Esajas 32

1 Se, en Konge skal herske med Retfærd, Fyrster styre med Ret,

Oto król będzie panował w sprawiedliwości, a książęta będą rządzić w prawości.

2 hver af dem som Læ imod Storm og Ly imod Regnskyl, som Bække i Ørk, som en vældig Klippes Skygge i tørstende Land.

I ten mężczyzna będzie jak zasłona przed wiatrem i jak schronienie przed burzą; jak strumienie wód w suchym miejscu, jak cień wielkiej skały w spragnionej ziemi.

3 De seendes Øjne skal ej være blinde, de hørendes Ører skal lytte;

Oczy patrzących nie będą zaćmione i uszy słuchających będą uważnie słuchać.

4 letsindiges Hjerte skal nemme Kundskab, stammendes Tunge tale flydende, rent.

Serce pochopnych zrozumie wiedzę, a język jąkających się będzie mówić pewnie i wyraźnie.

5 Dåren skal ikke mer kaldes ædel, højsindet ikke Skalken.

Nieszlachetnego nie będą już nazywać szlachetnym ani o skąpym nie powie się, że [jest] szczodry;

6 Thi Dåren taler kun Dårskab, hans Hjerte udtænker Uret for at øve Niddingsværk og prædike Frafald fra HERREN, lade den sultne være tom og den tørstige mangle Vand.

Nieszlachetny bowiem mówi nikczemnie i jego serce obmyśla nieprawość, aby postępował obłudnie i mówił przeciwko PANU przewrotnie, by wyniszczył duszę głodnego i spragnionego pozbawił napoju.

7 Skalkens Midler er onde, han oplægger lumske Råd for at ødelægge arme med Løgn, skønt Fattigmand godtgør sin Ret.

Zamierzenia skąpego są złe, bo chytrze obmyśla, jak zniszczyć biednych słowami kłamstwa i mówić przeciwko ubogim przed sądem.

8 Men den ædle har ædelt for og står fast i, hvad ædelt er.

Ale szczodry ma szczodrobliwe myśli i będzie obstawać przy swojej szczodrobliwości.

9 Op, hør min Røst, I sorgløse Kvinder, I trygge Døtre, lyt til min Tale!

Kobiety beztroskie, powstańcie, słuchajcie mego głosu; córki pewne siebie, nakłońcie ucha na moją mowę.

10 Om År og Dag skal I trygge skælve, thi med Vinhøst er det ude, der kommer ej Frugthøst.

Przez wiele dni i lat będziecie zatrwożone, wy pewne siebie! Ustanie bowiem winobranie, zbioru nie będzie.

11 Bæv, I sorgløse, skælv, I trygge, klæd jer af og blot jer, bind Sæk om Lænd;

Zatrwóżcie się, wy beztroskie, ulęknijcie się, pewne siebie! Rozbierzcie się i obnażcie się, a przepaszcie [worem] biodra.

12 slå jer for Brystet og klag over yndige Marker, frugtbare Vinstokke,

Nastanie lament nad piersiami, nad rozkosznymi polami i nad urodzajną winoroślą.

13 mit Folks med Tidseltorn dækkede Jord, ja, hvert Glædens Hus, den jublende By!

Na ziemi mojego ludu wyrosną ciernie i osty – tak, we wszystkich wesołych domach w rozbawionym mieście.

14 Thi Paladset er øde, Bylarmen standset, Ofel med Tårnet en Grushob for evigt, Vildæslers Fryd, en Græsgang for Hjorde -

Pałace bowiem zostaną opuszczone, ustanie wrzawa miasta, zamek i baszty staną się jaskiniami na zawsze, miejscem uciechy dla dzikich osłów, pastwiskiem dla stad;

15 til Ånd fra det høje udgydes over os. Da bliver Ørkenen til Frugthave, Frugthaven regnes for Skov.

Aż zostanie wylany na nas duch z wysoka, pustynia obróci się w urodzajne pole, a urodzajne pole będzie uważane za las.

16 Ret fæster Bo i Ørkenen, i Frugthaven dvæler Retfærd;

Sąd zamieszka na pustyni, sprawiedliwość osiądzie na urodzajnym polu.

17 Retfærds Frugt bliver Fred og Rettens Vinding Tryghed for evigt.

Dziełem sprawiedliwości będzie pokój, owocem sprawiedliwości odpoczynek i bezpieczeństwo na wieki.

18 Da bor mit Folk i Fredens Hjem, i trygge Boliger, sorgfri Pauluner.

Mój lud bowiem będzie mieszkał w przybytku pokoju, w bezpiecznych mieszkaniach i w spokojnych miejscach odpoczynku;

19 Skoven styrter helt, Byen bøjes dybt.

Gdy spadnie na las grad, a miasto będzie bardzo poniżone.

20 Salige I, som sår ved alle Vande, lader Okse og Æsel frit løbe om!

Błogosławieni jesteście, wy, którzy siejecie na wszelkich urodzajnych miejscach, puszczając tam wolno woły i osły.