مَرْقُس 13
| وَفِيمَا هُوَ خَارِجٌ مِنَ ٱلْهَيْكَلِ، قَالَ لَهُ وَاحِدٌ مِنْ تَلَامِيذِهِ: «يَا مُعَلِّمُ، ٱنْظُرْ! مَا هَذِهِ ٱلْحِجَارَةُ! وَهَذِهِ ٱلْأَبْنِيَةُ!». | ١ 1 |
అనన్తరం మన్దిరాద్ బహిర్గమనకాలే తస్య శిష్యాణామేకస్తం వ్యాహృతవాన్ హే గురో పశ్యతు కీదృశాః పాషాణాః కీదృక్ చ నిచయనం|
| فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُ: «أَتَنْظُرُ هَذِهِ ٱلْأَبْنِيَةَ ٱلْعَظِيمَةَ؟ لَا يُتْرَكُ حَجَرٌ عَلَى حَجَرٍ لَا يُنْقَضُ». | ٢ 2 |
తదా యీశుస్తమ్ అవదత్ త్వం కిమేతద్ బృహన్నిచయనం పశ్యసి? అస్యైకపాషాణోపి ద్వితీయపాషాణోపరి న స్థాస్యతి సర్వ్వే ఽధఃక్షేప్స్యన్తే|
| وَفِيمَا هُوَ جَالِسٌ عَلَى جَبَلِ ٱلزَّيْتُونِ، تُجَاهَ ٱلْهَيْكَلِ، سَأَلَهُ بُطْرُسُ وَيَعْقُوبُ وَيُوحَنَّا وَأَنْدَرَاوُسُ عَلَى ٱنْفِرَادٍ: | ٣ 3 |
అథ యస్మిన్ కాలే జైతున్గిరౌ మన్దిరస్య సమ్ముఖే స సముపవిష్టస్తస్మిన్ కాలే పితరో యాకూబ్ యోహన్ ఆన్ద్రియశ్చైతే తం రహసి పప్రచ్ఛుః,
| «قُلْ لَنَا مَتَى يَكُونُ هَذَا؟ وَمَا هِيَ ٱلْعَلَامَةُ عِنْدَمَا يَتِمُّ جَمِيعُ هَذَا؟». | ٤ 4 |
ఏతా ఘటనాః కదా భవిష్యన్తి? తథైతత్సర్వ్వాసాం సిద్ధ్యుపక్రమస్య వా కిం చిహ్నం? తదస్మభ్యం కథయతు భవాన్|
| فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ وَٱبْتَدَأَ يَقُولُ: «ٱنْظُرُوا! لَا يُضِلُّكُمْ أَحَدٌ. | ٥ 5 |
తతో యాశుస్తాన్ వక్తుమారేభే, కోపి యథా యుష్మాన్ న భ్రామయతి తథాత్ర యూయం సావధానా భవత|
| فَإِنَّ كَثِيرِينَ سَيَأْتُونَ بِٱسْمِي قَائِلِينَ: إِنِّي أَنَا هُوَ! وَيُضِلُّونَ كَثِيرِينَ. | ٦ 6 |
యతః ఖ్రీష్టోహమితి కథయిత్వా మమ నామ్నానేకే సమాగత్య లోకానాం భ్రమం జనయిష్యన్తి;
| فَإِذَا سَمِعْتُمْ بِحُرُوبٍ وَبِأَخْبَارِ حُرُوبٍ فَلَا تَرْتَاعُوا، لِأَنَّهَا لَابُدَّ أَنْ تَكُونَ، وَلَكِنْ لَيْسَ ٱلْمُنْتَهَى بَعْدُ. | ٧ 7 |
కిన్తు యూయం రణస్య వార్త్తాం రణాడమ్బరఞ్చ శ్రుత్వా మా వ్యాకులా భవత, ఘటనా ఏతా అవశ్యమ్మావిన్యః; కిన్త్వాపాతతో న యుగాన్తో భవిష్యతి|
| لِأَنَّهُ تَقُومُ أُمَّةٌ عَلَى أُمَّةٍ، وَمَمْلَكَةٌ عَلَى مَمْلَكَةٍ، وَتَكُونُ زَلَازِلُ فِي أَمَاكِنَ، وَتَكُونُ مَجَاعَاتٌ وَٱضْطِرَابَاتٌ. هَذِهِ مُبْتَدَأُ ٱلْأَوْجَاعِ. | ٨ 8 |
దేశస్య విపక్షతయా దేశో రాజ్యస్య విపక్షతయా చ రాజ్యముత్థాస్యతి, తథా స్థానే స్థానే భూమికమ్పో దుర్భిక్షం మహాక్లేశాశ్చ సముపస్థాస్యన్తి, సర్వ్వ ఏతే దుఃఖస్యారమ్భాః|
| فَٱنْظُرُوا إِلَى نُفُوسِكُمْ. لِأَنَّهُمْ سَيُسَلِّمُونَكُمْ إِلَى مَجَالِسَ، وَتُجْلَدُونَ فِي مَجَامِعَ، وَتُوقَفُونَ أَمَامَ وُلَاةٍ وَمُلُوكٍ، مِنْ أَجْلِي، شَهَادَةً لَهُمْ. | ٩ 9 |
కిన్తు యూయమ్ ఆత్మార్థే సావధానాస్తిష్ఠత, యతో లోకా రాజసభాయాం యుష్మాన్ సమర్పయిష్యన్తి, తథా భజనగృహే ప్రహరిష్యన్తి; యూయం మదర్థే దేశాధిపాన్ భూపాంశ్చ ప్రతి సాక్ష్యదానాయ తేషాం సమ్ముఖే ఉపస్థాపయిష్యధ్వే|
| وَيَنْبَغِي أَنْ يُكْرَزَ أَوَّلًا بِٱلْإِنْجِيلِ فِي جَمِيعِ ٱلْأُمَمِ. | ١٠ 10 |
శేషీభవనాత్ పూర్వ్వం సర్వ్వాన్ దేశీయాన్ ప్రతి సుసంవాదః ప్రచారయిష్యతే|
| فَمَتَى سَاقُوكُمْ لِيُسَلِّمُوكُمْ، فَلَا تَعْتَنُوا مِنْ قَبْلُ بِمَا تَتَكَلَّمُونَ وَلَا تَهْتَمُّوا، بَلْ مَهْمَا أُعْطِيتُمْ فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ فَبِذَلِكَ تَكَلَّمُوا. لِأَنْ لَسْتُمْ أَنْتُمُ ٱلْمُتَكَلِّمِينَ بَلِ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ. | ١١ 11 |
కిన్తు యదా తే యుష్మాన్ ధృత్వా సమర్పయిష్యన్తి తదా యూయం యద్యద్ ఉత్తరం దాస్యథ, తదగ్ర తస్య వివేచనం మా కురుత తదర్థం కిఞ్చిదపి మా చిన్తయత చ, తదానీం యుష్మాకం మనఃసు యద్యద్ వాక్యమ్ ఉపస్థాపయిష్యతే తదేవ వదిష్యథ, యతో యూయం న తద్వక్తారః కిన్తు పవిత్ర ఆత్మా తస్య వక్తా|
| وَسَيُسْلِمُ ٱلْأَخُ أَخَاهُ إِلَى ٱلْمَوْتِ، وَٱلْأَبُ وَلَدَهُ، وَيَقُومُ ٱلْأَوْلَادُ عَلَى وَالِدِيهِمْ وَيَقْتُلُونَهُمْ. | ١٢ 12 |
తదా భ్రాతా భ్రాతరం పితా పుత్రం ఘాతనార్థం పరహస్తేషు సమర్పయిష్యతే, తథా పత్యాని మాతాపిత్రో ర్విపక్షతయా తౌ ఘాతయిష్యన్తి|
| وَتَكُونُونَ مُبْغَضِينَ مِنَ ٱلْجَمِيعِ مِنْ أَجْلِ ٱسْمِي. وَلَكِنَّ ٱلَّذِي يَصْبِرُ إِلَى ٱلْمُنْتَهَى فَهَذَا يَخْلُصُ. | ١٣ 13 |
మమ నామహేతోః సర్వ్వేషాం సవిధే యూయం జుగుప్సితా భవిష్యథ, కిన్తు యః కశ్చిత్ శేషపర్య్యన్తం ధైర్య్యమ్ ఆలమ్బిష్యతే సఏవ పరిత్రాస్యతే|
| فَمَتَى نَظَرْتُمْ «رِجْسَةَ ٱلْخَرَابِ» ٱلَّتِي قَالَ عَنْهَا دَانِيآلُ ٱلنَّبِيُّ، قَائِمَةً حَيْثُ لَا يَنْبَغِي-لِيَفْهَمِ ٱلْقَارِئُ- فَحِينَئِذٍ لِيَهْرُبِ ٱلَّذِينَ فيِ ٱلْيَهُودِيَّةِ إِلَى ٱلْجِبَالِ، | ١٤ 14 |
దానియేల్భవిష్యద్వాదినా ప్రోక్తం సర్వ్వనాశి జుగుప్సితఞ్చ వస్తు యదా త్వయోగ్యస్థానే విద్యమానం ద్రక్షథ (యో జనః పఠతి స బుధ్యతాం) తదా యే యిహూదీయదేశే తిష్ఠన్తి తే మహీధ్రం ప్రతి పలాయన్తాం;
| وَٱلَّذِي عَلَى ٱلسَّطْحِ فَلَا يَنْزِلْ إِلَى ٱلْبَيْتِ وَلَا يَدْخُلْ لِيَأْخُذَ مِنْ بَيْتِهِ شَيْئًا، | ١٥ 15 |
తథా యో నరో గృహోపరి తిష్ఠతి స గృహమధ్యం నావరోహతు, తథా కిమపి వస్తు గ్రహీతుం మధ్యేగృహం న ప్రవిశతు;
| وَٱلَّذِي فِي ٱلْحَقْلِ فَلَا يَرْجِعْ إِلَى ٱلْوَرَاءِ لِيَأْخُذَ ثَوْبَهُ. | ١٦ 16 |
తథా చ యో నరః క్షేత్రే తిష్ఠతి సోపి స్వవస్త్రం గ్రహీతుం పరావృత్య న వ్రజతు|
| وَوَيْلٌ لِلْحَبَالَى وَٱلْمُرْضِعَاتِ فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ! | ١٧ 17 |
తదానీం గర్బ్భవతీనాం స్తన్యదాత్రీణాఞ్చ యోషితాం దుర్గతి ర్భవిష్యతి|
| وَصَلُّوا لِكَيْ لَا يَكُونَ هَرَبُكُمْ فِي شِتَاءٍ. | ١٨ 18 |
యుష్మాకం పలాయనం శీతకాలే యథా న భవతి తదర్థం ప్రార్థయధ్వం|
| لِأَنَّهُ يَكُونُ فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ ضِيقٌ لَمْ يَكُنْ مِثْلُهُ مُنْذُ ٱبْتِدَاءِ ٱلْخَلِيقَةِ ٱلَّتِي خَلَقَهَا ٱللهُ إِلَى ٱلْآنَ، وَلَنْ يَكُونَ. | ١٩ 19 |
యతస్తదా యాదృశీ దుర్ఘటనా ఘటిష్యతే తాదృశీ దుర్ఘటనా ఈశ్వరసృష్టేః ప్రథమమారభ్యాద్య యావత్ కదాపి న జాతా న జనిష్యతే చ|
| وَلَوْ لَمْ يُقَصِّرِ ٱلرَّبُّ تِلْكَ ٱلْأَيَّامَ، لَمْ يَخْلُصْ جَسَدٌ. وَلَكِنْ لِأَجْلِ ٱلْمُخْتَارِينَ ٱلَّذِينَ ٱخْتَارَهُمْ، قَصَّرَ ٱلْأَيَّامَ. | ٢٠ 20 |
అపరఞ్చ పరమేశ్వరో యది తస్య సమయస్య సంక్షేపం న కరోతి తర్హి కస్యాపి ప్రాణభృతో రక్షా భవితుం న శక్ష్యతి, కిన్తు యాన్ జనాన్ మనోనీతాన్ అకరోత్ తేషాం స్వమనోనీతానాం హేతోః స తదనేహసం సంక్షేప్స్యతి|
| حِينَئِذٍ إِنْ قَالَ لَكُمْ أَحَدٌ: هُوَذَا ٱلْمَسِيحُ هُنَا! أَوْ: هُوَذَا هُنَاكَ! فَلَا تُصَدِّقُوا. | ٢١ 21 |
అన్యచ్చ పశ్యత ఖ్రీష్టోత్ర స్థానే వా తత్ర స్థానే విద్యతే, తస్మిన్కాలే యది కశ్చిద్ యుష్మాన్ ఏతాదృశం వాక్యం వ్యాహరతి, తర్హి తస్మిన్ వాక్యే భైవ విశ్వసిత|
| لِأَنَّهُ سَيَقُومُ مُسَحَاءُ كَذَبَةٌ وَأَنْبِيَاءُ كَذَبَةٌ، وَيُعْطُونَ آيَاتٍ وَعَجَائِبَ، لِكَيْ يُضِلُّوا لَوْ أَمْكَنَ ٱلْمُخْتَارِينَ أَيْضًا. | ٢٢ 22 |
యతోనేకే మిథ్యాఖ్రీష్టా మిథ్యాభవిష్యద్వాదినశ్చ సముపస్థాయ బహూని చిహ్నాన్యద్భుతాని కర్మ్మాణి చ దర్శయిష్యన్తి; తథా యది సమ్భవతి తర్హి మనోనీతలోకానామపి మిథ్యామతిం జనయిష్యన్తి|
| فَٱنْظُرُوا أَنْتُمْ. هَا أَنَا قَدْ سَبَقْتُ وَأَخْبَرْتُكُمْ بِكُلِّ شَيْءٍ. | ٢٣ 23 |
పశ్యత ఘటనాతః పూర్వ్వం సర్వ్వకార్య్యస్య వార్త్తాం యుష్మభ్యమదామ్, యూయం సావధానాస్తిష్ఠత|
| «وَأَمَّا فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ بَعْدَ ذَلِكَ ٱلضِّيقِ، فَٱلشَّمْسُ تُظْلِمُ، وَٱلْقَمَرُ لَا يُعْطِي ضَوْءَهُ، | ٢٤ 24 |
అపరఞ్చ తస్య క్లేశకాలస్యావ్యవహితే పరకాలే భాస్కరః సాన్ధకారో భవిష్యతి తథైవ చన్ద్రశ్చన్ద్రికాం న దాస్యతి|
| وَنُجُومُ ٱلسَّمَاءِ تَتَسَاقَطُ، وَٱلْقُوَّاتُ ٱلَّتِي فِي ٱلسَّمَاوَاتِ تَتَزَعْزَعُ. | ٢٥ 25 |
నభఃస్థాని నక్షత్రాణి పతిష్యన్తి, వ్యోమమణ్డలస్థా గ్రహాశ్చ విచలిష్యన్తి|
| وَحِينَئِذٍ يُبْصِرُونَ ٱبْنَ ٱلْإِنْسَانِ آتِيًا فِي سَحَابٍ بِقُوَّةٍ كَثِيرَةٍ وَمَجْدٍ، | ٢٦ 26 |
తదానీం మహాపరాక్రమేణ మహైశ్వర్య్యేణ చ మేఘమారుహ్య సమాయాన్తం మానవసుతం మానవాః సమీక్షిష్యన్తే|
| فَيُرْسِلُ حِينَئِذٍ مَلَائِكَتَهُ وَيَجْمَعُ مُخْتَارِيهِ مِنَ ٱلْأَرْبَعِ ٱلرِّيَاحِ، مِنْ أَقْصَاءِ ٱلْأَرْضِ إِلَى أَقْصَاءِ ٱلسَّمَاءِ. | ٢٧ 27 |
అన్యచ్చ స నిజదూతాన్ ప్రహిత్య నభోభూమ్యోః సీమాం యావద్ జగతశ్చతుర్దిగ్భ్యః స్వమనోనీతలోకాన్ సంగ్రహీష్యతి|
| فَمِنْ شَجَرَةِ ٱلتِّينِ تَعَلَّمُوا ٱلْمَثَلَ: مَتَى صَارَ غُصْنُهَا رَخْصًا وَأَخْرَجَتْ أَوْرَاقًا، تَعْلَمُونَ أَنَّ ٱلصَّيْفَ قَرِيبٌ. | ٢٨ 28 |
ఉడుమ్బరతరో ర్దృష్టాన్తం శిక్షధ్వం యదోడుమ్బరస్య తరో ర్నవీనాః శాఖా జాయన్తే పల్లవాదీని చ ర్నిగచ్ఛన్తి, తదా నిదాఘకాలః సవిధో భవతీతి యూయం జ్ఞాతుం శక్నుథ|
| هَكَذَا أَنْتُمْ أَيْضًا، مَتَى رَأَيْتُمْ هَذِهِ ٱلْأَشْيَاءَ صَائِرَةً، فَٱعْلَمُوا أَنَّهُ قَرِيبٌ عَلَى ٱلْأَبْوَابِ. | ٢٩ 29 |
తద్వద్ ఏతా ఘటనా దృష్ట్వా స కాలో ద్వార్య్యుపస్థిత ఇతి జానీత|
| اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَا يَمْضِي هَذَا ٱلْجِيلُ حَتَّى يَكُونَ هَذَا كُلُّهُ. | ٣٠ 30 |
యుష్మానహం యథార్థం వదామి, ఆధునికలోకానాం గమనాత్ పూర్వ్వం తాని సర్వ్వాణి ఘటిష్యన్తే|
| اَلسَّمَاءُ وَٱلْأَرْضُ تَزُولَانِ، وَلَكِنَّ كَلَامِي لَا يَزُولُ. | ٣١ 31 |
ద్యావాపృథివ్యో ర్విచలితయోః సత్యో ర్మదీయా వాణీ న విచలిష్యతి|
| «وَأَمَّا ذَلِكَ ٱلْيَوْمُ وَتِلْكَ ٱلسَّاعَةُ فَلَا يَعْلَمُ بِهِمَا أَحَدٌ، وَلَا ٱلْمَلَائِكَةُ ٱلَّذِينَ فِي ٱلسَّمَاءِ، وَلَا ٱلِٱبْنُ، إِلَّا ٱلْآبُ. | ٣٢ 32 |
అపరఞ్చ స్వర్గస్థదూతగణో వా పుత్రో వా తాతాదన్యః కోపి తం దివసం తం దణ్డం వా న జ్ఞాపయతి|
| اُنْظُرُوا! اِسْهَرُوا وَصَلُّوا، لِأَنَّكُمْ لَا تَعْلَمُونَ مَتَى يَكُونُ ٱلْوَقْتُ. | ٣٣ 33 |
అతః స సమయః కదా భవిష్యతి, ఏతజ్జ్ఞానాభావాద్ యూయం సావధానాస్తిష్ఠత, సతర్కాశ్చ భూత్వా ప్రార్థయధ్వం;
| كَأَنَّمَا إِنْسَانٌ مُسَافِرٌ تَرَكَ بَيْتَهُ، وَأَعْطَى عَبِيدَهُ ٱلسُّلْطَانَ، وَلِكُلِّ وَاحِدٍ عَمَلَهُ، وَأَوْصَى ٱلْبَوَّابَ أَنْ يَسْهَرَ. | ٣٤ 34 |
యద్వత్ కశ్చిత్ పుమాన్ స్వనివేశనాద్ దూరదేశం ప్రతి యాత్రాకరణకాలే దాసేషు స్వకార్య్యస్య భారమర్పయిత్వా సర్వ్వాన్ స్వే స్వే కర్మ్మణి నియోజయతి; అపరం దౌవారికం జాగరితుం సమాదిశ్య యాతి, తద్వన్ నరపుత్రః|
| اِسْهَرُوا إِذًا، لِأَنَّكُمْ لَا تَعْلَمُونَ مَتَى يَأْتِي رَبُّ ٱلْبَيْتِ، أَمَسَاءً، أَمْ نِصْفَ ٱللَّيْلِ، أَمْ صِيَاحَ ٱلدِّيكِ، أَمْ صَبَاحًا. | ٣٥ 35 |
గృహపతిః సాయంకాలే నిశీథే వా తృతీయయామే వా ప్రాతఃకాలే వా కదాగమిష్యతి తద్ యూయం న జానీథ;
| لِئَلَّا يَأْتِيَ بَغْتَةً فَيَجِدَكُمْ نِيَامًا! | ٣٦ 36 |
స హఠాదాగత్య యథా యుష్మాన్ నిద్రితాన్ న పశ్యతి, తదర్థం జాగరితాస్తిష్ఠత|
| وَمَا أَقُولُهُ لَكُمْ أَقُولُهُ لِلْجَمِيعِ: ٱسْهَرُوا». | ٣٧ 37 |
యుష్మానహం యద్ వదామి తదేవ సర్వ్వాన్ వదామి, జాగరితాస్తిష్ఠతేతి|
