James 2
1 My brethren, do not have the faith of our Lord Jesus Christ, [Lord] of glory, with respect of persons:
ഹേ മമ ഭ്രാതരഃ, യൂയമ് അസ്മാകം തേജസ്വിനഃ പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ധർമ്മം മുഖാപേക്ഷയാ ന ധാരയത|
2 for if there come unto your synagogue a man with a gold ring in splendid apparel, and a poor man also come in in vile apparel,
യതോ യുഷ്മാകം സഭായാം സ്വർണാങ്ഗുരീയകയുക്തേ ഭ്രാജിഷ്ണുപരിച്ഛദേ പുരുഷേ പ്രവിഷ്ടേ മലിനവസ്ത്രേ കസ്മിംശ്ചിദ് ദരിദ്രേഽപി പ്രവിഷ്ടേ
3 and ye look upon him who wears the splendid apparel, and say, Do thou sit here well, and say to the poor, Do thou stand there, or sit here under my footstool:
യൂയം യദി തം ഭ്രാജിഷ്ണുപരിച്ഛദവസാനം ജനം നിരീക്ഷ്യ വദേത ഭവാൻ അത്രോത്തമസ്ഥാന ഉപവിശത്വിതി കിഞ്ച തം ദരിദ്രം യദി വദേത ത്വമ് അമുസ്മിൻ സ്ഥാനേ തിഷ്ഠ യദ്വാത്ര മമ പാദപീഠ ഉപവിശേതി,
4 have ye not made a difference among yourselves, and become judges having evil thoughts?
തർഹി മനഃസു വിശേഷ്യ യൂയം കിം കുതർകൈഃ കുവിചാരകാ ന ഭവഥ?
5 Hear, my beloved brethren: Has not God chosen the poor as to the world, rich in faith, and heirs of the kingdom, which he has promised to them that love him?
ഹേ മമ പ്രിയഭ്രാതരഃ, ശൃണുത, സംസാരേ യേ ദരിദ്രാസ്താൻ ഈശ്വരോ വിശ്വാസേന ധനിനഃ സ്വപ്രേമകാരിഭ്യശ്ച പ്രതിശ്രുതസ്യ രാജ്യസ്യാധികാരിണഃ കർത്തും കിം ന വരീതവാൻ? കിന്തു ദരിദ്രോ യുഷ്മാഭിരവജ്ഞായതേ|
6 But ye have despised the poor [man]. Do not the rich oppress you, and [do not] they drag you before [the] tribunals?
ധനവന്ത ഏവ കിം യുഷ്മാൻ നോപദ്രവന്തി ബലാച്ച വിചാരാസനാനാം സമീപം ന നയന്തി?
7 And [do not] they blaspheme the excellent name which has been called upon you?
യുഷ്മദുപരി പരികീർത്തിതം പരമം നാമ കിം തൈരേവ ന നിന്ദ്യതേ?
8 If indeed ye keep [the] royal law according to the scripture, Thou shalt love thy neighbour as thyself, ye do well.
കിഞ്ച ത്വം സ്വസമീപവാസിനി സ്വാത്മവത് പ്രീയസ്വ, ഏതച്ഛാസ്ത്രീയവചനാനുസാരതോ യദി യൂയം രാജകീയവ്യവസ്ഥാം പാലയഥ തർഹി ഭദ്രം കുരുഥ|
9 But if ye have respect of persons, ye commit sin, being convicted by the law as transgressors.
യദി ച മുഖാപേക്ഷാം കുരുഥ തർഹി പാപമ് ആചരഥ വ്യവസ്ഥയാ ചാജ്ഞാലങ്ഘിന ഇവ ദൂഷ്യധ്വേ|
10 For whoever shall keep the whole law and shall offend in one [point], he has come under the guilt of [breaking] all.
യതോ യഃ കശ്ചിത് കൃത്സ്നാം വ്യവസ്ഥാം പാലയതി സ യദ്യേകസ്മിൻ വിധൗ സ്ഖലതി തർഹി സർവ്വേഷാമ് അപരാധീ ഭവതി|
11 For he who said, Thou shalt not commit adultery, said also, Thou shalt not kill. Now if thou dost not commit adultery, but killest, thou art become transgressor of [the] law.
യതോ ഹേതോസ്ത്വം പരദാരാൻ മാ ഗച്ഛേതി യഃ കഥിതവാൻ സ ഏവ നരഹത്യാം മാ കുര്യ്യാ ഇത്യപി കഥിതവാൻ തസ്മാത് ത്വം പരദാരാൻ ന ഗത്വാ യദി നരഹത്യാം കരോഷി തർഹി വ്യവസ്ഥാലങ്ഘീ ഭവസി|
12 So speak ye, and so act, as those that are to be judged by [the] law of liberty;
മുക്തേ ർവ്യവസ്ഥാതോ യേഷാം വിചാരേണ ഭവിതവ്യം താദൃശാ ലോകാ ഇവ യൂയം കഥാം കഥയത കർമ്മ കുരുത ച|
13 for judgment [will be] without mercy to him that has shewn no mercy. Mercy glories over judgment.
യോ ദയാം നാചരതി തസ്യ വിചാരോ നിർദ്ദയേന കാരിഷ്യതേ, കിന്തു ദയാ വിചാരമ് അഭിഭവിഷ്യതി|
14 What [is] the profit, my brethren, if any one say he have faith, but have not works? can faith save him?
ഹേ മമ ഭ്രാതരഃ, മമ പ്രത്യയോഽസ്തീതി യഃ കഥയതി തസ്യ കർമ്മാണി യദി ന വിദ്യന്ത തർഹി തേന കിം ഫലം? തേന പ്രത്യയേന കിം തസ്യ പരിത്രാണം ഭവിതും ശക്നോതി?
15 Now if a brother or a sister is naked and destitute of daily food,
കേഷുചിദ് ഭ്രാതൃഷു ഭഗിനീഷു വാ വസനഹീനേഷു പ്രാത്യഹികാഹാരഹീനേഷു ച സത്സു യുഷ്മാകം കോഽപി തേഭ്യഃ ശരീരാർഥം പ്രയോജനീയാനി ദ്രവ്യാണി ന ദത്വാ യദി താൻ വദേത്,
16 and one from amongst you say to them, Go in peace, be warmed and filled; but give not to them the needful things for the body, what [is] the profit?
യൂയം സകുശലം ഗത്വോഷ്ണഗാത്രാ ഭവത തൃപ്യത ചേതി തർഹ്യേതേന കിം ഫലം?
17 So also faith, if it have not works, is dead by itself.
തദ്വത് പ്രത്യയോ യദി കർമ്മഭി ര്യുക്തോ ന ഭവേത് തർഹ്യേകാകിത്വാത് മൃത ഏവാസ്തേ|
18 But some one will say, Thou hast faith and I have works. Shew me thy faith without works, and I from my works will shew thee my faith.
കിഞ്ച കശ്ചിദ് ഇദം വദിഷ്യതി തവ പ്രത്യയോ വിദ്യതേ മമ ച കർമ്മാണി വിദ്യന്തേ, ത്വം കർമ്മഹീനം സ്വപ്രത്യയം മാം ദർശയ തർഹ്യഹമപി മത്കർമ്മഭ്യഃ സ്വപ്രത്യയം ത്വാം ദർശയിഷ്യാമി|
19 Thou believest that God is one. Thou doest well. The demons even believe, and tremble.
ഏക ഈശ്വരോ ഽസ്തീതി ത്വം പ്രത്യേഷി| ഭദ്രം കരോഷി| ഭൂതാ അപി തത് പ്രതിയന്തി കമ്പന്തേ ച|
20 But wilt thou know, O vain man, that faith without works is dead?
കിന്തു ഹേ നിർബ്ബോധമാനവ, കർമ്മഹീനഃ പ്രത്യയോ മൃത ഏവാസ്ത്യേതദ് അവഗന്തും കിമ് ഇച്ഛസി?
21 Was not Abraham our father justified by works when he had offered Isaac his son upon the altar?
അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷോ യ ഇബ്രാഹീമ് സ്വപുത്രമ് ഇസ്ഹാകം യജ്ഞവേദ്യാമ് ഉത്സൃഷ്ടവാൻ സ കിം കർമ്മഭ്യോ ന സപുണ്യീകൃതഃ?
22 Thou seest that faith wrought with his works, and that by works faith was perfected.
പ്രത്യയേ തസ്യ കർമ്മണാം സഹകാരിണി ജാതേ കർമ്മഭിഃ പ്രത്യയഃ സിദ്ധോ ഽഭവത് തത് കിം പശ്യസി?
23 And the scripture was fulfilled which says, Abraham believed God, and it was reckoned to him as righteousness, and he was called Friend of God.
ഇത്ഥഞ്ചേദം ശാസ്ത്രീയവചനം സഫലമ് അഭവത്, ഇബ്രാഹീമ് പരമേശ്വരേ വിശ്വസിതവാൻ തച്ച തസ്യ പുണ്യായാഗണ്യത സ ചേശ്വരസ്യ മിത്ര ഇതി നാമ ലബ്ധവാൻ|
24 Ye see that a man is justified on the principle of works, and not on the principle of faith only.
പശ്യത മാനവഃ കർമ്മഭ്യഃ സപുണ്യീക്രിയതേ ന ചൈകാകിനാ പ്രത്യയേന|
25 But was not in like manner also Rahab the harlot justified on the principle of works, when she had received the messengers and put [them] forth by another way?
തദ്വദ് യാ രാഹബ്നാമികാ വാരാങ്ഗനാ ചാരാൻ അനുഗൃഹ്യാപരേണ മാർഗേണ വിസസർജ സാപി കിം കർമ്മഭ്യോ ന സപുണ്യീകൃതാ?
26 For as the body without a spirit is dead, so also faith without works is dead.
അതഏവാത്മഹീനോ ദേഹോ യഥാ മൃതോഽസ്തി തഥൈവ കർമ്മഹീനഃ പ്രത്യയോഽപി മൃതോഽസ്തി|
