Hooglied 8

1 Och, dat Gij mij als een Broeder waart, zuigende de borsten mijner moeder! dat ik U op de straat vond, ik zou U kussen, ook zouden zij mij niet verachten.

U long nim nang te a nu rhangsuk dongkah ka manuca cahni bangla n'khueh lah sue. Nang te poeng ah kam hmuh tih namah kam mok akhaw kai he n'hnoelrhoeng pawt sue.

2 Ik zou U leiden, ik zou U brengen in mijner moeders huis, Gij zoudt mij leren; ik zou U van specerijwijn te drinken geven, en van het sap van mijn granaatappelen.

Namah te kan hmaithawn vetih nang te kai aka tukkil a nu im la kang khuen lah mako. Nang te kamah kah tale thingtui, anhoi misur kan tul sue.

3 Zijn linkerhand zij onder mijn hoofd, en Zijn rechterhand omhelze mij.

A banvoei kut te ka lu hmuiah om saeh lamtah a bantang kut loh kai n'kop saeh.

4 Ik bezweer u, gij dochteren van Jeruzalem! dat gij die liefde niet opwekt, noch wakker maakt, totdat het dezelve lust!

Jerusalem nu rhoek, nangmih te kan caeng lungnah te a ngaih hlan ah balae tih na haenghang eh?, balae tih na haenghang eh?

5 Wie is zij, die daar opklimt uit de woestijn, en liefelijk leunt op haar Liefste? Onder den appelboom heb ik u opgewekt, daar heeft u uw moeder met smart voortgebracht, daar heeft zij u met smart voortgebracht, die u gebaard heeft.

Khosoek lamloh cet tih amah hlo dongah aka hangdang he unim? Thaihthawn hmui ah nang kang haeng tih te ah te na nu nang n'laikoi. Nang n'laikoi nah ah pahoi n'cun.

6 Zet mij als een zegel op Uw hart, als een zegel op Uw arm; want de liefde is sterk als de dood; de ijver is hard als het graf; haar kolen zijn vurige kolen, vlammen des HEEREN. (Sheol h7585)

Kai he na lungbuei ah kutbuen bangla, na ban dongah kutbuen bangla n'khueh lah. Lungnah dueknah bangla tlung tih thatlainah khaw saelkhui bangla mangkhak. A hmaino tah hmairhong hmai kah hmaino bangla om. (Sheol h7585)

7 Vele wateren zouden deze liefde niet kunnen uitblussen; ja, de rivieren zouden ze niet verdrinken; al gaf iemand al het goed van zijn huis voor deze liefde, men zou hem te enenmale verachten.

Lungnah he tui yet loh thih hamla noeng pawt tih tuiva loh a yo moenih. Hlang loh a im kah boeirhaeng boeih te lungnah ham pae cakhaw amah te a hnoelrhoeng lam ni a hnoelrhoeng uh eh.

8 Wij hebben een kleine zuster, die nog geen borsten heeft; wat zullen wij onze zuster doen in dien dag, als men van haar spreken zal?

Mah taengkah ngannu tah noe pueng tih anih te rhangsuk om hlan. Anih te a thui khohnin vaengah mah ngannu ham balae n'saii eh?

9 Zo zij een muur is, wij zullen een paleis van zilver op haar bouwen; en zo zij een deur is, wij zullen haar rondom bezetten met cederen planken.

Anih te vongtung koinih a soah cak lumim n'sak sui tih anih te thohkhaih koinih a taengah lamphai thingphael n'dan pah sue.

10 Ik ben een muur en mijn borsten zijn als torens. Toen was ik in Zijn ogen als een, die vrede vindt.

Kamah he vongtung tih ka rhangsuk he rhaltoengim bangla om. Te dongah a mikhmuh ah tah rhoepnah ka hmu la ka om.

11 Salomo had een wijngaard, te Baal-Hamon; hij gaf dezen wijngaard aan de hoeders, een ieder bracht voor deszelfs vrucht duizend zilverlingen.

Baalhamon ah Solomon kah misurdum om. Misurdum te lo hung taengla a paek. A thaih la hlang loh cak thawngkhat a khuen pah.

12 Mijn wijngaard, dien ik heb, is voor mijn aangezicht; de duizend zilverlingen zijn voor u, o Salomo! maar tweehonderd zijn voor de hoeders van deszelfs vrucht.

Kamah kah ka misurdum tah kamah mikhmuh ah om. Solomon nang ham thawngkhat saeh lamtah a thaih aka hung rhoek ham te yahnih saeh.

13 O gij bewoonster der hoven! de metgezellen merken op uw stem; doe ze Mij horen.

Dum ah aka om mah hui rhoek loh na ol a hnatung bangla kai khaw n'yaak sak lah.

14 Kom haastelijk, mijn Liefste! en wees Gij gelijk een ree, of gelijk een welp der herten op de bergen der specerijen.

Kamah hlo oe yong laeh oe. Namah loh botui tlang ah rhangrhaeh ca neh kirhang khaw puet laeh oe.