Psalms 90
1 Lord, thou hast been our dwelling place in all generations.
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.
2 Before the mountains were brought forth, or ever thou hadst formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, thou art God.
Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty [jesteś] Bogiem.
3 Thou turnest man to destruction; and sayest, Return, ye children of men.
Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.
4 For a thousand years in thy sight are but as yesterday when it is past, and as a watch in the night.
Tysiąc lat bowiem w twoich oczach [jest] jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.
5 Thou carriest them away as with a flood; they are as a sleep: in the morning they are like grass which groweth up.
Porywasz ich jakby powodzią, są [jak] sen i jak trawa, która rośnie o poranku.
6 In the morning it flourisheth, and groweth up; in the evening it is cut down, and withereth.
Rano kwitnie i rośnie, [a] wieczorem zostaje skoszona i usycha.
7 For we are consumed by thine anger, and by thy wrath are we troubled.
Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.
8 Thou hast set our iniquities before thee, our secret sins in the light of thy countenance.
Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte [grzechy] w świetle twego oblicza.
9 For all our days are passed away in thy wrath: we spend our years as a tale that is told.
Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.
10 The days of our years are threescore years and ten; and if by reason of strength they be fourscore years, yet is their strength labour and sorrow; for it is soon cut off, and we fly away.
Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to [tylko] kłopot i cierpienie, bo [szybko] mijają, a my odlatujemy.
11 Who knoweth the power of thine anger? even according to thy fear, so is thy wrath.
Któż zna srogość twego gniewu? Albo [kto], bojąc się ciebie, [zna] twoją zapalczywość?
12 So teach us to number our days, that we may apply our hearts unto wisdom.
Naucz [nas] liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Return, O Yhwh, how long? and let it repent thee concerning thy servants.
Powróć, PANIE. Jak długo [jeszcze]? Zlituj się nad swymi sługami.
14 O satisfy us early with thy mercy; that we may rejoice and be glad all our days.
Nasyć nas z rana twoim miłosierdziem, abyśmy mogli się cieszyć i radować przez wszystkie nasze dni.
15 Make us glad according to the days wherein thou hast afflicted us, and the years wherein we have seen evil.
Spraw nam radość według dni, w których nas trapiłeś; według lat, w których zaznaliśmy zła.
16 Let thy work appear unto thy servants, and thy glory unto their children.
Niech się ukaże twoim sługom twoje dzieło, a twoja chwała ich synom.
17 And let the beauty of Yhwh our God be upon us: and establish thou the work of our hands upon us; yea, the work of our hands establish thou it.
Niech dobroć PANA, naszego Boga, będzie z nami; i utwierdź wśród nas dzieło naszych rąk; utwierdź dzieło naszych rąk!
