Psalms 40
1 To the chief Musician, A Psalm of David. I waited patiently for the LORD; and he inclined to me, and heard my cry.
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. با صبر و شکیبایی انتظار خداوند را کشیدم، و او به سوی من توجه نمود و فریادم را شنید. |
2 He brought me up also out of an horrible pit, out of the miry clay, and set my feet upon a rock, and established my goings.
| او مرا از چاه هلاکت و از گل و لای بیرون کشید و در بالای صخره گذاشت و جای پایم را محکم ساخت. |
3 And he hath put a new song in my mouth, even praise to our God: many shall see it, and fear, and shall trust in the LORD.
| او به من آموخت تا سرودی تازه بخوانم، سرودی در ستایش خدایمان! بسیاری چون این را ببینند خواهند ترسید و بر خداوند توکل خواهند کرد. |
4 Blessed is that man that maketh the LORD his trust, and respecteth not the proud, nor such as turn aside to lies.
| چه خوشبختند کسانی که بر خداوند توکل دارند و از اشخاص متکبر و خدایان دروغین پیروی نمی‌کنند. |
5 Many, O LORD my God, are thy wonderful works which thou hast done, and thy thoughts which are toward us: they cannot be reckoned up in order to thee: if I would declare and speak of them, they are more than can be numbered.
| ای خداوند، خدای ما، تو کارهای شگفت‌انگیز بسیاری برای ما انجام داده‌ای و پیوسته به فکر ما بوده‌ای؛ تو بی‌نظیری! کارهای شگفت‌انگیز تو چنان زیادند که زبانم از بیان آنها قاصر است. |
6 Sacrifice and offering thou didst not desire; my ears hast thou opened: burnt offering and sin offering hast thou not required.
| تو به قربانی و هدیه رغبت نداشتی؛ بلکه گوشهایم را باز کردی؛ قربانی سوختنی و قربانی گناه را نطلبیدی. |
7 Then said I, Lo, I come: in the volume of the book it is written of me,
| آنگاه گفتم: «اینک می‌آیم! در کتاب دربارۀ من نوشته شده است: |
8 I delight to do thy will, O my God: yea, thy law is within my heart.
| اشتیاق من، ای خدا، انجام ارادۀ توست، زیرا دستورهای تو در دلم جای دارد.» |
9 I have preached righteousness in the great congregation: lo, I have not restrained my lips, O LORD, thou knowest.
| در اجتماع بزرگ قوم تو، به عدالت نجاتبخش تو بشارت داده‌ام. از سخن گفتن نترسیده‌ام، چنانکه تو، ای خداوند آگاهی. |
10 I have not hid thy righteousness within my heart; I have declared thy faithfulness and thy salvation: I have not concealed thy lovingkindness and thy truth from the great congregation.
| عدالت نجاتبخش تو را در دل خود پنهان نکرده‌ام. از امانت و قدرت نجاتبخش تو سخن گفته‌ام. در اجتماع بزرگ قوم تو، پیوسته از محبت و وفاداری تو سخن گفته‌ام. |
11 Withhold not thou thy tender mercies from me, O LORD: let thy lovingkindness and thy truth continually preserve me.
| ای خداوند، لطف و رحمت خود را از من دریغ مدار. محبت و وفاداری تو همواره مرا حفظ کند. |
12 For innumerable evils have surrounded me: my iniquities have taken hold upon me, so that I am not able to look up; they are more than the hairs of my head: therefore my heart faileth me.
| بلایای بی‌شماری مرا احاطه کرده و گناهان زیادم بر من سنگینی می‌کند به طوری که نمی‌توانم سرم را بلند کنم. در دل خود آرامش ندارم. |
13 Be pleased, O LORD, to deliver me: O LORD, make haste to help me.
| ای خداوند، رحم کن و مرا از این وضعیت نجات ده! به کمک من بشتاب! |
14 Let them be ashamed and confounded together that seek after my soul to destroy it; let them be driven backward and put to shame that wish me evil.
| بگذار خجل و سرافکنده شوند آنانی که قصد جانم را دارند؛ مغلوب و رسوا گردند کسانی که به دشمنی با من برخاسته‌اند؛ |
15 Let them be desolate for a reward of their shame that say to me, Aha, aha.
| خوار و پریشان شوند آنانی که مرا تحقیر و مسخره می‌کنند. |
16 Let all those that seek thee rejoice and be glad in thee: let such as love thy salvation say continually, The LORD be magnified.
| اما طالبان تو، ای خداوند، شاد و خوشحال شوند؛ و آنانی که نجات تو را دوست دارند پیوسته بگویند که خداوند بزرگ است! |
17 But I am poor and needy; yet the Lord thinketh upon me: thou art my help and my deliverer; make no delay, O my God.
| من فقیر و درمانده‌ام، اما خداوند برای من فکر می‌کند. ای خدای من، تو مددکار و رهانندهٔ من هستی، پس تأخیر نکن. |
