< 诗篇 64 >

1 大卫的诗,交与伶长。 神啊,我哀叹的时候,求你听我的声音! 求你保护我的性命,不受仇敌的惊恐!
Dinggin mo ang tinig ko, Oh Dios, sa aking hibik: ingatan mo ang buhay ko sa pagkatakot sa kaaway.
2 求你把我隐藏, 使我脱离作恶之人的暗谋和作孽之人的扰乱。
Ikubli mo ako sa lihim na payo ng mga manggagawa ng kasamaan; sa panggugulo ng mga manggagawa ng kasamaan:
3 他们磨舌如刀, 发出苦毒的言语,好像比准了的箭,
Na siyang nangaghasa ng kanilang dila na parang tabak, at pinahilagpos ang kanilang mga palaso, sa makatuwid baga'y ang masasakit na salita:
4 要在暗地射完全人; 他们忽然射他,并不惧怕。
Upang kanilang maihilagpos sa sakdal sa mga lihim na dako: biglang inihihilagpos nila sa kaniya at hindi natatakot.
5 他们彼此勉励设下恶计; 他们商量暗设网罗, 说:谁能看见?
Sila'y nagpapakatapang sa masamang akala; sila'y nagsasangusapan ng paglalagay ng lihim na silo; Sinasabi nila, Sinong makakakita?
6 他们图谋奸恶, 说:我们是极力图谋的。 他们各人的意念心思是深的。
Sila'y nagsisipagsiyasat ng mga kasamaan; aming naganap, sabi nila, ang masikap na pagsiyasat; at ang pagiisip sa loob ng bawa't isa, at ang puso ay malalim.
7 但 神要射他们; 他们忽然被箭射伤。
Nguni't pahihilagpusan (sila) ng Dios; sila'y masusugatang bigla ng isang palaso.
8 他们必然绊跌,被自己的舌头所害; 凡看见他们的必都摇头。
Sa gayo'y sila'y matitisod palibhasa't ang kanilang sariling dila ay laban sa kanila: ang lahat na makakita sa kanila ay mangaguuga ng ulo.
9 众人都要害怕, 要传扬 神的工作, 并且明白他的作为。
At lahat ng mga tao ay mangatatakot; at kanilang ipahahayag ang salita ng Dios, at may karunungang kanilang bubuhayin ang kanilang gawa.
10 义人必因耶和华欢喜,并要投靠他; 凡心里正直的人都要夸口。
Ang matuwid ay matutuwa sa Panginoon, at manganganlong sa kaniya; at lahat ng mga matuwid sa puso ay magsisiluwalhati.

< 诗篇 64 >