Əyyub 15

1 Temanlı Elifaz belə cavab verdi:

Allora Elifaz di Teman rispose e disse:

2 «Müdrik insan boş sözlərlə cavab verərmi? Köksünü şərq küləyi ilə doldurarmı?

“Il savio risponde egli con vana scienza? si gonfia egli il petto di vento?

3 Faydasız sözlərlə, dəyərsiz nitqlərlə Mübahisə etmək olarmı?

Si difende egli con ciarle inutili e con parole che non giovan nulla?

4 Amma sən Allah qorxusunu bir kənara qoyursan, Allah hüzurunda düşünməyə mane olursan.

Tu, poi, distruggi il timor di Dio, menomi il rispetto religioso che gli è dovuto.

5 Çünki sənin ağzın günahdan dərs alıb, Hiyləgərlərin dili ilə danışırsan.

La tua iniquità ti detta le parole, e adoperi il linguaggio degli astuti.

6 Səni məhkum edən mən deyiləm, öz dilindir. Dodaqların öz əleyhinə şəhadət edir.

Non io, la tua bocca stessa ti condanna; le tue labbra stesse depongono contro a te.

7 İlk doğulan insan sənsənmi? Yoxsa dağlardan da əvvəl sən var olmusan?

Sei tu il primo uomo che nacque? Fosti tu formato prima de’ monti?

8 Allahın sirrinəmi qulaq asmısan? Təkcə özünümü müdrik sayırsan?

Hai tu sentito quel che s’è detto nel Consiglio di Dio? Hai tu fatto incetta della sapienza per te solo?

9 Sən nəyi bilirsən ki, biz onu bilmirik? Sənin dərk etdiyin nədir ki, biz onu dərk etmirik?

Che sai tu che noi non sappiamo? Che conoscenza hai tu che non sia pur nostra?

10 Bizdə ağsaçlı da, yaşlı da var, Onlar atandan da yaşlı olar.

Ci son fra noi degli uomini canuti ed anche de’ vecchi più attempati di tuo padre.

11 Sənə Allahın təsəllisi, Söylədiyi xoş sözlər kifayət deyilmi?

Fai tu sì poco caso delle consolazioni di Dio e delle dolci parole che t’abbiam rivolte?

12 Niyə qəlbin səni belə çaşdırır, Gözlərindən od çıxır?

Dove ti trascina il cuore, e che voglion dire codeste torve occhiate?

13 Niyə Allaha qəzəbini göstərirsən, Dilindən belə sözlər çıxır?

Come! tu volgi la tua collera contro Dio, e ti lasci uscir di bocca tali parole?

14 İnsan, həqiqətən, təmiz ola bilərmi? Qadından doğulan insan saleh ola bilərmi?

Che è mai l’uomo per esser puro, il nato di donna per esser giusto?

15 Allah müqəddəslərinə belə, etibar etmirsə, Göylər belə, Onun gözündə təmiz deyilsə,

Ecco, Iddio non si fida nemmeno de’ suoi santi, i cieli non son puri agli occhi suoi;

16 Haqsızlığı su kimi içən, İyrənc, korlanmış insana O etibar edərmi?

quanto meno quest’essere abominevole e corrotto, l’uomo, che tracanna l’iniquità come l’acqua!

17 Dinlə məni, sənə deyim, Gördüyümü bəyan edim –

Io voglio ammaestrarti; porgimi ascolto, e ti racconterò quello che ho visto,

18 Hikmətli adamların dediklərini, Atalarından alıb gizlətmədiyi şeyləri.

quello che i Savi hanno riferito senza nulla celare di quel che sapean dai padri,

19 O atalar ki ölkə yalnız onlara verilmişdi, Aralarına yadelli girməmişdi.

ai quali soli è stato dato il paese; e in mezzo ai quali non è passato lo straniero.

20 Pis insan həyatı boyu əzab çəkir, Zorakı adama ayrılan illərin sayı bilinir.

L’empio è tormentato tutti i suoi giorni, e pochi son gli anni riservati al prepotente.

21 Qulağından dəhşətli səslər əskilmir, Dinc oturanda soyğunçular ona hücum edir.

Sempre ha negli orecchi rumori spaventosi, e in piena pace gli piomba addosso il distruttore.

22 İnana bilməz ki, qaranlıqdan qurtara bilər, Onu qılınc gözlər.

Non ha speranza d’uscir dalle tenebre, e si sente destinato alla spada.

23 “Haradadır?” deyib çörək üçün avara gəzər, Qara günlərinin yanında olduğunu bilər.

Va errando in cerca di pane; dove trovarne? ei sa che a lui dappresso è pronto il giorno tenebroso.

24 Ağrı və sıxıntı onu qorxudar, Zəfər çalan padşah kimi onu məğlubiyyətə uğradar.

La distretta e l’angoscia lo riempion di paura, l’assalgono a guisa di re pronto alla pugna,

25 Çünki Allaha belə, əl uzadıb, Külli-İxtiyara meydan oxuyub.

perché ha steso la mano contro Dio, ha sfidato l’Onnipotente,

26 Dikbaşlıq edib, dəyirmi sipərini tutub, Allahın üstünə hücum çəkir.

gli s’è slanciato audacemente contro, sotto il folto de’ suoi scudi convessi.

27 Onun üzü tosqunluqdan şişər, Qarnı nə qədər piyləşər,

Avea la faccia coperta di grasso, i fianchi carichi di pinguedine;

28 O, dağılmış şəhərlərdə, Kimsəsiz, yerlə yeksan olan viranələrdə, Aqibəti dağılmaq olan evlərdə yaşayacaq.

s’era stabilito in città distrutte, in case disabitate, destinate a diventar mucchi di sassi.

29 Varlı olmayacaq, sərvətləri tükənəcək, Malları ölkəni bürüməyəcək.

Ei non s’arricchirà, la sua fortuna non sarà stabile; né le sue possessioni si stenderanno sulla terra.

30 Qaranlıqdan qurtulmayacaq, Pöhrələrini alov tutacaq, Allahın ağzının nəfəsi ilə yox olacaq.

Non potrà liberarsi dalle tenebre, il vento infocato farà seccare i suoi rampolli, e sarà portato via dal soffio della bocca di Dio.

31 Qoy boş şeyə güvənərək özünü aldatmasın, Çünki əvəzində nəsibi boşluq olacaq.

Non confidi nella vanità; è un’illusione; poiché avrà la vanità per ricompensa.

32 İşi vaxtsız bitəcək, Budağı göyərməyəcək.

La sua fine verrà prima del tempo, e i suoi rami non rinverdiranno più.

33 Qorası tökülən üzüm ağacı kimi, Çiçəyi tökülən zeytun ağacı kimi olacaq.

Sarà come vigna da cui si strappi l’uva ancor acerba, come l’ulivo da cui si scuota il fiore;

34 Çünki allahsız icma qısır olar, Rüşvətxorların çadırı od tutub yanar.

poiché sterile è la famiglia del profano, e il fuoco divora le tende ov’entrano presenti.

35 Onlar bəlaya hamilə olub şər doğar, Bətnləri hiylə ilə dolar».

L’empio concepisce malizia, e partorisce rovina; ei si prepara in seno il disinganno”.