Job 28
1 Sølvet har jo sit Leje, som renses, sit sted
| «یقین برای نقره معدنی است، و به جهت طلا جایی است که آن را قال می‌گذارند. | ۱ |
2 Jern hentes op af Jorden, og Sten smeltes om til Kobber.
| آهن از خاک گرفته می‌شود و مس ازسنگ گداخته می‌گردد. | ۲ |
3 På Mørket gør man en Ende og ransager indtil de dybeste Kroge Mørkets og Mulmets Sten;
| مردم برای تاریکی حدمی گذارند و تا نهایت تمام تفحص می‌نمایند، تابه سنگهای ظلمت غلیظ و سایه موت. | ۳ |
4 man bryder en Skakt under Foden, og glemte, foruden Fodfæste, hænger de svævende fjernt fra Mennesker.
| کانی دور از ساکنان زمین می‌کنند، از راه گذریان فراموش می‌شوند و دور از مردمان آویخته شده، به هر طرف متحرک می‌گردند. | ۴ |
5 Af Jorden fremvokser Brød, imedens dens Indre omvæltes som af Ild;
| از زمین نان بیرون می‌آید، و ژرفیهایش مثل آتش سرنگون می‌شود. | ۵ |
6 i Stenen der sidder Safiren, og der er Guldstøv i den.
| سنگهایش مکان یاقوت کبود است. وشمشهای طلا دارد. | ۶ |
7 Stien derhen er Rovfuglen ukendt, Falkens Øje udspejder den ikke;
| آن راه را هیچ مرغ شکاری نمی داند، و چشم شاهین آن را ندیده است، | ۷ |
8 den trædes ikke af stolte Vilddyr, Løven skrider ej frem ad den.
| وجانوران درنده بر آن قدم نزده‌اند، و شیر غران برآن گذر نکرده. | ۸ |
9 På Flinten lægger man Hånd og omvælter Bjerge fra Roden;
| دست خود را به سنگ خارا درازمی کنند، و کوهها را از بیخ برمی کنند. | ۹ |
10 i Klipperne hugger man Gange, alskens Klenodier skuer Øjet;
| نهرها ازصخره‌ها می‌کنند و چشم ایشان هر چیز نفیس رامی بیند. | ۱۰ |
11 man tilstopper Strømmenes Kilder og bringer det skjulte for Lyset.
| نهرها را از تراوش می‌بندند وچیزهای پنهان شده را به روشنایی بیرون می‌آورند. | ۱۱ |
12 Men Visdommen - hvor mon den findes, og hvor er Indsigtens Sted?
| اما حکمت از کجا پیدا می‌شود؟ وجای فطانت کجا است؟ | ۱۲ |
13 Mennesket kender ikke dens Vej, den findes ej i de levendes Land;
| انسان قیمت آن رانمی داند و در زمین زندگان پیدا نمی شود. | ۱۳ |
14 Dybet siger: "I mig er den ikke!" Havet: "Ej heller hos mig!"
| لجه می‌گوید که در من نیست، و دریا می‌گوید که نزدمن نمی باشد. | ۱۴ |
15 Man får den ej for det fineste Guld, for Sølv kan den ikke købes,
| زر خالص به عوضش داده نمی شود و نقره برای قیمتش سنجیده نمی گردد. | ۱۵ |
16 den opvejes ikke med Ofirguld, med kostelig Sjoham eller Safir;
| به زر خالص اوفیر آن را قیمت نتوان کرد، و نه به جزع گرانبها و یاقوت کبود. | ۱۶ |
17 Guld og Glar kan ej måle sig med den, den fås ej i Bytte for gyldne Kar,
| با طلا و آبگینه آن را برابر نتوان کرد، و زیورهای طلای خالص بدل آن نمی شود. | ۱۷ |
18 Krystal og Koraller ikke at nævne. At eje Visdom er mere end Perler,
| مرجان و بلور مذکورنمی شود و قیمت حکمت از لعل گرانتر است. | ۱۸ |
19 Ætiopiens Topas kan ej måle sig med den, den opvejes ej med det rene Guld.
| زبرجد حبش با آن مساوی نمی شود و به زرخالص سنجیده نمی گردد. | ۱۹ |
20 Men Visdommen - hvor mon den kommer fra, og hvor er Indsigtens Sted?
| پس حکمت ازکجا می‌آید؟ و مکان فطانت کجا است؟ | ۲۰ |
21 Den er dulgt for alt levendes Øje og skjult for Himmelens Fugle;
| ازچشم تمامی زندگان پنهان است، و از مرغان هوامخفی می‌باشد. | ۲۱ |
22 Afgrund og Død må sige: "Vi hørte kun tale derom."
| ابدون و موت می‌گویند که آوازه آن را به گوش خود شنیده‌ایم. | ۲۲ |
23 Gud er kendt med dens Vej, han ved, hvor den har sit Sted;
| خدا راه آن را درک می‌کند و او مکانش را می‌داند. | ۲۳ |
24 thi han skuer til Jordens Ender, alt under Himmelen ser han.
| زیراکه او تا کرانه های زمین می‌نگرد و آنچه را که زیرتمامی آسمان است می‌بیند. | ۲۴ |
25 Dengang han fastsatte Vindens Vægt og målte Vandet med Mål,
| تا وزن از برای بادقرار دهد، و آبها را به میزان بپیماید. | ۲۵ |
26 da han satte en Lov for Regnen, afmærked Tordenskyen dens Vej,
| هنگامی که قانونی برای باران قرار داد، و راهی برای سهام رعد، | ۲۶ |
27 da skued og mønstred han den, han stilled den op og ransaged den.
| آنگاه آن را دید و آن را بیان کرد. آن رامهیا ساخت و هم تفتیشش نمود. | ۲۷ |
28 Men til Mennesket sagde han: "Se, HERRENs Frygt, det er Visdom, at sky det onde er Indsigt."
| و به انسان گفت: اینک ترس خداوند حکمت است، و ازبدی اجتناب نمودن، فطانت می‌باشد.» | ۲۸ |
