Handelingen 15
1 En sommigen, die afgekomen waren van Judea, leerden de broederen, zeggende: Indien gij niet besneden wordt naar de wijze van Mozes, zo kunt gij niet zalig worden.
Khyang avange cun Judah khaw üngka naw Antioka law u lü, “Mosia thuma mäiha nami vun am nami mawih üng küikyannak am nami yah khai” tia, jumeikie ami jah mthei.
2 Als er dan geen kleine wederstand en twisting geschiedde bij Paulus en Barnabas tegen hen, zo hebben zij geordineerd, dat Paulus en Barnabas, en enige anderen uit hen, zouden opgaan tot de apostelen en ouderlingen naar Jeruzalem, over deze vraag.
Acune am Pawluh ja Banabah cun aktäa ngcuh u se, Pawluh ja Banabah cun angsä avange am, acuna ngthua phäha, Jerusalema vekiea Ngsäe ja sangcim ngvaiea veia hang cit khaiea ami mkhyäp.
3 Zij dan, van de Gemeente uitgeleid zijnde, reisden door Fenicie en Samarie, verhalende de bekering der heidenen; en deden al den broederen grote blijdschap aan.
Sangcime naw jah tha u se, ani naw khyangmjükcee ami nghlat law bea mawng cun Phonisia ja Samarih avan üng cit hü ni lü ani pyena kyase, jumeikie naküt ani jah jesak.
4 En te Jeruzalem gekomen zijnde, werden zij ontvangen van de Gemeente, en de apostelen, en de ouderlingen; en zij verkondigden, wat grote dingen God met hen gedaan had.
Jerusalem ani jäng pha üng, sangcime, Ngsäe ja, sangcim ngvaie naw jah na je na u se, Pamhnam naw a jah summangei naküt ani jah mtheh.
5 Maar, zeiden zij, er zijn sommigen opgestaan van die van de sekte der Farizeen, die gelovig zijn geworden, zeggende, dat men hen moet besnijden, en gebieden de wet van Mozes te onderhouden.
Acunsepi, Pharisee üngka, jumeiki avange tho law u lü, “Khyangmjükcee naw ami vun ami mawi vaia kyaki, Mosia thum pi ami läk vaia jah mtheh vai” ami ti.
6 En de apostelen en de ouderlingen vergaderden te zamen, om op deze zaak te letten.
Ngsäe ja sangcim ngvaie cun, acuna ngthu ngai khaiea ngcunkie.
7 En als daarover grote twisting geschiedde, stond Petrus op en zeide tot hen: Mannen broeders, gij weet, dat God van over langen tijd onder ons mij verkoren heeft, dat de heidenen door mijn mond het woord des Evangelies zouden horen, en geloven.
Ami ngcuh käna Pita naw ngdüi law lü, “Benae aw, khyangmjükcee naw, keia üngkhyüha thangkdaw ngja u lü, jumei khaiea ajana Pamhnam naw nangmi üngkhyüh ana mcawn tia nami ksingki.
8 En God, de Kenner der harten, heeft hun getuigenis gegeven, hun gevende den Heiligen Geest, gelijk als ook ons;
Acunüng, mlung ksingkia Pamhnam naw mimi a jah peta mäiha, Ngmüimkhya Ngcim cun khyangmjükceea veia pi jah peki.
9 En heeft geen onderscheid gemaakt tussen ons en hen, gereinigd hebbende hun harten door het geloof.
Mimi ja amimi, mi hngalangnak am ve, jumeikiea kyase ami mkhyekatnak jah mhlätki.
10 Nu dan, wat verzoekt gij God, om een juk op den hals der discipelen te leggen, hetwelk noch onze vaders, noch wij hebben kunnen dragen?
Acunakyase, mimi ja mi pupae naw pi am ami kpüieia phüi cun ivaia jumeikie am jah phüi hlüsak u lü, Pamhnam nami mhnüteiki ni?
11 Maar wij geloven, door de genade van den Heere Jezus Christus, zalig te worden, op zulke wijze als ook zij.
Mimi cun pi amimia mäiha mi jum u lü, Bawi Jesuha bäkhäknak am küikyannak mi yahki” tia a pyen.
12 En al de menigte zweeg stil, en zij hoorden Barnabas en Paulus verhalen, wat grote tekenen en wonderen God door hen onder de heidenen gedaan had.
Khyange cun Banabah ja Pawluh naw, Pamhnam naw jah summangei se, khyangmjükceea veia müncamnak ja cäicatnake ani bilawha mawng, ani jah mtheh üng käh khikhe u lü, ngaikie.
13 En nadat deze zwegen, antwoordde Jakobus, zeggende: Mannen broeders, hoort mij.
Cunüng ani pyen law päng ja Jakuk naw pi pyen hnga lü, “Benae aw, ka pyen na ngai ua,
14 Simeon heeft verhaald hoe God eerst de heidenen heeft bezocht, om uit hen een volk aan te nemen door Zijn Naam.
Pamhnam naw akcüka khyangmjükcee üngka, avange a phäha jah xü lü amimi jah bükteng khaia a lawa mawng cun, Sihmon naw ana pyen pänga kyaki.
15 En hiermede stemmen overeen de woorden der profeten, gelijk geschreven is:
Acuna ngthu cun sahmaea ngthu am tängki.
16 Na dezen zal Ik wederkeren, en weder opbouwen de tabernakel van David, die vervallen is, en hetgeen daarvan verbroken is, weder opbouwen, en Ik zal denzelven weder oprichten.
Cangcim üng: ‘Acun käna nghlat be lü, Davita khaw ka pyang be khai, apyehnak naküt pi ka mdüi be khai;
17 Opdat de overblijvende mensen den Heere zoeken, en al de heidenen, over welken Mijn Naam aangeroepen is, spreekt de Heere, Die dit alles doet.
Khyang akcee ja khyangmjükcee, ka ngming am ka jah khüe naküt pi ka veia law khaie.
Khawmdeka ngtüi üng tün lü, hina ngthu jah mthehkia Bawipa naw ti ve’ tia pyenki. (aiōn g165)
19 Daarom oordeel ik, dat men degenen, die uit de heidenen zich tot God bekeren, niet beroere;
Acunakyase, khyangmjükcee üng, Pamhnama veia nghlat lawki he cun käh jah khuimkha u lü,
20 Maar hun zal aanschrijven, dat zij zich onthouden van de dingen, die door de afgoden besmet zijn, en van hoererij, en van het verstikte, en van bloed.
juktuh üng pet, käh ngcimki eiawk, hüipawmnak, khisa käh sawi u lü hnim ja thi käh ami ei vaia, ami veia ca jah kbi üng daw khai tia ngai veng.
21 Want Mozes heeft er van oude tijden in elke stad, die hem prediken, en hij wordt op elken sabbat in de synagogen gelezen.
Mosia thum cun sinakoka sabbath naküt üng khe khawia kya lü, mlüh naküt üng acuna ngthu cun sang päng kyaki” a ti.
22 Toen heeft het den apostelen en den ouderlingen, met de gehele Gemeente, goed gedacht, enige mannen uit zich te verkiezen, en met Paulus en Barnabas te zenden naar Antiochie: namelijk Judas, die toegenaamd wordt Barsabas, en Silas, mannen, die voorgangers waren onder de broeders.
Ngsäe, angvaie ja sangcime naküt naw, mimi üngka khyang xü u lü, Pawluh ja Banabaha veia Antioka tüih üng daw khai ami ti; ami jah xüe cun ami jah leisawnga kyaki. Ami ngming cun, Judah ami ti Barsaba ja, Tilah a kyaki. Acun xawi cun jumeikie üng angvai xawia kyaki.
23 En zij schreven door hen dit navolgende: De apostelen, en de ouderlingen, en de broeders wensen den broederen uit de heidenen, die in Antiochie, en Syrie, en Cilicie zijn, zaligheid.
Hikba ani xawi üng ca ami ja kbi cun, “Ngsäe ja benae üng sangcim ngvaie naw, Antiok, Siria khaw ja, Kilikih khawa vekiea khyangmjükcee, ning jah hnukset ve u.
24 Nademaal wij gehoord hebben, dat sommigen, die van ons uitgegaan zijn, u met woorden ontroerd hebben en uw zielen wankelende gemaakt, zeggende, dat gij moet besneden worden, en de wet onderhouden; welken wij dat niet bevolen hadden;
Khyang avange naw, keimi naw am kami jah mtheha, keimi üngka naw law u lü, ‘Nangmi, nami vun nami mawi vai, thum nami läk vai’ tia, nami mlung ning jah bawngbaisakie tia ngja u lü,
25 Zo heeft het ons eendrachtelijk te zamen zijnde, goed gedacht, enige mannen te verkiezen, en tot u te zenden, met onze geliefden, Barnabas en Paulus.
mi Bawi Jesuha ngminga phäha Banabah ja Pawluh cun naw xünnak am mcehnaki xawi,
26 Mensen, die hun zielen overgegeven hebben voor den Naam van onzen Heere Jezus Christus.
kami ja mhlänaka Banabah ja Pawluh, Bawipa Jesuh Khritawa phäh ami sak käh mceh naki xawi, atänga ja xü u lü, nami veia kami jah tüih law vaia kami jah tak,
27 Wij hebben dan Judas en Silas gezonden, die ook met den mond hetzelfde zullen verkondigen.
ahina mawngma ning jah mtheh law khai xawia, Judah ja Tilah cun nami veia kami ja tüih law.
28 Want het heeft den Heiligen Geest en ons goed gedacht, ulieden geen meerderen last op te leggen dan deze noodzakelijke dingen:
Ngmüimkhya Ngcim ja keimi naw atänga, yühkia phüi cun nami khana mtai üng am daw khaia ngai ve üng,
29 Namelijk, dat gij u onthoudt van hetgeen den afgoden geofferd is, en van bloed, en van het verstikte, en van hoererij; van welke dingen, indien gij uzelven wacht, zo zult gij weldoen. Vaart wel.
juktuh peta eiawk, khisaa thi, kbüh lü hnima sa käh jah ei u lü hüipawmnak jah cehta ua; ahina ngkhaw nami jah cehtak üng ta nami phäha daw khai ni. Mya u lü ve u” tia ami yuk.
30 Dezen dan, hun afscheid ontvangen hebbende, kwamen te Antiochie; en de menigte vergaderd hebbende, gaven zij den brief over.
Acukba ami jah tüih cun cit ni lü, Antiok phaki xawi; acunüng, khyange jah khü ni lü, ca cun ani jah pet.
31 En zij, dien gelezen hebbende, verblijdden zich over de vertroosting.
Ami khe law päng ja, ami ja mcäinaka ngthua phäha aktäa jekie.
32 Judas nu en Silas, die ook zelven profeten waren, vermaanden de broeders met vele woorden, en versterkten hen.
Judah ja Tilah cun sahmaa pi kyaki xawia kya lü, ngthu khawha am, benae jah mcäi ni lü, khawvei ktha ani jah pet.
33 En als zij daar een tijd lang vertoefd hadden, lieten hen de broeders wederom gaan met vrede, tot de apostelen.
Acua khawvei ani ve käna, jah tüih lawki hea veia nghlat be khai xawia, benae naw dim’yenak am ami jah tüih be.
34 Maar het dacht Silas goed aldaar te blijven.
Acunsepi, Tilah cun amät ve hütki.
35 En Paulus en Barnabas onthielden zich te Antiochie, lerende en verkondigende met nog vele anderen, het Woord des Heeren.
Pawluh ja Banabah cun Antiok khyang khawhah am ve yüm lü, Bawipa ngthu jah mtheimthang ni lü atänga veki xawi.
36 En na enige dagen zeide Paulus tot Barnabas: Laat ons nu wederkeren, en bezoeken onze broeders in elke stad, in welke wij het Woord des Heeren verkondigd hebben, hoe zij het hebben.
Khawveica angsawk law käna, Pawluh naw Banabaha veia, “Tuhkbäih ni cit be lü, Bawipa ngthu ni sangnaka khaw naküta bena vekie veia cit hü lü ami vecawh ni jah bükteng hü vai” a ti.
37 En Barnabas ried, dat zij Johannes, die toegenaamd is Markus, zouden medenemen.
Banabah naw, Johan Makuh ami ti cun ani veia cehpüi vaia a täng,
38 Maar Paulus achtte billijk, dat men dien niet zoude medenemen, die van Pamfylie af van hen was afgeweken, en met hen niet was gegaan tot het werk.
Pampulih khaw üngka naw ja hawih hüt lü, khüibi bi khaia ani hlawnga am cit hngakia kyase, Pawluh naw ta Makuh ani hlawng cehpüi vaia am jum.
39 Er ontstond dan een verbittering, alzo dat zij van elkander gescheiden zijn, en dat Barnabas Markus medenam, en naar Cyprus afscheepte;
Acunakyase, aktäa ngcuhki xawi, ngtai law ni lü, Banabah naw Makuh cun a hlawnga cehpüi lü, Kuparuha mlawng am citki xawi.
40 Maar Paulus verkoos Silas, en reisde heen, der genade Gods van de broederen bevolen zijnde.
Pawluh naw Tilah a xü; acunüng, jumeikie naw Bawipa bäkhäknak ami mcei vai ja ngthu ami jah pet.
41 En hij doorreisde Syrie en Cilicie, versterkende de Gemeenten.
Sangcime jah khäng hüsak lü Siria ja Kilikih khaw avan üng cit hüki.
