约伯记 11
1 拿玛人琐法回答说：
Unya mitubag si Sophar nga Naamathitanhon, ug miingon:
2 这许多的言语岂不该回答吗？ 多嘴多舌的人岂可称为义吗？
Dili ba kinahanglan tubagon ang daghang mga pulong? Ug pakamatarungon ba ang tawo nga hinulti?
3 你夸大的话岂能使人不作声吗？ 你戏笑的时候岂没有人叫你害羞吗？
Makapahilum ba sa mga katawohan ang imong mga pagpangandak? Ug sa magayubit ikaw wala bay tawo nga arang makapakaulaw kanimo?
4 你说：我的道理纯全； 我在你眼前洁净。
Kay ikaw nagaingon: Ang akong pagtolon-an ulay man, Ug ako mahinlo sa atubangan sa imong mga mata.
5 惟愿 神说话； 愿他开口攻击你，
Apan oh, nga mosulti pa lamang unta ang Dios, Ug magabuka sa iyang mga ngabil batok kanimo,
6 并将智慧的奥秘指示你； 他有诸般的智识。 所以当知道 神追讨你 比你罪孽该得的还少。
Ug nga tudloan ka niya sa mga tinago sa kaalam! Kay kaniya sa pagkamasinabuton walay makatupong. Busa hibaloi nga ang Dios nagapaningil sa labing diyutay kay sa silot nga angay sa imong kasal-anan.
7 你考察就能测透 神吗？ 你岂能尽情测透全能者吗？
Makakaplag ka ba sa Dios pinaagi sa pagpangita? Makakab-ut ka ba sa pagkahingpit sa Makagagahum?
Sama sa gitas-on sa kalangitan; unsa ang arang mong mahimo? Labing halalum kay sa Sheol; unsa ang arang mong kahibaloan? (Sheol h7585)
9 其量比地长， 比海宽。
Ang iyang gidak-on labing daku kay sa kalibutan, Ug labing halapad kay sa kadagatan.
10 他若经过，将人拘禁， 招人受审，谁能阻挡他呢？
Kong siya molabang, ug kong iyang pagatak-umon, Ug kong iyang tigumon ngadto sa paghukom, nan kinsa ang arang makasalanta kaniya?
11 他本知道虚妄的人； 人的罪孽，他虽不留意，还是无所不见。
Kay siya nasayud sa mga tawong malimbongon: Siya makakita usab sa kasal-anan, bisan tuod dili siya magatagad niana.
12 空虚的人却毫无知识； 人生在世好像野驴的驹子。
Ang tawong hungog walay salabutan, Oo, ang tawo ipanganak ingon sa anak sa usa ka asnong ihalas.
13 你若将心安正， 又向主举手；
Kong ikaw magtarung sa imong kasingkasing, Ug ituy-od mo kaniya ang imong kamot:
14 你手里若有罪孽， 就当远远地除掉， 也不容非义住在你帐棚之中。
Kong ang kasal-anan anaa sa imong kamot, ipahilayo kana kanimo, Ug ang pagkadili-matarung ayaw papuy-a sa imong mga balong-balong.
15 那时，你必仰起脸来毫无斑点； 你也必坚固，无所惧怕。
Sa walay duhaduha makayahat ka unya sa imong nawong nga walay buling; Oo, ikaw mahimong lig-on ug dili magakahadlok:
16 你必忘记你的苦楚， 就是想起也如流过去的水一样。
Kay ikaw mahakalimot sa imong kaalaut; Ikaw mahinumdum niana ingon sa mga tubig nga manglabay.
17 你在世的日子要比正午更明， 虽有黑暗仍像早晨。
Ug ang imong kinabuhi modan-ag labi pa kay sa udto; Maingon kana sa kabuntagon bisan pa anaay kangitngit.
18 你因有指望就必稳固， 也必四围巡查，坦然安息。
Ug ikaw magmalig-on kay anaa may paglaum; Oo, ikaw magapangita sa libut nimo, ug sa lig-on ikaw mopahulay.
19 你躺卧，无人惊吓， 且有许多人向你求恩。
Ikaw magahigda usab, ug walay bisan kinsa nga makapahadlok kanimo; Oo, daghanan ang mohangyo kanimo.
20 但恶人的眼目必要失明。 他们无路可逃； 他们的指望就是气绝。
Apan ang mga mata sa mga malinapason makawang, Ug sila walay dalangpanan nga ilang pagakalagiwan; Ug ang ilang paglaum mao ang pagpanugyan sa espiritu.
