Thutan Vaihom Ho 6

1 Israel ten Pakai mitmun thilse jeng anabol tauvin ahi. Hijeh chun Pakaiyin amaho chu kum sagi sungin Midian mite khutna ana pedoh kittan ahi.

Men Israels-sønerne gjorde det som var Herren imot. Då gav han deim i Midjans hender.

2 Midiante chu akhoh behseh jengun ahi leh Israel techun ama hole aki hinso theina dingun molchung hole songkoho chuleh kulpi hoilai lai jah kisel nading akisem mun ahi.

I sju år hadde midjanitarne yvermagti yver Israel; det var for deira skuld Israels-sønerne gjorde seg dei løyndeholi som er i åsarne, og hellerarne og fjellborgerne.

3 Israel’ten chang le mim akitu teng’u le Midian mite le Amalek mite chuleh solam mite ahungun Israelte chu ahung ahung delkhum jiuvin ahi.

Kvar gong Israel hadde sått, kom Midjan yver deim, og like eins Amalek og austmennerne;

4 Amaho chu agamsung a chun apansaden jiuvin, alousohga ho asuhsetpeh jiuvin, Gaza changeijin Israel te gancha ho kelngoi ho le kelcha ho chuleh asangan hou achom peh jiuvin, anehdiu imacha anakhen pehji pouvin ahi.

dei lægra seg midt imot deim og øydde grøda i landet radt burtåt Gaza, og leivde ikkje ein matbite i Israel, og ingen sau, eller ukse, eller asen.

5 Hiche galmi ho chu agancha houleh aponbuh’u toh ahung kon jiuvin khaokho te jat aphaovin, asangongsao tamtah simsenlou ho chutoh ahung tol lutjiuvin ahi. Amaho chun agamsung chu abahgam hel tokah’un aumden jiuvin ahi.

For dei kom dragande med buskapen og tjeldbuderne sine, so tett som grashoppar; det var’kje tal på deim og kamelarne deira, og kvar dei for fram, lagde dei landet i øyde.

6 Hitichun Israel techu Midian’te jeh in kel in aum jitauvin ahi; chuphat chun Israel te chi Pakai kommah panpi ngehin ana kapjah jeng tauvin ahi.

Israel vart reint utarma av herjingarne deira, og Israels-sønerne ropa til Herren.

7 Midian ten asuhgenthei jeh uva aka jah jeng phat’un

Då Israels-sønerne ropa til Herren for Midjans skuld,

8 Pakaiyin Israelte kommah themgao khat anasoltan ahi. Aman hi tin anaseije, “Hichehi Pakai Israel te Pathenin asei ahi, ‘Ken nangho Egypt’a nasoh channaova kon na kahin puidoh u nahi tauve.

då sende Herren ein profet til deim, og han sagde: «So segjer Herren, Israels Gud: «Eg førde dykk upp frå Egyptarland, og henta dykk ut or slavehuset,

9 Egypt mite a konleh nang ho nasugenthei hou jousea kon nin kahin huhdoh’u nahitauve, Keiman nagal mite chu kadel mang pehun hiche gam hi nangho kapeh’u nahi tauve.

og fria dykk frå egyptarane og frå alle deim som for ille med dykk; eg jaga deim burt for dykk, og gav dykk landet deira;

10 Keima hi Pakai na Pathen u kahi, tua nachon naova agam mi Amor mite pathen ho hi nahou louhel diu ahi, kana tin ahi, ahinlah nang hon kasei na ngai pouvin ahi,” ati.

og eg sagde til dykk: «Eg er Herren, dykkar Gud; de skal ikkje ottast gudarne åt amoritarne, som åtte det landet de bur i!» Men de høyrde ikkje på ordi mine.»»

11 Hichejou chun Pakai Vantil chu Ophrah kiti munna thingphung lentah noiya chun ahung touvin ahi. Hiche Ophrah kitihi Abiezer phungmi Joash kitipa’a ahi. Joash chapa Gideon chu lengpi theiheh na sung a chu suhlou chang anavoh a Midian mite’a konna achaang chu sel ana go in ahi

Og Herrens engel kom og sette seg under den eiki som stend i Ofra, der Joas av Abiezer-ætti rådde. Gideon, son åt Joas, stod då i vinpersa og banka utor noko kveite, so han kunde få berga det for midjanitarne.

12 Pakai Vantil chu ahung ki lah’in ajah a, “Mi hat gal-hang nang ma Pakaiyin nang na umpi jinge,” ahintin ahi.

Og Herrens engel synte seg for honom, og sagde til honom: «Herren er med deg, du djerve kjempa!»

13 Gideon’in adonbut in “Hepu, Pakaiyin ei umpiu va ahi leh hitobang hahsat nahi kathoh diu ham? Kapu kapateuvin, Pakaiyin thilkidang anatohdoh peh eina seipeh hochu hoilang geiyah hitam? Pakaiyin Egypt gamma konna eina puidoh’u hitalou ham? Ahin tunvang Pathen in einuse tauvin chule Midian mite khutna eipehdoh’u ahitai,” ati.

«Orsaka, gode herre!» svara Gideon, «ser Herren med oss, kvi hev då alt dette hendt oss, og kvar er no alle undergjerningarne hans, som federne våre fortalde oss um? «Det var Herren som førde dei ut or Egyptarland!» sagde dei. Men no hev Herren skuva oss ifrå seg, og gjeve oss i Midjans vald.»

14 Hiche jouchun Pakaiyin amalam ahin ngan, “Nathahatna chu mangchan lang Midiante a kon in Israelte chu gahuhdoh tan, hiche dinga chu keiman nanghi kasol nahi,” ati.

Då snudde Herren seg til honom, og sagde: «Gakk i veg so sterk som du er, so skal du berga Israel or Midjans vald. Det er eg som sender deg!»

15 Ahin, Gideonin adonbutnin, “Pakai ken Israel chu iti kahuhdoh joudingham? Kaphung jonghi Manasseh phung lah a alhasam pen ahin chuleh keima tah jeng jonghi kainsung lah uva aneopen kahibouve” ati.

«Orsaka, Herre!» svara Gideon. «Korleis kann eg berga Israel? Ætti mi er då den veikaste i Manasse, og sjølv er eg den yngste av folket mitt.»

16 Pakaiyin Gideon komma chun, “Keiman nanga kaumpi jingding ahi. Chuleh nangman mikhatseh toh kisatto banga Midiante chu nasuhmang soh helding ahi,” ati.

«Eg skal vera med deg, » sagde Herren, «og du skal slå midjanitarne ned som ein mann.»

17 Gibeon nin adonbutnin, “Nangin neikithopi mong ding ahileh Pakaiyin kakoma hin thu asei mong monge ti kihettheina dingin melchihna khat neipen,” ati.

Då sagde Gideon: «Hev du noko godvilje for meg, so gjev meg eit merke på at det er du som talar med meg!

18 “Keiman kahung kile kitna nakomma maichamma toding kahin choi tokahin anapotdoh hih beh’in” ati. Hichun Amanjong “nahung kilekit kahsen hikomma hin anaum jing nange,” ati.

kjære, flyt deg ikkje herifrå fyrr eg kjem ut til deg med gåva mi og legg henne fram for deg!» Og han svara: «Eg skal bia til du kjem att.»

19 Gideon gangtah’in ainlang’a achen, kelcha dongkhat aga hon’in, changbong pochakhat alan, cholsollou changlhah themkhat aga kangin ahi. Hiche jouchun asahon chu pochakhat na ahin dommin atuijong belkhat nah ahin choijin thingphung len noija anatou Vantil kommah aga luipeh tan ahi.

So gjekk Gideon inn, og stelte til eit kid, og tok ei skjeppa mjøl og lagde søtebrød av. Kjøtet lagde han i gryta, og sodet hadde han i ei krukka. So bar han det ut til honom under eiki og sette det fram.

20 Pathen Vantil chun akommah, “Sa me kihon chuleh cholsolou changlhah chu songpi chunga chun koijinlang chuleh, satuichu achungah sunglhan,” ati. Chuin Gideon chun akiseipeh bangchun abollin ahi.

Då sagde Guds engel til honom: «Tak kjøtet og søtebrødet, og legg det på dette berget, og slå sodet utyver!» So gjorde han det.

21 Hiche jouchun Pakai Vantillin akhutna achoi atenggol mong hemmachun kelchasa le changlhah chu agah tongkhan ahileh songpi’a konchun mei ahungkou doh’in ahin choiho jouse chu akavam tan ahi. Hiche jouchun Pakai vantil chu amangtan ahi.

Og Herrens engel rette fram staven som han hadde i handi, og stakk burti kjøtet og søtebrødet. Då slo det eld upp or berget, og øydde kjøtet og brødet, og Herrens engel kvarv burt for augo hans.

22 Chutah chun Gideonin jong Pakai vantil mong mong ahinai ti ahechen tai, hichejeh chun Gideon in hitin asei tai, “Pakai, keima amangthah kahitai, ajeh chu keiman Pakai vantil chu kimaiton kakimupin ahi,” ati.

Då Gideon såg at det var Herrens engel, ropa han: «Å Herre min Gud! Korleis skal det ganga meg, som hev set Herrens engel andlit til andlit!»

23 Hiche Pakaiyin adonbutnin, “Lungmong in, Imacha tiponte, kicha hih in nathi louding ahi,” ati.

Men Herren sagde til honom: «Ver trygg! Ver ikkje rædd! Du skal ikkje døy.»

24 Chuphat’in, Gideonin Pakai maicham khat asemmin amin Yahweh Shalom asah in ahi (Hichu Pakai hi chamna ahi tina ahi). Hiche maicham chu Abeizer phung mite gam Ophrah munnah tuni geijin aum jing nalaijin ahi.

Då bygde Gideon der eit altar for Herren, og kalla det: «Herren er mi trygd.» Det altaret stend endå i dag i Ofra, bygdi åt Abiezer-ætti.

25 Hiche jan machun Pakaiyin Gideon kommah hitin aseipeh tai, “Napa gancha lah a kon in kum sagi lhingsa bongchal anichanna chu hinkaiyin lang, napan anatundoh Baal maicham chu volhu in lang chuleh akomma kitung Asherah doikhom chu satlha jengin.

Um natti sagde Herren til Gideon: «Tak stuten åt far din, den raude, sjuårsgamle stuten, og riv ned Ba’als-altaret åt far din, og fell det heilage treet som stend innmed det!

26 Chujouteng leh Pakai na Pathen maicham khat hiche thinglhang leh amuntheng’ah khun tungdoh inlang, songho chu phatah in goltoh inlang, Asherah doikhom nasat lhuh chu meitina’n mangin lang bongchal chu maicham chunga chun pumgo thilto in tohdoh in,” ati.

Legg steinarne til rettes, og bygg av deim eit altar for Herren, din Gud, øvst uppå denne borgi! Tak so den raude stuten, og brenn honom til eit offer med veden av det treet som du skal hogga ned!»

27 Hijeh chun Gideonin alhachaho mi som akipuijin Pakaiyin bollin ati bang bang chun aboltan ahi. Ahinlah khopi miho leh apa insungmi adangho akichat jeh in jannin abollin ahi.

Då tok Gideon ti av sveinarne sine med seg, og gjorde som Herren hadde sagt til honom; men han torde ikkje gjera det um dagen; han var rædd ætti si og bygdefolket; difor gjorde han det um natti.

28 Ajing jingkah matah in khopi miteho chu ahungtho phat’un Baal doikhom maicham chu anakivo lhutan chuleh akomma kitung Asherah doikhom jong chu ana kisat lhutan ahi, ti amudoh tauvin ahi. Hicheho khelchun maicham thah khat anakitung doh in hiche chung chun bongchal pumgo thiltoa ana kitohdohna jongchu amu uvin ahi.

Då mennerne i bygdi reis upp um morgonen, fekk dei sjå at Ba’als-altaret var nedrive, og at det heilage treet som stod der, var felt, og at den raude stuten var ofra på det nybygde altaret.

29 Mipi hochu khatle khat akihouvin “Koibol ahidem atiuvin ahi?” Hitia akihoutoh leova ahin kholchil phat’un Joash chapa Gideon ahiti ahin hedoh tauve.

Då sagde dei seg imillom: «Kven kann ha gjort dette?» Og då dei spurde og granska etter, fekk dei vita at det var Gideon Joasson som hadde gjort det.

30 Khopi mite hochun Joash kommah “Nachapa chu hin puidoh in, Baal maicham asuhset jehleh Asherah doikhom asat lhuh jeh a amahi thitei teiding ahi,” atiuve.

So sagde dei til Joas: «Send son din ut til oss! Han skal døy, for di han hev rive ned Ba’als-altaret, og for di han hev felt det heilage treet som stod innmed det!»

31 Ahinlah Joash chun ama ahung nokhum mipi hochu ale senjah jengin, “Ipi dinga nanghon Baal doi ding a naseipeh uva nahuh’u ham? Koi hileh ama huhna a thusei pen penchu jingle jingkah langa kithat ding ahi. Baal hi pathen dihtah mong ahileh ama chungthu aman kisei nante, chuleh ama maicham asusepen penchu aman kisuhmang nah hihding ham?” ati.

Men Joas sagde til alle deim som stod kringum honom: «Vil de tala Ba’als sak? Vil de hjelpa honom? Den som gjer seg til hans talsmann, skal lata livet fyrr det vert morgon. Er han Gud, so lat honom sjølv greida si sak og taka hemn yver den som hev rive ned altaret hans!»

32 Hijeh chun hicheni apat chun Gideon chu Jerubbaal asah taove. Hichun “Baal chun amapa chunga aphu kilah hen” tina ahi. Ajeh chu aman Baal maicham ana vohchim ahi.

Den dagen fekk Gideon namnet Jerubba’al, av di dei sagde: «Lat Ba’al hemna seg på honom for di han hev rive ned altaret hans!»

33 Hiche jouchun Midian mite le Amalek mite chuleh solam mipite hochu apangkhom’un Israel te satdingin Jordan vadung ahung galkaijin Jezreel phaichamma chun akikhom uvin ngahmun akisem tauvin ahi.

No hadde alle midjanitarne og amalekitarne og austmennerne samla seg i hop, og dei for yver Jordan, og lægra seg på Jizre’elsletta.

34 Hichun Pakai Lhagao chu Gideon chunga apansatan ahi. Aman saki a kisem sumkon chu amut’in galsat ding mi akou khommin ahileh Abiezer phung mihochu ama kommah ahung tauvin ahi.

Då kom Herrens Ande yver Gideon; han bles i luren, og Abiezer-ætti flokka seg um honom.

35 Aman thupo miho chu asollin Manasseh, Asher, Zebulun leh Naphtali galsat ding miho chu aga kousah in ahileh amaho abonchan ahung kon tauvin ahi.

So sende han bod ut i heile Manassefylket, og dei samla seg og, og fylgde honom. Og til Asser og Sebulon og Naftali sende han bod; og dei for til møtes med Manasse-mennerne.

36 Hichun Gideonin Pathen hengah ataovin, “Nangin nanasei banga keima hi Israel te jouse huhdoh dinga neimanchah mong mong ding ahileh,

Og Gideon sagde til Gud: «Er det so at du vil frelsa Israel ved mi hand, som du hev sagt,

37 Hitichun neihetchet sah in, keiman tujan tengleh amulnei kelngoivun hi changvohna phol chunga kakoiding ahi. Hiche kelngoivun hi jingkah tengleh daitwi anachapnou inlang amavang tol hi anagotna hileh nasei banga chu Israel tehi huhdohna dinga neimanchah got ahite kahet chet nading hihen,” ati.

so høyr meg: No legg eg dette sauskinnet på tråkki; kjem det so dogg berre på skinnet, og heile marki er turr, då veit eg at du vil berga Israel ved mi hand, som du hev sagt.»

38 Hitobang chetchun thilchu anasoh doh tan ahi. Ajing jingkah chun Gideon amatah in athoudoh in kelngoivun chu aheh a ahileh twi khonkhat dimset ahungdoh in ahi.

Og soleis vart det. For då han andre morgonen reis upp og klemde i hop skinnet, vreid han utor det so mykje dogg at det vart ei heil skål full med vatn.

39 Chujouchun Gideonin Pathen kommah hitin asei kit’e, “Neilunghan hihbeh in, thilkhat kathumbe nom nalaije. Hiche kelngoivun hi mangcha a hetchetna khat neipehbe nahlai ding kadeije. Tuchung hin hiche kelngoivun hi gotsah inlang, vella tol hi daitwi anachetsah in,” atin ahi.

Då sagde Gideon til Gud: «Ver ikkje vond på meg, um eg talar endå ein gong! Eg vilde so gjerne få gjera ei prøve til med skinnet! Kjære, lat skinnet vera turt, med heile marki er dogga!»

40 Hiche jan jong chun Pathen’in Gideon ngeh bangchun ana bolkit peh kit in, kelngoivun agotsah in chule tollhang bou chu daitwi in ana chapkot in ahi.

Og natti etter gjorde Gud som han bad! Skinnet heldt seg turt, men heile marki var dogga.