ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 2
1 Երրորդ օրը հարսանիք մը կար Գալիլեայի Կանա քաղաքը, եւ Յիսուսի մայրը հոն էր:
อนนฺตรํ ตฺรุตียทิวเส คาลีลฺ ปฺรเทศิเย กานฺนานามฺนิ นคเร วิวาห อาสีตฺ ตตฺร จ ยีโศรฺมาตา ติษฺฐตฺฯ
2 Յիսուս ալ հրաւիրուեցաւ այդ հարսանիքին, նաեւ՝ իր աշակերտները:
ตไสฺม วิวาหาย ยีศุสฺตสฺย ศิษฺยาศฺจ นิมนฺตฺริตา อาสนฺฯ
3 Երբ գինին պակսեցաւ, Յիսուսի մայրը ըսաւ անոր. «Գինի չունին»:
ตทนนฺตรํ ทฺรากฺษารสสฺย นฺยูนตฺวาทฺ ยีโศรฺมาตา ตมวทตฺ เอเตษำ ทฺรากฺษารโส นาสฺติฯ
4 Յիսուս ըսաւ անոր. «Կի՛ն, դուն ի՞նչ ունիս ինծի հետ. իմ ժամս դեռ հասած չէ»:
ตทา ส ตามโวจตฺ เห นาริ มยา สห ตว กึ การฺยฺยํ? มม สมย อิทานีํ โนปติษฺฐติฯ
5 Իր մայրը ըսաւ սպասարկուներուն. «Ի՛նչ որ ըսէ ձեզի՝ ըրէ՛ք»:
ตตสฺตสฺย มาตา ทาสานโวจทฺ อยํ ยทฺ วทติ ตเทว กุรุตฯ
6 Հոն վեց քարէ կարաս դրուած էր՝ Հրեաներուն մաքրուելու սովորութեան համաձայն. իւրաքանչիւրը կը պարունակէր երկու կամ երեք մար:
ตสฺมินฺ สฺถาเน ยิหูทียานำ ศุจิตฺวกรณวฺยวหารานุสาเรณาฒไกกชลธราณิ ปาษาณมยานิ ษฑฺวฺฤหตฺปาตฺราณิอาสนฺฯ
7 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Լեցուցէ՛ք այդ կարասները ջուրով». ու լեցուցին զանոնք՝ մինչեւ բերանը:
ตทา ยีศุสฺตานฺ สรฺวฺวกลศานฺ ชไล: ปูรยิตุํ ตานาชฺญาปยตฺ, ตตเสฺต สรฺวฺวานฺ กุมฺภานากรฺณํ ชไล: ปรฺยฺยปูรยนฺฯ
8 Եւ ըսաւ անոնց. «Հիմա հանեցէ՛ք ու տարէ՛ք սեղանապետին». անոնք ալ տարին:
อถ เตภฺย: กิญฺจิทุตฺตารฺยฺย โภชฺยาธิปาเต: สมีปํ เนตุํ ส ตานาทิศตฺ, เต ตทนยนฺฯ
9 Երբ սեղանապետը համտեսեց գինի դարձած ջուրը՝ չէր գիտեր ուրկէ՛ ըլլալը (բայց սպասարկուները՝ որոնք հաներ էին ջուրը՝ գիտէին): Սեղանապետը կանչեց փեսան
อปรญฺจ ตชฺชลํ กถํ ทฺรากฺษารโส'ภวตฺ ตชฺชลวาหกาทาสา ชฺญาตุํ ศกฺตา: กินฺตุ ตทฺโภชฺยาธิโป ชฺญาตุํ นาศกฺโนตฺ ตทวลิหฺย วรํ สํมฺโพทฺยาวทต,
10 եւ ըսաւ անոր. «Ամէն մարդ նախ կը մատուցանէ լաւ գինին, ու երբ արբեցած ըլլան՝ ա՛յն ատեն ցածորակը. բայց դուն լաւ գինին պահեցիր մինչեւ հիմա»:
โลกา: ปฺรถมํ อุตฺตมทฺรากฺษารสํ ททติ ตษุ ยเถษฺฏํ ปิตวตฺสุ ตสฺมา กิญฺจิทนุตฺตมญฺจ ททติ กินฺตุ ตฺวมิทานีํ ยาวตฺ อุตฺตมทฺรากฺษารสํ สฺถาปยสิฯ
11 Յիսուս իր նշաններուն սկիզբը ըրաւ ասիկա՝ Գալիլեայի Կանա քաղաքին մէջ, եւ ցոյց տուաւ իր փառքը. ու իր աշակերտները հաւատացին իրեն:
อิตฺถํ ยีศุรฺคาลีลปฺรเทเศ อาศฺจรฺยฺยการฺมฺม ปฺรารมฺภ นิชมหิมานํ ปฺรากาศยตฺ ตต: ศิษฺยาสฺตสฺมินฺ วฺยศฺวสนฺฯ
12 Յետոյ Յիսուս Կափառնայում իջաւ, ինք, իր մայրն ու իր եղբայրները, եւ իր աշակերտները. բայց շատ օրեր չմնացին հոն:
ตต: ปรมฺ ส นิชมาตฺรุภฺราตฺรุสฺศิไษฺย: สารฺทฺธฺํ กผรฺนาหูมมฺ อาคมตฺ กินฺตุ ตตฺร พหูทินานิ อาติษฺฐตฺฯ
13 Հրեաներուն Զատիկը մօտ էր, ուստի Յիսուս բարձրացաւ Երուսաղէմ:
ตทนนฺตรํ ยิหูทิยานำ นิสฺตาโรตฺสเว นิกฏมาคเต ยีศุ รฺยิรูศาลมฺ นครมฺ อาคจฺฉตฺฯ
14 Տաճարին մէջ գտաւ արջառ, ոչխար եւ աղաւնի ծախողներ, նաեւ լումայափոխներ՝ որոնք նստած էին:
ตโต มนฺทิรสฺย มเธฺย โคเมษปาราวตวิกฺรยิโณ วาณิชกฺษฺโจปวิษฺฏานฺ วิโลกฺย
15 Եւ չուանէ խարազան մը շինելով՝ տաճարէն դուրս հանեց բոլորը, ոչխարներն ու արջառներն ալ. թափեց լումայափոխներուն լումաները, տապալեց սեղանները,
รชฺชุภิ: กศำ นิรฺมฺมาย สรฺวฺวโคเมษาทิภิ: สารฺทฺธํ ตานฺ มนฺทิราทฺ ทูรีกฺฤตวานฺฯ
16 եւ ըսաւ աղաւնի ծախողներուն. «Վերցուցէ՛ք ատոնք ասկէ. առեւտուրի տուն մի՛ ընէք իմ Հօրս տունը»:
วณิชำ มุทฺราทิ วิกีรฺยฺย อาสนานิ นฺยูพฺชีกฺฤตฺย ปาราวตวิกฺรยิโภฺย'กถยทฺ อสฺมาตฺ สฺถานาตฺ สรฺวาเณฺยตานิ นยต, มม ปิตุคฺฤหํ วาณิชฺยคฺฤหํ มา การฺษฺฏฯ
17 Եւ իր աշակերտները յիշեցին՝ որ գրուած է. «Քու տանդ նախանձախնդրութիւնը կլանեց զիս»:
ตสฺมาตฺ ตนฺมนฺทิรารฺถ อุโทฺยโค ยสฺตุ ส คฺรสตีว มามฺฯ อิมำ ศาสฺตฺรียลิปึ ศิษฺยา: สมสฺมรนฺฯ
18 Հետեւաբար Հրեաները ըսին անոր. «Ի՞նչ նշան ցոյց կու տաս մեզի՝ քանի կ՚ընես այդ բաները»:
ตต: ปรมฺ ยิหูทียโลกา ยีษิมวทนฺ ตวมิทฺฤศกรฺมฺมกรณาตฺ กึ จิหฺนมสฺมานฺ ทรฺศยสิ?
19 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Քակեցէ՛ք այս տաճարը, ու երեք օրուան մէջ պիտի կանգնեցնեմ զայն»:
ตโต ยีศุสฺตานโวจทฺ ยุษฺมาภิเร ตสฺมินฺ มนฺทิเร นาศิเต ทินตฺรยมเธฺย'หํ ตทฺ อุตฺถาปยิษฺยามิฯ
20 Իսկ Հրեաները ըսին. «Քառասունվեց տարուան մէջ շինուեցաւ այս տաճարը, եւ դուն երե՞ք օրուան մէջ պիտի կանգնեցնես զայն»:
ตทา ยิหูทิยา วฺยาหารฺษุ: , เอตสฺย มนฺทิรส นิรฺมฺมาเณน ษฏฺจตฺวารึศทฺ วตฺสรา คตา: , ตฺวํ กึ ทินตฺรยมเธฺย ตทฺ อุตฺถาปยิษฺยสิ?
21 Բայց ինք կը խօսէր իր մարմինի՛ն տաճարին մասին:
กินฺตุ ส นิชเทหรูปมนฺทิเร กถามิมำ กถิตวานฺฯ
22 Ուստի երբ ինք մեռելներէն յարութիւն առաւ, իր աշակերտները յիշեցին թէ ըսած էր ասիկա, ու հաւատացին Գիրքին եւ Յիսուսի ըսած խօսքին:
ส ยเทตาทฺฤศํ คทิตวานฺ ตจฺฉิษฺยา: ศฺมศานาตฺ ตทีโยตฺถาเน สติ สฺมฺฤตฺวา ธรฺมฺมคฺรนฺเถ ยีศุโนกฺตกถายำ จ วฺยศฺวสิษุ: ฯ
23 Երբ Զատիկի տօնին ատենը Երուսաղէմ էր, շատ մարդիկ հաւատացին անոր անունին՝ տեսնելով անոր ըրած նշանները:
อนนฺตรํ นิสฺตาโรตฺสวสฺย โภชฺยสมเย ยิรูศาลมฺ นคเร ตตฺกฺรุตาศฺจรฺยฺยกรฺมฺมาณิ วิโลกฺย พหุภิสฺตสฺย นามนิ วิศฺวสิตํฯ
24 Բայց ինք՝ Յիսուս՝ չէր հաւատար անոնց, որովհետեւ կը ճանչնար ամէն մարդ.
กินฺตุ ส เตษำ กเรษุ สฺวํ น สมรฺปยตฺ, ยต: ส สรฺวฺวานไวตฺฯ
25 պէտք չունէր՝ որ մէկը ուրիշ մարդու մասին վկայէր իրեն, քանի որ ինք գիտէր թէ ի՛նչ կայ մարդուն մէջ:
ส มานเวษุ กสฺยจิตฺ ปฺรมาณํ นาเปกฺษต ยโต มนุชานำ มเธฺย ยทฺยทสฺติ ตตฺตตฺ โสชานาตฺฯ
