Job 5
1 Call now; is there any that will answer thee? And to which of the holy ones wilt thou turn?
Umawagka ita; adda kadi ti sumungbat kenka? Siasino kadagiti nasantoan ti pagkamangam?
2 For anger killeth the foolish man, and envy slayeth the silly one.
Ta papatayen ti unget ti nakuneng a tao; patayen ti panagimon ti maag.
3 I have seen the foolish taking root; but suddenly I beheld his habitation cursed.
Nakakitaak iti nakuneng a tao nga agramramot. Ngem kella-at nga inlunodko ti pagtaenganna.
4 His children are far from safety, and are crushed in the gate, with none to deliver them.
Adayo iti kinatalged dagiti annakna; narumekda idiay ruangan ti siudad. Awan iti mangispal kadakuada—
5 Whose harvest the hungry eateth up, and taketh it even out of the thorns, and the snare gapeth for their substance.
dagiti apitda ket kinnan dagiti dadduma a mabisbisin, tattao a mangala iti daytoy uray manipud kadagiti siit; dagiti tattao a ti kinabaknangda ket inibus dagiti tattao a mawaw iti daytoy.
6 For affliction cometh not forth from the dust, neither doth trouble spring out of the ground;
Ta saan nga agtaud iti daga dagiti panagrigat; uray pay ti riribuk ket saan nga agrusing manipud iti daga;
7 But man is born unto trouble, as the sparks fly upward.
ngem ar-aramiden ti tao ti bukodna a pakariribukan, a kasla dagiti gilap a tumayab nga agpangato.
8 But as for me, I would seek unto God, and unto God would I commit my cause;
Ngem no maipapan kaniak, mapanak iti Dios a mismo; italekko kenkuana ti kasasaadko—
9 Who doeth great things and unsearchable, marvellous things without number;
isuna nga agar-aramid ti naindaklan ken saan a matukod a banbanag, dagiti nakakaskasdaaw a banbanag a saan a mabilang.
10 Who giveth rain upon the earth, and sendeth waters upon the fields;
Mangmangted isuna iti tudo iti rabaw ti daga, ken mangibulos iti danum kadagiti taltalon.
11 So that He setteth up on high those that are low, and those that mourn are exalted to safety.
Ar-aramidenna daytoy tapno ingatona dagiti nababa; tapno ibangonna iti kinatalged dagiti agladladingit kadagiti dapo.
12 He frustrateth the devices of the crafty, so that their hands can perform nothing substantial.
Upayenna ti panggep dagiti nasikap a tattao, tapno saan a maipatungpal dagiti imada dagiti panggepda.
13 He taketh the wise in their own craftiness; and the counsel of the wily is carried headlong.
Siloanna dagiti nasirib a tattao babaen iti bukodda a kinasikap; dagiti panggep dagiti nasirib a tattao ket agpatinggan iti mabiit.
14 They meet with darkness in the day-time, and grope at noonday as in the night.
Makisinnarakda iti kinasipnget iti aldaw, ken agar-arikapda iti katengngaan ti aldaw a kasla rabii daytoy.
15 But He saveth from the sword of their mouth, even the needy from the hand of the mighty.
Ngem isalakanna dagiti nakurapay a tattao manipud iti kampilan nga adda kadagiti ngiwatda ken ti agkasapulan a tao manipud iti ima dagiti nabileg a tattao.
16 So the poor hath hope, and iniquity stoppeth her mouth.
Isu nga adda ti namnama ti nakurapay a tao, ken iserra ti kinaawan ti linteg ti ngiwatna.
17 Behold, happy is the man whom God correcteth; therefore despise not thou the chastening of the Almighty.
Kitaem, naragsak ti tao a tubtubngaren ti Dios; ngarud, saanmo a guraen ti pannusa ti Mannakabalin amin.
18 For He maketh sore, and bindeth up; He woundeth, and His hands make whole.
Ta mangsugat ket kalpasanna baredbedanna; mangsugat isuna ket kalpasanna agasan dagiti imana.
19 He will deliver thee in six troubles; yea, in seven there shall no evil touch thee.
Ispalennakanto manipud kadagiti innem a pakariribukan; pudno, kadagiti pito a pakariribukan, awanto ti dakes a mangsagid kenka.
20 In famine He will redeem thee from death; and in war from the power of the sword.
Iti nakaro a panagbisin, ispalennakanto manipud iti patay; iti gubat manipud iti pannakabalin ti kampilan.
21 Thou shalt be hid from the scourge of the tongue; neither shalt thou be afraid of destruction when it cometh.
Mailemmengkanto manipud iti pannakasaplit iti dila; ket saankanto a mabuteng iti pannakadadael inton umay daytoy.
22 At destruction and famine thou shalt laugh; neither shalt thou be afraid of the beasts of the earth.
Katawaamto ti pannakadadael ken panagbisin, ket saankanto a mabuteng kadagiti narungsot nga ayup.
23 For thou shalt be in league with the stones of the field; and the beasts of the field shall be at peace with thee.
Ta makitulagkanto kadagiti bato ti taltalonmo; natalgedkanto kadagiti narungsot nga ayup.
24 And thou shalt know that thy tent is in peace; and thou shalt visit thy habitation, and shalt miss nothing.
Ammomto a ti toldam ket adda iti kinatalged; sarungkaramto dagiti arbanmo ket awan ti makitam a napukaw.
25 Thou shalt know also that thy seed shall be great, and thine offspring as the grass of the earth.
Ammomto pay a ti panagrang-aymo ket kasta unay, a dagiti kaputotam ket kaslanto iti ruot iti daga.
26 Thou shalt come to thy grave in a ripe age, like as a shock of corn cometh in in its season.
Maitanemkanto inton lakayka unayen, a kasla iti dawa ti bukel a maibagkat a maipan iti pagirikan.
27 Lo this, we have searched it, so it is; hear it, and know thou it for thy good.
Kitaem, inadalmi daytoy a banag; kastoy daytoy; denggem daytoy, ket ammoem daytoy iti bagim.”
