< مَتَّى 9 >

فَدَخَلَ ٱلسَّفِينَةَ وَٱجْتَازَ وَجَاءَ إِلَى مَدِينَتِهِ. ١ 1
तेबे यीशु किस्तिया रे चढ़ी की पार गए, और आपणे नगरो खे आए।
وَإِذَا مَفْلُوجٌ يُقَدِّمُونَهُ إِلَيْهِ مَطْرُوحًا عَلَى فِرَاشٍ. فَلَمَّا رَأَى يَسُوعُ إِيمَانَهُمْ قَالَ لِلْمَفْلُوجِ: «ثِقْ يا بُنَيَّ. مَغْفُورَةٌ لَكَ خَطَايَاكَ». ٢ 2
तेबे यीशुए देखेया, कई लोक एक अदरंगो रे रोगिए खे माँजे पाँदे चकी की तिना गे ल्याए, यीशुए तेसरा विश्वास देखेया और तेस अदरंगो रे रोगिए खे बोलेया, “ओ पाऊआ! याओ राख; तेरे पाप माफ ऊईगे।”
وَإِذَا قَوْمٌ مِنَ ٱلْكَتَبَةِ قَدْ قَالُوا فِي أَنْفُسِهِمْ: «هَذَا يُجَدِّفُ!». ٣ 3
तेबे कई शास्त्रिए सोचेया, “ये तो परमेशरो री निन्दा करने लगी रा।”
فَعَلِمَ يَسُوعُ أَفْكَارَهُمْ، فَقَالَ: «لِمَاذَا تُفَكِّرُونَ بِٱلشَّرِّ فِي قُلُوبِكُمْ؟ ٤ 4
यीशुए तिना रे मनो री गल्ल जाणी की तिना खे बोलेया, “तुसे आपणे मनो रे बुरा बिचार कऊँ करने लगी रे?
أَيُّمَا أَيْسَرُ، أَنْ يُقَالَ: مَغْفُورَةٌ لَكَ خَطَايَاكَ، أَمْ أَنْ يُقَالَ: قُمْ وَٱمْشِ؟ ٥ 5
ये बोलणा बऊत आसान ए कि, ‘तेरे पाप माफ ऊईगे’, पर ये बोलणा बऊत कठण ए कि, ‘आपणा मांजा चकी की चल फिर।’
وَلَكِنْ لِكَيْ تَعْلَمُوا أَنَّ لِٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ سُلْطَانًا عَلَى ٱلْأَرْضِ أَنْ يَغْفِرَ ٱلْخَطَايَا». حِينَئِذٍ قَالَ لِلْمَفْلُوجِ: «قُمِ ٱحْمِلْ فِرَاشَكَ وَٱذْهَبْ إِلَى بَيْتِكَ!». ٦ 6
पर इजी री खातर कि तुसे जाणी लओ कि मां माणूं रे पुत्रो खे तरतिया पाँदे पाप माफ करने रा बी अक्क ए।” यीशुए तेस अदरंगो रे रोगिए खे बोलेया, “उठ, आपणा मांजा चक और आपणे कअरो खे चली जा।”
فَقَامَ وَمَضَى إِلَى بَيْتِهِ. ٧ 7
से उठी की आपणे कअरो खे चली गा।
فَلَمَّا رَأَى ٱلْجُمُوعُ تَعَجَّبُوا وَمَجَّدُوا ٱللهَ ٱلَّذِي أَعْطَى ٱلنَّاسَ سُلْطَانًا مِثْلَ هَذَا. ٨ 8
लोक ये देखी की डरी गे और परमेशरो री महिमा लगे करने, जिने मांणूआ खे एड़ा अक्क देई राखेया।
وَفِيمَا يَسُوعُ مُجْتَازٌ مِنْ هُنَاكَ، رَأَى إِنْسَانًا جَالِسًا عِنْدَ مَكَانِ ٱلْجِبَايَةِ، ٱسْمُهُ مَتَّى. فَقَالَ لَهُ: «ٱتْبَعْنِي». فَقَامَ وَتَبِعَهُ. ٩ 9
तेथा ते आगे चली की यीशुए मत्ती नाओं रा एक मांणू करो री चौकिया पाँदे बैठेया रा देखेया और तिने तेसखे बोलेया, “मां पीछे आओ।” से उठेया और तिना पीछे चली पड़ेया।
وَبَيْنَمَا هُوَ مُتَّكِئٌ فِي ٱلْبَيْتِ، إِذَا عَشَّارُونَ وَخُطَاةٌ كَثِيرُونَ قَدْ جَاءُوا وَٱتَّكَأُوا مَعَ يَسُوعَ وَتَلَامِيذِهِ. ١٠ 10
जेबे यीशु कअरे रोटी खाणे बैठेया, तेबे बऊत जणे कर लणे वाल़े और पापी आयी की यीशु और तिना रे चेलेया साथे रोटी खाणे बैठे।
فَلَمَّا نَظَرَ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ قَالُوا لِتَلَامِيذِهِ: «لِمَاذَا يَأْكُلُ مُعَلِّمُكُمْ مَعَ ٱلْعَشَّارِينَ وَٱلْخُطَاةِ؟». ١١ 11
ये देखी कि फरीसिये तिना रे चेलेया खे बोलेया, “तुसा रा गुरू इना कर लणे वाल़े और पापिया साथे रोटी खाणे कऊँ बैठी रा।”
فَلَمَّا سَمِعَ يَسُوعُ قَالَ لَهُمْ: «لَا يَحْتَاجُ ٱلْأَصِحَّاءُ إِلَى طَبِيبٍ بَلِ ٱلْمَرْضَى. ١٢ 12
यीशुए ये सुणी की तिना खे बोलेया, “बैद बमारा खे चाईयो, पलेया-चंगेया खे नि।
فَٱذْهَبُوا وَتَعَلَّمُوا مَا هُوَ: إِنِّي أُرِيدُ رَحْمَةً لَا ذَبِيحَةً، لِأَنِّي لَمْ آتِ لِأَدْعُوَ أَبْرَارًا بَلْ خُطَاةً إِلَى ٱلتَّوْبَةِ». ١٣ 13
तो तुसे जाओ और इजी रा मतलब जाणी लओ कि, ‘आऊँ बलिदान नि, पर दया चाऊँआ।’ कऊँकि आऊँ तर्मिया खे नि, पर पापिया खे बुलाणे आयी रा।”
حِينَئِذٍ أَتَى إِلَيْهِ تَلَامِيذُ يُوحَنَّا قَائِلِينَ: «لِمَاذَا نَصُومُ نَحْنُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ كَثِيرًا، وَأَمَّا تَلَامِيذُكَ فَلَا يَصُومُونَ؟». ١٤ 14
तेबे बपतिस्मा देणे वाल़े यूहन्ने रे चेलेया तिना गे आयी की बोलेया, “क्या बजअ ए कि आसे और फरीसी इतणे बअरत करूँए और तेरे चेले बअरत नि करदे?”
فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «هَلْ يَسْتَطِيعُ بَنُو ٱلْعُرْسِ أَنْ يَنُوحُوا مَا دَامَ ٱلْعَرِيسُ مَعَهُمْ؟ وَلَكِنْ سَتَأْتِي أَيَّامٌ حِينَ يُرْفَعُ ٱلْعَرِيسُ عَنْهُمْ، فَحِينَئِذٍ يَصُومُونَ. ١٥ 15
यीशुए तिना खे बोलेया, “क्या बराती, जदुओ तक लाड़ा तिना साथे ए, तदुओ तक शोग मनाई सको ए? पर सेयो दिन आऊणे, जेबे लाड़ा बरातिया ते लग करेया जाणा, तेस बखते तिना बअरत करना।
لَيْسَ أَحَدٌ يَجْعَلُ رُقْعَةً مِنْ قِطْعَةٍ جَدِيدَةٍ عَلَى ثَوْبٍ عَتِيقٍ، لِأَنَّ ٱلْمِلْءَ يَأْخُذُ مِنَ ٱلثَّوْبِ، فَيَصِيرُ ٱلْخَرْقُ أَرْدَأَ. ١٦ 16
नये टाले री टाली, पुराणे टालेया रे कोई नि लगांदा, कऊँकि टाली पुराणे टालेया खे ओर बी कट्ठा करी देओ ई, मतलब-नया टाला पुराणे साथे ओर बी जादा फटी जाओआ।
وَلَا يَجْعَلُونَ خَمْرًا جَدِيدَةً فِي زِقَاقٍ عَتِيقَةٍ، لِئَلَّا تَنْشَقَّ ٱلزِّقَاقُ، فَٱلْخَمْرُ تَنْصَبُّ وَٱلزِّقَاقُ تَتْلَفُ. بَلْ يَجْعَلُونَ خَمْرًا جَدِيدَةً فِي زِقَاقٍ جَدِيدَةٍ فَتُحْفَظُ جَمِيعًا». ١٧ 17
नया अँगूरा रा रस पुराणे खल्लड़ुआ रे कोई नि परदा। कऊँकि एड़ा करने ते खल्लड़ु फटी जाओए और अँगूरा रा रस बारे निकल़ी जाओआ और खल्लड़ु नाश ऊई जाओ। पर जे नया अँगूरा रा रस नये खल्लड़ुआ रे परो तो दोनो बचे रे रओए।”
وَفِيمَا هُوَ يُكَلِّمُهُمْ بِهَذَا، إِذَا رَئِيسٌ قَدْ جَاءَ فَسَجَدَ لَهُ قَائِلًا: «إِنَّ ٱبْنَتِي ٱلْآنَ مَاتَتْ، لَكِنْ تَعَالَ وَضَعْ يَدَكَ عَلَيْهَا فَتَحْيَا». ١٨ 18
जेबे यीशु इना गल्ला तिना खे बोलणे ई लगी रे थे, तेबे एक अधिकारी तिना गे आया और तिना गे माथा टेकेया और बोलेया, “मेरी बेटी एबु-एबु मरी गी, पर जे तुसे चलो और आपणा आथ राखो तो से जिऊँदी ऊई जाणी।”
فَقَامَ يَسُوعُ وَتَبِعَهُ هُوَ وَتَلَامِيذُهُ. ١٩ 19
यीशु उठे और आपणे चेलेया लयी की तेस पीछे चली गे।
وَإِذَا ٱمْرَأَةٌ نَازِفَةُ دَمٍ مُنْذُ ٱثْنَتَيْ عَشْرَةَ سَنَةً قَدْ جَاءَتْ مِنْ وَرَائِهِ وَمَسَّتْ هُدْبَ ثَوْبِهِ، ٢٠ 20
तेबे एक जवाणस आयी, तेसा खे बारा साला ते खून बइणे री बमारी थी, से पीछे ते आयी और तेसे यीशुए रे टालेया रा कनारा छूँयां।
لِأَنَّهَا قَالَتْ فِي نَفْسِهَا: «إِنْ مَسَسْتُ ثَوْبَهُ فَقَطْ شُفِيتُ». ٢١ 21
कऊँकि से आपणे मनो रे बोलो थी, “जे आऊँ तिना रे टाले ई छुँईं लऊँगी, तो ठीक ऊई जाणी।”
فَٱلْتَفَتَ يَسُوعُ وَأَبْصَرَهَا، فَقَالَ: «ثِقِي يا ٱبْنَةُ، إِيمَانُكِ قَدْ شَفَاكِ». فَشُفِيَتِ ٱلْمَرْأَةُ مِنْ تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ. ٢٢ 22
यीशुए तेसा खे मुड़ी की बोलेया, “बेटिये! याओ राख, तेरे विश्वासे तूँ बचाईती।” तेबे से जवाणस तेबुई ठीक ऊईगी।
وَلَمَّا جَاءَ يَسُوعُ إِلَى بَيْتِ ٱلرَّئِيسِ، وَنَظَرَ ٱلْمُزَمِّرِينَ وَٱلْجَمْعَ يَضِجُّونَ، ٢٣ 23
जेबे यीशु तेस अधिकारिए रे कअरे पऊँछे, तेबे तिने बांसल़ी बजाणे वाल़े और पीड़ आल्ला-गोल्ला करदे ऊए देखी।
قَالَ لَهُمْ: «تَنَحَّوْا، فَإِنَّ ٱلصَّبِيَّةَ لَمْ تَمُتْ لَكِنَّهَا نَائِمَةٌ». فَضَحِكُوا عَلَيْهِ. ٢٤ 24
तेबे यीशुए बोलेया, “आटी जाओ, मुन्नी मरी नि रई, पर सऊणे लगी री।” ये सुणी की सेयो तिना रा मजाक लगे ऊड़ाणे।
فَلَمَّا أُخْرِجَ ٱلْجَمْعُ دَخَلَ وَأَمْسَكَ بِيَدِهَا، فَقَامَتِ ٱلصَّبِيَّةُ. ٢٥ 25
पर जेबे पीड़ तेथा निकयाल़ी ती, तेबे तिने पीतरे जाई की तेसा मुन्निया रा आथ पकड़ेया और से ठीक ऊईगी।
فَخَرَجَ ذَلِكَ ٱلْخَبَرُ إِلَى تِلْكَ ٱلْأَرْضِ كُلِّهَا. ٢٦ 26
तेबे ये गल्ल पूरे देशो रे फैली गी।
وَفِيمَا يَسُوعُ مُجْتَازٌ مِنْ هُنَاكَ، تَبِعَهُ أَعْمَيَانِ يَصْرَخَانِ وَيَقُولَانِ: «ٱرْحَمْنَا يا ٱبْنَ دَاوُدَ!». ٢٧ 27
जेबे यीशु तेथा ते आगे गए, तेबे दो अन्दे तिना पीछे ये बोली की आक्का लगे पाणे, “ओ दाऊदो री ल्वाद! आसा पाँदे दया कर।”
وَلَمَّا جَاءَ إِلَى ٱلْبَيْتِ تَقَدَّمَ إِلَيْهِ ٱلْأَعْمَيَانِ، فَقَالَ لَهُمَا يَسُوعُ: «أَتُؤْمِنَانِ أَنِّي أَقْدِرُ أَنْ أَفْعَلَ هَذَا؟». قَالَا لَهُ: «نَعَمْ، يا سَيِّدُ!». ٢٨ 28
जेबे सेयो कअरे पऊँछे, तेबे सेयो दो अन्दे तिना गे आए, तेबे यीशुए तिना खे बोलेया, “क्या तुसा खे विश्वास ए कि आऊँ तुसा खे ठीक करी सकूँआ?” तिने बोलेया, “आ प्रभु।”
حِينَئِذٍ لَمَسَ أَعْيُنَهُمَا قَائِلًا: «بِحَسَبِ إِيمَانِكُمَا لِيَكُنْ لَكُمَا». ٢٩ 29
तेबे यीशुए तिना रिया आखिया छुँईं की तिना खे बोलेया, “तुसा रे विश्वासो रे मुताबिक तुसा साथे ओ।”
فَٱنْفَتَحَتْ أَعْيُنُهُمَا. فَٱنْتَهَرَهُمَا يَسُوعُ قَائِلًا: «ٱنْظُرَا، لَا يَعْلَمْ أَحَدٌ!». ٣٠ 30
और सेयो तेबुई देखणे लगे। यीशुए तिना खे सावधान करदे ऊए बोलेया, “देखो! कोई बी एसा गल्ला खे नि जाणो।”
وَلَكِنَّهُمَا خَرَجَا وَأَشَاعَاهُ فِي تِلْكَ ٱلْأَرْضِ كُلِّهَا. ٣١ 31
पर तिने बारे निकल़ी की तिना रा यश सारे देशो रे फैलाई ता।
وَفِيمَا هُمَا خَارِجَانِ، إِذَا إِنْسَانٌ أَخْرَسُ مَجْنُونٌ قَدَّمُوهُ إِلَيْهِ. ٣٢ 32
जेबे सेयो बारे लगी रे थे जाणे, तेबे लोक एक गूँगे खे जेसरे दुष्टात्मा थी, यीशुए गे ल्याए।
فَلَمَّا أُخْرِجَ ٱلشَّيْطَانُ تَكَلَّمَ ٱلْأَخْرَسُ، فَتَعَجَّبَ ٱلْجُمُوعُ قَائِلِينَ: «لَمْ يَظْهَرْ قَطُّ مِثْلُ هَذَا فِي إِسْرَائِيلَ!». ٣٣ 33
जेबे यीशुए दुष्टात्मा निकयाल़ी ती, तेबे गूँगा बोलणे लगेया और लोके हैरान ऊई की बोलेया, “इस्राएलो रे एड़ा कदी नि देखेया।”
أَمَّا ٱلْفَرِّيسِيُّونَ فَقَالُوا: «بِرَئِيسِ ٱلشَّيَاطِينِ يُخْرِجُ ٱلشَّيَاطِينَ!». ٣٤ 34
पर फरीसिये बोलेया, “ये तो दुष्टात्मा रे सरदारो री मतादा ते दुष्टात्मा खे निकयाल़ोआ।”
وَكَانَ يَسُوعُ يَطُوفُ ٱلْمُدُنَ كُلَّهَا وَٱلْقُرَى يُعَلِّمُ فِي مَجَامِعِهَا، وَيَكْرِزُ بِبِشَارَةِ ٱلْمَلَكُوتِ، وَيَشْفِي كُلَّ مَرَضٍ وَكُلَّ ضُعْفٍ فِي ٱلشَّعْبِ. ٣٥ 35
यीशु और तिना रे चेले गलील प्रदेशो रे कई नगर और कई गांव रे कूमदे रए और तिना रे प्रार्थना रे कअरो रे उपदेश देंदे रए और परमेशरो रे राज्य रा सुसमाचार प्रचार करदे रए और हर बमारी और कमजोरी दूर करदे रए।
وَلَمَّا رَأَى ٱلْجُمُوعَ تَحَنَّنَ عَلَيْهِمْ، إِذْ كَانُوا مُنْزَعِجِينَ وَمُنْطَرِحِينَ كَغَنَمٍ لَا رَاعِيَ لَهَا. ٣٦ 36
जेबे तिने पीड़ देखी तो तिना खे लोका पाँदे तरस आया, कऊँकि सेयो तिना पेडा जेड़े, जिना रा कोई रखवाल़ा नि ऊँदा, बेचैन और पटके ऊए रे थे।
حِينَئِذٍ قَالَ لِتَلَامِيذِهِ: «ٱلْحَصَادُ كَثِيرٌ وَلَكِنَّ ٱلْفَعَلَةَ قَلِيلُونَ. ٣٧ 37
तेबे यीशुए आपणे चेलेया खे बोलेया, “पाक्के रे डोरू तो बऊत ए, पर मजूरदार कम ए।
فَٱطْلُبُوا مِنْ رَبِّ ٱلْحَصَادِ أَنْ يُرْسِلَ فَعَلَةً إِلَى حَصَادِهِ». ٣٨ 38
इजी री खातर डोरूआ रे मालको ते प्रार्थना करो कि सेयो आपणे डोरूआ बडाणे खे मजूरदार पेजो।”

< مَتَّى 9 >