Mark 2
1 And, entering again into Capernaum, after some days, it was heard say—He is in a house;
A po kilku dniach znowu przyszedł do Kafarnaum i usłyszano, że jest w domu.
2 and many were gathered together, so that no longer was there room even in the approaches to the door, —and he began speaking unto them the word;
I zaraz zeszło się tak wielu [ludzi], że nie mogli się zmieścić nawet przed drzwiami. I głosił im słowo [Boże].
3 and they come, bearing unto him a paralytic, upborne by four, —
Wtedy przyszli do niego, niosąc sparaliżowanego, a niosło go czterech [ludzi].
4 and, not being able to get near him by reason of the multitude, they uncovered the roof where he was, and, having broken it up, they began letting down the couch whereon the paralytic was lying;
A gdy nie mogli do niego podejść z powodu tłumu, odkryli dach [nad miejscem], gdzie był [Jezus], wyłamali go i spuścili na dół posłanie, na którym leżał sparaliżowany.
5 and, Jesus, seeing their faith, saith unto the paralytic—Child! forgiven are thy sins!
A Jezus, widząc ich wiarę, powiedział do sparaliżowanego: Synu, twoje grzechy są ci przebaczone.
6 Now there were certain of the Scribes there, sitting and deliberating in their hearts, —
A byli tam niektórzy z uczonych w Piśmie, siedząc i myśląc w swoich sercach:
7 Why doth, this, man thus talk? he is speaking profanely! Who can forgive sins, save one, God?
Czemu on mówi takie bluźnierstwa? Któż może przebaczać grzechy oprócz samego Boga?
8 And Jesus, straightway, taking note in his spirit, that [thus] they are deliberating within themselves, saith [unto them]—Why, these things, are ye deliberating in your hearts?
A zaraz Jezus, poznawszy w swym duchu, że tak myśleli, powiedział do nich: Czemuż tak myślicie w swoich sercach?
9 Which is easier—to say unto the paralytic, Forgiven are thy sins, or to say, Rise, [and] take up thy couch, and be walking?
Cóż jest łatwiej – powiedzieć sparaliżowanemu: Przebaczone są ci grzechy, czy powiedzieć: Wstań, weź swoje posłanie i chodź?
10 But, that ye may know that the Son of Man hath authority to be forgiving sins upon the earth, he saith to the paralytic:
Ale żebyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi moc przebaczać grzechy – powiedział do sparaliżowanego:
11 To thee, I say, Rise, take up thy couch, and be going thy way unto thy house.
Mówię ci: Wstań, weź swoje posłanie i idź do domu.
12 And he arose, and, straightway taking up the couch, went forth before all, —so that all were beside themselves and were glorifying God, [saying]—Thus, we never saw it!
A on natychmiast wstał, wziął swoje posłanie i wyszedł na oczach wszystkich, tak że wszyscy byli zdumieni i chwalili Boga, mówiąc: Nigdy nie widzieliśmy czegoś takiego.
13 And he went forth again by the sea, —and all the multitude was coming unto him, and he began teaching them.
I wyszedł znów nad morze. I przychodził do niego cały lud, a on ich nauczał.
14 And, passing by, he saw Levi, the son of Alphaeus, sitting over the tax-office, —and saith unto him—Be following me! And, arising, he followed him.
A przechodząc, zobaczył Lewiego, [syna] Alfeusza, siedzącego w punkcie celnym, i powiedział do niego: Pójdź za mną. A on wstał i poszedł za nim.
15 And it cometh to pass, that he is reclining in his house, and many tax-collectors and sinners were reclining with Jesus and his disciples; for there were many, and they began following him.
Kiedy Jezus siedział za stołem w jego domu, razem z Jezusem i jego uczniami siedziało wielu celników i grzeszników. Było ich bowiem wielu i chodzili za nim.
16 And the Scribes and Pharisees, seeing that he was eating with the sinners and the tax-collectors, began saying unto his disciples—With the tax-collectors and sinners, is he eating?
A uczeni w Piśmie i faryzeusze, widząc, że je z celnikami i grzesznikami, mówili do jego uczniów: Cóż to [jest], że on je i pije z celnikami i grzesznikami?
17 And, hearing it, Jesus saith unto them—No need, have the strong of a physician, but they who are sick, I came not to call the righteous, but sinners.
A Jezus, usłyszawszy to, powiedział im: Nie zdrowi, lecz chorzy potrzebują lekarza. Nie przyszedłem wzywać do pokuty sprawiedliwych, ale grzeszników.
18 And the disciples of John and the Pharisees were fasting; and they come and say unto him—For what cause, do, the disciples of John and the disciples of the Pharisees, fast, whereas, thy disciples, fast not?
A uczniowie Jana i faryzeuszy pościli. Przyszli więc i pytali go: Czemu uczniowie Jana i faryzeuszy poszczą, a twoi uczniowie nie poszczą?
19 And Jesus said unto them—Is it possible for the sons of the bridechamber, while the bridegroom is with them, to be fasting? So long as they have the bridegroom with them, it is impossible, to fast.
I odpowiedział im Jezus: Czy przyjaciele oblubieńca mogą pościć, gdy jest z nimi oblubieniec? Dopóki mają ze sobą oblubieńca, nie mogą pościć.
20 But there will come days, when the bridegroom shall be taken from them, and, then, they will fast, in that day.
Lecz przyjdą dni, gdy oblubieniec zostanie od nich zabrany, a wtedy, w tych dniach, będą pościć.
21 No one, seweth a patch of unshrunk cloth upon an old mantle, —otherwise, at least, the shrinking teareth away from it—the new from the old—and, a worse rent is made.
Nikt nie przyszywa łaty z nowego sukna do starej szaty, inaczej nowa łata ujmuje [nieco] od starej [szaty] i rozdarcie staje się gorsze.
22 And, no one, poureth new wine into fold skins, —otherwise, at least, the wine will burst the skins, and the wine is lost, and, the skins. [But new wine is for unused skins.]
Nikt też nie wlewa młodego wina do starych bukłaków, bo inaczej młode wino rozsadza bukłaki i wino wycieka, a bukłaki się psują. Lecz nowe wino należy wlewać do nowych bukłaków.
23 And it came to pass, that he, on the Sabbath, was passing through the cornfields, and his disciples began to be going forward, plucking the ears of corn.
A gdy Jezus szedł w szabat przez zboża, jego uczniowie zaczęli po drodze zrywać kłosy.
24 And, the Pharisees, were saying, —See! why are they doing, on the Sabbath, what is not allowed?
Wtedy faryzeusze mówili do niego: Spójrz, czemu oni robią w szabat to, czego nie wolno [robić]?
25 And he saith unto them—Have ye never read what David did, when he had need and hungered, —he, and they who were with him:
A on im odpowiedział: Nigdy nie czytaliście, co zrobił Dawid, gdy znalazł się w potrzebie i był głodny, on i ci, którzy z nim byli?
26 [how] he entered into the house of God, while Abiathar was High-priest, and, the presence-bread, did eat, —which it is not allowed to eat, save unto the priests, —and gave, unto them also who were with him?
Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, których nie wolno było jeść nikomu oprócz kapłanów, i dał również tym, którzy z nim byli?
27 And he was saying unto them—The Sabbath, for man, was made, and not, man, for, the Sabbath:
Powiedział im także: Szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu.
28 So that the Son of Man is, Lord, even of the Sabbath.
Dlatego Syn Człowieczy jest też Panem szabatu.
