Luke 16
1 And he said also to his disciples: There was a certain rich man, who had a steward; and he was accused to him of wasting his goods.
અપરઞ્ચ યીશુઃ શિષ્યેભ્યોન્યામેકાં કથાં કથયામાસ કસ્યચિદ્ ધનવતો મનુષ્યસ્ય ગૃહકાર્ય્યાધીશે સમ્પત્તેરપવ્યયેઽપવાદિતે સતિ
2 And he called him, and said to him: What is this that I hear of you? Give an account of your stewardship, for you can no longer act as steward.
તસ્ય પ્રભુસ્તમ્ આહૂય જગાદ, ત્વયિ યામિમાં કથાં શૃણોમિ સા કીદૃશી? ત્વં ગૃહકાર્ય્યાધીશકર્મ્મણો ગણનાં દર્શય ગૃહકાર્ય્યાધીશપદે ત્વં ન સ્થાસ્યસિ|
3 And the steward said within himself, What shall I do? for my lord takes from me the stewardship. I have not strength to dig; I am ashamed to beg.
તદા સ ગૃહકાર્ય્યાધીશો મનસા ચિન્તયામાસ, પ્રભુ ર્યદિ માં ગૃહકાર્ય્યાધીશપદાદ્ ભ્રંશયતિ તર્હિ કિં કરિષ્યેઽહં? મૃદં ખનિતું મમ શક્તિ ર્નાસ્તિ ભિક્ષિતુઞ્ચ લજ્જિષ્યેઽહં|
4 I am resolved on what I shall do, that, when I am put out of the stewardship, I may be received into their houses.
અતએવ મયિ ગૃહકાર્ય્યાધીશપદાત્ ચ્યુતે સતિ યથા લોકા મહ્યમ્ આશ્રયં દાસ્યન્તિ તદર્થં યત્કર્મ્મ મયા કરણીયં તન્ નિર્ણીયતે|
5 And he called to him every one of his lord’s debtors, and said to the first, How much do you owe my lord?
પશ્ચાત્ સ સ્વપ્રભોરેકૈકમ્ અધમર્ણમ્ આહૂય પ્રથમં પપ્રચ્છ, ત્વત્તો મે પ્રભુણા કતિ પ્રાપ્યમ્?
6 He replied, A hundred baths of oil. And he said to him, Take back your note, and sit down quickly, and write fifty.
તતઃ સ ઉવાચ, એકશતાઢકતૈલાનિ; તદા ગૃહકાર્ય્યાધીશઃ પ્રોવાચ, તવ પત્રમાનીય શીઘ્રમુપવિશ્ય તત્ર પઞ્ચાશતં લિખ|
7 Then he said to another, How much do you owe? He replied, A hundred homers of wheat. And he said to him, Take back your note, and write eighty.
પશ્ચાદન્યમેકં પપ્રચ્છ, ત્વત્તો મે પ્રભુણા કતિ પ્રાપ્યમ્? તતઃ સોવાદીદ્ એકશતાઢકગોધૂમાઃ; તદા સ કથયામાસ, તવ પત્રમાનીય અશીતિં લિખ|
8 And the lord commended the unjust steward, because he acted prudently. For the children of this age are more prudent toward their generation than the children of light. (aiōn g165)
તેનૈવ પ્રભુસ્તમયથાર્થકૃતમ્ અધીશં તદ્બુદ્ધિનૈપુણ્યાત્ પ્રશશંસ; ઇત્થં દીપ્તિરૂપસન્તાનેભ્ય એતત્સંસારસ્ય સન્તાના વર્ત્તમાનકાલેઽધિકબુદ્ધિમન્તો ભવન્તિ| (aiōn g165)
9 And I say to you, Make for yourselves friends with the unrighteous riches, that when you fail, you may be received into the everlasting habitations. (aiōnios g166)
અતો વદામિ યૂયમપ્યયથાર્થેન ધનેન મિત્રાણિ લભધ્વં તતો યુષ્માસુ પદભ્રષ્ટેષ્વપિ તાનિ ચિરકાલમ્ આશ્રયં દાસ્યન્તિ| (aiōnios g166)
10 He that is faithful in the least, is faithful also in much. He that is unjust in the least, is unjust also in much.
યઃ કશ્ચિત્ ક્ષુદ્રે કાર્ય્યે વિશ્વાસ્યો ભવતિ સ મહતિ કાર્ય્યેપિ વિશ્વાસ્યો ભવતિ, કિન્તુ યઃ કશ્ચિત્ ક્ષુદ્રે કાર્ય્યેઽવિશ્વાસ્યો ભવતિ સ મહતિ કાર્ય્યેપ્યવિશ્વાસ્યો ભવતિ|
11 If, therefore, you have not been faithful in the unrighteous riches, who will intrust you with the true?
અતએવ અયથાર્થેન ધનેન યદિ યૂયમવિશ્વાસ્યા જાતાસ્તર્હિ સત્યં ધનં યુષ્માકં કરેષુ કઃ સમર્પયિષ્યતિ?
12 And if you have not been faithful in that which is another’s, who will give to you that which is your own?
યદિ ચ પરધનેન યૂયમ્ અવિશ્વાસ્યા ભવથ તર્હિ યુષ્માકં સ્વકીયધનં યુષ્મભ્યં કો દાસ્યતિ?
13 No servant can serve two masters; for he will either hate the one, and love the other; or he will cleave to the one, and despise the other. You can not serve God and riches.
કોપિ દાસ ઉભૌ પ્રભૂ સેવિતું ન શક્નોતિ, યત એકસ્મિન્ પ્રીયમાણોઽન્યસ્મિન્નપ્રીયતે યદ્વા એકં જનં સમાદૃત્ય તદન્યં તુચ્છીકરોતિ તદ્વદ્ યૂયમપિ ધનેશ્વરૌ સેવિતું ન શક્નુથ|
14 And the Pharisees also, who were lovers of money, heard all these things, and they scoffed at him.
તદૈતાઃ સર્વ્વાઃ કથાઃ શ્રુત્વા લોભિફિરૂશિનસ્તમુપજહસુઃ|
15 And he said to them: You set yourselves forth as righteous before men, but God knows your hearts; for that which is highly esteemed among men, is detestable in the sight of God.
તતઃ સ ઉવાચ, યૂયં મનુષ્યાણાં નિકટે સ્વાન્ નિર્દોષાન્ દર્શયથ કિન્તુ યુષ્માકમ્ અન્તઃકરણાનીશ્વરો જાનાતિ, યત્ મનુષ્યાણામ્ અતિ પ્રશંસ્યં તદ્ ઈશ્વરસ્ય ઘૃણ્યં|
16 The law and the prophets were till John. Since that time, the kingdom of God is preached, and every one enters it by force.
યોહન આગમનપર્ય્યનતં યુષ્માકં સમીપે વ્યવસ્થાભવિષ્યદ્વાદિનાં લેખનાનિ ચાસન્ તતઃ પ્રભૃતિ ઈશ્વરરાજ્યસ્ય સુસંવાદઃ પ્રચરતિ, એકૈકો લોકસ્તન્મધ્યં યત્નેન પ્રવિશતિ ચ|
17 But it is easier for heaven and earth to pass away, than for one point of the law to fail.
વરં નભસઃ પૃથિવ્યાશ્ચ લોપો ભવિષ્યતિ તથાપિ વ્યવસ્થાયા એકબિન્દોરપિ લોપો ન ભવિષ્યતિ|
18 Whoever divorces his wife and marries another, commits adultery: and whoever marries her that is divorced, commits adultery.
યઃ કશ્ચિત્ સ્વીયાં ભાર્ય્યાં વિહાય સ્ત્રિયમન્યાં વિવહતિ સ પરદારાન્ ગચ્છતિ, યશ્ચ તા ત્યક્તાં નારીં વિવહતિ સોપિ પરદારાન ગચ્છતિ|
19 There was a certain rich man, who was clothed in purple and fine linen, and feasted sumptuously every day.
એકો ધની મનુષ્યઃ શુક્લાનિ સૂક્ષ્માણિ વસ્ત્રાણિ પર્ય્યદધાત્ પ્રતિદિનં પરિતોષરૂપેણાભુંક્તાપિવચ્ચ|
20 And there was a certain poor man named Lazarus, who was laid at his gate, full of sores:
સર્વ્વાઙ્ગે ક્ષતયુક્ત ઇલિયાસરનામા કશ્ચિદ્ દરિદ્રસ્તસ્ય ધનવતો ભોજનપાત્રાત્ પતિતમ્ ઉચ્છિષ્ટં ભોક્તું વાઞ્છન્ તસ્ય દ્વારે પતિત્વાતિષ્ઠત્;
21 and he would gladly have been fed with the crumbs that fell from the rich man’s table. And even the dogs came and licked his sores.
અથ શ્વાન આગત્ય તસ્ય ક્ષતાન્યલિહન્|
22 And it came to pass, that the poor man died, and was carried by angels to Abraham’s bosom. The rich man also died, and was buried;
કિયત્કાલાત્પરં સ દરિદ્રઃ પ્રાણાન્ જહૌ; તતઃ સ્વર્ગીયદૂતાસ્તં નીત્વા ઇબ્રાહીમઃ ક્રોડ ઉપવેશયામાસુઃ|
23 and in hades he lifted up his eyes, being in torments, and saw Abraham afar off, and Lazarus in his bosom. (Hadēs g86)
પશ્ચાત્ સ ધનવાનપિ મમાર, તં શ્મશાને સ્થાપયામાસુશ્ચ; કિન્તુ પરલોકે સ વેદનાકુલઃ સન્ ઊર્દ્ધ્વાં નિરીક્ષ્ય બહુદૂરાદ્ ઇબ્રાહીમં તત્ક્રોડ ઇલિયાસરઞ્ચ વિલોક્ય રુવન્નુવાચ; (Hadēs g86)
24 And he called to him and said, Father Abraham, have mercy on me, and send Lazarus, that he may dip the tip of his finger in water, and cool my tongue; for I am tormented in this flame.
હે પિતર્ ઇબ્રાહીમ્ અનુગૃહ્ય અઙ્ગુલ્યગ્રભાગં જલે મજ્જયિત્વા મમ જિહ્વાં શીતલાં કર્ત્તુમ્ ઇલિયાસરં પ્રેરય, યતો વહ્નિશિખાતોહં વ્યથિતોસ્મિ|
25 But Abraham said, Son, remember that, in your lifetime, you received your good things, and likewise Lazarus his evil things. But now he is comforted, and you are tormented.
તદા ઇબ્રાહીમ્ બભાષે, હે પુત્ર ત્વં જીવન્ સમ્પદં પ્રાપ્તવાન્ ઇલિયાસરસ્તુ વિપદં પ્રાપ્તવાન્ એતત્ સ્મર, કિન્તુ સમ્પ્રતિ તસ્ય સુખં તવ ચ દુઃખં ભવતિ|
26 And beside all this, between us and you there is a great chasm fixed, so that they that would pass hence to you, can not; nor can they that would, pass thence to us.
અપરમપિ યુષ્માકમ્ અસ્માકઞ્ચ સ્થાનયો ર્મધ્યે મહદ્વિચ્છેદોઽસ્તિ તત એતત્સ્થાનસ્ય લોકાસ્તત્ સ્થાનં યાતું યદ્વા તત્સ્થાનસ્ય લોકા એતત્ સ્થાનમાયાતું ન શક્નુવન્તિ|
27 Then he said, I beseech you, therefore, father, that you would send him to my father’s house;
તદા સ ઉક્તવાન્, હે પિતસ્તર્હિ ત્વાં નિવેદયામિ મમ પિતુ ર્ગેહે યે મમ પઞ્ચ ભ્રાતરઃ સન્તિ
28 for I have five brothers; that he may earnestly admonish them, lest they also come to this place of torment.
તે યથૈતદ્ યાતનાસ્થાનં નાયાસ્યન્તિ તથા મન્ત્રણાં દાતું તેષાં સમીપમ્ ઇલિયાસરં પ્રેરય|
29 Abraham said to him, They have Moses and the prophets; let them hear them.
તત ઇબ્રાહીમ્ ઉવાચ, મૂસાભવિષ્યદ્વાદિનાઞ્ચ પુસ્તકાનિ તેષાં નિકટે સન્તિ તે તદ્વચનાનિ મન્યન્તાં|
30 But he said, Not so, Father Abraham; but if one should go to them from the dead, they would repent.
તદા સ નિવેદયામાસ, હે પિતર્ ઇબ્રાહીમ્ ન તથા, કિન્તુ યદિ મૃતલોકાનાં કશ્ચિત્ તેષાં સમીપં યાતિ તર્હિ તે મનાંસિ વ્યાઘોટયિષ્યન્તિ|
31 But he said to him, If they hear not Moses and the prophets, they will not be persuaded, though one should rise from the dead.
તત ઇબ્રાહીમ્ જગાદ, તે યદિ મૂસાભવિષ્યદ્વાદિનાઞ્ચ વચનાનિ ન મન્યન્તે તર્હિ મૃતલોકાનાં કસ્મિંશ્ચિદ્ ઉત્થિતેપિ તે તસ્ય મન્ત્રણાં ન મંસ્યન્તે|
