ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ 12
1 Ուստի մե՛նք ալ, քանի որ շրջապատուած ենք ա՛յսչափ շատ վկաներու բազմութեամբ, թօթափե՛նք ամէն ծանրաբեռնում, եւ մեղքը՝ որ դիւրաւ կը պաշարէ մեզ, ու համբերութեա՛մբ վազենք մեզի առաջարկուած մրցարշաւը՝
അതോ ഹേതോരേതാവത്സാക്ഷിമേഘൈ ർവേഷ്ടിതാഃ സന്തോ വയമപി സർവ്വഭാരമ് ആശുബാധകം പാപഞ്ച നിക്ഷിപ്യാസ്മാകം ഗമനായ നിരൂപിതേ മാർഗേ ധൈര്യ്യേണ ധാവാമ|
2 նայելով Յիսուսի, մեր հաւատքի ռահվիրային եւ իրագործողին. իրեն առաջարկուած ուրախութեան համար՝ ան տոկաց խաչին, արհամարհեց ամօթը, ու բազմեցաւ Աստուծոյ գահին աջ կողմը:
യശ്ചാസ്മാകം വിശ്വാസസ്യാഗ്രേസരഃ സിദ്ധികർത്താ ചാസ്തി തം യീശും വീക്ഷാമഹൈ യതഃ സ സ്വസമ്മുഖസ്ഥിതാനന്ദസ്യ പ്രാപ്ത്യർഥമ് അപമാനം തുച്ഛീകൃത്യ ക്രുശസ്യ യാതനാം സോഢവാൻ ഈശ്വരീയസിംഹാസനസ്യ ദക്ഷിണപാർശ്വേ സമുപവിഷ്ടവാംശ്ച|
3 Արդարեւ մտածեցէ՛ք անոր մասին, որ տոկաց մեղաւորներուն իրեն դէմ ա՛յսպէս հակաճառելուն, որպէսզի ձեր անձերը չթուլնան ու չպարտասին:
യഃ പാപിഭിഃ സ്വവിരുദ്ധമ് ഏതാദൃശം വൈപരീത്യം സോഢവാൻ തമ് ആലോചയത തേന യൂയം സ്വമനഃസു ശ്രാന്താഃ ക്ലാന്താശ്ച ന ഭവിഷ്യഥ|
4 Տակաւին արիւն թափելու չափ չդիմադրեցիք՝ պայքարելով մեղքին դէմ,
യൂയം പാപേന സഹ യുധ്യന്തോഽദ്യാപി ശോണിതവ്യയപര്യ്യന്തം പ്രതിരോധം നാകുരുത|
5 եւ մոռցաք այն յորդորը որ կը խօսի ձեզի հետ՝ որպէս թէ որդիներու հետ. «Որդեա՛կս, մի՛ անտեսեր Տէրոջ պատիժը, ու մի՛ պարտասիր՝ երբ կշտամբուիս իրմէ:
തഥാ ച പുത്രാൻ പ്രതീവ യുഷ്മാൻ പ്രതി യ ഉപദേശ ഉക്തസ്തം കിം വിസ്മൃതവന്തഃ? "പരേശേന കൃതാം ശാസ്തിം ഹേ മത്പുത്ര ന തുച്ഛയ| തേന സംഭർത്സിതശ്ചാപി നൈവ ക്ലാമ്യ കദാചന|
6 Որովհետեւ Տէրը կը պատժէ իր սիրածը, եւ կը խարազանէ ամէն որդի՝ որ կ՚ընդունի»:
പരേശഃ പ്രീയതേ യസ്മിൻ തസ്മൈ ശാസ്തിം ദദാതി യത്| യന്തു പുത്രം സ ഗൃഹ്ലാതി തമേവ പ്രഹരത്യപി| "
7 Եթէ տոկաք պատիժի, Աստուած կը վերաբերի ձեզի հետ՝ իբր որդիներ. քանի որ ո՞վ է այն որդին՝ որուն հայրը չի պատժեր զինք:
യദി യൂയം ശാസ്തിം സഹധ്വം തർഹീശ്വരഃ പുത്രൈരിവ യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം വ്യവഹരതി യതഃ പിതാ യസ്മൈ ശാസ്തിം ന ദദാതി താദൃശഃ പുത്രഃ കഃ?
8 Իսկ եթէ ըլլաք առանց պատիժի՝ որուն բոլորը բաժնեկից են, ուրեմն ապօրինի զաւակ էք, եւ ո՛չ թէ հարազատ որդի:
സർവ്വേ യസ്യാഃ ശാസ്തേരംശിനോ ഭവന്തി സാ യദി യുഷ്മാകം ന ഭവതി തർഹി യൂയമ് ആത്മജാ ന കിന്തു ജാരജാ ആധ്വേ|
9 Յետոյ՝ երբ մեր մարմնաւոր հայրերը կը պատժէին մեզ, կը պատկառէինք անոնցմէ. շա՛տ աւելի պիտի չհպատակի՞նք հոգիներուն Հօր՝ որ ապրինք:
അപരമ് അസ്മാകം ശാരീരികജന്മദാതാരോഽസ്മാകം ശാസ്തികാരിണോഽഭവൻ തേ ചാസ്മാഭിഃ സമ്മാനിതാസ്തസ്മാദ് യ ആത്മനാം ജനയിതാ വയം കിം തതോഽധികം തസ്യ വശീഭൂയ ന ജീവിഷ്യാമഃ?
10 Արդարեւ անոնք քիչ օրեր կը պատժէին մեզ՝ իրենց դատումին համաձայն. բայց Աստուած՝ մեր օգուտին համար, որպէսզի բաժին ստանանք իր սրբութենէն:
തേ ത്വൽപദിനാനി യാവത് സ്വമനോഽമതാനുസാരേണ ശാസ്തിം കൃതവന്തഃ കിന്ത്വേഷോഽസ്മാകം ഹിതായ തസ്യ പവിത്രതായാ അംശിത്വായ ചാസ്മാൻ ശാസ്തി|
11 Ո՛չ մէկ պատիժ նոյն պահուն կը թուի ուրախարար, հապա՝ տրտմարար. բայց յետոյ կու տայ արդարութեան խաղաղարար պտուղը՝ անով կրթուածներուն:
ശാസ്തിശ്ച വർത്തമാനസമയേ കേനാപി നാനന്ദജനികാ കിന്തു ശോകജനികൈവ മന്യതേ തഥാപി യേ തയാ വിനീയന്തേ തേഭ്യഃ സാ പശ്ചാത് ശാന്തിയുക്തം ധർമ്മഫലം ദദാതി|
12 Ուստի հաստատեցէ՛ք թուլցած ձեռքերն ու կթոտ ծունկերը,
അതഏവ യൂയം ശിഥിലാൻ ഹസ്താൻ ദുർബ്ബലാനി ജാനൂനി ച സബലാനി കുരുധ്വം|
13 եւ պատրաստեցէ՛ք ուղիղ արահետներ՝ ձեր ոտքերուն համար, որպէսզի ո՛վ որ կաղ է՝ չխոտորի, այլ փոխարէնը բժշկուի:
യഥാ ച ദുർബ്ബലസ്യ സന്ധിസ്ഥാനം ന ഭജ്യേത സ്വസ്ഥം തിഷ്ഠേത് തഥാ സ്വചരണാർഥം സരലം മാർഗം നിർമ്മാത|
14 Հետամո՛ւտ եղէք խաղաղութեան՝ բոլորին հետ, եւ սրբութեան՝ առանց որուն ո՛չ մէկը պիտի տեսնէ Տէրը:
അപരഞ്ച സർവ്വൈഃ സാർഥമ് ഏക്യഭാവം യച്ച വിനാ പരമേശ്വരസ്യ ദർശനം കേനാപി ന ലപ്സ്യതേ തത് പവിത്രത്വം ചേഷ്ടധ്വം|
15 Ուշադի՛ր եղէք՝ որ ո՛չ մէկը զրկուի Աստուծոյ շնորհքէն. դառնութեան արմատ մը բուսնելով՝ թող չվրդովէ ձեզ, եւ շատեր չպղծուին անով:
യഥാ കശ്ചിദ് ഈശ്വരസ്യാനുഗ്രഹാത് ന പതേത്, യഥാ ച തിക്തതായാ മൂലം പ്രരുഹ്യ ബാധാജനകം ന ഭവേത് തേന ച ബഹവോഽപവിത്രാ ന ഭവേയുഃ,
16 Ո՛չ մէկը թող ըլլայ պոռնկող, կամ սրբապիղծ՝ Եսաւի պէս, որ մէկ կերակուրի համար ծախեց իր անդրանկութեան իրաւունքը:
യഥാ ച കശ്ചിത് ലമ്പടോ വാ ഏകകൃത്വ ആഹാരാർഥം സ്വീയജ്യേഷ്ഠാധികാരവിക്രേതാ യ ഏഷൗസ്തദ്വദ് അധർമ്മാചാരീ ന ഭവേത് തഥാ സാവധാനാ ഭവത|
17 Քանի որ գիտէք թէ յետոյ՝ երբ ուզեց ժառանգել օրհնութիւնը՝ մերժուեցաւ, թէպէտ փնտռեց զայն արցունքով, որովհետեւ իր ապաշխարութիւնը անօգուտ եղաւ՝՝:
യതഃ സ ഏഷൗഃ പശ്ചാദ് ആശീർവ്വാദാധികാരീ ഭവിതുമ് ഇച്ഛന്നപി നാനുഗൃഹീത ഇതി യൂയം ജാനീഥ, സ ചാശ്രുപാതേന മത്യന്തരം പ്രാർഥയമാനോഽപി തദുപായം ന ലേഭേ|
18 Արդարեւ դուք մօտեցած չէք շօշափելի լերան՝ որ կը վառէր կրակով, ո՛չ ալ մթութեան, խաւարին ու մրրիկին,
അപരഞ്ച സ്പൃശ്യഃ പർവ്വതഃ പ്രജ്വലിതോ വഹ്നിഃ കൃഷ്ണാവർണോ മേഘോ ഽന്ധകാരോ ഝഞ്ഭ്ശ തൂരീവാദ്യം വാക്യാനാം ശബ്ദശ്ച നൈതേഷാം സന്നിധൗ യൂയമ് ആഗതാഃ|
19 եւ փողին շառաչին ու խօսքերուն ձայնին. զայն լսողները խնդրեցին որ այդ խօսքը այլեւս չըսուի իրենց:
തം ശബ്ദം ശ്രുത്വാ ശ്രോതാരസ്താദൃശം സമ്ഭാഷണം യത് പുന ർന ജായതേ തത് പ്രാർഥിതവന്തഃ|
20 (Արդարեւ չէին կրնար տոկալ այդ պատուէրին. «Եթէ նոյնիսկ անասուն մը դպչի լերան՝ պիտի քարկոծուի»:
യതഃ പശുരപി യദി ധരാധരം സ്പൃശതി തർഹി സ പാഷാണാഘാതൈ ർഹന്തവ്യ ഇത്യാദേശം സോഢും തേ നാശക്നുവൻ|
21 Ա՛յնպէս ահարկու էր երեւոյթը՝ որ Մովսէս ըսաւ. «Սաստիկ կը զարհուրիմ ու կը դողամ»: )
തച്ച ദർശനമ് ഏവം ഭയാനകം യത് മൂസസോക്തം ഭീതസ്ത്രാസയുക്തശ്ചാസ്മീതി|
22 Բայց դուք մօտեցած էք Սիոն լերան, ապրող Աստուծոյ քաղաքին՝ երկնային Երուսաղէմին, բիւրաւոր հրեշտակներու համաժողովին,
കിന്തു സീയോൻപർവ്വതോ ഽമരേശ്വരസ്യ നഗരം സ്വർഗസ്ഥയിരൂശാലമമ് അയുതാനി ദിവ്യദൂതാഃ
23 երկինքը արձանագրուած անդրանիկներու համախմբումին, Աստուծոյ՝ որ բոլորին Դատաւորն է, արդարներուն հոգիներուն՝ որոնք կատարելութեան հասած՝՝ են,
സ്വർഗേ ലിഖിതാനാം പ്രഥമജാതാനാമ് ഉത്സവഃ സമിതിശ്ച സർവ്വേഷാം വിചാരാധിപതിരീശ്വരഃ സിദ്ധീകൃതധാർമ്മികാനാമ് ആത്മാനോ
24 Յիսուսի՝ որ նոր ուխտի միջնորդն է, եւ սրսկումի արիւնին՝ որ կը խօսի Աբէլի արիւնէն աւելի լաւ:
നൂതനനിയമസ്യ മധ്യസ്ഥോ യീശുഃ, അപരം ഹാബിലോ രക്താത് ശ്രേയഃ പ്രചാരകം പ്രോക്ഷണസ്യ രക്തഞ്ചൈതേഷാം സന്നിധൗ യൂയമ് ആഗതാഃ|
25 Զգուշացէ՛ք որ չմերժէք ա՛ն՝ որ կը խօսի ձեզի. որովհետեւ եթէ պատիժէ չխուսափեցան անոնք՝ որ մերժեցին երկրի վրայ Աստուծոյ պատգամները տուողը, ո՜րչափ աւելի մենք՝ եթէ երես դարձնենք երկինքէն խօսողէն:
സാവധാനാ ഭവത തം വക്താരം നാവജാനീത യതോ ഹേതോഃ പൃഥിവീസ്ഥിതഃ സ വക്താ യൈരവജ്ഞാതസ്തൈ ര്യദി രക്ഷാ നാപ്രാപി തർഹി സ്വർഗീയവക്തുഃ പരാങ്മുഖീഭൂയാസ്മാഭിഃ കഥം രക്ഷാ പ്രാപ്സ്യതേ?
26 Այն ատեն անոր ձայնը շարժեց երկիրը, իսկ հիմա խոստացած է՝ ըսելով. «Անգա՛մ մըն ալ պիտի շարժեմ. ո՛չ միայն երկիրը, այլ նաեւ երկինքը»:
തദാ തസ്യ രവാത് പൃഥിവീ കമ്പിതാ കിന്ത്വിദാനീം തേനേദം പ്രതിജ്ഞാതം യഥാ, "അഹം പുനരേകകൃത്വഃ പൃഥിവീം കമ്പയിഷ്യാമി കേവലം തന്നഹി ഗഗനമപി കമ്പയിഷ്യാമി| "
27 Այս «անգա՛մ մըն ալ» խօսքը կը բացայայտէ շարժուած բաներուն փոփոխութիւնը՝ իբր շինուած բաներ, որպէսզի անշարժ բաները մնան հաստատուն:
സ ഏകകൃത്വഃ ശബ്ദോ നിശ്ചലവിഷയാണാം സ്ഥിതയേ നിർമ്മിതാനാമിവ ചഞ്ചലവസ്തൂനാം സ്ഥാനാന്തരീകരണം പ്രകാശയതി|
28 Ուստի՝ ընդունած ըլլալով անշարժ թագաւորութիւն մը՝ շնորհակա՛լ ըլլանք, եւ պաշտե՛նք Աստուած իրեն հաճելի կերպով, ակնածանքով ու բարեպաշտութեամբ.
അതഏവ നിശ്ചലരാജ്യപ്രാപ്തൈരസ്മാഭിഃ സോഽനുഗ്രഹ ആലമ്ബിതവ്യോ യേന വയം സാദരം സഭയഞ്ച തുഷ്ടിജനകരൂപേണേശ്വരം സേവിതും ശക്നുയാമ|
29 որովհետեւ մեր Աստուածը սպառող կրակ է:
യതോഽസ്മാകമ് ഈശ്വരഃ സംഹാരകോ വഹ്നിഃ|
