Job 9
1 Then Job answered and said,
Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
2 I know it is so of a truth: but how should man be just with God?
“Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?
3 If he will contend with him, he cannot answer him one of a thousand.
Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.
4 He is wise in heart, and mighty in strength: who has hardened himself against him, and has prospered?
Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?
5 Which removes the mountains, and they know not: which overturns them in his anger.
Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.
6 Which shakes the earth out of her place, and the pillars thereof tremble.
Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.
7 Which commands the sun, and it rises not; and seals up the stars.
Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.
8 Which alone spreads out the heavens, and treads on the waves of the sea.
I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.
9 Which makes Arcturus, Orion, and Pleiades, and the chambers of the south.
Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.
10 Which does great things past finding out; yes, and wonders without number.
Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.
11 See, he goes by me, and I see him not: he passes on also, but I perceive him not.
Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.
12 Behold, he takes away, who can hinder him? who will say to him, What do you?
Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.
13 If God will not withdraw his anger, the proud helpers do stoop under him.
Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.
14 How much less shall I answer him, and choose out my words to reason with him?
Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?
15 Whom, though I were righteous, yet would I not answer, but I would make supplication to my judge.
Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.
16 If I had called, and he had answered me; yet would I not believe that he had listened to my voice.
Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,
17 For he breaks me with a tempest, and multiplies my wounds without cause.
ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.
18 He will not suffer me to take my breath, but fills me with bitterness.
Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.
19 If I speak of strength, see, he is strong: and if of judgment, who shall set me a time to plead?
Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?
20 If I justify myself, my own mouth shall condemn me: if I say, I am perfect, it shall also prove me perverse.
Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.
21 Though I were perfect, yet would I not know my soul: I would despise my life.
Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.
22 This is one thing, therefore I said it, He destroys the perfect and the wicked.
Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.
23 If the whip slay suddenly, he will laugh at the trial of the innocent.
Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.
24 The earth is given into the hand of the wicked: he covers the faces of the judges thereof; if not, where, and who is he?
Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?
25 Now my days are swifter than a post: they flee away, they see no good.
Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.
26 They are passed away as the swift ships: as the eagle that hastens to the prey.
Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.
27 If I say, I will forget my complaint, I will leave off my heaviness, and comfort myself:
Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,
28 I am afraid of all my sorrows, I know that you will not hold me innocent.
më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.
29 If I be wicked, why then labor I in vain?
Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?
30 If I wash myself with snow water, and make my hands never so clean;
Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,
31 Yet shall you plunge me in the ditch, and my own clothes shall abhor me.
ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.
32 For he is not a man, as I am, that I should answer him, and we should come together in judgment.
Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.
33 Neither is there any judge between us, that might lay his hand on us both.
Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.
34 Let him take his rod away from me, and let not his fear terrify me:
Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.
35 Then would I speak, and not fear him; but it is not so with me.
Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.
