Psalmen 88
1 Een lied; een psalm van de zonen van Kore. Voor muziekbegeleiding; met de fluit. Een klaag- en leerdicht van Heman, den Ezrachiet. Jahweh, mijn God, overdag roep ik om hulp, En schrei des nachts voor uw aanschijn.
MAING Ieowa, Kot ai saunkamaur, i kin likwir nin ran o ni pong mo’mui.
2 Laat mijn gebed voor uw aangezicht dringen; Luister toch naar mijn klagen.
Kom kotin mueid ong, ai kapakap en lelda wong komui. Kom kotin kapaik dong karong omui kan ai likelikwir.
Pwe ngen i me dir en mamauk, o maur i koren iong mela. (Sheol h7585)
4 Men telt mij bij hen, die ten grave dalen, Ik ben als een man, aan het eind van zijn kracht.
Ngai kin wadok ong ir me melar, ngai dueta ol amen, me solar angiangi.
5 Ik ben als de doden verstoten, Als lijken, die in het graf zijn gelegd: Aan wie Gij niet langer meer denkt, En die aan uw hand zijn onttrokken.
I wonon nan pung en me melar akan, me wonon nan sousou, me kom solar kotin kupura, pwe re lokidokilar sang nan lim omui.
6 Gij hebt mij in de diepe grafkuil gestort, In duisternis en in de schaduw des doods;
Kom kotin kase ia lar nan sousou, wasa rotorot o lol.
7 Uw toorn drukt zwaar op mij neer, Al uw golven slaan over mij heen.
Omui ongiong kin katoutou ia, o kom kotin idan kin ia di omui iluk kan. (Sela)
8 Gij hebt mijn vrienden van mij vervreemd, En ze van mij laten walgen; Ik zit in de knel, en kan er niet uit,
Kom kotiki wonger kompoke pa i kan wasa doo, kom kotin wia kin ia la me sued kot ong ir, i salidier o so kak pitila.
9 Mijn oog versmacht van ellende. De ganse dag, Jahweh, roep ik U aan, En strek mijn handen naar U uit:
Mas ai suede kilar ai luet, nin ran karos i potoan ong komui, Maing Ieowa, o i kapa wong komui pa i kat.
10 Of doet Gij aan de doden nog wonderen, Staan de schimmen soms op, om U te loven?
Kom pan kotin kasaleda omui manaman ren me melar akan? De me melar akan pan maurada danke komui? (Sela)
11 Zal men in het graf van uw goedheid gewagen, Van uw trouw in de afgrond;
Re pan kosoia duen omui kalangan nan sousou kan? O wasan mela duen omui melel?
12 Zal men in de duisternis uw wondermacht kennen, Uw gerechtigheid in het land van vergeten?
Omui manaman akan pan sansaleda wasa rotorot, o omui pung nan sap en me re solar kin lamelame?
13 Daarom, Jahweh, roep ik U aan, Treedt iedere morgen mijn bede U tegen.
A i kin potoan likwir ong komui, Maing Ieowa nin mansang, ai kapakap pan lel wong komui.
14 Waarom zoudt Gij mij dan verstoten, o Jahweh, En mij uw aanschijn verbergen?
Maing Ieowa, da me kom kotin kase ia kila, o da me kom okila ki silang ar mo i?
15 Van jongsaf ben ik in ellende en zorgen gedompeld, Ik ben radeloos onder de last van uw plagen;
Ngai me luet o saliel sang ni ai pulepul; i kin kamekamki omui kalom, i koren iong solar kaporopor.
16 Uw gramschap slaat over mij heen, Uw verschrikkingen overstelpen mij.
Omui ongiong kin kadupal ia di, omui kalom kawe ia lar.
17 Als water omringen ze mij iedere dag, En sluiten mij helemaal in;
Re kapil ia pena dueta pil akan sang ni mansang lel sautik, ir karos kapil ia pena.
18 Gij hebt vrienden en makkers van mij vervreemd, En mijn bekenden door mijn ellende.
Kom kotiki wonger kompoke pa i o ai warok kan wasa doo, rotorot eta ai warok.
