Job 4
1 Unya mitubag si Eliphaz ang Temanitanhon, ug miingon:
Then Eliphaz the Themanite answered, and said:
2 Kong may mosulay sa pagpakigsulti kanimo, maguol ba ikaw? Apan kinsa ang makapugong sa iyang kaugalingon sa pagsulti?
If we begin to speak to thee, perhaps thou wilt take it ill, but who can withhold the words he hath conceived?
3 Ania karon, daghan ang imong natudloan, Ug ikaw nakalig-on sa mga mahuyang ug kamot.
Behold thou hast taught many, and thou hast strengthened the weary hands:
4 Ang imong mga pulong nakaagak niadtong nagakapukan, Ug imong gibaskog ang mga mahuyang ug tuhod
Thy words have confirmed them that were staggering, and thou hast strengthened the trembling knees:
5 Apan karon midangat na kini kanimo, ug ikaw naluya; Kini nagtandug kanimo ug ikaw nasamukan.
But now the scourge is come upon thee, and thou faintest: it hath touched thee, and thou art troubled.
6 Dili ba ang imong kahadlok sa Dios maoy imong saliganan, Ug ang pagkatul-id sa imong mga dalan maoy imong ginalauman?
Where is thy fear, thy fortitude, thy patience, and the perfection of thy ways?
7 Hinumdumi, ipakilooy ko kanimo, kinsa ba ang nawagtang nga walay sala? Kun hain ba ang matul-id nga ginalaglag?
Remember, I pray thee, who ever perished being innocent? or when were the just destroyed?
8 Sumala sa akong nakita kadtong magadaro ug kasal-anan, Ug magapugas ug kasamok, magaani sa mao usab.
On the contrary I have seen those who work iniquity, and sow sorrows, and reap them,
9 Pinaagi sa gininhawa sa Dios nalaglag sila, Ug pinaagi sa unos sa kasuko niya nangaut-ut sila.
Perishing by the blast of God, and consumed by the spirit of his wrath.
10 Ang pagngulob sa leon, ug ang tingog sa mabangis nga leon, Ug ang tango sa mga gagmayng leon, nangahingo.
The roaring of the lion, and the voice of the lioness, and the teeth of the whelps of lions are broken:
11 Ang tigulang nga leon mamatay tungod sa kakulang sa tukbonon, Ug ang mga anak sa leon nga baye nagakatibulaag sa halayo.
The tiger hath perished for want of prey, and the young lions are scattered abroad.
12 Karon usa ka butang gitaho kanako sa tago, Ug ang akong igdulungog nakadawat sa usa ka hungihong niini.
Now there was a word spoken to me in private, and my ears by stealth as it were received the veins of its whisper.
13 Sa mga panumduman nga gikan sa panan-awon sa kagabhion, Sa diha nga ang mga katawohan anaa sa dakung paghinanok,
In the horror of a vision by night, when deep sleep is wont to hold men,
14 Ming-abut kanako ang kakulba ug pagkurog, Nga nakauyog sa tanan ko nga kabukogan.
Fear seized upon me, and trembling, and all my bones were affrighted:
15 Unya sa akong atubangan milabay ang usa ka espiritu; Ang balhibo sa akong lawas mitindog.
And when a spirit passed before me, the hair of my flesh stood up.
16 Kini mihunong, apan wala ako makakita sa dagway niini; Sa atubangan sa akong mga mata dihay usa ka anino: Dihay dakung kahilum, ug nabati ko ang usa ka tingog, nga nagaingon:
There stood one whose countenance I knew not, an image before my eyes, and I heard the voice as it were of a gentle wind:
17 Ang tawo nga may kamatayon molabaw ba sa pagkamatarung sa Dios? Molabaw ba ang tawo sa kaputli sa iyang Magbubuhat?
Shall man be justified in comparison of God, or shall a man be more pure than his maker?
18 Ania karon, siya wala magbaton ug pagsalig sa iyang mga alagad; Ug sa iyang mga manolonda siya nakatimaan ug kahungog:
Behold they that serve him are not steadfast, and in his angels he found wickedness:
19 Labi na gayud kadtong nagapuyo sa mga balay nga lapok, Kang kinsang patukoranan anaa sa abug, Nga ginadugmok una pa sa mga anunogba!
How much more shall they that dwell in houses of clay, who have an earthly foundation, be consumed as with the moth?
20 Sila ginalaglag sukad sa kabuntagon hangtud sa kagabhion: Mangawagtang sila sa walay katapusan ug walay tawo nga makatimaan niini.
From morning till evening they shall be cut down: and because no one understandeth, they shall perish for ever.
21 Dili ba makuha ang ilang kabantug nga anaa kanila? Sila mangamatay, ug kana walay kaalam.
And they that shall be left, shall be taken away from them: they shall die, and not in wisdom.
