مَتَّى 27
| وَلَمَّا كَانَ ٱلصَّبَاحُ تَشَاوَرَ جَمِيعُ رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَشُيُوخُ ٱلشَّعْبِ عَلَى يَسُوعَ حَتَّى يَقْتُلُوهُ، | ١ 1 |
ଆମାର୍ତଡ଼େ ଞ୍ଜିର୍ ଞ୍ଜିର୍ନୁଗ୍ ଜିସୁକେ ବାଗୁଏ ବିଃନ୍ସା ମ୍ନା ଜାଜକ୍ ଆରି ଦର୍ମ ନେତାଇଂ ରାଜି ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ ।
| فَأَوْثَقُوهُ وَمَضَوْا بِهِ وَدَفَعُوهُ إِلَى بِيلَاطُسَ ٱلْبُنْطِيِّ ٱلْوَالِي. | ٢ 2 |
ମେଇଂ ଆମେକେ ସିକ୍ଲି ଏତେ ଗାଗ୍ଚେ ରୋମ୍ ରାଜ୍ୟକେ ସାସନ୍ ଡିଂଣ୍ଡ୍ରେ ପିଲାତଡାଗ୍ରା ଡୁଂୱେଗେ ।
| حِينَئِذٍ لَمَّا رَأَى يَهُوذَا ٱلَّذِي أَسْلَمَهُ أَنَّهُ قَدْ دِينَ، نَدِمَ وَرَدَّ ٱلثَّلَاثِينَ مِنَ ٱلْفِضَّةِ إِلَى رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلشُّيُوخِ | ٣ 3 |
ଉଡ଼ିବେଲା ବିସ୍ବାସ୍ଗାତ୍ ଜିହୁଦା ଅଁକେ ଜେ ଜିସୁକେ ଡଣ୍ଡ୍ବାନେ ଆଦେସ୍ ବିବକେ ମେଁ ମନେ ଏତେକେ ଆରି ମ୍ନା ଜାଜକ୍ ଆରି ମ୍ନାଃରେକେ ମୁଇଂକୁଡ଼ି ଗୁଆ ରୁପା ଡାବୁ ଡୁଙ୍ଗ୍ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ,
| قَائِلًا: «قَدْ أَخْطَأْتُ إِذْ سَلَّمْتُ دَمًا بَرِيئًا». فَقَالُوا: «مَاذَا عَلَيْنَا؟ أَنْتَ أَبْصِرْ!». | ٤ 4 |
“ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଦସ୍ ଣ୍ଡୁନେ ରେମୁଆଁନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ବିସ୍ବାସ୍ ଗାତ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ନେଙ୍ଗ୍ ଜାବର୍ ମ୍ନା ପାପ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ମ୍ୱକେ ।” ମେଇଂ ଉତର୍ ବିକେ “ନେନେ ଆତ୍ଅରିଆ ମେଃନେ ଲେଃକେ? ଆତେନ୍ ନା ନିଜେନେ ସାମୁଆଁ ।”
| فَطَرَحَ ٱلْفِضَّةَ فِي ٱلْهَيْكَلِ وَٱنْصَرَفَ، ثُمَّ مَضَى وَخَنَقَ نَفْسَهُ. | ٥ 5 |
ଜିହୁଦା ରୁପା ଡାବୁକେ ମନ୍ଦିର୍ ବିତ୍ରେ ଜଗ୍ତ୍ଲାଗ୍ଚେ ଲାଗ୍ଡକେ ଆରି ଲୁଗଃନ୍ନିଆ ଗେଏଃ ଗାଗ୍ଚେ ପାସି ଡିଙ୍ଗ୍କେ ।
| فَأَخَذَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ ٱلْفِضَّةَ وَقَالُوا: «لَا يَحِلُّ أَنْ نُلْقِيَهَا فِي ٱلْخِزَانَةِ لِأَنَّهَا ثَمَنُ دَمٍ». | ٦ 6 |
ମ୍ନା ଜାଜକ୍ଇଂ ରୁପା ଡାବୁକେ ଜଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଆକେନ୍ ମ୍ୟାନେ ମୁଲ୍ୟ । ଆକେନ୍ ମନ୍ଦିର୍ନେ ଡାବୁ ରାସିଙ୍ଗ୍ନେ ଉଣ୍ଡିନିଆ ବନେ ନିଅମ୍ ବିରଦ୍ କାମ୍ ।”
| فَتَشَاوَرُوا وَٱشْتَرَوْا بِهَا حَقْلَ ٱلْفَخَّارِيِّ مَقْبَرَةً لِلْغُرَبَاءِ. | ٧ 7 |
ଆତେନ୍ ରୁପା ଡାବୁକେ ଡିରକମ୍ ରାସିଙ୍ଗ୍ଚେ ବଆର୍ଏ । ଆକେନ୍ ବିସୟ୍ରେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ନିସ୍ପତି ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ କୁମ୍ୱାର୍ ଲିଜ ମ୍ନିକ୍ନେ ଇତୁଡ଼ା ଲିଜ ବିଆର୍ ଆର୍କେ । ଆକେନ୍ ବିଦେସି ରେମୁଆଁଇଂନେ ରାଚ୍ୟାମ୍ବକେ ଡାଗ୍ଚେ ବେବଆର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ ।
| لِهَذَا سُمِّيَ ذَلِكَ ٱلْحَقْلُ «حَقْلَ ٱلدَّمِ» إِلَى هَذَا ٱلْيَوْمِ. | ٨ 8 |
ଏଃ ଜାକ ଆତେନ୍ ଲିଜକେ ମିଆଁ ଲିଜ ଡାଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ।
| حِينَئِذٍ تَمَّ مَا قِيلَ بِإِرْمِيَا ٱلنَّبِيِّ ٱلْقَائِلِ: «وَأَخَذُوا ٱلثَّلَاثِينَ مِنَ ٱلْفِضَّةِ، ثَمَنَ ٱلْمُثَمَّنِ ٱلَّذِي ثَمَّنُوهُ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ، | ٩ 9 |
ଆକେନ୍ ବିସୟ୍ରେ ବାବବାଦି ଯିରିମିୟ ମେଁନେ ବାସଙ୍ଗ୍ବଗେ ଆତେନ୍ ସତ୍ ଡିଙ୍ଗ୍କେ: “ଜା ମୁଇଂକୁଡ଼ି ଗୁଆ ରୁପା ଡାବୁ ଏତେ ସନ୍ସା ଇଶ୍ରାୟେଲନେ ଗୋଗିସିଆଇଂ ରାଜି ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ଆର୍ଗେ ଆତେନ୍ ଡୁଂଡ ଆର୍କେ ।
| وَأَعْطَوْهَا عَنْ حَقْلِ ٱلْفَخَّارِيِّ، كَمَا أَمَرَنِي ٱلرَّبُّ». | ١٠ 10 |
ଆରି ମୁଇଂକୁଡ଼ି ଗୁଆ ରୁପା ଡାବୁରେ ମେଇଂ କୁମ୍ୱାର୍ ଲିଜ ବିଆର୍ ଆର୍କେ ।” ଆକେନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ମାପ୍ରୁ ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ଆଦେସ୍ ବିବକେ ।
| فَوَقَفَ يَسُوعُ أَمَامَ ٱلْوَالِي. فَسَأَلَهُ ٱلْوَالِي قَائِلًا: «أَأَنْتَ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ؟». فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «أَنْتَ تَقُولُ». | ١١ 11 |
ଜିସୁକେ ସାମ୍ନେ କେଚେ ରମିୟ ରାଜ୍ୟନେତା ପିଲାତ ଆମେକେ ସାଲ୍ୟାକୁକେ; “ନାଁ ମେଃନେ ଜିହୁଦିଇଂନେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍?” ଜିସୁ ଆମେକେ ଉତର୍ ବିକେ “ଅଁ ଆତେନ୍ ନାଁ ବାସଙ୍ଗ୍ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ ।”
| وَبَيْنَمَا كَانَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلشُّيُوخُ يَشْتَكُونَ عَلَيْهِ لَمْ يُجِبْ بِشَيْءٍ. | ١٢ 12 |
ମାତର୍ ମ୍ନା ଜାଜକ୍ ଆରି ଦର୍ମ ନେତାଇଂ ଜିସୁ ବିରଦ୍ରେ ଦାବି ଡିଙ୍ଗ୍ବଲା ମେଁ ମେଃଡିଗ୍ ଆବାସଙ୍ଗ୍କେ ଣ୍ଡୁ ।
| فَقَالَ لَهُ بِيلَاطُسُ: «أَمَا تَسْمَعُ كَمْ يَشْهَدُونَ عَلَيْكَ؟». | ١٣ 13 |
ତେସା ପିଲାତ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନାନେ ବିରଦ୍ରେ ମେଇଙ୍ଗ୍ନେ ଦସ୍ ଦାବି ସାପା ନାଁ ମେଃନେ ଅଁ ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ ଣ୍ଡୁ?”
| فَلَمْ يُجِبْهُ وَلَا عَنْ كَلِمَةٍ وَاحِدَةٍ، حَتَّى تَعَجَّبَ ٱلْوَالِي جِدًّا. | ١٤ 14 |
ମାତର୍ ଜିସୁ ମେଃଡିଗ୍ ଉତର୍ ଆବିଲା ପିଲାତ ଇରିଆତୁଗ୍ ୱେକେ ।
| وَكَانَ ٱلْوَالِي مُعْتَادًا فِي ٱلْعِيدِ أَنْ يُطْلِقَ لِلْجَمْعِ أَسِيرًا وَاحِدًا، مَنْ أَرَادُوهُ. | ١٥ 15 |
ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏ କେଲା ରେମୁଆଁଇଂନେ ଇକ୍ଚା ଇସାବ୍ରେ ରୋମୀୟ ଇଃସାଙ୍ଗ୍ ଆଜାକେ ଡିଗ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ବନ୍ଦିଆକେ କୁଲାସ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ନେ ନିୟମ୍ ଲେଃଗେ ।
| وَكَانَ لَهُمْ حِينَئِذٍ أَسِيرٌ مَشْهُورٌ يُسَمَّى بَارَابَاسَ. | ١٦ 16 |
ଆତେନ୍ବେଲା ଜିସୁ ବାରବ୍ବା ମ୍ନିକ୍ନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ବାଗୁଏଣ୍ଡ୍ରେ ବନ୍ଦି ଡିଙ୍ଗ୍ଲେଗେ ।
| فَفِيمَا هُمْ مُجْتَمِعُونَ قَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «مَنْ تُرِيدُونَ أَنْ أُطْلِقَ لَكُمْ؟ بَارَابَاسَ أَمْ يَسُوعَ ٱلَّذِي يُدْعَى ٱلْمَسِيحَ؟». | ١٧ 17 |
ରିସିଙ୍ଗ୍ ଲେଗ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ପିଲାତ ସାଲ୍ୟାକୁକେ “ନେଙ୍ଗ୍ ଆଜାକେ କୁଲାସ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ବିଏ ଡାଗ୍ଚେ ପେନେ ଇକ୍ଚା?” ବାରବ୍ବା କିକେ ଲେଃ ଆଜାକେ କିସ୍ଟ ଡାଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ଆର୍ଏ ଆତେନ୍ ଜିସୁକେ ।
| لِأَنَّهُ عَلِمَ أَنَّهُمْ أَسْلَمُوهُ حَسَدًا. | ١٨ 18 |
ପିଲାତ ନିମାଣ୍ଡା ବାବ୍ରେ ମ୍ୟାଲେଃଗେ ଜେ ଇହୁଦୀ କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷଇଂ ଗିସେ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଜିସୁକେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ନ୍ତିଡାଗ୍ରା ଅପେଃ ବିବକେ ।
| وَإِذْ كَانَ جَالِسًا عَلَى كُرْسِيِّ ٱلْوِلَايَةِ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِ ٱمْرَأَتُهُ قَائِلَةً: «إِيَّاكَ وَذَلِكَ ٱلْبَارَّ، لِأَنِّي تَأَلَّمْتُ ٱلْيَوْمَ كَثِيرًا فِي حُلْمٍ مِنْ أَجْلِهِ». | ١٩ 19 |
ପିଲାତ ବିଚାର୍ ଡୁଆ ଡାଗ୍ରା କଲେକ୍ନେକେଲା ମେଁନେ କୁନେଡ଼େ ମୁଇଙ୍ଗ୍ କବର୍ ବେକେ: “ଆତେନ୍ ନିର୍ଦସ୍ ରେମୁଆଁକେ ମେଃ ଆଡିଙ୍ଗ୍ପା । ତୁଗୁଆ ମିଡିଗ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ମୁସୁଡ଼ିଙ୍ଗ୍ନ୍ନିଆ ମେଁ ଆତ୍ଲା ନେଙ୍ଗ୍ ଜାବର୍ ଦୁକ୍ ମ୍ୱାକେ ।”
| وَلَكِنَّ رُؤَسَاءَ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلشُّيُوخَ حَرَّضُوا ٱلْجُمُوعَ عَلَى أَنْ يَطْلُبُوا بَارَابَاسَ وَيُهْلِكُوا يَسُوعَ. | ٢٠ 20 |
ମ୍ନା ଜାଜକ୍ ଆରି ଦର୍ମ ନେତାଇଂ ବାରବ୍ବା କିକେ କୁଲାସ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଜିସୁକେ ଗୁଏନେ ଡଣ୍ଡ୍ ବିଃନ୍ସା ପିଲାତଡାଗ୍ରା ଦାବି ଡିଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ରେମୁଆଁଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ ।
| فَأجَابَ ٱلْوَالِي وَقَالَ لَهُمْ: «مَنْ مِنْ ٱلِٱثْنَيْنِ تُرِيدُونَ أَنْ أُطْلِقَ لَكُمْ؟». فَقَالُوا: «بَارَابَاسَ!». | ٢١ 21 |
ପିଲାତ ବାରି ମୁଇଂତର୍ ରେମୁଆଁଇଂକେ ସାଲ୍ୟାକୁକେ “ଆକେନ୍ ମ୍ୱାୟା ବିତ୍ରେ ନେଙ୍ଗ୍ ଆଜାକେ କୁଲାସ୍ ନେଡିଙ୍ଗ୍ଏ ଡାଗ୍ଚେ ପେନେ ଇକ୍ଚା?” ମେଇଂ ଉତର୍ ବିକେ “ବାରବ୍ବା କିକେ ।”
| قَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «فَمَاذَا أَفْعَلُ بِيَسُوعَ ٱلَّذِي يُدْعَى ٱلْمَسِيحَ؟». قَالَ لَهُ ٱلْجَمِيعُ: «لِيُصْلَبْ!». | ٢٢ 22 |
ପିଲାତ ସାଲ୍ୟାକୁକେ “ତେଲା ଜିସୁ ଆଜାକେ କିସ୍ଟ ଡାଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଏ ମେଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ନେଙ୍ଗ୍ ମେଃଣ୍ଡିଂଏ? ଆମେକେ କୁରୁସ୍ନ୍ନିଆ ଆଡେପା” ଡାଗ୍ଚେ ମେଇଂ ସାପାରେ ୱାସାର୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ।
| فَقَالَ ٱلْوَالِي: «وَأَيَّ شَرٍّ عَمِلَ؟». فَكَانُوا يَزْدَادُونَ صُرَاخًا قَائِلِينَ: «لِيُصْلَبْ!». | ٢٣ 23 |
ପିଲାତ ସାଲ୍ୟାକୁକେ “ତେଲା ମେଁ ମେଃ ଦସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ବକେ?” ମାତର୍ ମେଇଂ ବାରି ୱାସାର୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ “ଆମେକେ କୁରୁସ୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଆଡେପା ।”
| فَلَمَّا رَأَى بِيلَاطُسُ أَنَّهُ لَا يَنْفَعُ شَيْئًا، بَلْ بِٱلْحَرِيِّ يَحْدُثُ شَغَبٌ، أَخَذَ مَاءً وَغَسَلَ يَدَيْهِ قُدَّامَ ٱلْجَمْعِ قَائِلًا: «إِنِّي بَرِيءٌ مِنْ دَمِ هَذَا ٱلْبَارِّ! أَبْصِرُوا أَنْتُمْ!». | ٢٤ 24 |
ଉଡ଼ିବେଲା ପିଲାତ କେକେ ଜେ ଆମେଇଂକେ ବାରି ବାସଙ୍ଗ୍ଚେ ମେଁ ଲାବ୍ ଆମିଲେ ଣ୍ଡୁ, ମେଁ ବାଦୁଲ୍ ବାରି କିରମର ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଡିଂକେ, ଆତେନ୍ବେଲା ମେଁ ଇତୁଡ଼ା ଣ୍ଡିଆ ଡୁଙ୍ଗ୍ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ରେମୁଆଁଇଂନେ ସାମ୍ନେ ନ୍ତି ଗୁଇତିଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଆକେନ୍ ରେମୁଆଁ ଆଗୁଏନ୍ସା ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଦାଇ ଣ୍ଡୁ । ଆକେନ୍ ପେନେ କାମ୍ ।”
| فَأَجَابَ جَمِيعُ ٱلشَّعْبِ وَقَالُوا: «دَمُهُ عَلَيْنَا وَعَلَى أَوْلَادِنَا». | ٢٥ 25 |
ଆତେନ୍ସା ସାପା ରେମୁଆଁଇଂ ଉତର୍ ବିକେ “ଜିସୁ ଗୁଏନ୍ସା ଦସ୍ ବଗେନେ ଲେଲା ଆନେକେ ଆରି ନେନେ ଗଡ଼େଇଂ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଆତେନ୍ ଦସ୍ ବଗେନେ ପଡ଼େଲେ ।”
| حِينَئِذٍ أَطْلَقَ لَهُمْ بَارَابَاسَ، وَأَمَّا يَسُوعُ فَجَلَدَهُ وَأَسْلَمَهُ لِيُصْلَبَ. | ٢٦ 26 |
ସାରାସାରି ପିଲାତ ବାରବ୍ବା କିକେ ଆନ୍ତାର୍ ବିଚେ ଜିସୁକେ ଚାବୁକ୍ ଏତେ ବଗ୍ନ୍ସା ଆଦେସ୍ ବିକେ ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ କୁରୁସ୍ନ୍ନିଆ ଆଡେନ୍ସା ସନ୍ୟଇଂନେ ନ୍ତିନିଆ ଆନ୍ତାର୍ ବିକେ ।
| فَأَخَذَ عَسْكَرُ ٱلْوَالِي يَسُوعَ إِلَى دَارِ ٱلْوِلَايَةِ وَجَمَعُوا عَلَيْهِ كُلَّ ٱلْكَتِيبَةِ، | ٢٧ 27 |
ପିଲାତନେ ସନ୍ୟଇଂ ଜିସୁକେ ରମିୟ ଇଃସାଙ୍ଗ୍ନେ ପ୍ରାସାଦ୍ ବିତ୍ରେ ଡୁଙ୍ଗ୍ୱେ ଆର୍କେ ଆରି ସାପାରେ ଆମେକେ ଗେରେଚେ ତୁଆଁଆର୍କେ ।
| فَعَرَّوْهُ وَأَلْبَسُوهُ رِدَاءً قِرْمِزِيًّا، | ٢٨ 28 |
ମେଁନେ ସକା ତଡୁଂଡଚେ ଆମେକେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ମିଆଁ ବାନାନେ ସକା ଆଃସଃଆର୍କେ ।
| وَضَفَرُوا إِكْلِيلًا مِنْ شَوْكٍ وَوَضَعُوهُ عَلَى رَأْسِهِ، وَقَصَبَةً فِي يَمِينِهِ. وَكَانُوا يَجْثُونَ قُدَّامَهُ وَيَسْتَهْزِئُونَ بِهِ قَائِلِينَ: «ٱلسَّلَامُ يا مَلِكَ ٱلْيَهُودِ!». | ٢٩ 29 |
ଗ୍ରେ ସ୍ଲା ପାଡ଼ୁନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ମୁକୁଟ୍ ଆଃରେଚେ ମେଁନେ ବାଆ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଆଃସଃ ବିଃଆର୍କେ ଆର୍କେ ଆରି ମେଁନେ ଞ୍ଚଙ୍ଗ୍ତି ପାକା ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଡୁଡୁ ଆସା ବିଃଆର୍କେ । ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ମେଁ ସେନୁଗ୍ ଆଣ୍ଟୁ ମାଡ଼େଚେ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଏ ଜିହୁଦିଇଂନେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍ ନମସ୍କାର୍ ।”
| وَبَصَقُوا عَلَيْهِ، وَأَخَذُوا ٱلْقَصَبَةَ وَضَرَبُوهُ عَلَى رَأْسِهِ. | ٣٠ 30 |
ମେଇଂ ମେଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ବିଃତୁର୍ ଆର୍କେ ଆତେନ୍ ଡୁଡୁ ଡୁଂୱେଚେ ମେଁନେ ବାଆଃକେ ବଗ୍ଆର୍କେ ।
| وَبَعْدَ مَا ٱسْتَهْزَأُوا بِهِ، نَزَعُوا عَنْهُ ٱلرِّدَاءَ وَأَلْبَسُوهُ ثِيَابَهُ، وَمَضَوْا بِهِ لِلصَّلْبِ. | ٣١ 31 |
ଡେକ୍ରକମ୍ ଆମେକେ ପରିହାସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଆତେନ୍ ଇଃସାଙ୍ଗ୍ ସଃଲେକ୍ନେ ସକା ତଡୁଂଡଚେ ମେଁନେ ନିଜେନେ ସକା ଆଃସଃଆର୍କେ ଆରି ଆମେକେ କୁରୁସ୍ଡାଗ୍ରା ଆଣ୍ଡେନ୍ସା ଡୁଙ୍ଗ୍ୱେଆର୍କେ ।
| وَفِيمَا هُمْ خَارِجُونَ وَجَدُوا إِنْسَانًا قَيْرَوَانِيًّا ٱسْمُهُ سِمْعَانُ، فَسَخَّرُوهُ لِيَحْمِلَ صَلِيبَهُ. | ٣٢ 32 |
ମେଇଂ ୱେନେବେଲା ଗାଲିବ କୁରୁଣୀ ଇନିନେ ଶିମୋନ୍ ମ୍ନିକ୍ନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ଅବାକେ ଆରି ସୈନିକ୍ଇଂ ଆମେକେ ଜିସୁନେ କୁରୁସ୍ ଡୁଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ବାଦ୍ୟ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ।
| وَلَمَّا أَتَوْا إِلَى مَوْضِعٍ يُقَالُ لَهُ جُلْجُثَةُ، وَهُوَ ٱلْمُسَمَّى «مَوْضِعَ ٱلْجُمْجُمَةِ» | ٣٣ 33 |
ମେଇଂ ଗଲ୍ଗଥା ମ୍ନିକ୍ନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଜାଗାଡାଗ୍ରା ୱେଚା ଆର୍କେ । ଗଲ୍ଗଥାନେ ଅର୍ତ କିପ୍ରି ରକମ୍ନେ ଜାଗା ।
| أَعْطَوْهُ خَلًّا مَمْزُوجًا بِمَرَارَةٍ لِيَشْرَبَ. وَلَمَّا ذَاقَ لَمْ يُرِدْ أَنْ يَشْرَبَ. | ٣٤ 34 |
ଆତ୍ଅରିଆ ମେଇଂ ଜିସୁକେ ବୁଚୁଏଃକ୍ନେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରସ୍ ଉଗ୍ନ୍ସା ବିଃକେ । ଜିସୁ ଆମେକେ ଇତୁଡ଼ା ଚାଲିଃଚେ ବାରି ଆଉଗ୍କେ ଣ୍ଡୁ ।
| وَلَمَّا صَلَبُوهُ ٱقْتَسَمُوا ثِيَابَهُ مُقْتَرِعِينَ عَلَيْهَا، لِكَيْ يَتِمَّ مَا قِيلَ بِٱلنَّبِيِّ: «ٱقْتَسَمُوا ثِيَابِي بَيْنَهُمْ، وَعَلَى لِبَاسِي أَلْقَوْا قُرْعَةً». | ٣٥ 35 |
ମେଇଂ ଜିସୁକେ କୁରୁସ୍ଡାଗ୍ରା ଆଡେଚେ ଲେଟ୍ରିକ୍ ତ୍ଲାଗ୍ଚେ ମେଁନେ ସକାକେ ନିଜର୍ ନିଜର୍ ବିତ୍ରେ ବାଟା ତ୍ଲାଗ୍ଚେ ଡୁଂଡ ଆର୍କେ
| ثُمَّ جَلَسُوا يَحْرُسُونَهُ هُنَاكَ. | ٣٦ 36 |
ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ମେଇଂ ଆତ୍ଅରିଆ କଚେ କୁରୁସ୍ଡାଗ୍ରା ଆଡେବକ୍ନେ ଜିସୁକେ ଉର୍ଲେ ଆର୍ଗେ ।
| وَجَعَلُوا فَوْقَ رَأْسِهِ عِلَّتَهُ مَكْتُوبَةً: «هَذَا هُوَ يَسُوعُ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ». | ٣٧ 37 |
ମେଁନେ ବିରଦ୍ରେ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେଃକ୍ନେ ଦାବି ଉଲିଆ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଗୁଆର୍ଚେ ମେଁନେ ବାଆ ଆଡ଼ାତ୍ରା ବାନ୍ ଇତୁଡ଼ା ସ୍ଲ ଆୱେଜଙ୍ଗ୍ ବିଃଆର୍କେ: “କିମେ ଡିଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ଜିହୁଦିଇଂନେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ।”
| حِينَئِذٍ صُلِبَ مَعَهُ لِصَّانِ، وَاحِدٌ عَنِ ٱلْيَمِينِ وَوَاحِدٌ عَنِ ٱلْيَسَارِ. | ٣٨ 38 |
ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ମେଇଂ ମ୍ୱାୟା ଡଙ୍ଗାରେକେ ମୁଇଂଜାକେ ଜିସୁନେ ବେସ୍ୟାତି ପାକା ବାରି ମୁଇଂଜାକେ ଞ୍ଚଙ୍ଗ୍ତି ପାକା କୁରୁସ୍ନ୍ନିଆ ଆଃଡେଆର୍କେ ।
| وَكَانَ ٱلْمُجْتَازُونَ يُجَدِّفُونَ عَلَيْهِ وَهُمْ يَهُزُّونَ رُؤُوسَهُمْ | ٣٩ 39 |
ଆତେନ୍ ଗାଲି ୱେଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ବାଆ ମାୱେଚେ ଜିସୁକେ ଅପମାନ୍ ବିଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ
| قَائِلِينَ: «يَا نَاقِضَ ٱلْهَيْكَلِ وَبَانِيَهُ فِي ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ، خَلِّصْ نَفْسَكَ! إِنْ كُنْتَ ٱبْنَ ٱللهِ فَٱنْزِلْ عَنِ ٱلصَّلِيبِ!». | ٤٠ 40 |
“ନା ଡିଏଃ ମନ୍ଦିର୍କେ ପାକ୍ଚିଚେ ଜିର୍ସି ବିତ୍ରେ ଆମେକେ ଆରେ ନାବଗେ । ନାଁ ଜଦି ଇସ୍ପର୍ନେ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ନିଜେକେ ରକ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍ । କୁରୁସ୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ବାନ୍ ଜାର୍ଚେ ପାଙ୍ଗ୍ଲା ।”
| وَكَذَلِكَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ أَيْضًا وَهُمْ يَسْتَهْزِئُونَ مَعَ ٱلْكَتَبَةِ وَٱلشُّيُوخِ قَالُوا: | ٤١ 41 |
ମ୍ନା ଜାଜକ୍ ଆରି ଦର୍ମ ଗୁରୁ ଆରି ସାପା ଜାତିନେ ମ୍ନାଃରେଇଂ ଡିଗ୍ ଜିସୁକେ ପରିହାସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ
| «خَلَّصَ آخَرِينَ وَأَمَّا نَفْسُهُ فَمَا يَقْدِرُ أَنْ يُخَلِّصَهَا! إِنْ كَانَ هُوَ مَلِكَ إِسْرَائِيلَ فَلْيَنْزِلِ ٱلْآنَ عَنِ ٱلصَّلِيبِ فَنُؤْمِنَ بِهِ! | ٤٢ 42 |
“ମେଁ ବିନ୍ ରେମୁଆଁକେ ରକ୍ୟା ଆଡିଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍ଗେ ମାତର୍ ନିଜେକେ ରକ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍ଆୟାକେ ଣ୍ଡୁ । ମେଁ ଡିଏଃ ଇଶ୍ରାୟେଲନେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍ । ଏବେ ଜଦି ମେଁ କୁରୁସ୍ ଆଡ଼ାତ୍ରାବାନ୍ ଜାର୍ଚେ ପାଙ୍ଗ୍ଏ ତେଲା ନେନେ ଆମେକେ ବିସ୍ବାସ୍ ନେଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।
| قَدِ ٱتَّكَلَ عَلَى ٱللهِ، فَلْيُنْقِذْهُ ٱلْآنَ إِنْ أَرَادَهُ! لِأَنَّهُ قَالَ: أَنَا ٱبْنُ ٱللهِ!». | ٤٣ 43 |
ମେଁ ନିଜେ ଇସ୍ପର୍ନେ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଇସ୍ପର୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଆସା ଡିଂମ୍ବକେ । ତେଲା ନେଃକେପା, ଇସ୍ପର୍ ଆମେକେ ରକ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍ନେସା ରାଜି ଡିଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍କ୍ଲେ ଣ୍ଡୁ ।”
| وَبِذَلِكَ أَيْضًا كَانَ ٱللِّصَّانِ ٱللَّذَانِ صُلِبَا مَعَهُ يُعَيِّرَانِهِ. | ٤٤ 44 |
ମେଁ ଏତେ କୁରୁସ୍ନ୍ନିଆ ଆଡେ ବକ୍ନେ ଡଙ୍ଗାରେ ଡିଗ୍ ଆମେକେ ଦେତ୍ରକମ୍ ଇଙ୍ଗ୍ଚେ ଆର୍କେ ।
| وَمِنَ ٱلسَّاعَةِ ٱلسَّادِسَةِ كَانَتْ ظُلْمَةٌ عَلَى كُلِّ ٱلْأَرْضِ إِلَى ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ. | ٤٥ 45 |
ତୁଗୁଆ ଣ୍ଡୁ ଣ୍ଡିଗ୍ ସ୍ମିକେଲା ସାପା ଦେସ୍ପାକା ତାଙ୍ଗ୍କିଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ୱେଗେ ଆରି ଆତେନ୍ ଞ୍ଜି ଗଣ୍ଟା ଜାକ ଲେଃଗେ ।
| وَنَحْوَ ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ صَرَخَ يَسُوعُ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ قَائِلًا: «إِيلِي، إِيلِي، لَمَا شَبَقْتَنِي؟» أَيْ: إِلَهِي، إِلَهِي، لِمَاذَا تَرَكْتَنِي؟ | ٤٦ 46 |
ଲମ୍ଡିଗ୍ ତିନ୍ଟାବେଲା ଜିସୁ କିରଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଏଲି ଏଲି ଲାମା ସବକ୍ଥାନୀ ।” ବା “ଏ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଇସ୍ପର୍, ଏ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଇସ୍ପର୍, ଆନେଙ୍ଗ୍ ମେଃନ୍ସା ନାଆଁନ୍ତାର୍କେ?”
| فَقَوْمٌ مِنَ ٱلْوَاقِفِينَ هُنَاكَ لَمَّا سَمِعُوا قَالُوا: «إِنَّهُ يُنَادِي إِيلِيَّا». | ٤٧ 47 |
ଡାଗ୍ରା ତୁଆଁଲେକ୍ନେଣ୍ଡ୍ରେ ଉଡ଼ିରୁଆ ଆକେନ୍ ଅଁଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ମେଁ ଏଲୀୟକେ ୱା ଡିଙ୍ଗ୍କେ ।”
| وَلِلْوَقْتِ رَكَضَ وَاحِدٌ مِنْهُمْ وَأَخَذَ إِسْفِنْجَةً وَمَلَأَهَا خَلًّا وَجَعَلَهَا عَلَى قَصَبَةٍ وَسَقَاهُ. | ٤٨ 48 |
ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ୱିର୍ ଡୁଂୱେଚେ ବୁଚେଲେକ୍ନେ ରସ୍ ମୁଇଂ ପପ୍ସା ରକମ୍ନେ ଜଣ୍ଡିଆଚେ ଆମେକେ ଡୁଡୁ ଟିପେ ଗାଗ୍ଚେ ଜିସୁକେ ଉଗ୍ନ୍ସା ଆଚ୍ଲେ ବିକେ ।
| وَأَمَّا ٱلْبَاقُونَ فَقَالُوا: «ٱتْرُكْ. لِنَرَى هَلْ يَأْتِي إِيلِيَّا يُخَلِّصُهُ!». | ٤٩ 49 |
ବିନ୍ରେ ବାସଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ, “ଲାଃଲାପା, ଏଲୀୟ ଆମେକେ ରକ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍ନେସା ପାଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍ କ୍ଲେ ଣ୍ଡୁ, ନେଃକେପା ।”
| فَصَرَخَ يَسُوعُ أَيْضًا بِصَوْتٍ عَظِيمٍ، وَأَسْلَمَ ٱلرُّوحَ. | ٥٠ 50 |
ଜିସୁ ଆରି ମୁଇଂତର୍ କିରଚେ ଜିବନ୍ ଆନ୍ତାର୍କେ ।
| وَإِذَا حِجَابُ ٱلْهَيْكَلِ قَدِ ٱنْشَقَّ إِلَى ٱثْنَيْنِ، مِنْ فَوْقُ إِلَى أَسْفَلُ. وَٱلْأَرْضُ تَزَلْزَلَتْ، وَٱلصُّخُورُ تَشَقَّقَتْ، | ٥١ 51 |
ଆତେନ୍ବେଲା ମନ୍ଦିର୍ନ୍ନିଆ ୱେଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ପର୍ଦା ଆଡ଼ାତ୍ରାବାନ୍ ବୁନ୍ଦେଜାକ ମ୍ୱାର୍ ବାଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ସେଗାର୍ ୱେଗେ । ଆରି ତୁବଃ ପିଡ଼ାର୍କେ, କଣ୍ଡାଇଂ ମ୍ବାର୍ ବାଗ୍ ଡିଂକେ ।
| وَٱلْقُبُورُ تَفَتَّحَتْ، وَقَامَ كَثِيرٌ مِنْ أَجْسَادِ ٱلْقِدِّيسِينَ ٱلرَّاقِدِينَ | ٥٢ 52 |
ଆରି ଉଡ଼ି ରାଚ୍ୟା ରଃ ୱେଚେ ଗୁଲୁଏ ଗୁଏଲେଃଆର୍କ୍ନେ ଦରମ୍ ରେମୁଆଁନେ ଗାଗ୍ଡ଼େ ବାର୍ମୁଇଂତର୍ ମ୍ୱ୍ରଆର୍କେ ।
| وَخَرَجُوا مِنَ ٱلْقُبُورِ بَعْدَ قِيَامَتِهِ، وَدَخَلُوا ٱلْمَدِينَةَ ٱلْمُقَدَّسَةَ، وَظَهَرُوا لِكَثِيرِينَ. | ٥٣ 53 |
କିମେଇଂ ରାଚ୍ୟାମ୍ବବାନ୍ ତଡ଼ିଆ ପାଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ ଆରି ଜିସୁ ଗୁଏଚେ ମ୍ୱ୍ରକ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଆକ୍ମେଇଂ ପବିତ୍ର ନଗରି ଜିରୁସାଲାମ୍ ପାକା ୱେନେ ଗୁଲେରୁଆ କେକେ ।
| وَأَمَّا قَائِدُ ٱلْمِئَةِ وَٱلَّذِينَ مَعَهُ يَحْرُسُونَ يَسُوعَ فَلَمَّا رَأَوْا ٱلزَّلْزَلَةَ وَمَا كَانَ، خَافُوا جِدًّا وَقَالُوا: «حَقًّا كَانَ هَذَا ٱبْنَ ٱللهِ!». | ٥٤ 54 |
ଜିସୁକେ ଉର୍ଲେଣ୍ଡ୍ରେ ସେନାପତି ଆରି ସନ୍ୟଇଂ ବୁମିକମ୍ପ୍ ଆରି ବିନ୍ବିନ୍ ଗଟ୍ନା କେଚେ ବୁଟଆର୍ଗେ । ମେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “କିମେ ସତେଆ ଇସ୍ପର୍ନେ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ।”
| وَكَانَتْ هُنَاكَ نِسَاءٌ كَثِيرَاتٌ يَنْظُرْنَ مِنْ بَعِيدٍ، وَهُنَّ كُنَّ قَدْ تَبِعْنَ يَسُوعَ مِنَ ٱلْجَلِيلِ يَخْدِمْنَهُ، | ٥٥ 55 |
ଗାଲିଲୀବାନ୍ ଜିସୁକେ ତୁର୍ ତୁର୍ଚେ ପାଙ୍ଗ୍ଲେ ଆର୍ଗେ ଆରି ଆମେକେ ସାଇଜ୍ୟ ଡିଙ୍ଗ୍ବକ୍ନେ ଗୁଲୁଏ ସେଲାମ୍ବୁଏଃଇଂ ସ୍ଲ ତୁଆଁଚେ ଆକେନ୍ ସାପା କେଡିଂଆର୍ଗେ ।
| وَبَيْنَهُنَّ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ، وَمَرْيَمُ أُمُّ يَعْقُوبَ وَيُوسِي، وَأُمُّ ٱبْنَيْ زَبْدِي. | ٥٦ 56 |
କିମେଇଂ ବିତ୍ରେ ଲେଃଗେ ମଗ୍ଦଲୀନି ମରିୟମ୍ ଜାକୁବ୍ ଆରି ଯୋସେଫ୍ନେ ଇୟାଙ୍ଗ୍ଡେ ମରିୟମ୍ ଆରି ଜେବଦୀନେ କୁନେଡ଼େ ।
| وَلَمَّا كَانَ ٱلْمَسَاءُ، جَاءَ رَجُلٌ غَنِيٌّ مِنَ ٱلرَّامَةِ ٱسْمُهُ يُوسُفُ، وَكَانَ هُوَ أَيْضًا تِلْمِيذًا لِيَسُوعَ. | ٥٧ 57 |
ଲମ୍ଡିଗ୍ କେଲା ଆରମାଥିଆ ଇନିନେ ଯୋସେଫ୍ ମ୍ନିକ୍ନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଦନି ରେମୁଆଁ ପିଙ୍ଗ୍ଚାକେ । ମେଁ ଜିସୁନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସିସ୍ ଲେଃଗେ ।
| فَهَذَا تَقَدَّمَ إِلَى بِيلَاطُسَ وَطَلَبَ جَسَدَ يَسُوعَ. فَأَمَرَ بِيلَاطُسُ حِينَئِذٍ أَنْ يُعْطَى ٱلْجَسَدُ. | ٥٨ 58 |
ମେଁ ପିଲାତକେ ଅବାଚେ ଜିସୁନେ ଗୁଏକ୍ନେ ଗାଗ୍ଡ଼େକେ ଡୁଙ୍ଗ୍ୱେନ୍ସା ଆଦେସ୍ ସାଲ୍ୟାକେ ।
| فَأَخَذَ يُوسُفُ ٱلْجَسَدَ وَلَفَّهُ بِكَتَّانٍ نَقِيٍّ، | ٥٩ 59 |
ପିଲାତ ଆଦେସ୍ ବିଃକେସାଃ ଯୋସେଫ୍ ଜିସୁନେ ଗାଗ୍ଡ଼େକେ ଡୁଙ୍ଗ୍ୱେଚେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ପର୍ଚଲ୍ ତୁଲୁଏ ପାଟାଏ ଏତେ ଆଃକୁଇ ବିଃକେ ଆରି
| وَوَضَعَهُ فِي قَبْرِهِ ٱلْجَدِيدِ ٱلَّذِي كَانَ قَدْ نَحَتَهُ فِي ٱلصَّخْرَةِ، ثُمَّ دَحْرَجَ حَجَرًا كَبِيرًا عَلَى بَابِ ٱلْقَبْرِ وَمَضَى. | ٦٠ 60 |
ମେଁ ନିଜେ ଆତ୍ଲା ବ୍ରିକେ ଆପ୍ଲଗ୍ଚେ କଣ୍ଡା ଆଃଡ଼ା ଗଃବକ୍ନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ତ୍ମିକ୍ନେ ରାଚ୍ୟାନ୍ନିଆ ଆମେକେ ବଆର୍କେ ଆରି ରାଚ୍ୟା ସାମ୍ନା ମୁଇଙ୍ଗ୍ ମ୍ନା ବ୍ରି ଡାଚେ ୱିଗ୍ଆର୍କେ ।
| وَكَانَتْ هُنَاكَ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ وَمَرْيَمُ ٱلْأُخْرَى جَالِسَتَيْنِ تُجَاهَ ٱلْقَبْرِ. | ٦١ 61 |
ମଗ୍ଦଲୀନି ମରିୟମ୍ ଆରି ବିନ୍ ମରିୟମ୍ ଆତେନ୍ ରାଚ୍ୟା ପାକା ତାମୁଚେ କଲେ ଆର୍ଗେ ।
| وَفِي ٱلْغَدِ ٱلَّذِي بَعْدَ ٱلِٱسْتِعْدَادِ ٱجْتَمَعَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ إِلَى بِيلَاطُسَ | ٦٢ 62 |
ତୁଗୁଆ ଣ୍ଡୁ ମାର୍ତଡ଼େ ପୁଣ୍ଡେନେ ଦିନ୍କେଲା ମ୍ନା ଜାଜକ୍ ଆରି ଫାରୁଶୀଇଂ ପିଲାତକେ ଅବାଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ
| قَائِلِينَ: «يَا سَيِّدُ، قَدْ تَذَكَّرْنَا أَنَّ ذَلِكَ ٱلْمُضِلَّ قَالَ وَهُوَ حَيٌّ: إِنِّي بَعْدَ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ أَقُومُ. | ٦٣ 63 |
“ମାପ୍ରୁ, ନେନେ ମନେ ଲେଃକେ ଆତେନ୍ ନାଲେଣ୍ଡ୍ରେ ବ୍ରୁଆ ଲେଃକେଲା ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍ଗେ ଜିର୍ସି ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ୱ୍ରଚେ ତଡ଼ିଆଏ ।
| فَمُرْ بِضَبْطِ ٱلْقَبْرِ إِلَى ٱلْيَوْمِ ٱلثَّالِثِ، لِئَلَّا يَأْتِيَ تَلَامِيذُهُ لَيْلًا وَيَسْرِقُوهُ، وَيَقُولُوا لِلشَّعْبِ: إِنَّهُ قَامَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، فَتَكُونَ ٱلضَّلَالَةُ ٱلْأَخِيرَةُ أَشَرَّ مِنَ ٱلْأُولَى!». | ٦٤ 64 |
ତେସା ଜିର୍ସି ଦିନା ଜାକ ଆତେନ୍ ରାଚ୍ୟାମ୍ବକେ ଉର୍ ଲେଃନ୍ସା ସନ୍ୟଇଂକେ ଆଦେସ୍ ବିଃ । ତେଲା ମେଁନେ ସିସ୍ଇଂ ମେଁନେ ଗାଗ୍ଡ଼େକେ ଡଙ୍ଗା ଡୁଙ୍ଗ୍ଡଚେ ମେଁ ମ୍ୱ୍ରଚେ ତଡ଼ିଆ ଲେଃକେ ଡାଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆୟା ଆର୍ଏ ଣ୍ଡୁ । ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ଆକେନ୍ ମିଚ୍ ବ୍ନାଲିର୍ ସାପାବାନ୍ ଜବର୍ ଦଦ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।”
| فَقَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «عِنْدَكُمْ حُرَّاسٌ. اِذْهَبُوا وَٱضْبُطُوهُ كَمَا تَعْلَمُونَ». | ٦٥ 65 |
ପିଲାତ ଉତର୍ ବିକେ “ମୁଇଂ ରାସି ଜାଗୁଆଲ୍ଇଂକେ ଡୁଂୱେଲାପା ଆରି ଆତେନ୍ ରାଚ୍ୟାମ୍ବକେ ଜିଆଃ ୱେଚେ ଉର୍ପା ।”
| فَمَضَوْا وَضَبَطُوا ٱلْقَبْرَ بِٱلْحُرَّاسِ وَخَتَمُوا ٱلْحَجَرَ. | ٦٦ 66 |
ମେଇଂ ୱେଚେ ରାଚ୍ୟାମ୍ବକେ ଉର୍ନ୍ସା ନିୟମ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍କେ । ମେଁ ସାର୍ମୁଆଁକେ ଡାବକ୍ନେ ବ୍ରି ଆଡ଼ାତ୍ରା ସିଲ୍ ବଗ୍ଚେ ଉର୍ନେସା ଜାଗୁଆଲ୍ଇଂକେ ବକେ ।
