Psalms 50
1 The mighty God, even the LORD, has spoken, and called the earth from the rising of the sun to the going down thereof.
Psalm Asafa. Bóg nad bogami, PAN, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.
2 Out of Zion, the perfection of beauty, God has shined.
Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.
3 Our God shall come, and shall not keep silence: a fire shall devour before him, and it shall be very tempestuous round about him.
Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.
4 He shall call to the heavens from above, and to the earth, that he may judge his people.
Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:
5 Gather my saints together to me; those that have made a covenant with me by sacrifice.
Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.
6 And the heavens shall declare his righteousness: for God is judge himself. (Selah)
Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg [jest] sędzią. (Sela)
7 Hear, O my people, and I will speak; O Israel, and I will testify against you: I am God, even your God.
Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja [jestem] Bogiem, twoim Bogiem.
8 I will not reprove you for your sacrifices or your burnt offerings, to have been continually before me.
Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.
9 I will take no bullock out of your house, nor he goats out of your folds.
Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.
10 For every beast of the forest is mine, and the cattle on a thousand hills.
Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.
11 I know all the fowls of the mountains: and the wild beasts of the field are mine.
Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.
12 If I were hungry, I would not tell you: for the world is mine, and the fullness thereof.
Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój [jest] świat i wszystko, co go napełnia.
13 Will I eat the flesh of bulls, or drink the blood of goats?
Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?
14 Offer to God thanksgiving; and pay your vows to the most High:
Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;
15 And call on me in the day of trouble: I will deliver you, and you shall glorify me.
I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a [ty] mnie uwielbisz.
16 But to the wicked God says, What have you to do to declare my statutes, or that you should take my covenant in your mouth?
Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;
17 Seeing you hate instruction, and casts my words behind you.
Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?
18 When you saw a thief, then you consented with him, and have been partaker with adulterers.
Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.
19 You give your mouth to evil, and your tongue frames deceit.
Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.
20 You sit and speak against your brother; you slander your own mother’s son.
Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.
21 These things have you done, and I kept silence; you thought that I was altogether such an one as yourself: but I will reprove you, and set them in order before your eyes.
To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, [ale] będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.
22 Now consider this, you that forget God, lest I tear you in pieces, and there be none to deliver.
Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym [was] nie rozszarpał, a nie byłoby [nikogo], kto [by] was ocalił.
23 Whoever offers praise glorifies me: and to him that orders his conversation aright will I show the salvation of God.
Kto [mi] ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi [prostą] drogą, ukażę Boże zbawienie.
