Hebrews 1
1 God, having in the past spoken to the fathers through the prophets at many times and in various ways,
| خدا که در زمان سلف به اقسام متعدد و طریق های مختلف بوساطت انبیا به پدران ما تکلم نمود، | ۱ |
2 has at the end of these days spoken to us by his Son, whom he appointed heir of all things, through whom also he made the worlds. (aiōn g165)
| در این ایام آخر به ما بوساطت پسر خود متکلم شد که او را وارث جمیع موجودات قرار داد و بوسیله او عالمها راآفرید؛ (aiōn g165) | ۲ |
3 His Son is the radiance of his glory, the very image of his substance, and upholding all things by the word of his power, who, when he had by himself purified us of our sins, sat down on the right hand of the Majesty on high,
| که فروغ جلالش و خاتم جوهرش بوده و به کلمه قوت خود حامل همه موجودات بوده، چون طهارت گناهان را به اتمام رسانید، به‌دست راست کبریا در اعلی علیین بنشست، | ۳ |
4 having become as much better than the angels as the more excellent name he has inherited is better than theirs.
| و از فرشتگان افضال گردید، بمقدارآنکه اسمی بزرگتر از ایشان به میراث یافته بود. | ۴ |
5 For to which of the angels did he say at any time, “You are my Son. Today I have become your father?” and again, “I will be to him a Father, and he will be to me a Son?”
| زیرا به کدام‌یک از فرشتگان هرگز گفت که «تو پسر من هستی. من امروز تو را تولید نمودم» وایض «من او را پدر خواهم بود و او پسر من خواهدبود»؟ | ۵ |
6 When he again brings in the firstborn into the world he says, “Let all the angels of God worship him.”
| و هنگامی که نخست زاده را باز به جهان می‌آورد می‌گوید که «جمیع فرشتگان خدا او راپرستش کنند.» | ۶ |
7 Of the angels he says, “He makes his angels winds, and his servants a flame of fire.”
| و در حق فرشتگان می‌گوید که «فرشتگان خود را بادها می‌گرداند و خادمان خودرا شعله آتش.» | ۷ |
8 But of the Son he says, “Your throne, O God, is forever and ever. The sceptre of uprightness is the sceptre of your Kingdom. (aiōn g165)
| اما در حق پسر: «ای خدا تخت تو تا ابدالاباد است و عصای ملکوت تو عصای راستی است. (aiōn g165) | ۸ |
9 You have loved righteousness and hated iniquity; therefore God, your God, has anointed you with the oil of gladness above your fellows.”
| عدالت را دوست و شرارت رادشمن می‌داری. بنابراین خدا، خدای تو، تو را به روغن شادمانی بیشتر از رفقایت مسح کرده است.» | ۹ |
10 And, “You, Lord, in the beginning, laid the foundation of the earth. The heavens are the works of your hands.
| و (نیز می‌گوید: ) «تو‌ای خداوند، درابتدا زمین را بنا کردی و افلاک مصنوع دستهای تواست. | ۱۰ |
11 They will perish, but you continue. They all will grow old like a garment does.
| آنها فانی، لکن تو باقی هستی و جمیع آنها چون جامه، مندرس خواهد شد، | ۱۱ |
12 You will roll them up like a mantle, and they will be changed; but you are the same. Your years won’t fail.”
| و مثل ردا آنها را خواهی پیچید و تغییر خواهند یافت. لکن تو همان هستی و سالهای تو تمام نخواهدشد.» | ۱۲ |
13 But which of the angels has he told at any time, “Sit at my right hand, until I make your enemies the footstool of your feet?”
| و به کدام‌یک از فرشتگان هرگز گفت: «بنشین به‌دست راست من تا دشمنان تو راپای انداز تو سازم»؟ | ۱۳ |
14 Aren’t they all serving spirits, sent out to do service for the sake of those who will inherit salvation?
| آیا همگی ایشان روح های خدمتگذار نیستند که برای خدمت آنانی که وارث نجات خواهند شد، فرستاده می‌شوند؟ | ۱۴ |
