马可福音 4
1 耶稣又在海边教训人。有许多人到他那里聚集，他只得上船坐下。船在海里，众人都靠近海，站在岸上。
anantaraM sa samudrataTe punarupadeSTuM prArebhe, tatastatra bahujanAnAM samAgamAt sa sAgaropari naukAmAruhya samupaviSTaH; sarvve lokAH samudrakUle tasthuH|
2 耶稣就用比喻教训他们许多道理。在教训之间，对他们说：
tadA sa dRSTAntakathAbhi rbahUpadiSTavAn upadizaMzca kathitavAn,
3 “你们听啊！有一个撒种的出去撒种。
avadhAnaM kuruta, eko bIjavaptA bIjAni vaptuM gataH;
4 撒的时候，有落在路旁的，飞鸟来吃尽了；
vapanakAle kiyanti bIjAni mArgapAzve patitAni, tata AkAzIyapakSiNa etya tAni cakhAduH|
5 有落在土浅石头地上的，土既不深，发苗最快，
kiyanti bIjAni svalpamRttikAvatpASANabhUmau patitAni tAni mRdolpatvAt zIghramaGkuritAni;
6 日头出来一晒，因为没有根，就枯干了；
kintUdite sUryye dagdhAni tathA mUlAno nAdhogatatvAt zuSkANi ca|
7 有落在荆棘里的，荆棘长起来，把它挤住了，就不结实；
kiyanti bIjAni kaNTakivanamadhye patitAni tataH kaNTakAni saMvRdvya tAni jagrasustAni na ca phalitAni|
8 又有落在好土里的，就发生长大，结实有三十倍的，有六十倍的，有一百倍的”；
tathA kiyanti bIjAnyuttamabhUmau patitAni tAni saMvRdvya phalAnyutpAditAni kiyanti bIjAni triMzadguNAni kiyanti SaSTiguNAni kiyanti zataguNAni phalAni phalitavanti|
9 又说：“有耳可听的，就应当听！”
atha sa tAnavadat yasya zrotuM karNau staH sa zRNotu|
10 无人的时候，跟随耶稣的人和十二个门徒问他这比喻的意思。
tadanantaraM nirjanasamaye tatsaGgino dvAdazaziSyAzca taM taddRSTAntavAkyasyArthaM papracchuH|
11 耶稣对他们说：“神国的奥秘只叫你们知道，若是对外人讲，凡事就用比喻，
tadA sa tAnuditavAn IzvararAjyasya nigUDhavAkyaM boddhuM yuSmAkamadhikAro'sti;
12 叫他们 看是看见，却不晓得； 听是听见，却不明白； 恐怕他们回转过来，就得赦免。”
kintu ye vahirbhUtAH "te pazyantaH pazyanti kintu na jAnanti, zRNvantaH zRNvanti kintu na budhyante, cettai rmanaHsu kadApi parivarttiteSu teSAM pApAnyamocayiSyanta," atohetostAn prati dRSTAntaireva tAni mayA kathitAni|
13 又对他们说：“你们不明白这比喻吗？这样怎能明白一切的比喻呢？
atha sa kathitavAn yUyaM kimetad dRSTAntavAkyaM na budhyadhve? tarhi kathaM sarvvAn dRSTAntAna bhotsyadhve?
14 撒种之人所撒的就是道。
bIjavaptA vAkyarUpANi bIjAni vapati;
15 那撒在路旁的，就是人听了道，撒但立刻来，把撒在他心里的道夺了去。
tatra ye ye lokA vAkyaM zRNvanti, kintu zrutamAtrAt zaitAn zIghramAgatya teSAM manaHsUptAni tAni vAkyarUpANi bIjAnyapanayati taeva uptabIjamArgapArzvesvarUpAH|
16 那撒在石头地上的，就是人听了道，立刻欢喜领受，
ye janA vAkyaM zrutvA sahasA paramAnandena gRhlanti, kintu hRdi sthairyyAbhAvAt kiJcit kAlamAtraM tiSThanti tatpazcAt tadvAkyahetoH
17 但他心里没有根，不过是暂时的，及至为道遭了患难，或是受了逼迫，立刻就跌倒了。
kutracit kleze upadrave vA samupasthite tadaiva vighnaM prApnuvanti taeva uptabIjapASANabhUmisvarUpAH|
18 还有那撒在荆棘里的，就是人听了道，
ye janAH kathAM zRNvanti kintu sAMsArikI cintA dhanabhrAnti rviSayalobhazca ete sarvve upasthAya tAM kathAM grasanti tataH mA viphalA bhavati (aiōn g165)
20 那撒在好地上的，就是人听道，又领受，并且结实，有三十倍的，有六十倍的，有一百倍的。”
ye janA vAkyaM zrutvA gRhlanti teSAM kasya vA triMzadguNAni kasya vA SaSTiguNAni kasya vA zataguNAni phalAni bhavanti taeva uptabIjorvvarabhUmisvarUpAH|
21 耶稣又对他们说：“人拿灯来，岂是要放在斗底下，床底下，不放在灯台上吗？
tadA so'paramapi kathitavAn kopi jano dIpAdhAraM parityajya droNasyAdhaH khaTvAyA adhe vA sthApayituM dIpamAnayati kiM?
22 因为掩藏的事，没有不显出来的；隐瞒的事，没有不露出来的。
atoheto ryanna prakAzayiSyate tAdRg lukkAyitaM kimapi vastu nAsti; yad vyaktaM na bhaviSyati tAdRzaM guptaM kimapi vastu nAsti|
23 有耳可听的，就应当听！”
yasya zrotuM karNau staH sa zRNotu|
24 又说：“你们所听的要留心。你们用什么量器量给人，也必用什么量器量给你们，并且要多给你们。
aparamapi kathitavAn yUyaM yad yad vAkyaM zRNutha tatra sAvadhAnA bhavata, yato yUyaM yena parimANena parimAtha tenaiva parimANena yuSmadarthamapi parimAsyate; zrotAro yUyaM yuSmabhyamadhikaM dAsyate|
25 因为有的，还要给他；没有的，连他所有的也要夺去。”
yasyAzraye varddhate tasmai aparamapi dAsyate, kintu yasyAzraye na varddhate tasya yat kiJcidasti tadapi tasmAn neSyate|
26 又说：“神的国如同人把种撒在地上。
anantaraM sa kathitavAn eko lokaH kSetre bIjAnyuptvA
27 黑夜睡觉，白日起来，这种就发芽渐长，那人却不晓得如何这样。
jAgaraNanidrAbhyAM divAnizaM gamayati, parantu tadvIjaM tasyAjJAtarUpeNAGkurayati varddhate ca;
28 地生五谷是出于自然的：先发苗，后长穗，再后穗上结成饱满的子粒；
yatohetoH prathamataH patrANi tataH paraM kaNizAni tatpazcAt kaNizapUrNAni zasyAni bhUmiH svayamutpAdayati;
29 谷既熟了，就用镰刀去割，因为收成的时候到了。”
kintu phaleSu pakkeSu zasyacchedanakAlaM jJAtvA sa tatkSaNaM zasyAni chinatti, anena tulyamIzvararAjyaM|
30 又说：“神的国，我们可用什么比较呢？可用什么比喻表明呢？
punaH so'kathayad IzvararAjyaM kena samaM? kena vastunA saha vA tadupamAsyAmi?
31 好像一粒芥菜种，种在地里的时候，虽比地上的百种都小，
tat sarSapaikena tulyaM yato mRdi vapanakAle sarSapabIjaM sarvvapRthivIsthabIjAt kSudraM
32 但种上以后，就长起来，比各样的菜都大，又长出大枝来，甚至天上的飞鸟可以宿在它的荫下。”
kintu vapanAt param aGkurayitvA sarvvazAkAd bRhad bhavati, tasya bRhatyaH zAkhAzca jAyante tatastacchAyAM pakSiNa Azrayante|
33 耶稣用许多这样的比喻，照他们所能听的，对他们讲道。
itthaM teSAM bodhAnurUpaM so'nekadRSTAntaistAnupadiSTavAn,
34 若不用比喻，就不对他们讲；没有人的时候，就把一切的道讲给门徒听。
dRSTAntaM vinA kAmapi kathAM tebhyo na kathitavAn pazcAn nirjane sa ziSyAn sarvvadRSTAntArthaM bodhitavAn|
35 当那天晚上，耶稣对门徒说：“我们渡到那边去吧。”
taddinasya sandhyAyAM sa tebhyo'kathayad Agacchata vayaM pAraM yAma|
36 门徒离开众人，耶稣仍在船上，他们就把他一同带去；也有别的船和他同行。
tadA te lokAn visRjya tamavilambaM gRhItvA naukayA pratasthire; aparA api nAvastayA saha sthitAH|
37 忽然起了暴风，波浪打入船内，甚至船要满了水。
tataH paraM mahAjhaJbhzagamAt nau rdolAyamAnA taraGgeNa jalaiH pUrNAbhavacca|
38 耶稣在船尾上，枕着枕头睡觉。门徒叫醒了他，说：“夫子！我们丧命，你不顾吗？”
tadA sa naukAcazcAdbhAge upadhAne ziro nidhAya nidrita AsIt tataste taM jAgarayitvA jagaduH, he prabho, asmAkaM prANA yAnti kimatra bhavatazcintA nAsti?
39 耶稣醒了，斥责风，向海说：“住了吧！静了吧！”风就止住，大大地平静了。
tadA sa utthAya vAyuM tarjitavAn samudraJcoktavAn zAntaH susthirazca bhava; tato vAyau nivRtte'bdhirnistaraGgobhUt|
40 耶稣对他们说：“为什么胆怯？你们还没有信心吗？”
tadA sa tAnuvAca yUyaM kuta etAdRkzaGkAkulA bhavata? kiM vo vizvAso nAsti?
41 他们就大大地惧怕，彼此说：“这到底是谁，连风和海也听从他了。”
tasmAtte'tIvabhItAH parasparaM vaktumArebhire, aho vAyuH sindhuzcAsya nidezagrAhiNau kIdRgayaM manujaH|
