< Salme 91 >

1 Den der sidder i den Højestes Skjul og dvæler i den Almægtiges Skygge,
Siya nga nagpuyo sa puloy-anan sa Labing Halangdon magpabilin sa anino sa Labing Gamhanan.
2 siger til HERREN: Min Tilflugt, min Klippeborg, min Gud, på hvem jeg stoler.
Magasulti ako kang Yahweh, “Siya ang akong dalangpanan ug ang akong tigpanalipod, akong Dios, nga akong gisaligan.”
3 Thi han frier dig fra Fuglefængerens Snare, fra ødelæggende Pest;
Kay siya magaluwas kanimo gikan sa lit-ag sa mga mangangayam ug gikan sa sakit nga makapatay.
4 han dækker dig med sine Fjedre, under hans Vinger finder du Ly, hans Trofasthed er Skjold og Værge.
Panalipdan ka niya sa iyang mga pako, ug ilalom sa iyang mga pako aduna kay dalangpanan. Ang iyang pagkamasaligan mao ang taming ug panalipod.
5 Du frygter ej Nattens Rædsler, ej Pilen der flyver om Dagen
Dili ka mahadlok sa makalilisang nga butang sa kagabhion, o sa mga udyong nga nagalupad sa adlaw,
6 ej Pesten, der sniger i Mørke, ej Middagens hærgende Sot.
o sa kasakitan nga nagapalibot sa kangitngit, o sa mga sakit nga moabot sa kaudtohon.
7 Falder end tusinde ved din Side, ti Tusinde ved din højre Hånd, til dig når det ikke hen;
Bisan ug mangatumba ang 1000 sa imong kiliran ug 10, 000 sa imong tuong kamot, apan dili kini makaabot kanimo.
8 du ser det kun med dit Øje, er kun Tilskuer ved de gudløses Straf;
Mapanid-an ug makita lamang nimo ang pagsilot sa daotan.
9 (thi du, HERRE, er min Tilflugt) den Højeste tog du til Bolig.
Kay si Yahweh ang akong dalangpanan! Himo-a usab ang Labing Halangdon nga imong dalangpanan.
10 Der times dig intet ondt, dit Telt kommer Plage ej nær;
Walay daotan nga makauna kanimo; walay kasakit nga moabot sa imong panimalay.
11 thi han byder sine Engle at vogte dig på alle dine Veje;
Kay iyang sugoon ang iyang mga anghel sa pagpanalipod kanimo, sa pagbantay kanimo sa tanan nimong mga dalanon.
12 de skal bære dig på deres Hænder, at du ikke skal støde din Fod på nogen Sten;
Pagasapnayon ka nila sa ilang mga kamot aron ang imong mga tiil dili maigo sa mga bato.
13 du skal træde på Slanger og Øgler, trampe på Løver og Drager.
Imong pagadugmokon ang mga liyon ug ang mga malalang bitin ilalom sa imong mga tiil; ikaw magatamak sa mga batan-ong liyon ug sa mga serpenti.
14 "Da han klynger sig til mig, frier jeg ham ud, jeg bjærger ham, thi han kender mit Navn;
Tungod kay matinud-anon siya kanako, luwason ko siya. Panalipdan ko siya tungod kay maunongon siya kanako.
15 kalder han på mig, svarer jeg ham, i Trængsel er jeg hos ham, jeg frier ham og giver ham Ære:
Sa dihang magatawag siya kanako, pagatubagon ko siya. Ubanan ko siya diha sa kalisdanan; hatagan ko siya ug kadaogan ug pasidunggan siya.
16 med et langt Liv mætter jeg ham og lader ham skue min Frelse!"
Tagbawon ko siya pinaagi sa taas nga kinabuhi ug ipakita ko kaniya ang akong kaluwasan.

< Salme 91 >