ٱلْهَيْكَلِ إِنَّهُ مُزَيَّنٌ بِحِجَارَةٍ حَسَنَةٍ وَتُحَفٍ، قَالَ: | ٥ 5 |
அபரஞ்ச உத்தமப்ரஸ்தரைருத்ஸ்ரு’ஷ்டவ்யைஸ்²ச மந்தி³ரம்’ ஸுஸோ²ப⁴தேதராம்’ கைஸ்²சிதி³த்யுக்தே ஸ ப்ரத்யுவாச
«هَذِهِ ٱلَّتِي تَرَوْنَهَا، سَتَأْتِي أَيَّامٌ لَا يُتْرَكُ فِيهَا حَجَرٌ عَلَى حَجَرٍ لَا يُنْقَضُ». | ٦ 6 |
யூயம்’ யதி³த³ம்’ நிசயநம்’ பஸ்²யத², அஸ்ய பாஷாணைகோப்யந்யபாஷாணோபரி ந ஸ்தா²ஸ்யதி, ஸர்வ்வே பூ⁴ஸாத்³ப⁴விஷ்யந்தி காலோயமாயாதி|
فَسَأَلُوهُ قَائِلِينَ: «يَا مُعَلِّمُ، مَتَى يَكُونُ هَذَا؟ ومَا هِيَ ٱلْعَلَامَةُ عِنْدَمَا يَصِيرُ هَذَا؟». | ٧ 7 |
ததா³ தே பப்ரச்சு²: , ஹே கு³ரோ க⁴டநேத்³ரு’ஸீ² கதா³ ப⁴விஷ்யதி? க⁴டநாயா ஏதஸ்யஸஸ்²சிஹ்நம்’ வா கிம்’ ப⁴விஷ்யதி?
فَقَالَ: «ٱنْظُرُوا! لَا تَضِلُّوا. فَإِنَّ كَثِيرِينَ سَيَأْتُونَ بِٱسْمِي قَائِلِينَ: إِنِّي أَنَا هُوَ! وَٱلزَّمَانُ قَدْ قَرُبَ! فَلَا تَذْهَبُوا وَرَاءَهُمْ. | ٨ 8 |
ததா³ ஸ ஜகா³த³, ஸாவதா⁴நா ப⁴வத யதா² யுஷ்மாகம்’ ப்⁴ரமம்’ கோபி ந ஜநயதி, கீ²ஷ்டோஹமித்யுக்த்வா மம நாம்ரா ப³ஹவ உபஸ்தா²ஸ்யந்தி ஸ கால: ப்ராயேணோபஸ்தி²த: , தேஷாம்’ பஸ்²சாந்மா க³ச்ச²த|
فَإِذَا سَمِعْتُمْ بِحُرُوبٍ وَقَلَاقِلٍ فَلَا تَجْزَعُوا، لِأَنَّهُ لَا بُدَّ أَنْ يَكُونَ هَذَا أَوَّلًا، وَلَكِنْ لَا يَكُونُ ٱلْمُنْتَهَى سَرِيعًا». | ٩ 9 |
யுத்³த⁴ஸ்யோபப்லவஸ்ய ச வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா மா ஸ²ங்கத்⁴வம்’, யத: ப்ரத²மம் ஏதா க⁴டநா அவஸ்²யம்’ ப⁴விஷ்யந்தி கிந்து நாபாதே யுகா³ந்தோ ப⁴விஷ்யதி|
ثُمَّ قَالَ لَهُمْ: «تَقُومُ أُمَّةٌ عَلَى أُمَّةٍ وَمَمْلَكَةٌ عَلَى مَمْلَكَةٍ، | ١٠ 10 |
அபரஞ்ச கத²யாமாஸ, ததா³ தே³ஸ²ஸ்ய விபக்ஷத்வேந தே³ஸோ² ராஜ்யஸ்ய விபக்ஷத்வேந ராஜ்யம் உத்தா²ஸ்யதி,
وَتَكُونُ زَلَازِلُ عَظِيمَةٌ فِي أَمَاكِنَ، وَمَجَاعَاتٌ وَأَوْبِئَةٌ. وَتَكُونُ مَخَاوِفُ وَعَلَامَاتٌ عَظِيمَةٌ مِنَ ٱلسَّمَاءِ. | ١١ 11 |
நாநாஸ்தா²நேஷு மஹாபூ⁴கம்போ து³ர்பி⁴க்ஷம்’ மாரீ ச ப⁴விஷ்யந்தி, ததா² வ்யோமமண்ட³லஸ்ய ப⁴யங்கரத³ர்ஸ²நாந்யஸ்²சர்ய்யலக்ஷணாநி ச ப்ரகாஸ²யிஷ்யந்தே|
وَقَبْلَ هَذَا كُلِّهِ يُلْقُونَ أَيْدِيَهُمْ عَلَيْكُمْ وَيَطْرُدُونَكُمْ، وَيُسَلِّمُونَكُمْ إِلَى مَجَامِعَ وَسُجُونٍ، وَتُسَاقُونَ أَمَامَ مُلُوكٍ وَوُلَاةٍ لِأَجْلِ ٱسْمِي. | ١٢ 12 |
கிந்து ஸர்வ்வாஸாமேதாஸாம்’ க⁴டநாநாம்’ பூர்வ்வம்’ லோகா யுஷ்மாந் த்⁴ரு’த்வா தாட³யிஷ்யந்தி, ப⁴ஜநாலயே காராயாஞ்ச ஸமர்பயிஷ்யந்தி மம நாமகாரணாத்³ யுஷ்மாந் பூ⁴பாநாம்’ ஸா²ஸகாநாஞ்ச ஸம்முக²ம்’ நேஷ்யந்தி ச|
فَيَؤُولُ ذَلِكَ لَكُمْ شَهَادَةً. | ١٣ 13 |
ஸாக்ஷ்யார்த²ம் ஏதாநி யுஷ்மாந் ப்ரதி க⁴டிஷ்யந்தே|
فَضَعُوا فِي قُلُوبِكُمْ أَنْ لَا تَهْتَمُّوا مِنْ قَبْلُ لِكَيْ تَحْتَجُّوا، | ١٤ 14 |
ததா³ கிமுத்தரம்’ வக்தவ்யம் ஏதத் ந சிந்தயிஷ்யாம இதி மந: ஸு நிஸ்²சிதநுத|
لِأَنِّي أَنَا أُعْطِيكُمْ فَمًا وَحِكْمَةً لَا يَقْدِرُ جَمِيعُ مُعَانِدِيكُمْ أَنْ يُقَاوِمُوهَا أَوْ يُنَاقِضُوهَا. | ١٥ 15 |
விபக்ஷா யஸ்மாத் கிமப்யுத்தரம் ஆபத்திஞ்ச கர்த்தும்’ ந ஸ²க்ஷ்யந்தி தாத்³ரு’ஸ²ம்’ வாக்படுத்வம்’ ஜ்ஞாநஞ்ச யுஷ்மப்⁴யம்’ தா³ஸ்யாமி|
وَسَوْفَ تُسَلَّمُونَ مِنَ ٱلْوَالِدِينَ وَٱلْإِخْوَةِ وَٱلْأَقْرِبَاءِ وَٱلْأَصْدِقَاءِ، وَيَقْتُلُونَ مِنْكُمْ. | ١٦ 16 |
கிஞ்ச யூயம்’ பித்ரா மாத்ரா ப்⁴ராத்ரா ப³ந்து⁴நா ஜ்ஞாத்யா குடும்பே³ந ச பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யத்⁴வே; ததஸ்தே யுஷ்மாகம்’ கஞ்சந கஞ்சந கா⁴தயிஷ்யந்தி|
وَتَكُونُونَ مُبْغَضِينَ مِنَ ٱلْجَمِيعِ مِنْ أَجْلِ ٱسْمِي. | ١٧ 17 |
மம நாம்ந: காரணாத் ஸர்வ்வை ர்மநுஷ்யை ர்யூயம் ரு’தீயிஷ்யத்⁴வே|
وَلَكِنَّ شَعْرَةً مِنْ رُؤُوسِكُمْ لَا تَهْلِكُ. | ١٨ 18 |
கிந்து யுஷ்மாகம்’ ஸி²ர: கேஸை²கோபி ந விநம்’க்ஷ்யதி,
بِصَبْرِكُمُ ٱقْتَنُوا أَنْفُسَكُمْ. | ١٩ 19 |
தஸ்மாதே³வ தை⁴ர்ய்யமவலம்ப்³ய ஸ்வஸ்வப்ராணாந் ரக்ஷத|
وَمَتَى رَأَيْتُمْ أُورُشَلِيمَ مُحَاطَةً بِجُيُوشٍ، فَحِينَئِذٍ ٱعْلَمُوا أَنَّهُ قَدِ ٱقْتَرَبَ خَرَابُهَا. | ٢٠ 20 |
அபரஞ்ச யிரூஸா²லம்புரம்’ ஸைந்யவேஷ்டிதம்’ விலோக்ய தஸ்யோச்சி²ந்நதாயா: ஸமய: ஸமீப இத்யவக³மிஷ்யத²|
حِينَئِذٍ لِيَهْرُبِ ٱلَّذِينَ فِي ٱلْيَهُودِيَّةِ إِلَى ٱلْجِبَالِ، وَٱلَّذِينَ فِي وَسْطِهَا فَلْيَفِرُّوا خَارِجًا، وَٱلَّذِينَ فِي ٱلْكُوَرِ فَلَا يَدْخُلُوهَا، | ٢١ 21 |
ததா³ யிஹூதா³தே³ஸ²ஸ்தா² லோகா: பர்வ்வதம்’ பலாயந்தாம்’, யே ச நக³ரே திஷ்ட²ந்தி தே தே³ஸா²ந்தரம்’ பலாயந்தா, யே ச க்³ராமே திஷ்ட²ந்தி தே நக³ரம்’ ந ப்ரவிஸ²ந்து,
لِأَنَّ هَذِهِ أَيَّامُ ٱنْتِقَامٍ، لِيَتِمَّ كُلُّ مَا هُوَ مَكْتُوبٌ. | ٢٢ 22 |
யதஸ்ததா³ ஸமுசிதத³ண்ட³நாய த⁴ர்ம்மபுஸ்தகே யாநி ஸர்வ்வாணி லிகி²தாநி தாநி ஸப²லாநி ப⁴விஷ்யந்தி|
وَوَيْلٌ لِلْحَبَالَى وَٱلْمُرْضِعَاتِ فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ! لِأَنَّهُ يَكُونُ ضِيقٌ عَظِيمٌ عَلَى ٱلْأَرْضِ وَسُخْطٌ عَلَى هَذَا ٱلشَّعْبِ. | ٢٣ 23 |
கிந்து யா யாஸ்ததா³ க³ர்ப⁴வத்ய: ஸ்தந்யதா³வ்யஸ்²ச தாமாம்’ து³ர்க³தி ர்ப⁴விஷ்யதி, யத ஏதால்லோகாந் ப்ரதி கோபோ தே³ஸே² ச விஷமது³ர்க³தி ர்க⁴டிஷ்யதே|
وَيَقَعُونَ بِفَمِ ٱلسَّيْفِ، وَيُسْبَوْنَ إِلَى جَمِيعِ ٱلْأُمَمِ، وَتَكُونُ أُورُشَلِيمُ مَدُوسَةً مِنَ ٱلْأُمَمِ، حَتَّى تُكَمَّلَ أَزْمِنَةُ ٱلْأُمَمِ. | ٢٤ 24 |
வஸ்துதஸ்து தே க²ங்க³தா⁴ரபரிவ்வங்க³ம்’ லப்ஸ்யந்தே ப³த்³தா⁴: ஸந்த: ஸர்வ்வதே³ஸே²ஷு நாயிஷ்யந்தே ச கிஞ்சாந்யதே³ஸீ²யாநாம்’ ஸமயோபஸ்தி²திபர்ய்யந்தம்’ யிரூஸா²லம்புரம்’ தை: பத³தலை ர்த³லயிஷ்யதே|
«وَتَكُونُ عَلَامَاتٌ فِي ٱلشَّمْسِ وَٱلْقَمَرِ وَٱلنُّجُومِ، وَعَلَى ٱلْأَرْضِ كَرْبُ أُمَمٍ بحَيْرَةٍ. اَلْبَحْرُ وَٱلْأَمْوَاجُ تَضِجُّ، | ٢٥ 25 |
ஸூர்ய்யசந்த்³ரநக்ஷத்ரேஷு லக்ஷணாதி³ ப⁴விஷ்யந்தி, பு⁴வி ஸர்வ்வதே³ஸீ²யாநாம்’ து³: க²ம்’ சிந்தா ச ஸிந்தௌ⁴ வீசீநாம்’ தர்ஜநம்’ க³ர்ஜநஞ்ச ப⁴விஷ்யந்தி|
وَٱلنَّاسُ يُغْشَى عَلَيْهِمْ مِنْ خَوْفٍ وَٱنْتِظَارِ مَا يَأْتِي عَلَى ٱلْمَسْكُونَةِ، لِأَنَّ قُوَّاتِ ٱلسَّمَاوَاتِ تَتَزَعْزَعُ. | ٢٦ 26 |
பூ⁴பௌ⁴ பா⁴விக⁴டநாம்’ சிந்தயித்வா மநுஜா பி⁴யாம்ரு’தகல்பா ப⁴விஷ்யந்தி, யதோ வ்யோமமண்ட³லே தேஜஸ்விநோ தோ³லாயமாநா ப⁴விஷ்யந்தி|
وَحِينَئِذٍ يُبْصِرُونَ ٱبْنَ ٱلْإِنْسَانِ آتِيًا فِي سَحَابَةٍ بِقُوَّةٍ وَمَجْدٍ كَثِيرٍ. | ٢٧ 27 |
ததா³ பராக்ரமேணா மஹாதேஜஸா ச மேகா⁴ரூட⁴ம்’ மநுஷ்யபுத்ரம் ஆயாந்தம்’ த்³ரக்ஷ்யந்தி|
وَمَتَى ٱبْتَدَأَتْ هَذِهِ تَكُونُ، فَٱنْتَصِبُوا وَٱرْفَعُوا رُؤُوسَكُمْ لِأَنَّ نَجَاتَكُمْ تَقْتَرِبُ». | ٢٨ 28 |
கிந்த்வேதாஸாம்’ க⁴டநாநாமாரம்பே⁴ ஸதி யூயம்’ மஸ்தகாந்யுத்தோல்ய ஊர்த³த்⁴வம்’ த்³ரக்ஷ்யத², யதோ யுஷ்மாகம்’ முக்தே: கால: ஸவிதோ⁴ ப⁴விஷ்யதி|
وَقَالَ لَهُمْ مَثَلًا: «اُنْظُرُوا إِلَى شَجَرَةِ ٱلتِّينِ وَكُلِّ ٱلْأَشْجَارِ. | ٢٩ 29 |
ததஸ்தேநைதத்³ரு’ஷ்டாந்தகதா² கதி²தா, பஸ்²யத உடு³ம்ப³ராதி³வ்ரு’க்ஷாணாம்’
مَتَى أَفْرَخَتْ تَنْظُرُونَ وَتَعْلَمُونَ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَنَّ ٱلصَّيْفَ قَدْ قَرُبَ. | ٣٠ 30 |
நவீநபத்ராணி ஜாதாநீதி த்³ரு’ஷ்ட்வா நிதா³வகால உபஸ்தி²த இதி யதா² யூயம்’ ஜ்ஞாதும்’ ஸ²க்நுத²,
هَكَذَا أَنْتُمْ أَيْضًا، مَتَى رَأَيْتُمْ هَذِهِ ٱلْأَشْيَاءَ صَائِرَةً، فَٱعْلَمُوا أَنَّ مَلَكُوتَ ٱللهِ قَرِيبٌ. | ٣١ 31 |
ததா² ஸர்வ்வாஸாமாஸாம்’ க⁴டநாநாம் ஆரம்பே⁴ த்³ரு’ஷ்டே ஸதீஸ்²வரஸ்ய ராஜத்வம்’ நிகடம் இத்யபி ஜ்ஞாஸ்யத²|
اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ لَا يَمْضِي هَذَا ٱلْجِيلُ حَتَّى يَكُونَ ٱلْكُلُّ. | ٣٢ 32 |
யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, வித்³யமாநலோகாநாமேஷாம்’ க³மநாத் பூர்வ்வம் ஏதாநி க⁴டிஷ்யந்தே|
اَلسَّمَاءُ وَٱلْأَرْضُ تَزُولَانِ، وَلَكِنَّ كَلَامِي لَايَزُولُ. | ٣٣ 33 |
நபோ⁴பு⁴வோர்லோபோ ப⁴விஷ்யதி மம வாக் து கதா³பி லுப்தா ந ப⁴விஷ்யதி|
«فَٱحْتَرِزُوا لِأَنْفُسِكُمْ لِئَلَّا تَثْقُلَ قُلُوبُكُمْ فِي خُمَارٍ وَسُكْرٍ وَهُمُومِ ٱلْحَيَاةِ، فَيُصَادِفَكُمْ ذَلِكَ ٱلْيَوْمُ بَغْتَةً. | ٣٤ 34 |
அதஏவ விஷமாஸ²நேந பாநேந ச ஸாம்’மாரிகசிந்தாபி⁴ஸ்²ச யுஷ்மாகம்’ சித்தேஷு மத்தேஷு தத்³தி³நம் அகஸ்மாத்³ யுஷ்மாந் ப்ரதி யதா² நோபதிஷ்ட²தி தத³ர்த²ம்’ ஸ்வேஷு ஸாவதா⁴நாஸ்திஷ்ட²த|
لِأَنَّهُ كَٱلْفَخِّ يَأْتِي عَلَى جَمِيعِ ٱلْجَالِسِينَ عَلَى وَجْهِ كُلِّ ٱلْأَرْضِ. | ٣٥ 35 |
ப்ரு’தி²வீஸ்த²ஸர்வ்வலோகாந் ப்ரதி தத்³தி³நம் உந்மாத² இவ உபஸ்தா²ஸ்யதி|
اِسْهَرُوا إِذًا وَتَضَرَّعُوا فِي كُلِّ حِينٍ، لِكَيْ تُحْسَبُوا أَهْلًا لِلنَّجَاةِ مِنْ جَمِيعِ هَذَا ٱلْمُزْمِعِ أَنْ يَكُونَ، وَتَقِفُوا قُدَّامَ ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ». | ٣٦ 36 |
யதா² யூயம் ஏதத்³பா⁴விக⁴டநா உத்தர்த்தும்’ மநுஜஸுதஸ்ய ஸம்முகே² ஸம்’ஸ்தா²துஞ்ச யோக்³யா ப⁴வத² காரணாத³ஸ்மாத் ஸாவதா⁴நா: ஸந்தோ நிரந்தரம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வம்’|
وَكَانَ فِي ٱلنَّهَارِ يُعَلِّمُ فِي ٱلْهَيْكَلِ، وَفِي ٱللَّيْلِ يَخْرُجُ وَيَبِيتُ فِي ٱلْجَبَلِ ٱلَّذِي يُدْعَى جَبَلَ ٱلزَّيْتُونِ. | ٣٧ 37 |
அபரஞ்ச ஸ தி³வா மந்தி³ர உபதி³ஸ்²ய ராசை ஜைதுநாத்³ரிம்’ க³த்வாதிஷ்ட²த்|
وَكَانَ كُلُّ ٱلشَّعْبِ يُبَكِّرُونَ إِلَيْهِ فِي ٱلْهَيْكَلِ لِيَسْمَعُوهُ. | ٣٨ 38 |
தத: ப்ரத்யூஷே லாகாஸ்தத்கதா²ம்’ ஸ்²ரோதும்’ மந்தி³ரே தத³ந்திகம் ஆக³ச்ச²ந்|