Psalmen 132

1 Een lied Hammaaloth. O HEERE! gedenk aan David, aan al zijn lijden;

Ein Stufenlied. / Gedenke, Jahwe, dem David / All die Opfer, die er gebracht.

2 Dat hij den HEERE gezworen heeft, den Machtige Jakobs gelofte gedaan heeft, zeggende:

Er leistete Jahwe einen Schwur, / Gelobte dem starken Gott Jakobs:

3 Zo ik in de tent mijns huizes inga, zo ik op de koets van mijn bed klimme!

"Wahrlich, nicht geh ich ins Zelt meines Hauses, / Nicht besteig ich das Bett meines Lagers,

4 Zo ik mijn ogen slaap geve, mijn oogleden sluimering;

Nicht gönne ich Schlaf meinen Augen / Noch meinen Wimpern Schlummer:

5 Totdat ik voor den HEERE een plaats gevonden zal hebben, woningen voor den Machtige Jakobs!

Bis ich eine Stätte für Jahwe gefunden, / Eine Wohnung für Jakobs starken Gott."

6 Ziet, wij hebben van haar gehoord in Efratha; wij hebben haar gevonden in de velden van Jaar.

Sieh, wir hörten, sie sei in Efrâta, / Wir haben sie dann in Jaars Gefilden gefunden.

7 Wij zullen in Zijn woningen ingaan, wij zullen ons nederbuigen voor de voetbank Zijner voeten.

So laßt uns denn in seine Wohnung gehn, / Uns niederwerfen vor seiner Füße Schemel.

8 Sta op, HEERE! tot Uw rust, Gij en de ark Uwer sterkte!

Auf, Jahwe, begib dich zu deiner Ruhstatt, / Du und die Lade, das Bild deiner Macht!

9 Dat Uw priesters bekleed worden met gerechtigheid, en dat Uw gunstgenoten juichen.

Deine Priester werden dir dienen in Treue, / Und deine Frommen werden sich freun.

10 Weer het aangezicht Uws Gezalfden niet af, om Davids, Uws knechts wil.

Um Davids, deines Knechtes, willen / Versage nicht deines Gesalbten Bitte!

11 De HEERE heeft David de waarheid gezworen, waarvan Hij niet wijken zal, zeggende: Van de vrucht uws buiks zal Ik op uw troon zetten.

Jahwe hat David geschworen / — Wahr ist's, nicht nimmt er's zurück —: / Von der Frucht deines Leibes / Will ich einen Mann auf den Thron dir setzen.

12 Indien uw zonen Mijn verbond zullen houden, en Mijn getuigenissen, die Ik hun leren zal; zo zullen ook hun zonen tot in eeuwigheid op uw troon zitten.

Halten deine Söhne den Bund mit mir / Und mein Zeugnis, das ich sie lehre: / So sollen auch ihre Söhne für immer / Dir auf dem Throne sitzen."

13 Want de HEERE heeft Sion verkoren, Hij heeft het begeerd tot Zijn woonplaats, zeggende:

Denn Jahwe hat Zion erwählt, / Hat es zu seinem Wohnsitz begehrt:

14 Dit is Mijn rust tot in eeuwigheid, hier zal Ik wonen, want Ik heb ze begeerd.

"Dies ist meine Ruhstatt für immer; / Hier will ich bleiben, weil ich es begehrt.

15 Ik zal haar kost rijkelijk zegenen, haar nooddruftigen zal Ik met brood verzadigen.

Seine Nahrung will ich reichlich segnen, / Seine Armen sättigen mit Brot.

16 En haar priesters zal Ik met heil bekleden, en haar gunstgenoten zullen zeer juichen.

Seine Priester will ich kleiden in Heil, / Und seine Frommen sollen laut jauchzen.

17 Daar zal Ik David een hoorn doen uitspruiten; Ik heb voor Mijn Gezalfde een lamp toegericht.

Dort laß ich ein Horn für David sprossen: / Meinem Gesalbten hab ich eine Leuchte bereitet.

18 Ik zal zijn vijanden met schaamte bekleden; maar op hem zal zijn kroon bloeien.

Seine Feinde will ich in Schande kleiden, / Aber auf ihm soll glänzen seine Krone."