Salme 50

1 En Psalme af Asaf. Den Almægtige, Gud Herren har talt og kaldet ad Jorden, fra Solens Opgang indtil dens Nedgang.

Psalm Asafa. Bóg nad bogami, PAN, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.

2 Fra Zion, Skønhedens Krone, aabenbarede Gud sig herligt.

Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.

3 Vor Gud skal komme og ikke tie; en Ild for hans Ansigt skal fortære, og omkring ham stormer det saare.

Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.

4 Han kalder ad Himmelen oventil og ad Jorden for at dømme sit Folk.

Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:

5 „Samler mig mine hellige, som have sluttet Pagt med mig ved Offer‟.

Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.

6 Og Himlene kundgjorde hans Retfærdighed; thi Gud, han er Dommer. (Sela)

Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg [jest] sędzią. (Sela)

7 Hør, mit Folk, og jeg vil tale; Israel! og jeg vil vidne imod dig; jeg er Gud, din Gud.

Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja [jestem] Bogiem, twoim Bogiem.

8 Jeg vil ikke gaa i Rette med dig for dine Slagtofre og for dine Brændofre, som ere altid for mig.

Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.

9 Jeg vil ikke tage en Okse af dit Hus, ej heller Bukke af dine Stalde.

Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.

10 Thi alle Dyrene i Skoven høre mig til, Dyrene paa Bjergene i Tusindtal.

Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.

11 Jeg kender alle Fuglene paa Bjergene, og hvad der vrimler paa Marken, er hos mig.

Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.

12 Dersom jeg hungrede, vilde jeg ikke sige dig det; thi Jorderige hører mig til og dets Fylde.

Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój [jest] świat i wszystko, co go napełnia.

13 Skulde jeg vel æde Oksers Kød eller drikke Bukkes Blod?

Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?

14 Offer Gud Taksigelse og betal den Højeste dine Løfter!

Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;

15 Og kald paa mig paa Nødens Dag; jeg vil udfri dig, og du skal ære mig.

I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a [ty] mnie uwielbisz.

16 Men til den ugudelige siger Gud: Hvad kommer det dig ved at tale om mine Skikke og at tage min Pagt i din Mund,

Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;

17 da du dog hader Tugt og kaster mine Ord bag dig?

Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?

18 Dersom du ser en Tyv, da er du Ven med ham, og med Horkarle er din Del.

Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.

19 Du skikker din Mund til ondt, og med din Tunge digter du Svig.

Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.

20 Du sidder og taler imod din Broder, du sætter Klik paa din Moders Søn.

Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.

21 Disse Ting har du gjort, og jeg har tiet; du har tænkt, at jeg vel var som du; men jeg vil straffe dig og stille det frem for dine Øjne.

To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, [ale] będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.

22 Forstaar dog dette, I, som have glemt Gud! at jeg ikke skal rive bort, og der ingen er, som frier.

Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym [was] nie rozszarpał, a nie byłoby [nikogo], kto [by] was ocalił.

23 Den, som ofrer Taksigelse, han ærer mig, og den, som agter paa Vejen, ham vil jeg lade se Guds Frelse.

Kto [mi] ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi [prostą] drogą, ukażę Boże zbawienie.