ՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ 14

1 Յետոյ նայեցայ, եւ ահա՛ Գառնուկը կայնած էր Սիոն լերան վրայ, ու անոր հետ՝ հարիւր քառասունչորս հազարը, որոնց ճակատին վրայ գրուած էր (անոր անունը եւ) անոր Հօր անունը:

തതഃ പരം നിരീക്ഷമാണേന മയാ മേഷശാവകോ ദൃഷ്ടഃ സ സിയോനപർവ്വതസ്യോപര്യ്യതിഷ്ഠത്, അപരം യേഷാം ഭാലേഷു തസ്യ നാമ തത്പിതുശ്ച നാമ ലിഖിതമാസ്തേ താദൃശാശ്ചതുശ്ചത്വാരിംശത്സഹസ്രാധികാ ലക്ഷലോകാസ്തേന സാർദ്ധമ് ആസൻ|

2 Ու լսեցի երկինքէն ձայն մը՝ յորդառատ ջուրերու ձայնի պէս, եւ հզօր որոտումի մը ձայնին պէս. լսած ձայնս կը նմանէր քնարահարներուն նուագած քնարներու ձայնին:

അനന്തരം ബഹുതോയാനാം രവ ഇവ ഗുരുതരസ്തനിതസ്യ ച രവ ഇവ ഏകോ രവഃ സ്വർഗാത് മയാശ്രാവി| മയാ ശ്രുതഃ സ രവോ വീണാവാദകാനാം വീണാവാദനസ്യ സദൃശഃ|

3 Անոնք կ՚երգէին նոր երգ մը՝ գահին, չորս էակներուն ու երէցներուն առջեւ. ո՛չ մէկը կրնար սորվիլ այդ երգը՝ բացի այդ հարիւր քառասունչորս հազարէն, որոնք գնուած էին երկրէն:

സിംഹസനസ്യാന്തികേ പ്രാണിചതുഷ്ടയസ്യ പ്രാചീനവർഗസ്യ ചാന്തികേ ഽപി തേ നവീനമേകം ഗീതമ് അഗായൻ കിന്തു ധരണീതഃ പരിക്രീതാൻ താൻ ചതുശ്ചത്വാരിംശത്യഹസ്രാധികലക്ഷലോകാൻ വിനാ നാപരേണ കേനാപി തദ് ഗീതം ശിക്ഷിതും ശക്യതേ|

4 Ասոնք անո՛նք են՝ որ չպղծուեցան կիներու հետ, քանի որ կոյս են: Ասոնք անո՛նք են՝ որ կը հետեւին Գառնուկին, ո՛ւր որ ան երթայ. ասոնք գնուեցան մարդոց մէջէն՝ երախայրիք ըլլալու Աստուծոյ ու Գառնուկին:

ഇമേ യോഷിതാം സങ്ഗേന ന കലങ്കിതാ യതസ്തേ ഽമൈഥുനാ മേഷശാവകോ യത് കിമപി സ്ഥാനം ഗച്ഛേത് തത്സർവ്വസ്മിൻ സ്ഥാനേ തമ് അനുഗച്ഛന്തി യതസ്തേ മനുഷ്യാണാം മധ്യതഃ പ്രഥമഫലാനീവേശ്വരസ്യ മേഷശാവകസ്യ ച കൃതേ പരിക്രീതാഃ|

5 Նենգութիւն չգտնուեցաւ իրենց բերանը, որովհետեւ անարատ են:

തേഷാം വദനേഷു ചാനൃതം കിമപി ന വിദ്യതേ യതസ്തേ നിർദ്ദോഷാ ഈശ്വരസിംഹാസനസ്യാന്തികേ തിഷ്ഠന്തി|

6 Տեսայ նաեւ ուրիշ հրեշտակ մը, որ կը թռչէր երկինքի մէջ եւ ունէր յաւիտենական աւետարանը՝ քարոզելու երկրի վրայ բնակող բոլոր ազգերուն, տոհմերուն, լեզուներուն ու ժողովուրդներուն: (aiōnios g166)

അനന്തരമ് ആകാശമധ്യേനോഡ്ഡീയമാനോ ഽപര ഏകോ ദൂതോ മയാ ദൃഷ്ടഃ സോ ഽനന്തകാലീയം സുസംവാദം ധാരയതി സ ച സുസംവാദഃ സർവ്വജാതീയാൻ സർവ്വവംശീയാൻ സർവ്വഭാഷാവാദിനഃ സർവ്വദേശീയാംശ്ച പൃഥിവീനിവാസിനഃ പ്രതി തേന ഘോഷിതവ്യഃ| (aiōnios g166)

7 Ան բարձրաձայն կ՚ըսէր. «Վախցէ՛ք Աստուծմէ եւ փա՜ռք տուէք անոր, որովհետեւ անոր դատաստանին ժամը հասաւ. երկրպագեցէ՛ք անոր՝ որ ստեղծեց երկինքը, երկիրը, ծովն ու ջուրերուն աղբիւրները»:

സ ഉച്ചൈഃസ്വരേണേദം ഗദതി യൂയമീശ്വരാദ് ബിഭീത തസ്യ സ്തവം കുരുത ച യതസ്തദീയവിചാരസ്യ ദണ്ഡ ഉപാതിഷ്ഠത് തസ്മാദ് ആകാശമണ്ഡലസ്യ പൃഥിവ്യാഃ സമുദ്രസ്യ തോയപ്രസ്രവണാനാഞ്ച സ്രഷ്ടാ യുഷ്മാഭിഃ പ്രണമ്യതാം|

8 Ուրիշ հրեշտակ մը հետեւեցաւ անոր եւ ըսաւ. «Կործանեցա՜ւ, կործանեցա՜ւ մեծ Բաբելոնը, որովհետեւ բոլոր ազգերուն խմցուց իր պոռնկութեան զայրոյթի գինիէն»:

തത്പശ്ചാദ് ദ്വിതീയ ഏകോ ദൂത ഉപസ്ഥായാവദത് പതിതാ പതിതാ സാ മഹാബാബിൽ യാ സർവ്വജാതീയാൻ സ്വകീയം വ്യഭിചാരരൂപം ക്രോധമദമ് അപായയത്|

9 Երրորդ հրեշտակ մըն ալ հետեւեցաւ անոնց ու բարձրաձայն ըսաւ. «Ո՛վ որ երկրպագէ գազանին ու անոր պատկերին, եւ ընդունի անոր դրոշմը իր ճակատին կամ իր ձեռքին վրայ,

തത്പശ്ചാദ് തൃതീയോ ദൂത ഉപസ്ഥായോച്ചൈരവദത്, യഃ കശ്ചിത തം ശശും തസ്യ പ്രതിമാഞ്ച പ്രണമതി സ്വഭാലേ സ്വകരേ വാ കലങ്കം ഗൃഹ്ലാതി ച

10 անիկա՛ պիտի խմէ Աստուծոյ զայրոյթի գինիէն, որ անխառն լեցուած է անոր բարկութեան բաժակին մէջ, ու կրակով եւ ծծումբով պիտի տանջուի սուրբ հրեշտակներուն առջեւ ու Գառնուկին առջեւ:

സോ ഽപീശ്വരസ്യ ക്രോധപാത്രേ സ്ഥിതമ് അമിശ്രിതം മദത് അർഥത ഈശ്വരസ്യ ക്രോധമദം പാസ്യതി പവിത്രദൂതാനാം മേഷശാവകസ്യ ച സാക്ഷാദ് വഹ്നിഗന്ധകയോ ര്യാതനാം ലപ്സ്യതേ ച|

11 Անոնց տանջանքին ծուխը պիտի բարձրանայ դարէ դար՝՝. ցերեկ ու գիշեր հանգստութիւն պիտի չունենան անոնք՝ որ կ՚երկրպագեն գազանին ու անոր պատկերին, եւ ո՛վ որ կ՚ընդունի անոր անունին դրոշմը»: (aiōn g165)

തേഷാം യാതനായാ ധൂമോ ഽനന്തകാലം യാവദ് ഉദ്ഗമിഷ്യതി യേ ച പശും തസ്യ പ്രതിമാഞ്ച പൂജയന്തി തസ്യ നാമ്നോ ഽങ്കം വാ ഗൃഹ്ലന്തി തേ ദിവാനിശം കഞ്ചന വിരാമം ന പ്രാപ്സ്യന്തി| (aiōn g165)

12 Հո՛ս է համբերութիւնը սուրբերուն, որոնք կը պահեն Աստուծոյ պատուիրաններն ու Յիսուսի հաւատքը:

യേ മാനവാ ഈശ്വരസ്യാജ്ഞാ യീശൗ വിശ്വാസഞ്ച പാലയന്തി തേഷാം പവിത്രലോകാനാം സഹിഷ്ണുതയാത്ര പ്രകാശിതവ്യം|

13 Ու լսեցի երկինքէն ձայն մը՝ որ կ՚ըսէր. «Գրէ՛. այժմէ՛ն իսկ երանելի են այն մեռելները՝ որ կը մեռնին Տէրոջմով»: «Այո՛, - կ՚ըսէ Հոգին, - թող հանգչին իրենց աշխատանքէն, քանի որ իրենց գործերը կը հետեւին իրենց»:

അപരം സ്വർഗാത് മയാ സഹ സമ്ഭാഷമാണ ഏകോ രവോ മയാശ്രാവി തേനോക്തം ത്വം ലിഖ, ഇദാനീമാരഭ്യ യേ പ്രഭൗ മ്രിയന്തേ തേ മൃതാ ധന്യാ ഇതി; ആത്മാ ഭാഷതേ സത്യം സ്വശ്രമേഭ്യസ്തൈ ർവിരാമഃ പ്രാപ്തവ്യഃ തേഷാം കർമ്മാണി ച താൻ അനുഗച്ഛന്തി|

14 Ապա նայեցայ, եւ ահա՛ ճերմակ ամպ մը կար, ու ամպին վրայ մէկը բազմած էր՝ մարդու Որդիին նման. իր գլուխը ունէր ոսկիէ պսակ մը, եւ իր ձեռքին մէջ՝ սուր մանգաղ մը:

തദനന്തരം നിരീക്ഷമാണേന മയാ ശ്വേതവർണ ഏകോ മേഘോ ദൃഷ്ടസ്തന്മേഘാരൂഢോ ജനോ മാനവപുത്രാകൃതിരസ്തി തസ്യ ശിരസി സുവർണകിരീടം കരേ ച തീക്ഷ്ണം ദാത്രം തിഷ്ഠതി|

15 Ուրիշ հրեշտակ մը դուրս ելաւ տաճարէն, ու բարձրաձայն աղաղակեց ամպին վրայ բազմողին. «Ղրկէ՛ քու մանգաղդ եւ հնձէ՛. որովհետեւ հնձելու ժամը հասաւ, քանի որ երկրի հունձքը հասունցած է»:

തതഃ പരമ് അന്യ ഏകോ ദൂതോ മന്ദിരാത് നിർഗത്യോച്ചൈഃസ്വരേണ തം മേഘാരൂഢം സമ്ഭാഷ്യാവദത് ത്വയാ ദാത്രം പ്രസാര്യ്യ ശസ്യച്ഛേദനം ക്രിയതാം ശസ്യച്ഛേദനസ്യ സമയ ഉപസ്ഥിതോ യതോ മേദിന്യാഃ ശസ്യാനി പരിപക്കാനി|

16 Ամպին վրայ կը բազմողն ալ դրաւ իր մանգաղը երկրի վրայ, ու երկիրը հնձուեցաւ:

തതസ്തേന മേഘാരൂഢേന പൃഥിവ്യാം ദാത്രം പ്രസാര്യ്യ പൃഥിവ്യാഃ ശസ്യച്ഛേദനം കൃതം|

17 Ուրիշ հրեշտակ մը դուրս ելաւ երկինքի մէջ եղող տաճարէն. ի՛նք ալ ունէր սուր մանգաղ մը:

അനന്തരമ് അപര ഏകോ ദൂതഃ സ്വർഗസ്ഥമന്ദിരാത് നിർഗതഃ സോ ഽപി തീക്ഷ്ണം ദാത്രം ധാരയതി|

18 Նաեւ զոհասեղանէն դուրս ելաւ ուրիշ հրեշտակ մը՝ որ իշխանութիւն ունէր կրակին վրայ. հզօր կանչով գոչեց անոր՝ որ ունէր սուր մանգաղը. «Ղրկէ՛ քու սուր մանգաղդ ու կթէ՛ երկրի այգիին ողկոյզնե՛րը, որովհետեւ անոր խաղողները հասունցած են»:

അപരമ് അന്യ ഏകോ ദൂതോ വേദിതോ നിർഗതഃ സ വഹ്നേരധിപതിഃ സ ഉച്ചൈഃസ്വരേണ തം തീക്ഷ്ണദാത്രധാരിണം സമ്ഭാഷ്യാവദത് ത്വയാ സ്വം തീക്ഷ്ണം ദാത്രം പ്രസാര്യ്യ മേദിന്യാ ദ്രാക്ഷാഗുച്ഛച്ഛേദനം ക്രിയതാം യതസ്തത്ഫലാനി പരിണതാനി|

19 Ուստի այդ հրեշտակը դրաւ իր մանգաղը երկրի վրայ, կթեց երկրի այգիին խաղողները եւ նետեց Աստուծոյ զայրոյթի մեծ հնձանին մէջ:

തതഃ സ ദൂതഃ പൃഥിവ്യാം സ്വദാത്രം പ്രസാര്യ്യ പൃഥിവ്യാ ദ്രാക്ഷാഫലച്ഛേദനമ് അകരോത് തത്ഫലാനി ചേശ്വരസ്യ ക്രോധസ്വരൂപസ്യ മഹാകുണ്ഡസ്യ മധ്യം നിരക്ഷിപത്|

20 Հնձանը կոխուեցաւ քաղաքէն դուրս, ու արիւն ելաւ հնձանէն՝ մինչեւ ձիերուն սանձերը, հազար վեց հարիւր ասպարէզի տարածութեան վրայ:

തത്കുണ്ഡസ്ഥഫലാനി ച ബഹി ർമർദ്ദിതാനി തതഃ കുണ്ഡമധ്യാത് നിർഗതം രക്തം ക്രോശശതപര്യ്യന്തമ് അശ്വാനാം ഖലീനാൻ യാവദ് വ്യാപ്നോത്|