< Zəbur 77 >

1 Musiqi rəhbəri Yedutun üçün. Asəfin məzmuru. Allahı səsləyirəm, fəryad edirəm, Allahı səsləyirəm, O məni dinlər.
I cried unto Elohim with my voice, even unto Elohim with my voice; and he gave ear unto me.
2 Dar günümdə Xudavəndi axtarıram, Bütün gecə durmadan, Könlüm ovunmadan Ona əl açmışam.
In the day of my trouble I sought YHWH: my sore ran in the night, and ceased not: my soul refused to be comforted.
3 Allahı yada salarkən təlaşa düşürəm, Dərindən fikirləşəndə ruhdan düşürəm. (Sela)
I remembered Elohim, and was troubled: I complained, and my spirit was overwhelmed. (Selah)
4 Qoymursan gözlərimi yumum, Üzgünlükdən danışa bilmirəm.
Thou holdest mine eyes waking: I am so troubled that I cannot speak.
5 Düşünürəm keçən günləri, Ötən dövranı, illəri.
I have considered the days of old, the years of ancient times.
6 Oxuduğum ilahi gecələr yadıma düşür, Ürəyimdə düşünəndə könlüm məndən soruşur:
I call to remembrance my song in the night: I commune with mine own heart: and my spirit made diligent search.
7 «Xudavənd məni əbədilikmi tərk edib? Bir daha məndən razı qalmayacaqmı?
Will YHWH cast off for ever? and will he be favourable no more?
8 Məhəbbəti həmişəlik qurtardımı? Vədi nəsildən-nəslə qədər sona çatdımı?
Is his mercy clean gone for ever? doth his promise fail for evermore?
9 Allah rəhm etməyi unudubmu, Mərhəmətinin yerini qəzəb tutdumu?» (Sela)
Hath El forgotten to be gracious? hath he in anger shut up his tender mercies? (Selah)
10 Dedim: «Bu mənim üçün bəladır, Haqq-Taala daha gücünü göstərmir».
And I said, This is my infirmity: but I will remember the years of the right hand of the most High.
11 Ya Rəbb, Sənin əməllərini yada salıram, Bəli, xatırlayıram, ta qədimdən xariqələr göstərmisən.
I will remember the works of YAH: surely I will remember thy wonders of old.
12 Sənin bütün işlərini dərindən düşünürəm, Əməllərin barədə xəyala dalıram.
I will meditate also of all thy work, and talk of thy doings.
13 Allahın yolu müqəddəsdir. Allah kimi böyük hansı allah var?
Thy way, O Elohim, is in the sanctuary: who is so great an El as our Elohim?
14 Xariqələr yaradan Allah Sənsən, Xalqlar arasında qüdrətini göstərmisən.
Thou art the El that doest wonders: thou hast declared thy strength among the people.
15 Əl uzadıb xalqını, Yaqub, Yusif övladlarını azad etmisən. (Sela)
Thou hast with thine arm redeemed thy people, the sons of Jacob and Joseph. (Selah)
16 Ey Allah, sular Səni gördü, Səni görən sular qorxdu, Hətta ümmanlar lərzəyə gəldi.
The waters saw thee, O Elohim, the waters saw thee; they were afraid: the depths also were troubled.
17 Buludlar yağışa döndü, Göylərdən gurultular eşidildi, Hər tərəfə oxların töküldü.
The clouds poured out water: the skies sent out a sound: thine arrows also went abroad.
18 Qasırğanın içindən ildırım çaxdı, Şimşəklər yer üzünə işıq saçdı, Yer lərzəyə gəlib sarsıldı.
The voice of thy thunder was in the heaven: the lightnings lightened the world: the earth trembled and shook.
19 Sən dənizdə, ümman sularda yol açdın, Amma ayaq izlərin məlum olmadı.
Thy way is in the sea, and thy path in the great waters, and thy footsteps are not known.
20 Sən Musa və Harunun əli ilə Xalqını bir sürü kimi aparmışdın.
Thou leddest thy people like a flock by the hand of Moses and Aaron.

< Zəbur 77 >