< Luke 24 >

1 Now upon the first [day] of the week, very early in the morning, they came to the sepulcher, bringing the spices which they had prepared, and certain [others] with them.
Deiz kentañ ar sizhun, e teujont mintin mat d'ar bez, o tegas ganto al louzoù a c'hwez-vat o devoa fichet; [hag ur re bennak o heulie].
2 And they found the stone rolled away from the sepulcher.
Hag e kavjont e oa bet ruilhet ar maen a-zirak ar bez.
3 And they entered in, and found not the body of the Lord Jesus.
O vezañ aet ennañ, ne gavjont ket korf an Aotrou Jezuz.
4 And it came to pass, as they were much perplexed at this, behold, two men stood by them in shining garments.
Evel na ouient petra da soñjal war gement-se, setu, daou zen en em ziskouezas dezho, gwisket gant dilhad lugernus.
5 And as they were afraid, and bowed down [their] faces to the earth, they said to them, Why seek ye the living among the dead?
Evel ma oant spontet, ha ma plegent o fenn war-zu an douar, e lavarjont dezho: Perak e klaskit e-touez ar re varv an hini a zo bev?
6 He is not here, but is risen. Remember how he spoke to you when he was yet in Galilee,
N'emañ ket amañ, adsavet eo a varv. Ho pet soñj penaos en devoa komzet ouzhoc'h, pa oa c'hoazh e Galilea,
7 Saying, The Son of man must be delivered into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day rise again.
o lavarout: Ret eo da Vab an den bezañ lakaet etre daouarn ar bec'herien, ha bezañ kroazstaget, hag adsevel a varv an trede deiz.
8 And they remembered his words,
Hag e teuas soñj dezho eus e gomzoù.
9 And returned from the sepulcher, and told all these things to the eleven, and to all the rest.
O vezañ distroet eus ar bez, e tisklêrjont an holl draoù-se d'an unnek, ha d'an holl re all.
10 It was Mary Magdalene, and Joanna, and Mary [the mother] of James, and other [women that were] with them, who told these things to the apostles.
Mari a Vagdala, Janed, Mari mamm Jakez hag ar re all a oa ganto, a oa ar re a lavaras an traoù-mañ d'an ebestel.
11 And their words seemed to them as idle tales, and they believed them not.
Met e kemerent ar pezh a lavarent dezho evel ur sorc'henn.
12 Then Peter arose, and ran to the sepulcher, and stooping down, he beheld the linen clothes laid by themselves, and departed, wondering in himself at that which had come to pass.
Koulskoude, Pêr a savas hag a redas d'ar bez; o vezañ pleget, ne welas nemet al lienennoù war an douar; mont a reas kuit, souezhet ennañ e-unan eus ar pezh a oa c'hoarvezet.
13 And behold, two of them went that same day to a village called Emmaus, which was from Jerusalem [about] sixty furlongs.
An deiz-se memes, daou anezho a yae d'ur vourc'h anvet Emmaüz, war hed tri-ugent stadenn diouzh Jeruzalem;
14 And they talked together of all these things which had happened.
int a gomze etrezo diwar-benn ar pezh a oa c'hoarvezet.
15 And it came to pass, that, while they communed [together], and reasoned, Jesus himself drew near, and went with them.
Evel ma komzent, ha ma poellataent, Jezuz e-unan, o vezañ tostaet, en em lakaas da vale ganto.
16 But their eyes were held, that they should not know him.
Met o daoulagad a oa dalc'het, en hevelep doare ma n'anavezjont ket anezhañ.
17 And he said to them, What manner of communications [are] these that ye have one to another, as ye walk, and are sad?
Eñ a lavaras dezho: Petra eo ar c'homzoù-se a lavarit etrezoc'h, en ur vont en hent, ha perak oc'h ken trist?
18 And one of them, whose name was Cleopas, answering, said to him, Art thou only a stranger in Jerusalem, and hast not known the things which have come to pass there in these days?
Unan anezho, anvet Kleopaz, a respontas dezhañ: Te eo an diavaeziad hepken, e Jeruzalem, ha ne oar ket an traoù c'hoarvezet enni en deizioù-mañ?
19 And he said to them, What things? And they said to him, Concerning Jesus of Nazareth, who was a prophet mighty in deed and word before God, and all the people:
Eñ a lavaras dezho: Ha petra? Int a respontas dezhañ: Ar pezh a zo erruet gant Jezuz a Nazared, ur profed bras, galloudek en oberoù hag e komzoù dirak Doue ha dirak an holl bobl,
20 And how the chief priests and our rulers delivered him to be condemned to death, and crucified him.
ha penaos ar veleien vras ha mistri hor bro o deus e varnet d'ar marv, hag e staget ouzh ar groaz.
21 But we trusted that it had been he who would have redeemed Israel: and besides all this, to-day is the third day since these things were done.
Ni a espere e oa hennezh an hini a saveteje Israel, ha koulskoude, setu an trede deiz ma'z eo c'hoarvezet an traoù-se.
22 Yes, and certain women also of our company made us astonished, who were early at the sepulcher.
Gwir eo penaos gwragez bennak, eus hon touez, o deus hor gwall souezhet; rak o vezañ bet aet d'ar bez a-raok an deiz,
23 And when they found not his body, they came, saying, that they had also seen a vision of angels, who said that he was alive.
n'o deus ket kavet e gorf, hag ez int deuet o lavarout penaos aeled a zo en em ziskouezet dezho, ha lavaret e oa bev.
24 And certain of them who were with us, went to the sepulcher, and found [it] even so as the women had said: but him they saw not.
Hiniennoù ac'hanomp a zo aet d'ar bez, hag o deus kavet an traoù evel m'o deus ar gwragez lavaret dezho, met eñ, n'o deus ket e welet.
25 Then he said to them, O fools, and slow of heart to believe all that the prophets have spoken!
Neuze e lavaras dezho: O tud hep skiant ha tud a galon gorrek da grediñ kement en deus lavaret ar brofeded!
26 Ought not Christ to suffer these things, and to enter into his glory?
Ha ne oa ket ret d'ar C'hrist gouzañv an traoù-se, ha mont en e c'hloar?
27 And beginning at Moses, and all the prophets, he expounded to them in all the scriptures the things concerning himself.
Neuze e tisplegas dezho an holl Skriturioù a gomze outañ adalek Moizez betek an holl brofeded.
28 And they drew nigh to the village whither they were going: and he made as though he would go further.
Evel-se e tostaent ouzh ar vourc'h e-lec'h ma'z aent, met Jezuz a rae van da vont pelloc'h.
29 But they constrained him, saying, Abide with us: for it is towards evening, and the day is far spent. And he went in to tarry with them.
Int a reas dezhañ chom ganto, o lavarout dezhañ: Chom ganeomp, rak an noz a zeu hag an deiz a zo war e ziskenn. Antreal a reas evit chom ganto.
30 And it came to pass, as he sat at table with them, he took bread, and blessed [it], and broke, and gave to them.
Evel ma oa ouzh taol ganto, e kemeras bara hag e trugarekaas; hag o vezañ e dorret, e roas anezhañ dezho.
31 And their eyes were opened, and they knew him: and he vanished out of their sight.
Neuze o daoulagad a zigoras hag ec'h anavezjont anezhañ; met eñ a dec'has a-zirak o daoulagad.
32 And they said one to another, Did not our heart burn within us while he talked with us by the way, and while he opened to us the scriptures?
Neuze e lavarjont an eil d'egile: Hor c'halon ha ne domme ket ennomp, pa gomze ouzhimp en hent, ha pa zisklêrie deomp ar Skriturioù?
33 And they rose the same hour, and returned to Jerusalem, and found the eleven assembled, and them that were with them,
O sevel en eur-se memes, e tistrojont da Jeruzalem, hag e kavjont an unnek hag ar re a oa ganto dastumet asambles,
34 Saying, The Lord is risen indeed, and hath appeared to Simon.
o lavarout: An Aotrou e gwirionez a zo adsavet a varv, hag eo en em ziskouezet da Simon.
35 And they told what things [were done] in the way, and how he was known to them in breaking of bread.
D'o zro, e lavarjont ivez ar pezh a oa erruet ganto en hent, ha penaos o devoa e anavezet p'en devoa torret ar bara.
36 And as they were thus speaking, Jesus himself stood in the midst of them, and saith to them, Peace [be] to you.
Evel ma komzent evel-se, Jezuz e-unan en em ziskouezas en o c'hreiz, hag a lavaras dezho: Ar peoc'h ra vo ganeoc'h!
37 But they were terrified and affrighted, and supposed that they had seen a spirit.
Met int, spontet ha spouronet, a grede gwelout ur spered.
38 And he said to them, Why are ye troubled? and why do thoughts arise in your hearts?
Eñ a lavaras dezho: Perak oc'h trubuilhet, ha perak e sav kement a soñjoù en ho kalonoù?
39 Behold my hands and my feet, that it is I myself: handle me, and see; for a spirit hath not flesh and bones, as ye see me have.
Sellit ouzh va daouarn hag ouzh va zreid, rak me va-unan eo. Stokit ennon, ha sellit ouzhin; rak ur spered n'en deus na kig na eskern evel ma welit em eus.
40 And when he had thus spoken, he showed them [his] hands and [his] feet.
O lavarout kement-se, e tiskouezas dezho e zaouarn hag e dreid.
41 And while they yet believed not for joy, and wondered, he said to them, Have ye here any thing for food?
Met evel, en o levenez, ne gredent ket c'hoazh, ha ma oant souezhet, e lavaras dezho: Bez' hoc'h eus un dra bennak da zebriñ?
42 And they gave him a piece of a broiled fish, and a honey-comb.
Hag e rojont dezhañ un tamm pesk rostet hag un derenn vel.
43 And he took [it], and ate before them.
O vezañ o kemeret, e tebras dirazo.
44 And he said to them, These [are] the words which I spoke to you, while I was yet with you, that all things must be fulfilled, which were written in the law of Moses, and [in] the prophets, and [in] the psalms, concerning me.
Neuze e lavaras dezho: Setu ar pezh a lavaren deoc'h pa oan c'hoazh ganeoc'h, e oa ret ma vije peurc'hraet kement a zo bet skrivet diwar va fenn e lezenn Moizez, er Brofeded hag er Salmoù.
45 Then he opened their understanding, that they might understand the scriptures,
Neuze e tigoras dezho o spered, evit ma komprenjent ar Skriturioù.
46 And said to them, Thus it is written, and thus it behooved Christ to suffer, and to rise from the dead the third day:
Hag e lavaras dezho: Evel-se eo skrivet, [hag evel-se e oa ret, ] e c'houzañvje ar C'hrist, hag e savje a varv d'an trede deiz,
47 And that repentance and remission of sins should be preached in his name among all nations, beginning at Jerusalem.
ha ma vije prezeget en e anv ar geuzidigezh ha pardon ar pec'hedoù, e-touez an holl bobloù, o vont da gentañ dre Jeruzalem.
48 And ye are witnesses of these things.
C'hwi eo an testoù eus an traoù-se,
49 And behold, I send the promise of my Father upon you: but tarry ye in the city of Jerusalem, until ye are endued with power from on high.
ha setu, ez an da gas deoc'h ar pezh en deus va Zad prometet. Evidoc'h-hu, chomit e kêr Jeruzalem, ken na viot gwisket gant ar galloud eus an nec'h.
50 And he led them out as far as to Bethany: and he lifted up his hands, and blessed them.
Neuze e tegasas anezho er-maez betek Betania, hag, o vezañ savet e zaouarn, e vennigas anezho.
51 And it came to pass, while he was blessing them, he was parted from them, and carried up into heaven.
Hag e c'hoarvezas evel ma vennige anezho, e pellaas diouto, hag e voe savet en neñv.
52 And they worshiped him, and returned to Jerusalem with great joy:
Int, o vezañ e azeulet, a zistroas da Jeruzalem gant levenez vras.
53 And were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.
Hag e oant dalc'hmat en templ, o veuliñ hag o vennigañ Doue. [Amen.]

< Luke 24 >