Ordsprogene 27
1 Ros dig ikke af Dagen i Morgen, du ved jo ikke, hvad Dag kan bringe.
Nie chlub się dniem jutrzejszym, bo nie wiesz, co dzień przyniesie.
2 Lad en anden rose dig, ikke din Mund, en fremmed, ikke dine egne Læber.
Niech inny cię chwali, a nie twoje usta; ktoś obcy, a nie twoje wargi.
3 Sten er tung, og Sand vejer til, men tung fremfor begge er Dårers Galde.
Ciężki jest kamień i piasek waży, ale gniew głupca cięższy od obu.
4 Vrede er grum, og Harme skummer, men Skinsyge, hvo kan stå for den?
Okrutny jest gniew i straszliwa zapalczywość, lecz któż się ostoi przed zazdrością?
5 Hellere åbenlys Revselse end Kærlighed, der skjules.
Lepsza jest jawna nagana niż skryta miłość.
6 Vennehånds Hug er ærligt mente, Avindsmands Kys er mange.
Rany przyjaciela [są] wierne, ale pocałunki wroga [są] zwodnicze.
7 Den mætte vrager Honning, alt beskt er sødt for den sultne.
Dusza nasycona podepcze plaster miodu, a dla głodnej duszy wszystko, co gorzkie, jest słodkie.
8 Som Fugl, der må fly fra sin Rede, er Mand, der må fly fra sit Hjem:
Jak ptak odlatuje od swego gniazda, tak człowiek odchodzi od swego miejsca.
9 Olie og Røgelse fryder Sindet, men Sjælen sønderslides af Kummer.
Maść i kadzidło radują serce, tak słodycz przyjaciela dzięki radzie od serca.
10 Slip ikke din Ven og din Faders Ven, gå ej til din Broders Hus på din Ulykkes Dag. Bedre er Nabo ved Hånden end Broder i det fjerne.
Nie opuszczaj swego przyjaciela ani przyjaciela twego ojca, a w dniu twego nieszczęścia nie wchodź do domu twego brata, bo lepszy [jest] sąsiad bliski niż brat daleki.
11 Vær viis, min Søn, og glæd mit Hjerte, at jeg kan svare den, der smæder mig.
Bądź mądrym, synu mój, rozwesel moje serce, abym mógł odpowiedzieć temu, który mi urąga.
12 Den kloge ser Faren og søger i Skjul, tankeløse går videre og bøder,
Roztropny dostrzega zło i ukrywa się, a prości idą dalej i ponoszą karę.
13 Tag hans Klæder, han borged for en anden, pant ham for fremmedes Skyld!
Zabierz szatę temu, kto [ręczył za] obcego, i od tego, który ręczył za cudzą kobietę, weź zastaw.
14 Den, som årle højlydt velsigner sin Næste, han får det regnet for Banden.
Kto wczesnym rankiem błogosławi swemu przyjacielowi donośnym głosem, temu będzie to poczytane za przekleństwo.
15 Ustandseligt Tagdryp en Regnvejrsdag og trættekær Kvinde ligner hinanden;
Nieustające kapanie w dniu rzęsistego deszczu i kłótliwa żona są sobie podobne;
16 den, som vil skjule hende, skjuler Vind, og hans højre griber i Olie.
Kto ją ukrywa, ukrywa wiatr i w prawej ręce [wonny] olejek, który sam siebie wydaje.
17 Jern skærpes med Jern, det ene Menneske skærper det andet.
Żelazo ostrzy się żelazem, tak człowiek zaostrza oblicze swego przyjaciela.
18 Røgter man et Figentræ, spiser man dets Frugt; den, der vogter sin Herre, æres.
Kto strzeże drzewa figowego, spożyje jego owoc; tak kto posługuje swemu panu, dozna czci.
19 Som i Vandspejlet Ansigt møder Ansigt, slår Menneskehjerte Menneske i Møde.
Jak w wodzie odbija się twarz, tak w sercu człowieka – człowiek.
Piekło i zatracenie są nienasycone, tak oczy człowieka są niesyte. (Sheol h7585)
21 Digel til Sølv og Ovn til Guld, efter sit Ry bedømmes en Mand.
Czym dla srebra jest tygiel, a dla złota piec, tym dla człowieka pochwała.
22 Om du knuste en Dåre i Morter med Støder midt imellem Gryn, hans Dårskab veg dog ej fra ham.
Choćbyś zmiażdżył głupca w moździerzu tłuczkiem razem z ziarnami, nie opuści go głupota.
23 Mærk dig, hvorledes dit Småkvæg ser ud, hav Omhu for dine Hjorde;
Doglądaj pilnie swego dobytku [i] troszcz się o [swe] stada.
24 thi Velstand varer ej evigt, Rigdom ikke fra Slægt til Slægt;
Bo bogactwo nie [trwa] na wieki ani korona przez wszystkie pokolenia.
25 er Sommergræsset svundet, Grønt spiret frem, og sankes Bjergenes Urter,
Trawa wyrasta, pojawia się zieleń, z gór zioła zbierają.
26 da har du Lam til at give dig Klæder og Bukke til at købe en Mark,
Owce są na twoje szaty, a kozły [są] zapłatą za pole.
27 Gedemælk til Mad for dig og dit Hus, til Livets Ophold for dine Piger.
I dosyć mleka koziego na pokarm dla ciebie, na wyżywienie twego domu i na utrzymanie twoich służebnic.
