Psalmi 44

1 Zborovođi. Sinova Korahovih. Poučna pjesma. Bože, ušima svojim slušasmo, očevi nam pripovijedahu naši, o djelu koje si izveo u danima njihovim - u danima davnim.

O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.

2 Rukom si svojom izagnao pogane, a njih posadio, iskorijenio narode, a njih raširio.

Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr

3 Mačem svojim oni zemlju ne zauzeše niti im mišica njihova donese pobjedu, već desnica tvoja i tvoja mišica i lice tvoje milosno jer si ih ljubio.

ës sate, sepse të pëlqenin.

4 Ti, o moj Kralju i Bože moj, ti si dao pobjede Jakovu.

Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.

5 Po tebi dušmane svoje odbismo, u tvome imenu zgazismo one koji se na nas digoše.

Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.

6 U svoj se luk nisam pouzdavao, nit' me mač moj spasavao.

Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.

7 Nego ti, ti si nas spasio od dušmana, ti si postidio one koji nas mrze.

Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.

8 Dičili smo se Bogom u svako doba i tvoje ime slavili svagda.

Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)

9 A sad si nas odbacio i posramio nas i više ne izlaziš, Bože, sa četama našim.

Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.

10 Pustio si da pred dušmanima uzmaknemo, i opljačkaše nas mrzitelji naši.

Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.

11 Dao si nas k'o ovce na klanje i rasuo nas među neznabošce.

Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.

12 U bescjenje si puk svoj prodao i obogatio se nisi prodajom.

Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.

13 Učinio si nas ruglom susjedima našim, na podsmijeh i igračku onima oko nas.

Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.

14 Na porugu smo neznabošcima, narodi kimaju glavom nad nama.

Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.

15 Svagda mi je sramota moja pred očima i stid mi lice pokriva

Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,

16 zbog pogrdne graje podrugljivaca, zbog osvetljiva dušmanina.

për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.

17 Sve nas to snađe iako te nismo zaboravili niti povrijedili Saveza tvoga,

Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.

18 niti nam se srce odmetnulo od tebe, niti nam je noga s tvoje skrenula staze,

Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,

19 kad si nas smrvio u boravištu šakalskom i smrtnim nas zavio mrakom.

por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.

20 Da smo i zaboravili ime Boga našega, da smo ruke k tuđem bogu podigli:

Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,

21 zar Bog toga ne bi saznao? TÓa on poznaje tajne srdaca!

a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.

22 Ali zbog tebe ubijaju nas dan za danom, i mi smo im k'o ovce za klanje.

Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.

23 Preni se! Što spavaš, Gospode? Probudi se! Ne odbacuj nas dovijeka!

Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.

24 Zašto lice svoje sakrivaš, zaboravljaš bijedu i nevolju našu?

Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?

25 Jer duša nam se u prah raspala, trbuh nam se uza zemlju prilijepio.

Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.

26 Ustani, u pomoć nam priteci, izbavi nas radi ljubavi svoje!

Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.