ՂՈԻԿԱՍ 18
1 Առակ մըն ալ ըսաւ անոնց, որ գիտնան թէ պէտք է ամէ՛ն ատեն աղօթել՝ առանց ձանձրանալու:
അപരഞ്ച ലോകൈരക്ലാന്തൈ ർനിരന്തരം പ്രാർഥയിതവ്യമ് ഇത്യാശയേന യീശുനാ ദൃഷ്ടാന്ത ഏകഃ കഥിതഃ|
2 Ըսաւ. «Քաղաքի մը մէջ դատաւոր մը կար, որ Աստուծմէ չէր վախնար ու մարդ չէր յարգեր:
കുത്രചിന്നഗരേ കശ്ചിത് പ്രാഡ്വിവാക ആസീത് സ ഈശ്വരാന്നാബിഭേത് മാനുഷാംശ്ച നാമന്യത|
3 Նոյն քաղաքին մէջ այրի մըն ալ կար, որ կու գար անոր եւ կ՚ըսէր. “Պաշտպանէ՛ իմ իրաւունքս՝ ոսոխիս դէմ”:
അഥ തത്പുരവാസിനീ കാചിദ്വിധവാ തത്സമീപമേത്യ വിവാദിനാ സഹ മമ വിവാദം പരിഷ്കുർവ്വിതി നിവേദയാമാസ|
4 Ան ժամանակ մը չէր ուզեր անոր մտիկ ընել. բայց յետոյ ըսաւ ինքնիրեն. “Թէպէտ Աստուծմէ չեմ վախնար ու մարդ չեմ յարգեր,
തതഃ സ പ്രാഡ്വിവാകഃ കിയദ്ദിനാനി ന തദങ്ഗീകൃതവാൻ പശ്ചാച്ചിത്തേ ചിന്തയാമാസ, യദ്യപീശ്വരാന്ന ബിഭേമി മനുഷ്യാനപി ന മന്യേ
5 գո՛նէ պաշտպանեմ այս այրիին իրաւունքը՝ զիս անհանգստացնելուն համար, որպէսզի չգայ ամէն ատեն թախանձէ ինծի”»:
തഥാപ്യേഷാ വിധവാ മാം ക്ലിശ്നാതി തസ്മാദസ്യാ വിവാദം പരിഷ്കരിഷ്യാമി നോചേത് സാ സദാഗത്യ മാം വ്യഗ്രം കരിഷ്യതി|
6 Եւ Տէրը ըսաւ. «Լսեցէ՛ք ի՛նչ կ՚ըսէ անիրաւ դատաւորը:
പശ്ചാത് പ്രഭുരവദദ് അസാവന്യായപ്രാഡ്വിവാകോ യദാഹ തത്ര മനോ നിധധ്വം|
7 Հապա Աստուած պիտի չպաշտպանէ՞ իր ընտրեալներուն իրաւունքը, որոնք կը գոչեն իրեն ցերեկ ու գիշեր, թէեւ համբերատար ըլլայ անոնց հանդէպ:
ഈശ്വരസ്യ യേ ഽഭിരുചിതലോകാ ദിവാനിശം പ്രാർഥയന്തേ സ ബഹുദിനാനി വിലമ്ബ്യാപി തേഷാം വിവാദാൻ കിം ന പരിഷ്കരിഷ്യതി?
8 Կը յայտարարեմ ձեզի թէ շուտո՛վ պիտի պաշտպանէ անոնց իրաւունքը. բայց երբ մարդու Որդին գայ, արդեօք հաւատք պիտի գտնէ՞ երկրի վրայ»:
യുഷ്മാനഹം വദാമി ത്വരയാ പരിഷ്കരിഷ്യതി, കിന്തു യദാ മനുഷ്യപുത്ര ആഗമിഷ്യതി തദാ പൃഥിവ്യാം കിമീദൃശം വിശ്വാസം പ്രാപ്സ്യതി?
9 Սա՛ առակն ալ ըսաւ ոմանց, որոնք իրենք իրենց վրայ կը վստահէին թէ արդար են, եւ կ՚անարգէին ուրիշները.
യേ സ്വാൻ ധാർമ്മികാൻ ജ്ഞാത്വാ പരാൻ തുച്ഛീകുർവ്വന്തി ഏതാദൃഗ്ഭ്യഃ, കിയദ്ഭ്യ ഇമം ദൃഷ്ടാന്തം കഥയാമാസ|
10 «Երկու մարդ տաճարը բարձրացաւ աղօթելու, մէկը՝ Փարիսեցի, ու միւսը՝ մաքսաւոր:
ഏകഃ ഫിരൂശ്യപരഃ കരസഞ്ചായീ ദ്വാവിമൗ പ്രാർഥയിതും മന്ദിരം ഗതൗ|
11 Փարիսեցին կայնած էր եւ սա՛պէս կ՚աղօթէր ինքնիրեն. “Ո՛վ Աստուած, շնորհակալ եմ քեզմէ՝ որ ուրիշ մարդոց պէս չեմ, յափշտակող, անիրաւ, շնացող, կամ ալ այս մաքսաւորին պէս.
തതോഽസൗ ഫിരൂശ്യേകപാർശ്വേ തിഷ്ഠൻ ഹേ ഈശ്വര അഹമന്യലോകവത് ലോഠയിതാന്യായീ പാരദാരികശ്ച ന ഭവാമി അസ്യ കരസഞ്ചായിനസ്തുല്യശ്ച ന, തസ്മാത്ത്വാം ധന്യം വദാമി|
12 հապա շաբաթը երկու անգամ ծոմ կը պահեմ, եւ ամբողջ եկամուտիս տասանորդը կու տամ”:
സപ്തസു ദിനേഷു ദിനദ്വയമുപവസാമി സർവ്വസമ്പത്തേ ർദശമാംശം ദദാമി ച, ഏതത്കഥാം കഥയൻ പ്രാർഥയാമാസ|
13 Իսկ մաքսաւորը հեռուն կայնած էր, ու չէր ուզեր աչքն ալ բարձրացնել երկինք, հապա՝ ծեծելով իր կուրծքը՝ կ՚ըսէր. “Աստուա՛ծ, ներէ՛ ինծի՝ մեղաւորիս”:
കിന്തു സ കരസഞ്ചായി ദൂരേ തിഷ്ഠൻ സ്വർഗം ദ്രഷ്ടും നേച്ഛൻ വക്ഷസി കരാഘാതം കുർവ്വൻ ഹേ ഈശ്വര പാപിഷ്ഠം മാം ദയസ്വ, ഇത്ഥം പ്രാർഥയാമാസ|
14 Կը յայտարարեմ ձեզի թէ ասիկա այն միւսէն աւելի արդարացած իջաւ իր տունը. որովհետեւ ո՛վ որ կը բարձրացնէ ինքզինք՝ պիտի խոնարհի, իսկ ո՛վ որ կը խոնարհեցնէ ինքզինք՝ պիտի բարձրանայ»:
യുഷ്മാനഹം വദാമി, തയോർദ്വയോ ർമധ്യേ കേവലഃ കരസഞ്ചായീ പുണ്യവത്ത്വേന ഗണിതോ നിജഗൃഹം ജഗാമ, യതോ യഃ കശ്ചിത് സ്വമുന്നമയതി സ നാമയിഷ്യതേ കിന്തു യഃ കശ്ചിത് സ്വം നമയതി സ ഉന്നമയിഷ്യതേ|
15 Երախաներ ալ բերին իրեն՝ որպէսզի դպչի անոնց: Աշակերտները տեսնելով՝ կը յանդիմանէին զանոնք:
അഥ ശിശൂനാം ഗാത്രസ്പർശാർഥം ലോകാസ്താൻ തസ്യ സമീപമാനിന്യുഃ ശിഷ്യാസ്തദ് ദൃഷ്ട്വാനേതൃൻ തർജയാമാസുഃ,
16 Բայց Յիսուս իրեն կանչելով զանոնք՝ ըսաւ. «Թո՛յլ տուէք այդ մանուկներուն՝ որ ինծի՛ գան, եւ մի՛ արգիլէք զանոնք, որովհետեւ Աստուծոյ թագաւորութիւնը այդպիսիներո՛ւնն է:
കിന്തു യീശുസ്താനാഹൂയ ജഗാദ, മന്നികടമ് ആഗന്തും ശിശൂൻ അനുജാനീധ്വം താംശ്ച മാ വാരയത; യത ഈശ്വരരാജ്യാധികാരിണ ഏഷാം സദൃശാഃ|
17 Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի. “Ո՛վ որ Աստուծոյ թագաւորութիւնը չընդունի մանուկի մը պէս, բնա՛ւ պիտի չմտնէ անոր մէջ”»:
അഹം യുഷ്മാൻ യഥാർഥം വദാമി, യോ ജനഃ ശിശോഃ സദൃശോ ഭൂത്വാ ഈശ്വരരാജ്യം ന ഗൃഹ്ലാതി സ കേനാപി പ്രകാരേണ തത് പ്രവേഷ്ടും ന ശക്നോതി|
അപരമ് ഏകോധിപതിസ്തം പപ്രച്ഛ, ഹേ പരമഗുരോ, അനന്തായുഷഃ പ്രാപ്തയേ മയാ കിം കർത്തവ്യം? (aiōnios g166)
19 Յիսուս ըսաւ անոր. «Ինչո՞ւ բարի կը կոչես զիս. Աստուծմէ զատ բարի չկայ:
യീശുരുവാച, മാം കുതഃ പരമം വദസി? ഈശ്വരം വിനാ കോപി പരമോ ന ഭവതി|
20 Պատուիրանները գիտես. շնութիւն մի՛ ըներ, սպանութիւն մի՛ ըներ, գողութիւն մի՛ ըներ, սուտ վկայութիւն մի՛ տար, պատուէ՛ հայրդ ու մայրդ»:
പരദാരാൻ മാ ഗച്ഛ, നരം മാ ജഹി, മാ ചോരയ, മിഥ്യാസാക്ഷ്യം മാ ദേഹി, മാതരം പിതരഞ്ച സംമന്യസ്വ, ഏതാ യാ ആജ്ഞാഃ സന്തി താസ്ത്വം ജാനാസി|
21 Ան ալ ըսաւ. «Պահած եմ այդ բոլորը՝ պատանութենէս ի վեր»:
തദാ സ ഉവാച, ബാല്യകാലാത് സർവ്വാ ഏതാ ആചരാമി|
22 Լսելով ասիկա՝ Յիսուս ըսաւ անոր. «Տակաւին մէ՛կ բան կը պակսի քեզի. ծախէ՛ ամբողջ ունեցածդ եւ բաշխէ՛ աղքատներուն, ու գանձ պիտի ունենաս երկինքը. ապա հետեւէ՛ ինծի»:
ഇതി കഥാം ശ്രുത്വാ യീശുസ്തമവദത്, തഥാപി തവൈകം കർമ്മ ന്യൂനമാസ്തേ, നിജം സർവ്വസ്വം വിക്രീയ ദരിദ്രേഭ്യോ വിതര, തസ്മാത് സ്വർഗേ ധനം പ്രാപ്സ്യസി; തത ആഗത്യ മമാനുഗാമീ ഭവ|
23 Ան ալ՝ երբ լսեց այս խօսքը՝ շատ տրտմեցաւ, որովհետեւ շատ հարուստ էր:
കിന്ത്വേതാം കഥാം ശ്രുത്വാ സോധിപതിഃ ശുശോച, യതസ്തസ്യ ബഹുധനമാസീത്|
24 Երբ Յիսուս տեսաւ զայն՝ շատ տրտմած, ըսաւ. «Ո՜րչափ դժուար է մտնել Աստուծոյ թագաւորութիւնը անոնց՝ որ դրամ ունին:
തദാ യീശുസ്തമതിശോകാന്വിതം ദൃഷ്ട്വാ ജഗാദ, ധനവതാമ് ഈശ്വരരാജ്യപ്രവേശഃ കീദൃഗ് ദുഷ്കരഃ|
25 Որովհետեւ աւելի դիւրին է՝ որ ուղտը անցնի ասեղին ծակէն, քան թէ հարուստը մտնէ Աստուծոյ թագաւորութիւնը»:
ഈശ്വരരാജ്യേ ധനിനഃ പ്രവേശാത് സൂചേശ്ഛിദ്രേണ മഹാങ്ഗസ്യ ഗമനാഗമനേ സുകരേ|
26 Անոնք որ լսեցին՝ ըսին. «Ա՛լ ո՞վ կրնայ փրկուիլ»:
ശ്രോതാരഃ പപ്രച്ഛുസ്തർഹി കേന പരിത്രാണം പ്രാപ്സ്യതേ?
27 Ինք ըսաւ. «Մարդոց քով անկարելի եղած բաները՝ Աստուծոյ քով կարելի են»:
സ ഉക്തവാൻ, യൻ മാനുഷേണാശക്യം തദ് ഈശ്വരേണ ശക്യം|
28 Պետրոս ըսաւ. «Ահա՛ մենք թողուցինք ամէն ինչ ու հետեւեցանք քեզի»:
തദാ പിതര ഉവാച, പശ്യ വയം സർവ്വസ്വം പരിത്യജ്യ തവ പശ്ചാദ്ഗാമിനോഽഭവാമ|
29 Ան ալ ըսաւ անոնց. «Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի. “Չկայ մէկը՝ որ թողուցած ըլլայ տուն, ծնողներ, եղբայրներ, կին, կամ զաւակներ՝ Աստուծոյ թագաւորութեան համար,
തതഃ സ ഉവാച, യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി, ഈശ്വരരാജ്യാർഥം ഗൃഹം പിതരൗ ഭ്രാതൃഗണം ജായാം സന്താനാംശ്ച ത്യക്തവാ
31 Տասներկուքը իր քով առնելով՝ ըսաւ անոնց. «Ահա՛ մենք Երուսաղէմ կը բարձրանանք, ու մարգարէներուն միջոցով մարդու Որդիին մասին բոլոր գրուածները պիտի կատարուին:
അനന്തരം സ ദ്വാദശശിഷ്യാനാഹൂയ ബഭാഷേ, പശ്യത വയം യിരൂശാലമ്നഗരം യാമഃ, തസ്മാത് മനുഷ്യപുത്രേ ഭവിഷ്യദ്വാദിഭിരുക്തം യദസ്തി തദനുരൂപം തം പ്രതി ഘടിഷ്യതേ;
32 Որովհետեւ հեթանոսներուն պիտի մատնուի եւ պիտի ծաղրուի, պիտի նախատուի ու պիտի թքնեն անոր վրայ,
വസ്തുതസ്തു സോഽന്യദേശീയാനാം ഹസ്തേഷു സമർപയിഷ്യതേ, തേ തമുപഹസിഷ്യന്തി, അന്യായമാചരിഷ്യന്തി തദ്വപുഷി നിഷ്ഠീവം നിക്ഷേപ്സ്യന്തി, കശാഭിഃ പ്രഹൃത്യ തം ഹനിഷ്യന്തി ച,
33 պիտի խարազանեն եւ սպաննեն զայն. ու յարութիւն պիտի առնէ երրորդ օրը»:
കിന്തു തൃതീയദിനേ സ ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥാസ്യതി|
34 Բայց անոնք այս բաներէն ո՛չ մէկը հասկցան. այս խօսքը ծածկուած էր անոնցմէ, եւ չէին հասկնար ըսած բաները:
ഏതസ്യാഃ കഥായാ അഭിപ്രായം കിഞ്ചിദപി തേ ബോദ്ധും ന ശേകുഃ തേഷാം നികടേഽസ്പഷ്ടതവാത് തസ്യൈതാസാം കഥാനാമ് ആശയം തേ ജ്ഞാതും ന ശേകുശ്ച|
35 Երբ ինք Երիքովի կը մօտենար, կոյր մը նստած էր ճամբային եզերքը՝ մուրալու:
അഥ തസ്മിൻ യിരീഹോഃ പുരസ്യാന്തികം പ്രാപ്തേ കശ്ചിദന്ധഃ പഥഃ പാർശ്വ ഉപവിശ്യ ഭിക്ഷാമ് അകരോത്
36 Երբ լսեց բազմութեան անցնիլը, հարցափորձեց թէ ի՛նչ էր այդ:
സ ലോകസമൂഹസ്യ ഗമനശബ്ദം ശ്രുത്വാ തത്കാരണം പൃഷ്ടവാൻ|
37 Լուր տուին իրեն թէ Յիսուս Նազովրեցին կ՚անցնի:
നാസരതീയയീശുര്യാതീതി ലോകൈരുക്തേ സ ഉച്ചൈർവക്തുമാരേഭേ,
38 Ան ալ գոչեց. «Յիսո՛ւս, Դաւիթի՛ Որդի, ողորմէ՜ ինծի»:
ഹേ ദായൂദഃ സന്താന യീശോ മാം ദയസ്വ|
39 Անոնք որ առջեւէն կ՚երթային՝ կը յանդիմանէին զայն, որպէսզի լռէ: Բայց ան ա՛լ աւելի կ՚աղաղակէր. «Դաւիթի՛ Որդի, ողորմէ՜ ինծի»:
തതോഗ്രഗാമിനസ്തം മൗനീ തിഷ്ഠേതി തർജയാമാസുഃ കിന്തു സ പുനാരുവൻ ഉവാച, ഹേ ദായൂദഃ സന്താന മാം ദയസ്വ|
40 Յիսուս կանգ առնելով՝ հրամայեց որ իրեն բերեն զայն: Երբ ան մօտեցաւ, հարցուց անոր.
തദാ യീശുഃ സ്ഥഗിതോ ഭൂത്വാ സ്വാന്തികേ തമാനേതുമ് ആദിദേശ|
41 «Ի՞նչ կ՚ուզես՝ որ ընեմ քեզի»: Ան ալ ըսաւ. «Տէ՛ր, թող աչքերս բացուին՝՝»:
തതഃ സ തസ്യാന്തികമ് ആഗമത്, തദാ സ തം പപ്രച്ഛ, ത്വം കിമിച്ഛസി? ത്വദർഥമഹം കിം കരിഷ്യാമി? സ ഉക്തവാൻ, ഹേ പ്രഭോഽഹം ദ്രഷ്ടും ലഭൈ|
42 Յիսուս ըսաւ անոր. «Թող բացուին. հաւատքդ բուժեց քեզ»:
തദാ യീശുരുവാച, ദൃഷ്ടിശക്തിം ഗൃഹാണ തവ പ്രത്യയസ്ത്വാം സ്വസ്ഥം കൃതവാൻ|
43 Անմի՛ջապէս իր աչքերը բացուեցան, եւ կը հետեւէր անոր՝ փառաբանելով Աստուած: Ամբողջ ժողովուրդն ալ՝ երբ տեսաւ՝ գովաբանեց Աստուած:
തതസ്തത്ക്ഷണാത് തസ്യ ചക്ഷുഷീ പ്രസന്നേ; തസ്മാത് സ ഈശ്വരം ധന്യം വദൻ തത്പശ്ചാദ് യയൗ, തദാലോക്യ സർവ്വേ ലോകാ ഈശ്വരം പ്രശംസിതുമ് ആരേഭിരേ|
