< Luke 19 >

1 Nau Hejavaneauthusau haewaudasa nau haechaugusa Jericho.
E Gesù, essendo entrato in Gerico, attraversava la città.
2 Nau, naune, haeanedau henane Zacchaeus haseagu, haenajawauna hauāyāhehau, nau haeveaunauau.
Ed ecco, un uomo, chiamato per nome Zaccheo, il quale era capo dei pubblicani ed era ricco,
3 Nau haeneenavadaunauhauva Hejavaneauthusaun haedāhenethe; nau haejeneene daunauthethenadedaunenee, heee daujaahede.
cercava di veder chi era Gesù, ma non poteva a motivo della folla, perché era piccolo di statura.
4 Nau haesayāgau, nau haenauauhu sycomore hunauhaudee hadnauhauwaude: hanau hadnehedesanith.
Allora corse innanzi, e montò sopra un sicomoro, per vederlo, perch’egli avea da passar per quella via.
5 Nau Hejavaneauthusau hāejeedadauau, haeejaāne, nau haenauhauva, nau hathauhuk, Zacchaeus, nauhauhuhu, nau jeauwusa, hanau nuu desenee hadnanedaunau haudauauwuu.
E come Gesù fu giunto in quel luogo, alzati gli occhi, gli disse: Zaccheo, scendi presto, perché oggi debbo albergare in casa tua.
6 Nau haenauhauhu, nau haejeauwusa, nau haeedasa nauguu neethajaude.
Ed egli s’affrettò a scendere e lo accolse con allegrezza.
7 Nau hāenauhauvāhede, vahee haeneānaune, Henee hadneejādavenethe henanene henee wauwauchudauhu, hathāhuk.
E veduto ciò, tutti mormoravano, dicendo: E’ andato ad albergare da un peccatore!
8 Nau Zacchaeus haetheaugu, nau haeāedauwuna Vahadāhenith; Naune, Vahadāhene, vayaugauuu naudaununaunau vanenu hadavenuhuhanau; nau hith hedanavanaugu hayewhu hehethee daun henane hanājayaudauvāedauwauthauau, hanājavaāvenauau yāyaunanee.
Ma Zaccheo, presentatosi al Signore, gli disse: Ecco, Signore, la metà de’ miei beni la do ai poveri; e se ho frodato qualcuno di qualcosa gli rendo il quadruplo.
9 Nau Hejavaneauthusaun haeāedauwunaa, Nuu desenee henayauthāhe hedadauau nuu hauauwuu, hanau nechau haneāvāde Abrahamvene.
E Gesù gli disse: Oggi la salvezza è entrata in questa casa, poiché anche questo è figliuolo d’Abramo:
10 Hanau Heau henane nauusade hadnaudethāde nau hadnenayauhaude daun naunethauaunith.
poiché il Figliuol dell’uomo è venuto per cercare e salvare ciò che era perito.
11 Nau hajesenedauwauduu nuu hayauhuhau, haeethedaunane nau haeauthaunauhānanadetha, hanau dauhuauchauau wauwu Dādaunedan, nau hanau daunauanaduu henee henajanedaunene Hejavaneauthu chauchaunu wauauhaadenauhauwu.
Or com’essi ascoltavano queste cose, Gesù aggiunse una parabola, perché era vicino a Gerusalemme ed essi pensavano che il regno di Dio stesse per esser manifestato immediatamente.
12 Hanaāenehede henaheee, Jasaa naja haeehau vavāaune vedauauwuu hadnesedanauau heee nehayau najanede, nau hadjaejaude.
Disse dunque: Un uomo nobile se n’andò in un paese lontano per ricevere l’investitura d’un regno e poi tornare.
13 Nau haeadetha vadadauchu hewauwaunauwau, nau haejaanauwuna vadadausauna vāejethā, nau haeāedauwuna, Hadeaudaunava haunaude jaenauusanaugu.
E chiamati a sé dieci suoi servitori, diede loro dieci mine, e disse loro: Trafficate finch’io venga.
14 Hau hauauwunanenau haeasānavaa, nau haeyethautheavedaunene thauguu, Nāhauwuvadaunethenauva naa henane nāhauwuvadaunajawaunāva, hathāhuk.
Ma i suoi concittadini l’odiavano, e gli mandaron dietro un’ambasciata per dire: Non vogliamo che costui regni su noi.
15 Nau hethauwuu, henee hāejaenauusade, haeesedane najanede, hanaāauchuwuhaude nuu wauwaunau hadnadethaude, hevenaunau vāejethā, henee hadnaenauau haedauchu dathājee henane haedauchujavaājasedethe heee hedaudaunaunau.
Ed avvenne, quand’e’ fu tornato, dopo aver ricevuto l’investitura del regno, ch’egli fece venire quei servitori ai quali avea dato il danaro, per sapere quanto ognuno avesse guadagnato, trafficando.
16 Hanaāejenauusade nanedauvade, Vahadāhene, havāejethāwau javaājasedede vadadausauna vāejethā, hathāhuk.
Si presentò il primo e disse: Signore, la tua mina ne ha fruttate altre dieci.
17 Nau hanaāāedauwunaude, Hethadee, nananene hethāhene wauwau; hanau nananene nethauwaudauwu heee naugajuhuhuu hadnajawaudauwu vadadausauna hedan.
Ed egli gli disse: Va bene, buon servitore; poiché sei stato fedele in cosa minima, abbi podestà su dieci città.
18 Nau naneseauwaude haejenauusa, Vahadāhene, havāejethāwau javaājasedethee yauthauyauna vāejethā, hathāhuk.
Poi venne il secondo, dicendo: La tua mina, signore, ha fruttato cinque mine.
19 Nau vavade hanaasenehethaude, Hadnehanāhene yauthauyauna hedan jea.
Ed egli disse anche a questo: E tu sii sopra cinque città.
20 Nau jasaa haejenauusa, Vahadāhene, Naune, heyewnau havāejethāwau, neaunaunedenau nejenanauwau hāheāhaunaa, hathāhuk:
Poi ne venne un altro che disse: Signore, ecco la tua mina che ho tenuta riposta in un fazzoletto,
21 Heee dauhusathane, hanau nananene daugaugaunauauwunanenene: nananene hedanau henee hājejenayaunau, nau hadegauuchu henee hājejenayaunau.
perché ho avuto paura di te che sei uomo duro; tu prendi quel che non hai messo, e mieti quel che non hai seminato.
22 Nau haeāedauwuna, hehethee nehayau hadenaa hadauchuwuhathane, nananene hauhauganene wauwau. Haenauwu henee daugaugaunauauwunanenenau, hedanauwau henee nājejenayaunau, nau hadgauuchauwau henee nājejenayaunau:
E il padrone a lui: Dalle tue parole ti giudicherò, servo malvagio! Tu sapevi ch’io sono un uomo duro, che prendo quel che non ho messo e mieto quel che non ho seminato;
23 Naudu gauhājevā navāejethāwau nedauhaenaeevāejethā, henee hāejaenauusanaune hadeesedanauwau nehayau javaānee?
e perché non hai messo il mio danaro alla banca, ed io, al mio ritorno, l’avrei riscosso con l’interesse?
24 Nau haeāedauwuna henee daunauthetheaugunethe, Hedanauwunaa vāejethā, nau hadevenau henee vadadauchuvāejethāvade.
Poi disse a coloro ch’eran presenti: Toglietegli la mina, e date la a colui che ha le dieci mine.
25 (Nau hathāhuk, Vahadāhene, nanethenauau vadadauchuvāejethā.)
Essi gli dissero: Signore, egli ha dieci mine.
26 Hanau hāedauwunathane, Henee dathājee hanesāde nanethenauau hadnevenade; nau henee janejasedede, daudause henee henetheyaunau hadnedanauwunade.
Io vi dico che a chiunque ha sarà dato; ma a chi non ha sarà tolto anche quello che ha.
27 Hau hena naujauthauwauau, henee najevadaunajawaunaunauau, hadjāthauva hede, nau hadnaunauauva hathaājenau.
Quanto poi a quei miei nemici che non volevano che io regnassi su loro, menateli qua e scannateli in mia presenza.
28 Nau hāesanāsenehede nuu, haenedauva, haenauauhuyehaunauau Dādaunedan.
E dette queste cose, Gesù andava innanzi, salendo a Gerusalemme.
29 Nau hethauwuu, hāayānauusade Bethphage nau Bethany, haua Olives haseāgu, Haesayānautheava hanesenethe hethauguhādaunau.
E avvenne che come fu vicino a Betfage e a Betania presso al monte detto degli Ulivi, mandò due de’ discepoli, dicendo:
30 Najesaa nananena hesee hajasee hauauwudan hathaāsana, hathauhuk; nanaa waudasanagu hadveehauna dātheveehauchavesau hadduguhude, hehauwuthauune henane dachaugu: hadaugunauva, nau hadjāchaudauneva hede, hathauhuk.
Andate nella borgata dirimpetto, nella quale entrando, troverete legato un puledro d’asino, sopra il quale non è mai montato alcuno; scioglietelo e menatemelo.
31 Nau hith daun henane naudedaunānagu, Naudu hauaugunauna hethānagu? hesau jenaasenehethauna, hanau Vahadāde haddaununaude.
E se qualcuno vi domanda perché lo sciogliete, direte così: Il Signore ne ha bisogno.
32 Nau henee hautheavathee hanaāejathāauthee, nau haeveehanauau neesenehethaude.
E quelli ch’erano mandati, partirono e trovarono le cose com’egli avea lor detto.
33 Nau daunausunaugunauthee dātheveehauchavesaune, hedauneenith, Naudu haaugunauna dātheveehauchavesau? hathāhaugaunee,
E com’essi scioglievano il puledro, i suoi padroni dissero loro: Perché sciogliete il puledro?
34 Nau hanaāāedauwunauthee, Vahadāde haddaununaude.
Essi risposero: Il Signore ne ha bisogno.
35 Nau haenauuchaudaunanauau Hejavaneauthusaun: nau haedadasanauwunanauau hedāchaunenau dasee dātheveehauchavesaun, nau haeaugaugunaunanauau Hejavaneauthusaun dasee.
E lo menarono a Gesù; e gettati i loro mantelli sul puledro, vi fecero montar Gesù.
36 Nau daunausuyehaude, haesasaanauwu hedāchaunenau vaunaa.
E mentre egli andava innanzi, stendevano i loro mantelli sulla via.
37 Nau hāayānauusade, wauwu haeauwusa hauanee Olives, haunauude hadauchude hethauguhādaunau hanaāaunauwuthajauthee nau haevaveenethedaunanauau Hejavaneauthu nauguu haevasānadedaune heee vahee hathāenauthaunee henesethaunene henee henauhauthaunenau;
E com’era già presso la città, alla scesa del monte degli Ulivi, tutta la moltitudine dei discepoli cominciò con allegrezza a lodare Iddio a gran voce per tutte le opere potenti che aveano vedute,
38 Haunauwuthajauau Naja henee jaunaude haneneseede Vahadāhenith: danādauyauau hejavaa, nau vaveenethedauwuu javaājauudaa, hāheagu.
dicendo: Benedetto il Re che viene nel nome del Signore; pace in cielo e gloria ne’ luoghi altissimi!
39 Nau hauthauau Nesethajauhuhau hehethee henanedaa, Hechauhauthethāhe, neuwune hāthauguhādaunauau, hathāhuk.
E alcuni de’ Farisei di tra la folla gli dissero: Maestro, sgrida i tuoi discepoli!
40 Nau haeauchuhanāedauwuna nau hasenehethauhuk, Nananenau nāedauwunathana henee, hith nuu dādaunaugagaunee, hauunauganauau chauchaunu hadneduhuthee.
Ed egli, rispondendo, disse: Io vi dico che se costoro si tacciono, le pietre grideranno.
41 Hau hāayānauusade, hāenauhaudauau hedan, nau haevewau,
E come si fu avvicinato, vedendo la città, pianse su lei, dicendo:
42 Hanaāenehede, hith heaenauwunagu, ha nananene, ha nuu hadeseve, hayauhuhau naathuu hadādaunahedaunaa, hau hewaunehaa yaunaudaunane hasesāe.
Oh se tu pure avessi conosciuto in questo giorno quel ch’è per la tua pace! Ma ora è nascosto agli occhi tuoi.
43 Hanau hese hadnedasāna henee haujauthauwauau hadnesedethee havathegauuha heee nananene, nau hadnechauchuaunāna nauanee, nau hadnaunaunehāna daudauna hehethee,
Poiché verranno su te de’ giorni nei quali i tuoi nemici ti faranno attorno delle trincee, e ti circonderanno e ti stringeranno da ogni parte;
44 Nau hadnanaunauvaenāna, nau hadāeyaunewauau hanedauchaunawaunauau; nau hadnehauwunaudanauwunā hanesāhenith hauunaugane hanathaugunethe; hanau nananene daujaenauwu hāenauujādaunathana.
e atterreranno te e i tuoi figliuoli dentro di te, e non lasceranno in te pietra sopra pietra, perché tu non hai conosciuto il tempo nel quale sei stata visitata.
45 Nau hanaāeyehaude vadanedaunauauwuu, nau hanaāenudanaude henee neaudaunanethe jedauwuu, nau henee naudaunanethe;
Poi, entrato nel tempio, cominciò a cacciar quelli che in esso vendevano,
46 Hanaāāedauwunaude, Wauthaunauhuu, Naudauauwuu haneauauwunee hadnevevethahedaunee: hau nananena haesedena nedaunaudee heyāenau havedehehauau.
dicendo loro: Egli è scritto: La mia casa sarà una casa d’orazione, ma voi ne avete fatto una spelonca di ladroni.
47 Nau haeautheda hayauwusenenee vadanedaunauauwuu. Hau najanauau vevethahevahehauau nau wauthaunauhāhehauau nau najavahehauau henanedanede haeneenanaudehaa hadnaāde,
Ed ogni giorno insegnava nel tempio. Ma i capi sacerdoti e gli scribi e i primi fra il popolo cercavano di farlo morire;
48 Nau haeeyauhuune nesenehāde hanau vahee henanedanede haenāedevenenau dauhujaathehāde.
ma non sapevano come fare, perché tutto il popolo, ascoltandolo, pendeva dalle sue labbra.

< Luke 19 >