Psalms 39

1 For the Chief Musician. For Jeduthun. A Psalm by David. I said, “I will watch my ways, so that I don’t sin with my tongue. I will keep my mouth with a bridle while the wicked is before me.”

Nakahukom ako, “Bantayan ko ang akong isulti aron dili ako makasala pinaagi sa akong dila. Akong busalan ang akong baba samtang anaa ako atubangan sa daotang tawo.”

2 I was mute with silence. I held my peace, even from good. My sorrow was stirred.

Nagpakahilom ako; gipugngan ko ang akong mga pulong bisan sa pagsulti sa maayong mga butang, ug misamot ang akong kasakit.

3 My heart was hot within me. While I meditated, the fire burnt. I spoke with my tongue:

Nagmainiton ang akong kasingkasing; sa dihang naghunahuna ako niining mga butanga, nagdilaab kini sama sa kalayo. Ug sa kataposan misulti ako,

4 “LORD, show me my end, what is the measure of my days. Let me know how frail I am.

“Yahweh, pahibaloa ako sa kataposan sa akong kinabuhi ug sa gidugayon sa akong mga adlaw. Ipakita kanako ang kamubo sa akong kinabuhi.

5 Behold, you have made my days hand widths. My lifetime is as nothing before you. Surely every man stands as a breath.” (Selah)

Tan-awa, gihimo mo ang akong mga adlaw nga sama lamang kalapdon sa akong kamot, ug ang katas-on sa akong kinabuhi daw walay pulos kanimo. Sa pagkatinuod ang matag tawo usa lamang ka gininhawa. (Selah)

6 “Surely every man walks like a shadow. Surely they busy themselves in vain. He heaps up, and doesn’t know who shall gather.

Sa pagkatinuod ang tanang tawo nagalakaw sama lamang sa anino. Tinuod nga ang matag-usa nagdali sa pagtigom og bahandi bisan pa nga wala (sila) masayod kung kinsa ang makadawat niini.

7 Now, Lord, what do I wait for? My hope is in you.

Karon, Ginoo, unsa man ang akong gipaabot? Ikaw lamang ang akong paglaom.

8 Deliver me from all my transgressions. Don’t make me the reproach of the foolish.

Luwasa ako gikan sa akong mga sala; ayaw ako himoang maulawan sa mga buangbuang.

9 I was mute. I didn’t open my mouth, because you did it.

Naghilom ako ug dili mabuka ang akong baba, tungod kay ikaw man ang hinungdan niini.

10 Remove your scourge away from me. I am overcome by the blow of your hand.

Undangi ang pagsamad kanako; makuyawan ako sa sumbag sa imong kamot.

11 When you rebuke and correct man for iniquity, you consume his wealth like a moth. Surely every man is but a breath.” (Selah)

Sa dihang imong pantunon ang katawhan tungod sa sala, imong ut-uton ang butang nga ilang gitinguha sama sa anay; tinuod nga ang tanang tawo walay pulos ug hinungaw lamang. (Selah)

12 “Hear my prayer, LORD, and give ear to my cry. Don’t be silent at my tears. For I am a stranger with you, a foreigner, as all my fathers were.

Dungga ang akong mga pag-ampo, Yahweh, ug paminawa ako; paminawa ang akong mga paghilak! Ayaw pagpakabungol kanako, tungod kay sama ako sa langyaw diha kanimo, ang mikalagiw sama sa tanan nakong katigulangan.

13 Oh spare me, that I may recover strength, before I go away and exist no more.”

Ayaw na ako tan-awa aron makapahiyom ako pag-usab sa dili pa ako mamatay.