رُؤيا 14

١ 1 ثُمَّ نَظَرْتُ وَإِذَا خَرُوفٌ وَاقِفٌ عَلَى جَبَلِ صِهْيَوْنَ، وَمَعَهُ مِئَةٌ وَأَرْبَعَةٌ وَأَرْبَعُونَ أَلْفًا، لَهُمُ ٱسْمُ أَبِيهِ مَكْتُوبًا عَلَى جِبَاهِهِمْ.

తతః పరం నిరీక్షమాణేన మయా మేషశావకో దృష్టః స సియోనపర్వ్వతస్యోపర్య్యతిష్ఠత్, అపరం యేషాం భాలేషు తస్య నామ తత్పితుశ్చ నామ లిఖితమాస్తే తాదృశాశ్చతుశ్చత్వారింశత్సహస్రాధికా లక్షలోకాస్తేన సార్ద్ధమ్ ఆసన్|

٢ 2 وَسَمِعْتُ صَوْتًا مِنَ ٱلسَّمَاءِ كَصَوْتِ مِيَاهٍ كَثِيرَةٍ وَكَصَوْتِ رَعْدٍ عَظِيمٍ. وَسَمِعْتُ صَوْتًا كَصَوْتِ ضَارِبِينَ بِٱلْقِيثَارَةِ يَضْرِبُونَ بِقِيثَارَاتِهِمْ،

అనన్తరం బహుతోయానాం రవ ఇవ గురుతరస్తనితస్య చ రవ ఇవ ఏకో రవః స్వర్గాత్ మయాశ్రావి| మయా శ్రుతః స రవో వీణావాదకానాం వీణావాదనస్య సదృశః|

٣ 3 وَهُمْ يَتَرَنَّمُونَ كَتَرْنِيمَةٍ جَدِيدَةٍ أَمَامَ ٱلْعَرْشِ وَأَمَامَ ٱلْأَرْبَعَةِ ٱلْحَيَوَانَاتِ وَٱلشُّيُوخِ. وَلَمْ يَسْتَطِعْ أَحَدٌ أَنْ يَتَعَلَّمَ ٱلتَّرْنِيمَةَ إِلَّا ٱلْمِئَةُ وَٱلْأَرْبَعَةُ وَٱلْأَرْبَعُونَ أَلْفًا ٱلَّذِينَ ٱشْتُرُوا مِنَ ٱلْأَرْضِ.

సింహసనస్యాన్తికే ప్రాణిచతుష్టయస్య ప్రాచీనవర్గస్య చాన్తికే ఽపి తే నవీనమేకం గీతమ్ అగాయన్ కిన్తు ధరణీతః పరిక్రీతాన్ తాన్ చతుశ్చత్వారింశత్యహస్రాధికలక్షలోకాన్ వినా నాపరేణ కేనాపి తద్ గీతం శిక్షితుం శక్యతే|

٤ 4 هَؤُلَاءِ هُمُ ٱلَّذِينَ لَمْ يَتَنَجَّسُوا مَعَ ٱلنِّسَاءِ لِأَنَّهُمْ أَطْهَارٌ. هَؤُلَاءِ هُمُ ٱلَّذِينَ يَتْبَعُونَ ٱلْخَرُوفَ حَيْثُمَا ذَهَبَ. هَؤُلَاءِ ٱشْتُرُوا مِنْ بَيْنِ ٱلنَّاسِ بَاكُورَةً لِلهِ وَلِلْخَرُوفِ.

ఇమే యోషితాం సఙ్గేన న కలఙ్కితా యతస్తే ఽమైథునా మేషశావకో యత్ కిమపి స్థానం గచ్ఛేత్ తత్సర్వ్వస్మిన్ స్థానే తమ్ అనుగచ్ఛన్తి యతస్తే మనుష్యాణాం మధ్యతః ప్రథమఫలానీవేశ్వరస్య మేషశావకస్య చ కృతే పరిక్రీతాః|

٥ 5 وَفِي أَفْوَاهِهِمْ لَمْ يُوجَدْ غِشٌّ، لِأَنَّهُمْ بِلَا عَيْبٍ قُدَّامَ عَرْشِ ٱللهِ.

తేషాం వదనేషు చానృతం కిమపి న విద్యతే యతస్తే నిర్ద్దోషా ఈశ్వరసింహాసనస్యాన్తికే తిష్ఠన్తి|

٦ 6 ثُمَّ رَأَيْتُ مَلَاكًا آخَرَ طَائِرًا فِي وَسَطِ ٱلسَّمَاءِ مَعَهُ بِشَارَةٌ أَبَدِيَّةٌ، لِيُبَشِّرَ ٱلسَّاكِنِينَ عَلَى ٱلْأَرْضِ وَكُلَّ أُمَّةٍ وَقَبِيلَةٍ وَلِسَانٍ وَشَعْبٍ، (aiōnios g166)

అనన్తరమ్ ఆకాశమధ్యేనోడ్డీయమానో ఽపర ఏకో దూతో మయా దృష్టః సో ఽనన్తకాలీయం సుసంవాదం ధారయతి స చ సుసంవాదః సర్వ్వజాతీయాన్ సర్వ్వవంశీయాన్ సర్వ్వభాషావాదినః సర్వ్వదేశీయాంశ్చ పృథివీనివాసినః ప్రతి తేన ఘోషితవ్యః| (aiōnios g166)

٧ 7 قَائِلًا بِصَوْتٍ عَظِيمٍ: «خَافُوا ٱللهَ وَأَعْطُوهُ مَجْدًا، لِأَنَّهُ قَدْ جَاءَتْ سَاعَةُ دَيْنُونَتِهِ، وَٱسْجُدُوا لِصَانِعِ ٱلسَّمَاءِ وَٱلْأَرْضِ وَٱلْبَحْرِ وَيَنَابِيعِ ٱلْمِيَاهِ».

స ఉచ్చైఃస్వరేణేదం గదతి యూయమీశ్వరాద్ బిభీత తస్య స్తవం కురుత చ యతస్తదీయవిచారస్య దణ్డ ఉపాతిష్ఠత్ తస్మాద్ ఆకాశమణ్డలస్య పృథివ్యాః సముద్రస్య తోయప్రస్రవణానాఞ్చ స్రష్టా యుష్మాభిః ప్రణమ్యతాం|

٨ 8 ثُمَّ تَبِعَهُ مَلَاكٌ آخَرُ قَائِلًا: «سَقَطَتْ! سَقَطَتْ بَابِلُ ٱلْمَدِينَةُ ٱلْعَظِيمَةُ، لِأَنَّهَا سَقَتْ جَمِيعَ ٱلْأُمَمِ مِنْ خَمْرِ غَضَبِ زِنَاهَا!».

తత్పశ్చాద్ ద్వితీయ ఏకో దూత ఉపస్థాయావదత్ పతితా పతితా సా మహాబాబిల్ యా సర్వ్వజాతీయాన్ స్వకీయం వ్యభిచారరూపం క్రోధమదమ్ అపాయయత్|

٩ 9 ثُمَّ تَبِعَهُمَا مَلَاكٌ ثَالِثٌ قَائِلًا بِصَوْتٍ عَظِيمٍ: «إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَسْجُدُ لِلْوَحْشِ وَلِصُورَتِهِ، وَيَقْبَلُ سِمَتَهُ عَلَى جَبْهَتِهِ أَوْ عَلَى يَدِهِ،

తత్పశ్చాద్ తృతీయో దూత ఉపస్థాయోచ్చైరవదత్, యః కశ్చిత తం శశుం తస్య ప్రతిమాఞ్చ ప్రణమతి స్వభాలే స్వకరే వా కలఙ్కం గృహ్లాతి చ

١٠ 10 فَهُوَ أَيْضًا سَيَشْرَبُ مِنْ خَمْرِ غَضَبِ ٱللهِ، ٱلْمَصْبُوبِ صِرْفًا فِي كَأْسِ غَضَبِهِ، وَيُعَذَّبُ بِنَارٍ وَكِبْرِيتٍ أَمَامَ ٱلْمَلَائِكَةِ ٱلْقِدِّيسِينَ وَأَمَامَ ٱلْخَرُوفِ.

సో ఽపీశ్వరస్య క్రోధపాత్రే స్థితమ్ అమిశ్రితం మదత్ అర్థత ఈశ్వరస్య క్రోధమదం పాస్యతి పవిత్రదూతానాం మేషశావకస్య చ సాక్షాద్ వహ్నిగన్ధకయో ర్యాతనాం లప్స్యతే చ|

١١ 11 وَيَصْعَدُ دُخَانُ عَذَابِهِمْ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ. وَلَا تَكُونُ رَاحَةٌ نَهَارًا وَلَيْلًا لِلَّذِينَ يَسْجُدُونَ لِلْوَحْشِ وَلِصُورَتِهِ وَلِكُلِّ مَنْ يَقْبَلُ سِمَةَ ٱسْمِهِ». (aiōn g165)

తేషాం యాతనాయా ధూమో ఽనన్తకాలం యావద్ ఉద్గమిష్యతి యే చ పశుం తస్య ప్రతిమాఞ్చ పూజయన్తి తస్య నామ్నో ఽఙ్కం వా గృహ్లన్తి తే దివానిశం కఞ్చన విరామం న ప్రాప్స్యన్తి| (aiōn g165)

١٢ 12 هُنَا صَبْرُ ٱلْقِدِّيسِينَ. هُنَا ٱلَّذِينَ يَحْفَظُونَ وَصَايَا ٱللهِ وَإِيمَانَ يَسُوعَ.

యే మానవా ఈశ్వరస్యాజ్ఞా యీశౌ విశ్వాసఞ్చ పాలయన్తి తేషాం పవిత్రలోకానాం సహిష్ణుతయాత్ర ప్రకాశితవ్యం|

١٣ 13 وَسَمِعْتُ صَوْتًا مِنَ ٱلسَّمَاءِ قَائِلًا لِي: «ٱكْتُبْ: طُوبَى لِلْأَمْوَاتِ ٱلَّذِينَ يَمُوتُونَ فِي ٱلرَّبِّ مُنْذُ ٱلْآنَ». «نَعَمْ» يَقُولُ ٱلرُّوحُ: «لِكَيْ يَسْتَرِيحُوا مِنْ أَتْعَابِهِمْ، وَأَعْمَالُهُمْ تَتْبَعُهُمْ».

అపరం స్వర్గాత్ మయా సహ సమ్భాషమాణ ఏకో రవో మయాశ్రావి తేనోక్తం త్వం లిఖ, ఇదానీమారభ్య యే ప్రభౌ మ్రియన్తే తే మృతా ధన్యా ఇతి; ఆత్మా భాషతే సత్యం స్వశ్రమేభ్యస్తై ర్విరామః ప్రాప్తవ్యః తేషాం కర్మ్మాణి చ తాన్ అనుగచ్ఛన్తి|

١٤ 14 ثُمَّ نَظَرْتُ وَإِذَا سَحَابَةٌ بَيْضَاءُ، وَعَلَى ٱلسَّحَابَةِ جَالِسٌ شِبْهُ ٱبْنِ إِنْسَانٍ، لَهُ عَلَى رَأْسِهِ إِكْلِيلٌ مِنْ ذَهَبٍ، وَفِي يَدِهِ مِنْجَلٌ حَادٌّ.

తదనన్తరం నిరీక్షమాణేన మయా శ్వేతవర్ణ ఏకో మేఘో దృష్టస్తన్మేఘారూఢో జనో మానవపుత్రాకృతిరస్తి తస్య శిరసి సువర్ణకిరీటం కరే చ తీక్ష్ణం దాత్రం తిష్ఠతి|

١٥ 15 وَخَرَجَ مَلَاكٌ آخَرُ مِنَ ٱلْهَيْكَلِ، يَصْرُخُ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ إِلَى ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلسَّحَابَةِ: «أَرْسِلْ مِنْجَلَكَ وَٱحْصُدْ، لِأَنَّهُ قَدْ جَاءَتِ ٱلسَّاعَةُ لِلْحَصَادِ، إِذْ قَدْ يَبِسَ حَصِيدُ ٱلْأَرْضِ».

తతః పరమ్ అన్య ఏకో దూతో మన్దిరాత్ నిర్గత్యోచ్చైఃస్వరేణ తం మేఘారూఢం సమ్భాష్యావదత్ త్వయా దాత్రం ప్రసార్య్య శస్యచ్ఛేదనం క్రియతాం శస్యచ్ఛేదనస్య సమయ ఉపస్థితో యతో మేదిన్యాః శస్యాని పరిపక్కాని|

١٦ 16 فَأَلْقَى ٱلْجَالِسُ عَلَى ٱلسَّحَابَةِ مِنْجَلَهُ عَلَى ٱلْأَرْضِ، فَحُصِدَتِ ٱلْأَرْضُ.

తతస్తేన మేఘారూఢేన పృథివ్యాం దాత్రం ప్రసార్య్య పృథివ్యాః శస్యచ్ఛేదనం కృతం|

١٧ 17 ثُمَّ خَرَجَ مَلَاكٌ آخَرُ مِنَ ٱلْهَيْكَلِ ٱلَّذِي فِي ٱلسَّمَاءِ، مَعَهُ أَيْضًا مِنْجَلٌ حَادٌّ.

అనన్తరమ్ అపర ఏకో దూతః స్వర్గస్థమన్దిరాత్ నిర్గతః సో ఽపి తీక్ష్ణం దాత్రం ధారయతి|

١٨ 18 وَخَرَجَ مَلَاكٌ آخَرُ مِنَ ٱلْمَذْبَحِ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى ٱلنَّارِ، وَصَرَخَ صُرَاخًا عَظِيمًا إِلَى ٱلَّذِي مَعَهُ ٱلْمِنْجَلُ ٱلْحَادُّ، قَائِلًا: «أَرْسِلْ مِنْجَلَكَ ٱلْحَادَّ وَٱقْطِفْ عَنَاقِيدَ كَرْمِ ٱلْأَرْضِ، لِأَنَّ عِنَبَهَا قَدْ نَضِجَ».

అపరమ్ అన్య ఏకో దూతో వేదితో నిర్గతః స వహ్నేరధిపతిః స ఉచ్చైఃస్వరేణ తం తీక్ష్ణదాత్రధారిణం సమ్భాష్యావదత్ త్వయా స్వం తీక్ష్ణం దాత్రం ప్రసార్య్య మేదిన్యా ద్రాక్షాగుచ్ఛచ్ఛేదనం క్రియతాం యతస్తత్ఫలాని పరిణతాని|

١٩ 19 فَأَلْقَى ٱلْمَلَاكُ مِنْجَلَهُ إِلَى ٱلْأَرْضِ وَقَطَفَ كَرْمَ ٱلْأَرْضِ، فَأَلْقَاهُ إِلَى مَعْصَرَةِ غَضَبِ ٱللهِ ٱلْعَظِيمَةِ.

తతః స దూతః పృథివ్యాం స్వదాత్రం ప్రసార్య్య పృథివ్యా ద్రాక్షాఫలచ్ఛేదనమ్ అకరోత్ తత్ఫలాని చేశ్వరస్య క్రోధస్వరూపస్య మహాకుణ్డస్య మధ్యం నిరక్షిపత్|

٢٠ 20 وَدِيسَتِ ٱلْمَعْصَرَةُ خَارِجَ ٱلْمَدِينَةِ، فَخَرَجَ دَمٌ مِنَ ٱلْمَعْصَرَةِ حَتَّى إِلَى لُجُمِ ٱلْخَيْلِ، مَسَافَةَ أَلْفٍ وَسِتِّمِئَةِ غَلْوَةٍ.

తత్కుణ్డస్థఫలాని చ బహి ర్మర్ద్దితాని తతః కుణ్డమధ్యాత్ నిర్గతం రక్తం క్రోశశతపర్య్యన్తమ్ అశ్వానాం ఖలీనాన్ యావద్ వ్యాప్నోత్|