1 Corinthians 11
1 Followers of me become ye, as I also [am] of Christ.
Mesih'i örnek aldığım gibi, siz de beni örnek alın.
2 And I praise you, brethren, that in all things ye remember me, and according as I did deliver to you, the deliverances ye keep,
Her durumda beni anımsadığınız ve size ilettiğim öğretileri olduğu gibi koruduğunuz için sizi övüyorum.
3 and I wish you to know that of every man the head is the Christ, and the head of a woman is the husband, and the head of Christ is God.
Ama şunu da bilmenizi isterim: Her erkeğin başı Mesih, kadının başı erkek, Mesih'in başı da Tanrı'dır.
4 Every man praying or prophesying, having the head covered, doth dishonour his head,
Başına bir şey takıp dua ya da peygamberlik eden her erkek, başını küçük düşürür.
5 and every woman praying or prophesying with the head uncovered, doth dishonour her own head, for it is one and the same thing with her being shaven,
Ama başı açık dua ya da peygamberlik eden her kadın, başını küçük düşürür. Böylesinin, başı tıraş edilmiş bir kadından farkı yoktur.
6 for if a woman is not covered — then let her be shorn, and if [it is] a shame for a woman to be shorn or shaven — let her be covered;
Kadın başını açarsa, saçını kestirsin. Ama kadının saçını kestirmesi ya da tıraş etmesi ayıpsa, başını örtsün.
7 for a man, indeed, ought not to cover the head, being the image and glory of God, and a woman is the glory of a man,
Erkek başını örtmemeli; o, Tanrı'nın benzeri ve yüceliğidir. Kadın da erkeğin yüceliğidir.
8 for a man is not of a woman, but a woman [is] of a man,
Çünkü erkek kadından değil, kadın erkekten yaratıldı.
9 for a man also was not created because of the woman, but a woman because of the man;
Erkek kadın için değil, kadın erkek için yaratıldı.
10 because of this the woman ought to have [a token of] authority upon the head, because of the messengers;
Bu nedenle ve melekler uğruna kadının başı üzerinde yetkisi olmalıdır.
11 but neither [is] a man apart from a woman, nor a woman apart from a man, in the Lord,
Ne var ki, Rab'de ne kadın erkekten ne de erkek kadından bağımsızdır.
12 for as the woman [is] of the man, so also the man [is] through the woman, and the all things [are] of God.
Çünkü kadın erkekten yaratıldığı gibi, erkek de kadından doğar. Ama her şey Tanrı'dandır.
13 In your own selves judge ye; is it seemly for a woman uncovered to pray to God?
Siz kendiniz karar verin: Kadının açık başla Tanrı'ya dua etmesi uygun mu?
14 doth not even nature itself teach you, that if a man indeed have long hair, a dishonour it is to him?
Doğanın kendisi bile size erkeğin uzun saçlı olmasının kendisini küçük düşürdüğünü, kadının uzun saçlı olmasının ise kendisini yücelttiğini öğretmiyor mu? Çünkü saç kadına örtü olarak verilmiştir.
15 and a woman, if she have long hair, a glory it is to her, because the hair instead of a covering hath been given to her;
16 and if any one doth think to be contentious, we have no such custom, neither the assemblies of God.
Bu konuda çekişmek isteyen varsa, şunu bilsin ki, bizim ya da Tanrı'nın kiliselerinin böyle bir alışkanlığı yoktur.
17 And this declaring, I give no praise, because not for the better, but for the worse ye come together;
Toplantılarınız yarardan çok zarar getirdiği için aşağıdaki uyarıları yaparken sizi övemem.
18 for first, indeed, ye coming together in an assembly, I hear of divisions being among you, and partly I believe [it],
Birincisi, toplulukça bir araya geldiğinizde aranızda ayrılıklar olduğunu duyuyorum. Buna biraz da inanıyorum.
19 for it behoveth sects also to be among you, that those approved may become manifest among you;
Çünkü Tanrı'nın beğenisini kazananların belli olması için aranızda bölünmeler olması gerekiyor!
20 ye, then, coming together at the same place — it is not to eat the Lord's supper;
Toplandığınızda Rab'bin Sofrası'na katılmak için toplanmıyorsunuz.
21 for each his own supper doth take before in the eating, and one is hungry, and another is drunk;
Her biriniz ötekini beklemeden kendi yemeğini yiyor. Kimi aç kalıyor, kimi sarhoş oluyor.
22 why, have ye not houses to eat and to drink in? or the assembly of God do ye despise, and shame those not having? what may I say to you? shall I praise you in this? I do not praise!
Yiyip içmek için evleriniz yok mu? Tanrı'nın topluluğunu hor mu görüyorsunuz, yiyeceği olmayanları utandırmak mı istiyorsunuz? Size ne diyeyim? Sizi öveyim mi? Bu konuda övemem!
23 For I — I received from the Lord that which also I did deliver to you, that the Lord Jesus in the night in which he was delivered up, took bread,
Size ilettiğimi ben Rab'den öğrendim. Ele verildiği gece Rab İsa eline ekmek aldı, şükredip ekmeği böldü ve şöyle dedi: “Bu sizin uğrunuza feda edilen bedenimdir. Beni anmak için böyle yapın.”
24 and having given thanks, he brake, and said, 'Take ye, eat ye, this is my body, that for you is being broken; this do ye — to the remembrance of me.'
25 In like manner also the cup after the supping, saying, 'This cup is the new covenant in my blood; this do ye, as often as ye may drink [it] — to the remembrance of me;'
Aynı biçimde yemekten sonra kâseyi alıp şöyle dedi: “Bu kâse kanımla gerçekleşen yeni antlaşmadır. Her içtiğinizde beni anmak için böyle yapın.”
26 for as often as ye may eat this bread, and this cup may drink, the death of the Lord ye do shew forth — till he may come;
Bu ekmeği her yediğinizde ve bu kâseden her içtiğinizde, Rab'bin gelişine dek Rab'bin ölümünü ilan etmiş olursunuz.
27 so that whoever may eat this bread or may drink the cup of the Lord unworthily, guilty he shall be of the body and blood of the Lord:
Bu nedenle kim uygun olmayan biçimde ekmeği yer ya da Rab'bin kâsesinden içerse, Rab'bin bedenine ve kanına karşı suç işlemiş olur.
28 and let a man be proving himself, and so of the bread let him eat, and of the cup let him drink;
Kişi önce kendini sınasın, sonra ekmekten yiyip kâseden içsin.
29 for he who is eating and drinking unworthily, judgment to himself he doth eat and drink — not discerning the body of the Lord.
Çünkü bedeni farketmeden yiyip içen, böyle yiyip içmekle kendi kendini mahkûm eder.
30 Because of this, among you many [are] weak and sickly, and sleep do many;
İşte bu yüzden birçoğunuz zayıf ve hastadır, bazılarınız da ölmüştür.
31 for if ourselves we were discerning, we would not be being judged,
Kendimizi doğrulukla yargılasaydık, yargılanmazdık.
32 and being judged by the Lord, we are chastened, that with the world we may not be condemned;
Dünyayla birlikte mahkûm olmayalım diye Rab bizi yargılayıp terbiye ediyor.
33 so then, my brethren, coming together to eat, for one another wait ye;
Öyleyse kardeşlerim, yemek için bir araya geldiğinizde birbirinizi bekleyin.
34 and if any one is hungry, at home let him eat, that to judgment ye may not come together; and the rest, whenever I may come, I shall arrange.
Aç olan karnını evde doyursun. Öyle ki, toplanmanız yargılanmanıza yol açmasın. Öbür sorunları ise geldiğimde çözerim.
