< Salme 124 >

1 (Sang til Festrejserne. Af David.) Havde HERREN ej været med os - så siger Israel -
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:
2 havde Herren ej været med os, da Mennesker rejste sig mod os;
اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،
3 så havde de slugt os levende, da deres Vrede optændtes mod os;
آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!
4 så havde Vandene overskyllet os, en Strøm var gået over vor Sjæl,
سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.
5 over vor Sjæl var de gået, de vilde Vande.
آری، در گردابها غرق می‌شدیم!
6 Lovet være HERREN, som ej gav os hen, deres Tænder til Rov!
سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.
7 Vor Sjæl slap fri som en Fugl at Fuglefængernes Snare, Snaren reves sønder, og vi slap fri.
همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.
8 Vor Hjælper HERRENs Navn, Himlens og Jordens Skaber.
مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

< Salme 124 >