Job 28
1 Zeker, er is een plaats, waaruit het zilver komt, Een oord, waar het goud wordt gewassen,
Anverite, gen yon min pou ajan e yon plas pou rafine lò.
2 Het ijzer uit de bodem gehaald, De steen tot koper gesmolten;
Fè retire nan pousyè a e kwiv la fonn soti nan wòch la.
3 Waar men in de uiterste duisternis doordringt, En de diepste plekken doorvorst. In de rotsen, duister en somber.
Lòm fè tenèb la pati, e rive jis nan dènye limit lan. Li chache twouve wòch kap kache a, ak nan pwofon fènwa.
4 Worden schachten gehakt door een volk, dat er niet hoort, Dat door de wandelaars wordt vergeten, Daar ver van de mensen hangt en zweeft;
Li fouye yon twou fon byen lwen kote moun rete, kote ki bliye nèt pa pye moun. Konsa, yo pandye, yo balanse byen lwen limanite.
5 En de aarde, waaruit het brood ontspruit, Wordt in haar ingewanden omgewoeld als door vuur.
Pou tè a, depi nan li, manje sòti, men anba, li boulvèse tankou dife.
6 Haar rotsen zijn de plaats van saffier, Haar stof bevat goud;
Wòch li se sous a pyè safi yo. Epi nan pousyè li, genyen lò.
7 De arend kent er de weg niet heen, Het valkenoog bespeurt hem niet;
Chemen li pa rekonèt pa koukou, ni zye grigri pa janm wè l.
8 De roofdieren betreden hem niet, De luipaard gaat er niet heen.
Bèt pi fewòs yo pa mache la, ni lyon pa pase sou li.
9 De mens slaat zijn hand aan de harde steen, Woelt de bergen om van hun grondslag af,
Li mete men li sou wòch silèks la. Li chavire mòn yo soti nan baz yo.
10 Breekt gangen in de rotsen uit, Niets kostbaars ontsnapt aan zijn oog;
Li kreve kanal ki pase nan wòch yo, e zye li wè tout sa ki presye.
11 Hij zoekt de bronnen der stromen af, En brengt wat verborgen lag aan het licht.
Li bouche flèv yo pou dlo pa koule e sa ki kache yo, li fè yo parèt nan limyè.
12 Maar de wijsheid, waar is zij te vinden, En waar is het oord van het inzicht?
“Men se kibò yo twouve sajès? Epi kibò yo jwenn sajès la?
13 De mens kent er de weg niet heen, In het land der levenden bevindt ze zich niet.
Lòm pa konnen valè li, ni valè li pa kab twouve nan peyi moun vivan yo.
14 De afgrond roept: In mij is ze niet! De zee herhaalt: Ze is niet bij mij!
Labim nan di: “Li pa nan mwen”. Lanmè a di: ‘Li pa bò kote m’.
15 Zij wordt niet gekocht voor het fijnste goud, Geen zilver gewogen, om haar te betalen;
Lò pi pa egal ak valè l, ni ajan pa kab peze kon pri li.
16 Zij wordt niet geschat tegen goud van Ofir, Tegen kostbare onyx, noch saffier;
Valè li pa kab konpare ak lò Ophir, oswa oniks presye, oswa safì.
17 Geen goud, geen glaswerk kan haar evenaren, Geen gouden vaas is haar prijs.
Ni lò ni vit pa egal avè l, ni li pa kab fè echanj pou bagay ki fèt an lò fen.
18 Paarlen en kristal zijn naast haar niet in tel, Het vinden der wijsheid gaat dat van koralen te boven;
Koray ak kristal, bliye sa nèt. Posede sajès se pi wo ke pèl.
19 Topaas van Koesj kan het niet bij haar halen, Het zuiverst goud weegt niet tegen haar op.
Topaz a Éthiopie a pa kab konpare avè l; ni li pa kab valorize an lò pi.
20 De wijsheid, waar komt zij vandaan; Het inzicht, waar is zijn plaats?
E byen, se kibò sajès la sòti? Epi kibò anplasman bon konprann nan ye?
21 Zij ligt verborgen voor het oog van al wat leeft, Verscholen voor de vogels in de lucht;
Konsa, li kache a zye de tout èt vivan yo e kache menm a zwazo syèl yo.
22 De onderwereld en dood roepen uit: Onze oren hebben enkel van haar bij geruchte gehoord.
Labim nan ak lanmò a pale: ‘Ak zòrèy nou, nou konn tande rapò bagay sa a.’
23 Het is God, die de weg naar haar kent, Hij alleen weet, waar zij toeft.
Bondye konprann chemen li e Li konnen plas li.
24 Want Hij blikte tot aan de grenzen der aarde, Zag al wat onder de hemel bestond:
“Paske Li chache jis rive nan dènye pwent latè e wè tout bagay anba syèl yo.
25 Toen Hij het gewicht van de wind bepaalde, De maat voor het water bestemde;
Lè L te bay pwa a van an e te divize dlo yo pa mezi,
26 Toen Hij de regen zijn wet gaf, En de donder zijn weg.
Lè L te etabli yon limit pou lapli e yon chemen pou kout eklè,
27 Toen aanschouwde Hij haar en verkondigde haar, Kende Hij haar en doorgrondde haar;
Li te wè l e Li te deklare li. Li te etabli li e anplis, Li te konprann bout li.
28 Maar Hij sprak tot den mens: Zie, de vreze des Heren is wijsheid, En het kwade te mijden is inzicht!
Konsa, a lòm Li te di: ‘Gade byen, lakrent Senyè a, se sa ki sajès; epi kite mal, se sa ki bon konprann.’”
