John 10
1 'Verily, verily, I say to you, He who is not entering through the door to the fold of the sheep, but is going up from another side, that one is a thief and a robber;
“Size doğrusunu söyleyeyim, koyun ağılına kapıdan girmeyip başka yoldan giren kişi hırsız ve hayduttur.
2 and he who is entering through the door is shepherd of the sheep;
Kapıdan giren ise koyunların çobanıdır.
3 to this one the doorkeeper doth open, and the sheep hear his voice, and his own sheep he doth call by name, and doth lead them forth;
Kapıyı bekleyen ona kapıyı açar. Koyunlar çobanın sesini işitirler, o da kendi koyunlarını adlarıyla çağırır ve onları dışarı götürür.
4 and when his own sheep he may put forth, before them he goeth on, and the sheep follow him, because they have known his voice;
Kendi koyunlarının hepsini dışarı çıkarınca önlerinden gider, koyunlar da onu izler. Çünkü onun sesini tanırlar.
5 and a stranger they will not follow, but will flee from him, because they have not known the voice of strangers.'
Bir yabancının peşinden gitmezler, ondan kaçarlar. Çünkü yabancıların sesini tanımazlar.”
6 This similitude spake Jesus to them, and they knew not what the things were that he was speaking to them;
İsa onlara bu örneği anlattıysa da, ne demek istediğini anlamadılar.
7 Jesus said therefore again to them, 'Verily, verily, I say to you — I am the door of the sheep;
Bunun için İsa yine, “Size doğrusunu söyleyeyim” dedi, “Ben koyunların kapısıyım.
8 all, as many as came before me, are thieves and robbers, but the sheep did not hear them;
Benden önce gelenlerin hepsi hırsız ve hayduttu, ama koyunlar onları dinlemedi.
9 I am the door, through me if any one may come in, he shall be saved, and he shall come in, and go out, and find pasture.
Kapı Ben'im. Bir kimse benim aracılığımla içeri girerse kurtulur. Girer, çıkar ve otlak bulur.
10 'The thief doth not come, except that he may steal, and kill, and destroy; I came that they may have life, and may have [it] abundantly.
Hırsız ancak çalıp öldürmek ve yok etmek için gelir. Bense insanlar yaşama, bol yaşama sahip olsunlar diye geldim.
11 'I am the good shepherd; the good shepherd his life layeth down for the sheep;
Ben iyi çobanım. İyi çoban koyunları uğruna canını verir.
12 and the hireling, and not being a shepherd, whose own the sheep are not, doth behold the wolf coming, and doth leave the sheep, and doth flee; and the wolf catcheth them, and scattereth the sheep;
Koyunların çobanı ve sahibi olmayan ücretli adam, kurdun geldiğini görünce koyunları bırakıp kaçar. Kurt da onları kapar ve dağıtır.
13 and the hireling doth flee because he is an hireling, and is not caring for the sheep.
Adam kaçar. Çünkü ücretlidir ve koyunlar için kaygı duymaz.
14 'I am the good shepherd, and I know my [sheep], and am known by mine,
Ben iyi çobanım. Benimkileri tanırım. Baba beni tanıdığı, ben de Baba'yı tanıdığım gibi, benimkiler de beni tanır. Ben koyunlarımın uğruna canımı veririm.
15 according as the Father doth know me, and I know the Father, and my life I lay down for the sheep,
16 and other sheep I have that are not of this fold, these also it behoveth me to bring, and my voice they will hear, and there shall become one flock — one shepherd.
Bu ağıldan olmayan başka koyunlarım var. Onları da getirmeliyim. Benim sesimi işitecekler ve tek sürü, tek çoban olacak.
17 'Because of this doth the Father love me, because I lay down my life, that again I may take it;
Canımı, tekrar geri almak üzere veririm. Bunun için Baba beni sever.
18 no one doth take it from me, but I lay it down of myself; authority I have to lay it down, and authority I have again to take it; this command I received from my Father.'
Canımı kimse benden alamaz; ben onu kendiliğimden veririm. Onu vermeye de tekrar geri almaya da yetkim var. Bu buyruğu Babam'dan aldım.”
19 Therefore, again, there came a division among the Jews, because of these words,
Bu sözlerden dolayı Yahudiler arasında yine ayrılık doğdu.
20 and many of them said, 'He hath a demon, and is mad, why do ye hear him?'
Birçoğu, “O'nu cin çarpmış, delidir. Niçin O'nu dinliyorsunuz?” diyordu.
21 others said, 'These sayings are not those of a demoniac; is a demon able blind men's eyes to open?'
Başkaları ise, “Bunlar, cin çarpmış bir adamın sözleri değil” dediler. “Cin, körlerin gözlerini açabilir mi?”
22 And the dedication in Jerusalem came, and it was winter,
O sırada Yeruşalim'de Tapınağın Açılışını Anma Bayramı kutlanıyordu. Mevsim kıştı.
23 and Jesus was walking in the temple, in the porch of Solomon,
İsa tapınağın avlusunda, Süleyman'ın Eyvanı'nda yürüyordu.
24 the Jews, therefore, came round about him, and said to him, 'Till when our soul dost thou hold in suspense? if thou art the Christ, tell us freely.'
Yahudi yetkililer O'nun çevresini sararak, “Bizi daha ne kadar zaman kuşkuda bırakacaksın?” dediler. “Eğer Mesih isen, bize açıkça söyle.”
25 Jesus answered them, 'I told you, and ye do not believe; the works that I do in the name of my Father, these testify concerning me;
İsa onlara şu karşılığı verdi: “Size söyledim, ama iman etmiyorsunuz. Babam'ın adıyla yaptığım işler bana tanıklık ediyor.
26 but ye do not believe, for ye are not of my sheep,
Ama siz iman etmiyorsunuz. Çünkü benim koyunlarımdan değilsiniz.
27 according as I said to you: My sheep my voice do hear, and I know them, and they follow me,
Koyunlarım sesimi işitir. Ben onları tanırım, onlar da beni izler.
29 my Father, who hath given to me, is greater than all, and no one is able to pluck out of the hand of my Father;
Onları bana veren Babam her şeyden üstündür. Onları Baba'nın elinden kapmaya kimsenin gücü yetmez.
30 I and the Father are one.'
Ben ve Baba biriz.”
31 Therefore, again, did the Jews take up stones that they may stone him;
Yahudi yetkililer O'nu taşlamak için yerden yine taş aldılar.
32 Jesus answered them, 'Many good works did I shew you from my Father; because of which work of them do ye stone me?'
İsa onlara, “Size Baba'dan kaynaklanan birçok iyi işler gösterdim” dedi. “Bu işlerden hangisi için beni taşlıyorsunuz?”
33 The Jews answered him, saying, 'For a good work we do not stone thee, but for evil speaking, and because thou, being a man, dost make thyself God.'
Şöyle yanıt verdiler: “Seni iyi işlerden ötürü değil, küfrettiğin için taşlıyoruz. İnsan olduğun halde Tanrı olduğunu ileri sürüyorsun.”
34 Jesus answered them, 'Is it not having been written in your law: I said, ye are gods?
İsa şu karşılığı verdi: “Yasanızda, ‘Siz ilahlarsınız, dedim’ diye yazılı değil mi?
35 if them he did call gods unto whom the word of God came, (and the Writing is not able to be broken, )
Tanrı, kendilerine sözünü gönderdiği kimseleri ilahlar diye adlandırır. Kutsal Yazı da geçerliliğini yitirmez.
36 of him whom the Father did sanctify, and send to the world, do ye say — Thou speakest evil, because I said, Son of God I am?
Baba beni kendine ayırıp dünyaya gönderdi. Öyleyse ‘Tanrı'nın Oğlu'yum’ dediğim için bana nasıl ‘Küfrediyorsun’ dersiniz?
37 if I do not the works of my Father, do not believe me;
Eğer Babam'ın işlerini yapmıyorsam, bana iman etmeyin.
38 and if I do, even if me ye may not believe, the works believe, that ye may know and may believe that in me [is] the Father, and I in Him.'
Ama yapıyorsam, bana iman etmeseniz bile, yaptığım işlere iman edin. Öyle ki, Baba'nın bende, benim de Baba'da olduğumu bilesiniz ve anlayasınız.”
39 Therefore were they seeking again to seize him, and he went forth out of their hand,
O'nu yine yakalamaya çalıştılarsa da, ellerinden sıyrılıp kurtuldu.
40 and went away again to the other side of the Jordan, to the place where John was at first baptizing, and remained there,
Tekrar Şeria Irmağı'nın karşı yakasına, Yahya'nın başlangıçta vaftiz ettiği yere gitti ve orada kaldı.
41 and many came unto him, and said — 'John, indeed, did no sign, and all things, as many as John said about this one were true;'
Birçokları, “Yahya hiç mucize yapmadı, ama bu adam için söylediklerinin hepsi doğru çıktı” diyerek İsa'ya geldiler.
42 and many did believe in him there.
Ve orada birçokları O'na iman etti.
