Job 29
1 Job again took up his parable, and said,
Аюп баянини давамлаштуруп мундақ деди: —
2 “Oh that I were as in the months of old, as in the days when God watched over me;
«Аһ, әһвалим илгәрки айлардикидәк болсиди, Тәңри мәндин хәвәр алған күнләрдикидәк болсиди!
3 when his lamp shone on my head, and by his light I walked through darkness,
У чағда Униң чириғи бешимға нур чачқан, Униң йоруқлуғи билән қараңғулуқтин өтүп кәткән болаттим!
4 as I was in my prime, when the friendship of God was in my tent,
Бу ишлар мән қиран вақтимда, Йәни Тәңри чедиримда маңа сирдаш [дост] болған вақитта болған еди!
5 when the Almighty was yet with me, and my children were around me,
Һәммигә Қадир мән билән биллә болған, Мениң яш балилирим әтрапимда болған;
6 when my steps were washed with butter, and the rock poured out streams of oil for me,
Мениң басқан қәдәмлирим сериқ майға чөмүлгән; Йенимдики таш мән үчүн зәйтун май дәрияси болуп аққан;
7 when I went out to the city gate, when I prepared my seat in the street.
Шәһәр дәрвазисиға чиққан вақтимда, Кәң мәйданда орнум тәйярланғанда,
8 The young men saw me and hid themselves. The aged rose up and stood.
Яшлар мени көрүпла әйминип өзлирини чәткә алатти, Қерилар болса орнидин туратти,
9 The princes refrained from talking, and laid their hand on their mouth.
Шаһзадиләрму гәптин тохтап, Қоли билән ағзини етивалатти.
10 The voice of the nobles was hushed, and their tongue stuck to the roof of their mouth.
Ақсүйәкләрму тиничлинип, Тилини таңлийиға чапливалатти.
11 For when the ear heard me, then it blessed me, and when the eye saw me, it commended me,
Қулақ сөзүмни аңлисила, маңа бәхит тиләйтти, Көз мени көрсила маңа яхши гувалиқ берәтти.
12 because I delivered the poor who cried, and the fatherless also, who had no one to help him,
Чүнки мән маңа һимайә бол дәп йелинған езилгүчиләрни, Панаһсиз қалған житим-йесирларниму қутқузуп тураттим.
13 the blessing of him who was ready to perish came on me, and I caused the widow’s heart to sing for joy.
Һалак болай дегән киши маңа бәхит тиләйтти; Мән тул хотунниң көңлини шатландуруп нахша яңратқузаттим.
14 I put on righteousness, and it clothed me. My justice was as a robe and a diadem.
Мән һәққанийлиқни тон қилип кийивалдим, У мени өз гәвдиси қилди. Адаләтлигим маңа йепинча һәм сәллә болған.
15 I was eyes to the blind, and feet to the lame.
Мән корға көз болаттим, Токурға пут болаттим.
16 I was a father to the needy. I researched the cause of him whom I did not know.
Йоқсулларға ата болаттим, Маңа натонуш кишиниң дәвасиниму тәкшүрүп чиқаттим.
17 I broke the jaws of the unrighteous and plucked the prey out of his teeth.
Мән адаләтсизниң һиңгайған чишлирини чеқип ташлайттим, Олҗисини чишлиридин елип кетәттим.
18 Then I said, ‘I will die in my own house, I will count my days as the sand.
Һәм: «Мениң күнлирим қумдәк көп болуп, Өз угамда раһәт ичидә өлимән» дәйттим;
19 My root is spread out to the waters. The dew lies all night on my branch.
Һәм: «Йилтизим суларғичә тартилип бариду, Шәбнәм пүтүн кечичә шехимға чаплишип ятиду;
20 My glory is fresh in me. My bow is renewed in my hand.’
Шөһритим һәрдайим мәндә йеңилинип туриду, Қолумдики оқяйим һәрдайим йеңи болуп туриду» дәйттим.
21 “Men listened to me, waited, and kept silence for my counsel.
Адәмләр маңа қулақ салатти, күтүп туратти; Несиһәтлирини аңлай дәп сүкүт ичидә туратти.
22 After my words they did not speak again. My speech fell on them.
Мән гәп қилғандин кейин улар қайта гәп қилмайтти, Сөзлирим уларниң үстигә шәбнәм болуп чүшәтти.
23 They waited for me as for the rain. Their mouths drank as with the spring rain.
Улар ямғурларни күткәндәк мени күтәтти, Кишиләр [вақтида яққан] «кейинки ямғур»ни қарши алғандәк сөзлиримни ағзини ечип ичәтти!
24 I smiled on them when they had no confidence. They did not reject the light of my face.
Үмүтсизләнгинидә мән уларға қарап күлүмсирәйттим, Йүзүмдики нурни улар йәргә чүшурмәйтти.
25 I chose out their way, and sat as chief. I lived as a king in the army, as one who comforts the mourners.
Мән уларға йолини таллап көрситип берәттим, Уларниң арисида каттиваш болуп олтираттим, Қошунлири арисида турған падишадәк яшайттим, Бирақ буниң билән матәм тутидиғанларға тәсәлли йәткүзгүчиму болаттим».
